DoCs on ArT & ArTists (هنر و هنرمند)
439 subscribers
759 photos
398 videos
301 files
483 links
مستند‌های ایرانی‌ و خارجی‌ در موردِ
"هنر و هنرمند"، از منابع دیگر فوروارد خواهند شد.

در موردِ مستند‌های خارجی‌، فیلم‌هایی هم خواهیم داشت که برای اولین بار در تلگرام/نت در اینجا آپلود خواهند شد. (طبیعتا بدونِ زیرنویس فارسی)

Maani Petgar
Download Telegram
📎

این جا باید فقط حاویِ "مستند در موردِ هنر و هنرمندان" باشد،
ولی‌ حال که صحبت‌ به اینجا‌ها کشیده شد،
این لیست 👆 خدمتِ شما...
Forwarded from "DoCs" Archive
هنر همیشه به مانندِ یک آینه است. و باید یاد گرفت که چگونه
این آینه را (در دستانِ خود) نگه داشت. اگر از ترس در حالِ لرزیدن باشیم،
(تصویرمان) وضوحِ کامل را نخواهد داشت.

Art is always a mirror. And you must learn how to hold a mirror. If you tremble with fear, it will be out of focus.

Ingmar Bergman
(excerpt from an interview in "پرسونا، فیلمی که اینگمار برگمن را نجات داد")
Forwarded from "DoCs" Archive
در اینجا Iggy Pop
(در سالِ ۲۰۰۱، که نه فیسبوک بود و نه طبیعتا اینستا)
کسی‌ که نیمچه سلبریتی بوده،
ولی‌ در حالِ حاضر بعضی‌‌ها او را "Living Legend" می‌ نامند،
خودش (Very Important Person)
و طرفدارانش رو به مضحکه می گیره...

I'm a Very Important Person
I park in the V.I.P

And when I go to the bathroom,
I go in the V.I.P toilet

And when I wanna change a light bulb,
I don't do it myself
I have a technician
Cause I'm a V.I.P

I'm a V.I.P
I'm a V.I.P
I'm a V.I.P

Now, as I began to become a V.I.P,
I forgot what I've become a V.I.P for

I began to grow accustomed to people saying
"Right this way sir, drinks are on the house"

Flight attendants on airplanes saying
"Please, really, I don't wanna bother you sir,
but it's such a pleasure to have you on board.

May I have your autograph for my daughter?"

"Yeah baby right after I go to the toilet
I I'll give you a couple of 'em
Cause I'm a V.I.P!"

Now, one thing about V.I.P is, is they never seem to be alone
Oh no !
The "true" V.I.P must travel with an entourage !
People who say "Right on boss"
Cause it's a V.I.P!

Right on boss
I'm a V.I.P!

As I began to realize that I had gained V.I.P status,
Worries began to creep in
What if one day, I woke up, and I was no longer a V.I.P?

No more good tables at the restaurants,
No more strange women smiling and approaching me on the streets,
No more top notch booty
No more entourage to say "Right boss"

I began to have nightmares
And in my nightmares, I was just a fucking nobody.
Laying at the beach, imagining myself being a VIP!
Just like I was before,

Hearing the applause in my head
Beautiful warm embraces of superior members of the female gender

V.I.P
V.I.P

Of course, when one becomes a V.I.P,
One meets other V.I.Ps

At social occasions,
And one inevitably thinks,
"thick! How shallow and crass these people are!
They're not down to earth and real like me,
Oh no! I'm a very special V.I.P"

Another interesting phenomenon, associated with V.I.P celebrity hood,
Is the "V.I.P reflection effect", during which anyone associated with the V.I.P,
Becomes a sort of V.I.P in their own right!

Such as "son OF the V.I.P",
"Guitar player FOR the V.I.P",
"Girlfriend WITH the V.I.P",
"Accountants of the V.I.P"

The maid, the dog, the music publisher, huh!
All enjoy a sort of 'reflected glory', as in
"Hi this is Nastea
I work for Iggy

And I'd like 6 tables tonight in the V.I.P section
And he needs passes for everyone
And free drinks of course
In the V.I.P area"

Right on boss
Cause I'm a V.I.P.
It's also true that when one is a V.I.P, everybody's happy to see you, all the time!
And there's an implicit rule that a V.I.P must never, never
be on a barn.

Cause everybody expects YOU to make their day
And they're all be on to you if you're in a bad mood.
They will "thck!tchk!tchk ! mur mur mur mur mur!",
And you will find yourself with the wrong kind of attention:
A "difficult" V.I.P.

Psychologists tell us that a sense of self-esteem
Is so necessary in today's world.
As a V.I.P, I can guarantee you, you'll never be alone.
You'll never be alone.
Cause you're a V.I.P!

#با_طعم_مستند
▪️جان بورمن در یکی از کتاب‌هایش «نتیجه‌گیری‌ها» داستانی نقل می‌کند دربارۀ دیدارش با بیلی وایلدر به سال ۱۹۸۲ در جشنوارۀ کن که قرار بوده به مناسبت چهلمین سالگرد جشنواره، به چند نفر از فیلمسازها جوایز افتخاری داده شود. او می‌گوید: «من و وایلدر زودتر از بقیه به محل تمرین مراسم رسیدیم. خانم جوانی که مسئول مراسم بود و از دیدن چنین چهره‌های مشهوری کمی عصبی به نظر می‌رسید، به ما نزدیک شد و پرسید اشکالی ندارد کمی صبر کنیم تا بقیه هم برسند؟ وایلدر گفت: اشکالی ندارد صبر کنیم؟ خانم جان، من تمام عمرم در حال صبر کردن بوده‌ام؛ صبر کرده ام پول برسد، صبر کرده‌ام بازیگرها فیلمنامه‌ها را بخوانند، صبر کرده‌ام تا فیلمبردارها وسایل‌شان را جمع و جور کنند، صبر کرده‌ام آفتاب طلوع کند، صبر کرده‌ام آفتاب غروب کند. دو تا فیلم با مریلین مونرو ساخته‌ام. حالا شما می‌پرسید اشکالی ندارد صبر کنم؟ در این پنجاه سالی که فیلم می‌ساختم، می‌دانید دوربین چه مدتی داشت فیلم می‌گرفت؟ احتمالا دو هفته.»

— Satyajit Ray, Billy Wilder & John Boorman at the Cannes Film Festival, 1982.

🎥 @CinemaParadisooo
▪️عباس کیارستمی

ـــ یادم می‌آید زمانی فیلم «صحنه‌هایی از زناشویی» برگمان را در پاریس دیدم که مشکل‌های شخصی داشتم و آن فیلم رویم تأثیر گذاشت. اگر الان بخواهم آن تأثیر را توصیف کنم می‌گویم: پذیرش این‌که راه‌حلی وجود ندارد.


🎥 @CinemaParadisooo
Forwarded from کتابنما
اعلان تاسیس کلوب سینمایی برای کودکان، چاپ‌شده در ماه‌نامۀ سپیدۀ فردا، سال دوم، شمارۀ ۸، مهر ۱۳۳۳
از نخستین حرکت‌ها در ایران برای داشتن سینمای کودک.

سپیده فردا (صاحب‌امتیاز و مدیر مسئول: آذر رهنما) از سال ۱۳۳۲ به عنوان مجله‌ای روان‌شناسی، پرورشی، اجتماعی و پژوهشی کار خود را به شکل مستقل آغاز کرد و سپس به دانشسرای عالی وابسته شد. این نشریه که به رشد و پرورش کودکان توجه ویژه داشت، پس از مدتی فعالیت، رویکردی جدی به ادبیات کودکان یافت. از شماره سوم سال اول، ۱۳۳۲، این مجله چند صفحه را به کودکان و چند صفحه را به نوجوانان اختصاص داد.

@cinema_book
This media is not supported in your browser
VIEW IN TELEGRAM
بخشی از مصاحبه سال ۱۹۷۳، دیک کاوت مجری حاشیه‌ساز آن سال‌ها و مارلون براندو

#مارلون_براندو


@NazariyehAdabi
📷💎
محمد میرشاهی: این عکس سیاه و سفیدِ مشهور را آنی لایبوویتزعکاس مشهور گرفته و همیشه جذاب و آیکونیک بوده چون از نحوه حضور و سبک لباس پوشیدن این چهار عالیجنابِ سینما می‌شود احوال درونی‌شان را به‌خوبی درک کرد. مارتین اسکورسیزی و خط‌وربط به ریشه‌های شیک‌پوشی ایتالیایی یا استیون اسپیلبرگ جوانِ آمریکاییِ جین و اسنیکرپوش و...
این قابِ ماندگار تجلی صنعت سینماست؛ تلفیقی از هنر، سرگرمی و تجارت که کنار هم ایستاده‌اند و شمایل‌شناسی نزدیک به پنج دهه سینمایِ هالیوود را به رخ می‌کشند. در پشت صحنه رشک و حسادت بین آن‌ها وجود داشته اما تلاش کرده‌اند ظاهرشان را حفظ و از هم حمایت کنند.
دیشب در آغوش کشیدن جرج لوکاس و کوپولا در جشنواره کن یادآور شبِ اسکار ۲۰۰۷ بود که مارتین اسکورسیزی، همراه جورج لوکاس که شیطنت می‌کند، استیون اسپیلبرگ و فرانسیس فورد کوپولا، نخستین اسکار خود را بابت «رفتگان» دریافت کرد.
یک روز پس از اینکه "مرد ایرلندی"
نامزد ۱۰ جایزه اسکار شد، ولی‌ هیچ اسکاری نبرد،
اسکورسیزی این عکس را منتشر کرد.

#DocsOnCinema
@DocsOnArtAndArtists
Forwarded from تصویر و زندگی
عکسی از ونگوگ که احتمالاً برای اولین بار می‌بینید. نزدیک‌ترین و شفاف‌ترین عکس از او در واقع.

کانال تصویر و زندگی