Forwarded from کتابنما
Media is too big
VIEW IN TELEGRAM
📎🎬
جمله‌ای منتسب به همفری بوگارت هنرپیشه مشهور دوران کلاسیک سینماست که در کنایه به مارلون براندو گفته؛
«…ما که با کت‌وشلوار تاکسیدو و اسموکینگ وارد سینما شدیم، سرانجام‌مون این شد، اینا که با عرق‌گیر و شلوار پاره‌وپوره اومدن چه عاقبتی خواهند داشت…!»
اگر بخشی از این حرف‌های بوگارت را به حساب «حسادت» نگذاریم، به یک واقعیت ملموس در سینما می‌رسیم که پس از دوران کلاسیک و عصر طلایی‌اش، وارد عرصه سینمای اجتماعی شد که قهرمانانش، دیگر توجهی به ظاهر و پوشش خود نداشتند. 👇
#DocsOnCinema
جمله‌ای منتسب به همفری بوگارت هنرپیشه مشهور دوران کلاسیک سینماست که در کنایه به مارلون براندو گفته؛
«…ما که با کت‌وشلوار تاکسیدو و اسموکینگ وارد سینما شدیم، سرانجام‌مون این شد، اینا که با عرق‌گیر و شلوار پاره‌وپوره اومدن چه عاقبتی خواهند داشت…!»
اگر بخشی از این حرف‌های بوگارت را به حساب «حسادت» نگذاریم، به یک واقعیت ملموس در سینما می‌رسیم که پس از دوران کلاسیک و عصر طلایی‌اش، وارد عرصه سینمای اجتماعی شد که قهرمانانش، دیگر توجهی به ظاهر و پوشش خود نداشتند. 👇
#DocsOnCinema
Forwarded from روزنامه بانى فيلم
https://banifilmonline.ir/بوگارت-زندگی-در-فلشها؛-روایتی-ظری/
ادای دین به هنرپیشه عصر طلایی سینما؛ «بوگارت: زندگی در فلشها»
ادای دین به هنرپیشه عصر طلایی سینما؛ «بوگارت: زندگی در فلشها»
بانی فیلم
«بوگارت: زندگی در فلشها»؛ روایتی ظریف از زندگی بازیگر مشهور - بانی فیلم
18:49بانی‌فیلم: جمله‌ای منتسب به همفری بوگارت هنرپیشه مشهور دوران کلاسیک سینماست که در کنایه به مارلون براندو گفته؛ «…ما که با کت‌وشلوار تاکسیدو و اسموکینگ وارد سینما شدیم، سرانجام‌مون این ...ادامه مطلب
DoCs on ArT & ArTists (هنر و هنرمند)
📎 بچه/نوجوان که بودم در تلویزیونِ دوره شاه، فیلم های گنگستریِ زیادی نشون می دادند که در خیلی‌‌هاشون این آقای بوگارت بازی می کرد. البته در سنینِ بالاتر که اون فیلم‌ها رو می‌‌دیدم، اصلا نمی تونستم باهاشون ربط بگیرم، ولی هیچ وقت یادم نمی ره وقتی که بوگارت…
📎🎬
👆 بچه/نوجوان که بودم در تلویزیونِ دوره شاه، فیلم های گنگستریِ زیادی نشون می دادند که در خیلی‌‌هاشون این آقای بوگارت بازی می کرد...
👆 بچه/نوجوان که بودم در تلویزیونِ دوره شاه، فیلم های گنگستریِ زیادی نشون می دادند که در خیلی‌‌هاشون این آقای بوگارت بازی می کرد...
📎🌫
امیر نادری (زادهٔ ۷ خرداد ۱۳۲۴)
https://fa.wikipedia.org/wiki/امیر_نادری
#DocsOnCinema
@DocsOnArtAndArtists
امیر نادری (زادهٔ ۷ خرداد ۱۳۲۴)
https://fa.wikipedia.org/wiki/امیر_نادری
#DocsOnCinema
@DocsOnArtAndArtists
Wikipedia
امیر نادری
کارگردان و فیلمنامه نویس سرشناس
Forwarded from ماهنامهٔ سینمایی فیلم امروز
هوشنگ گلمکانی🖋امروز هفتادوهشتمین زادروز امیر نادری است؛ در هشتمین دهه عمر نیز همچنان جوان. سزاوار عنوان «عاشق دیوانه سینما» که جلوه‌های این عشق دیوانه‌وار را به اشکال مختلف نشان داده، حتی با جلای وطن. شاید به تعبیری بتوان گفت که وطنش سینماست.
دوستان و همراهانش در آن سال‌ها (کامران شیردل، احمدرضا احمدی، محمدرضا اصلانی، علیرضا زرین‌دست،...) حکایت‌ها از این جنون دوست‌داشتنی دارند که گاهی از طاقت خارج بوده است.
این عکسی از پشت صحنۀ سکانس آخر نخستین فیلمش «خداحافظ رفیق» (۱۳۵۰) است؛ فیلمی که ماجرای ساخته شدنش ، خود مثنوی عشق و جنون است. با آن تصویرهای منقلب‌کنندۀ زرین‌دست و موسیقی کوبندۀ اسفندیار منفردزاده و صدای فرهاد.
حالا اگر بگویم چنین فیلمی در آن زمستان سال پنجاه، در دورانی که جمعه‌ها خون جای بارون می‌بارید، با ما چه کرد، جوان‌های امروز با دندان‌قروچه ملامت‌مان می‌کنند. اما همان‌ها، سال‌ها بعد درخواهند یافت که هر پدیده‌ای را باید در ظرف زمانه‌اش سنجید.
سالگرد تولد امیر نادری، این عاشق همیشه‌جوان سینما، گرامی‌ست.
@filmemrooz_official
عکس: سوسن سرمدی (وجستا)، سعید راد و امیر نادری سرصحنۀ «خداحافظ رفیق»
دوستان و همراهانش در آن سال‌ها (کامران شیردل، احمدرضا احمدی، محمدرضا اصلانی، علیرضا زرین‌دست،...) حکایت‌ها از این جنون دوست‌داشتنی دارند که گاهی از طاقت خارج بوده است.
این عکسی از پشت صحنۀ سکانس آخر نخستین فیلمش «خداحافظ رفیق» (۱۳۵۰) است؛ فیلمی که ماجرای ساخته شدنش ، خود مثنوی عشق و جنون است. با آن تصویرهای منقلب‌کنندۀ زرین‌دست و موسیقی کوبندۀ اسفندیار منفردزاده و صدای فرهاد.
حالا اگر بگویم چنین فیلمی در آن زمستان سال پنجاه، در دورانی که جمعه‌ها خون جای بارون می‌بارید، با ما چه کرد، جوان‌های امروز با دندان‌قروچه ملامت‌مان می‌کنند. اما همان‌ها، سال‌ها بعد درخواهند یافت که هر پدیده‌ای را باید در ظرف زمانه‌اش سنجید.
سالگرد تولد امیر نادری، این عاشق همیشه‌جوان سینما، گرامی‌ست.
@filmemrooz_official
عکس: سوسن سرمدی (وجستا)، سعید راد و امیر نادری سرصحنۀ «خداحافظ رفیق»
Forwarded from کتابنما
Forwarded from کتابنما
Media is too big
VIEW IN TELEGRAM
Kim Novak: Hollywood's Golden Age Rebel (Kim Novak, l'âme rebelle d'Hollywood)(2023).mkv
@cinema_book
@cinema_book
Forwarded from سینما پارادیـزو
▪️شانتال آکرمن
ـــ ترجمه صالح نجفی
ـــ وقتی متنی می‌خوانید، در زمانِ خودتان به سر می‌برید. تماشای فیلم فرق می‌کند. راستش فیلم مرا که می‌بینید زمان من بر شما مسلط می‌شود. اما زمان برای هرکس یک جور است و زمانِ هیچ دو نفری عین هم نیست. پنج دقیقۀ من با پنج دقیقۀ شما فرق می‌کند. و پنج دقیقه گاهی به نظر خیلی طولانی می‌آید و گاهی مثل باد می‌گذرد.
مثال بزنم: همه خیال می‌کردند زمانی که وقایع فیلم «ژان دیلمان» در آن می‌گذرد زمان واقعی است اما زمانی که در آن فیلم می‌بینید تماماً از نو ترکیب شده است تا تماشاگر احساس کند شاهد زمان واقعی است. سرِ صحنه به دلفین سِریگ می‌گفتم، «شنیتسل وینی را که این شکلی روی میز می‌گذاری، این کار را آهسته‌تر بکن. شکَر را که برمی‌داری، دستت را سریع‌تر جلو ببر.» فقط به ظواهر کار داشتم. وقتی می‌پرسید چرا، می‌گفتم، "کاری را که می‌گویم بکن، بعداً می‌فهمی چرا." نمی‌خواستم بازیش بدهم. بعداً فیلم‌ها را نشانش دادم گفتم، "می‌بینی، نمی‌خواهم واقعی به نظر برسد، نمی‌خواهم طبیعی به نظر رسد، ولی می‌خواهم تماشاگر زمانی را که صرف این کارها می‌شود احساس کند که مساویِ زمانی نیست که در واقعیت صرفِ این کارها می‌شود." البته فقط بعد ازینکه دِلفین این کارها را کرد متوجه این موضوع شدم. قبلش فکرش را نکرده بودم.
می‌دانید، بیشتر آدم‌ها که به تماشای فیلم‌های سینمایی می‌روند وقتی می‌خواهند در تعریف از فیلم سنگ تمام بگذارند می‌گویند، «اصلاً متوجه گذر زمان نشدیم! نفهمیدیم چه‌طور گذشت!» در مورد فیلم‌های من باید بگویم شما دقیقاً گذر زمان را می‌بینید. و گذر زمان را احساس می‌کنید. و ضمناً حس می‌کنید این زمانی است که به مرگ منتهی می‌شود. تصور می‌کنم بخشی از این قضیه در
فیلم‌های من هست. و برای همین اینهمه مقاومت در برابرش هست. من دو ساعت از زندگی یک انسان را از او می‌گیرم.
در طی این زمان من متوجه می‌شوم که ما هستی خویش را احساس می‌کنیم آنهم فقط به این واسطه که جایی ورای فضایی قرار گرفته‌ایم که فقط اطلاعات به تماشاگر می‌دهد. در فیلم «جنوب» (۱۹۹۹)، درختی هست که خاطرۀ مرد سیاه‌پوستی را زنده می‌کند که ممکن است از شاخۀ درختی حلق‌آویزش کرده باشند. اگر درختی را دو ثانیه نشان دهید، این لایه در فیلم نخواهد بود ـــ فقط یک درخت خواهد بود. به گمان من زمان است که پایۀ آن تداعی را محکم می‌کند.
— https://www.artforum.com/features/in-her-own-time-an-interview-with-chantal-akerman-168431/
🎥 @CinemaParadisooo
🎥 @CinemaParadisooo
▪️شانتال آکرمن
ـــ ترجمه صالح نجفی
ـــ وقتی متنی می‌خوانید، در زمانِ خودتان به سر می‌برید. تماشای فیلم فرق می‌کند. راستش فیلم مرا که می‌بینید زمان من بر شما مسلط می‌شود. اما زمان برای هرکس یک جور است و زمانِ هیچ دو نفری عین هم نیست. پنج دقیقۀ من با پنج دقیقۀ شما فرق می‌کند. و پنج دقیقه گاهی به نظر خیلی طولانی می‌آید و گاهی مثل باد می‌گذرد.
مثال بزنم: همه خیال می‌کردند زمانی که وقایع فیلم «ژان دیلمان» در آن می‌گذرد زمان واقعی است اما زمانی که در آن فیلم می‌بینید تماماً از نو ترکیب شده است تا تماشاگر احساس کند شاهد زمان واقعی است. سرِ صحنه به دلفین سِریگ می‌گفتم، «شنیتسل وینی را که این شکلی روی میز می‌گذاری، این کار را آهسته‌تر بکن. شکَر را که برمی‌داری، دستت را سریع‌تر جلو ببر.» فقط به ظواهر کار داشتم. وقتی می‌پرسید چرا، می‌گفتم، "کاری را که می‌گویم بکن، بعداً می‌فهمی چرا." نمی‌خواستم بازیش بدهم. بعداً فیلم‌ها را نشانش دادم گفتم، "می‌بینی، نمی‌خواهم واقعی به نظر برسد، نمی‌خواهم طبیعی به نظر رسد، ولی می‌خواهم تماشاگر زمانی را که صرف این کارها می‌شود احساس کند که مساویِ زمانی نیست که در واقعیت صرفِ این کارها می‌شود." البته فقط بعد ازینکه دِلفین این کارها را کرد متوجه این موضوع شدم. قبلش فکرش را نکرده بودم.
می‌دانید، بیشتر آدم‌ها که به تماشای فیلم‌های سینمایی می‌روند وقتی می‌خواهند در تعریف از فیلم سنگ تمام بگذارند می‌گویند، «اصلاً متوجه گذر زمان نشدیم! نفهمیدیم چه‌طور گذشت!» در مورد فیلم‌های من باید بگویم شما دقیقاً گذر زمان را می‌بینید. و گذر زمان را احساس می‌کنید. و ضمناً حس می‌کنید این زمانی است که به مرگ منتهی می‌شود. تصور می‌کنم بخشی از این قضیه در
فیلم‌های من هست. و برای همین اینهمه مقاومت در برابرش هست. من دو ساعت از زندگی یک انسان را از او می‌گیرم.
در طی این زمان من متوجه می‌شوم که ما هستی خویش را احساس می‌کنیم آنهم فقط به این واسطه که جایی ورای فضایی قرار گرفته‌ایم که فقط اطلاعات به تماشاگر می‌دهد. در فیلم «جنوب» (۱۹۹۹)، درختی هست که خاطرۀ مرد سیاه‌پوستی را زنده می‌کند که ممکن است از شاخۀ درختی حلق‌آویزش کرده باشند. اگر درختی را دو ثانیه نشان دهید، این لایه در فیلم نخواهد بود ـــ فقط یک درخت خواهد بود. به گمان من زمان است که پایۀ آن تداعی را محکم می‌کند.
— https://www.artforum.com/features/in-her-own-time-an-interview-with-chantal-akerman-168431/
🎥 @CinemaParadisooo
🎥 @CinemaParadisooo
Forwarded from کتابنما
Forwarded from کتابنما
Media is too big
VIEW IN TELEGRAM
Forwarded from 𝐂𝐢𝐧𝐞𝐦𝐚 𝐍𝐚𝐚𝐛
️Title: Le cinéma dans l'oeil de Magnum [2017]
Also Known As: Le cinéma dans l'oeil de Magnum
Rating ⭐️: 7.3 / 10
(
Release Info: 12 / 5 / 2018 (Finland)
Genre: 🎞 #Documentary 📜 #History
Language: #French, #English
Country of Origin: 🇫🇷 #France
Story Line: For seventy years, the photojournalists of Magnum have observed the world of cinema as they would any conflict, social issue or country on the map. It was out of love for the actress Ingrid
Directors Sophie Bassaler
Stars Isabella Rossellini Cynthia Young Alain Bergala Jinx Rodger Inge Bondi Elliott Erwitt Susie Marquis
Read More ...
Also Known As: Le cinéma dans l'oeil de Magnum
Rating ⭐️: 7.3 / 10
(
7.3 based on 217 user ratings) | | 0h 52min |Release Info: 12 / 5 / 2018 (Finland)
Genre: 🎞 #Documentary 📜 #History
Language: #French, #English
Country of Origin: 🇫🇷 #France
Story Line: For seventy years, the photojournalists of Magnum have observed the world of cinema as they would any conflict, social issue or country on the map. It was out of love for the actress Ingrid
Directors Sophie Bassaler
Stars Isabella Rossellini Cynthia Young Alain Bergala Jinx Rodger Inge Bondi Elliott Erwitt Susie Marquis
Read More ...
Forwarded from 𝐂𝐢𝐧𝐞𝐦𝐚 𝐍𝐚𝐚𝐛
Media is too big
VIEW IN TELEGRAM