برای همه کسائی که ناراحت بودن اینا خوب درد نکشیدن!

در تصویر کاملا مشخصه که داشته سعی میکرده چهارچنگولی خودش و نجات بده و لحظه لحظه سوخته و زجر کشیده.

#زمین_گرده
#رئیسی
#ButcherOfTehran

ARIX (@arixolin)

@C_B_SHAHZADEH

⚜ #پاینده_ایران
https://t.me/OmidIranAzad

🔻چرا اصلاح‌طلبان؟ چرا پزشکیان؟ 🔻
مشروعیت داخلی و خارجی
       و سرکوب مردم

به نظر می رسید پس از انتخابات سال ۱۴۰۰ و آغاز فرآیند خالص سازی، نظام ضمن حفظ لفظ جمهوری، از شر جمهوری نیم بندی که فقط شامل نیروهای مذهبی و وفادار به نظام بود، خلاص شده و به سرعت به سمت امارت اسلامی در حرکت بود.
برای اولین بار حاکمیت از تعارضات درونی رهایی یافته بود و یکپارچه در خدمت منویات رهبری بود. آرزوی طیف راست نیروهای درون نظام محقق شده بود و با به حاشیه راندن #اصلاح_طلبان، می توانستند ضمن حفظ قدرت، آن را در راستای اهداف خود به کار گیرند.
اما با مرگ #رئیسی و برگزاری انتخابات زودهنگام ریاست جمهوری، و با تایید #پزشکیان به عنوان یکی از سه گزینه اصلی اصلاح طلبان از سوی شورای نگهبان، ظاهرا خالص سازی خیلی زود به پایانش رسیده است و راه برای بازگشت اصلاح طلبان به درون قدرت باز شده است.

اما چرا نظام چنین تصمیمی گرفته است؟ و آیا این بدان معناست که حاکمیت صدای مردم را شنیده و خود را آماده تغییر کرده است؟

قطعا خیر

می دانیم که هر نظامی در برخورد با جنبش های اجتماعی چهار انتخاب پیش رو دارد:

۱) اگر جنبش اجتماعی از فراگیری بالایی برخوردار باشد، در صورتی که احزاب موجود از توانایی لازم برای جذب و رهبری جنبش برخوردار باشند، نظام تلاش می کند از طریق این احزاب، جنبش را در ساختارهای موجود حل کند.

۲) اگر شعارها و اهداف جنبش اجتماعی با احزاب موجود فاصله معناداری داشته باشد و احزاب توان جذب و نمایندگی آنها را نداشته باشند، نظام، جنبش مذکور را برای تشکیل یک حزب سیاسی جدید تشویق می کند و بدین طریق آن را در ساز و کارهای سیاسی جذب می کند.

۳) اگر جنبش از فراگیری لازم برخوردار نباشد، اما دارای شعارها و اهدافی باشد که قابل جذب ا سوی احزاب موجود نباشد، چنین جنبشی به عنوان یک گروه فشار در سپهر سیاسی باقی می ماند و دولت ها و احزاب در مواقع لازم از آنها بهره می برند.

۴) اگر جنبش با مبانی و اصول اصلی نظام حاکم در تعارض باشند، سرکوب و حذف می شوند.


در این چارچوب، جنبش زن، زندگی، آزادی برای اولین بار در ۴۵ سال اخیر نه تنها یک جنبش فراگیر بود، بلکه به صورت ایجابی نیز اهداف و آرمان های روشنی را مطرح کرد. در حالی که پس از حذف و سرکوب و سانسور رسانه ها در دهه ۷۰، مرجعیت رسانه ای به شبکه های فارسی زبان ماهواره ای انتقال یافته بود، تلاش حاکمیت برای ناتوان سازی دولت های اصلاح طلب و حذف آنها از ساختار قدرت، مرجعیت سیاسی جامعه ایرانی را نیز به خارج از کشور انتقال داد.

گفتمان حاکم بر رسانه ها و نخبگان سیاسی خارج از کشور، گفتمانی انقلابی و برانداز است. بنابراین، طی چند سال اخیر دوگانه اصلاح طلب/اصولگرا جای خود را به دوگانه نظام/برانداز داده است.

مجموعه #اتحاد_ملی_ایران
@OmidIranAzad
ادامه ⬇️⬇️