کمپین بازگشت شاهزاده

آیین شهریاری و نظام پادشاهی چگونه می‌تواند به پیشبرد گفتمان دموکراسی کمک کند؟
ما در تاریخمان، پس از مشروطه دو جمهوری داشته‌ایم‌. اینرا طرفداران جمهوری پنهان می کنند و آنگاه پادشاهی مشروطه را مثلا در میان جنگ جهانی اول و دوم یعنی در درون بحران، با بهترین جمهوری های امروز دنیا مقایسه می کنند؛ تا کارنامه جمهوریخواهی را پنهان کنند. اولین جمهوری، جمهوری شوروی سوسیالیستی ایران بود که کمونیست ها در شمال درست کردند. اغلبشان تروریست و کمونیست دوآتشه بودند.میرزا هم تا حدودی باهاشون همکاری کرد. حیدر برقی خرابکار قفقازی از سردسته هایشان بود.اگر پادشاهی به دادمان نرسیده بود حکومت لنین و استالین را تجربه می کردیم. هنوز این جمهوریخواهان در حالی که برای میرزای شهید اشک می ریزند؛ رضا شاه را به زیر پا گذاشتن قانون اساسی مشروطه متهم می‌کنند؛ اما نمی گویند همان زمان، با تاسیس اولین جمهوری میرزا و رفقای کمونیستش فاتحه قانون اساسی را می خواندند. نمی گویند پیش از برآمدن رضا شاه همین جمهوریخواهان مجلس ملی را زمینگیر کردند و نمایندگان از دست اوباش هفتیر کش و ترقه انداز امنیت جانی نداشتند. نخست وزیر و نماینده مجلس ترور می کردند! اگر بنا بر بازخوانی کارنامه است چرا به اولین جمهوری واقعا موجود در ایران نمی پردازند؟ رضا شاه که آمد و این تروریست ها و خرابکارها را مهار کرد، از همین دشمنان ضد آزادی، قهرمان آزادی ساختند! مساله اساسی و مشکل در بسط آزادی در پس از مشروطه، آزاد شدن نیروی مخربه در قالب جمهوری خواهی ست که نمی گذاشت، پارلمان کار کند. همین خرابکارها نشسته و کتاب هایی از جنس گذشته چراغ راه آینده نوشته و از خرابکارها، مجسمه آزادی تراشیده اند؛ تا امروز امثال آقای زعیم و دوستان جبهه ملی اش هر کجا که می نشینند آن سخنان بی بنیاد را تکرار کنند. آدم شرمنده می شود که سطح فهم این افراد حتا با تجربه این چهل سال اخیر و چشیدن آشی که البته دست پخت دوستانشان بوده، از حد یک جوان پرشور چپ انقلابی دهه چهل فراتر نرفته. همین قوه مخربه نه تنها نمی گذاشت نهادهای ازادی شکل بگیرد بلکه باعث گسترش نا امنی و ترور و ترقه بازی در کشور شده بود. چرا نمی گویند پیش از برآمدن رضا شاه، جمهوری خواهان چه بلایی سر مجلس ملی و قانون اساسی آوردند؟ چون این مسایل جدی را نمی فهمند؛ یعنی فهمشان از فهم آن جوان پر شور دهه چهل پیشتر نرفته، نمی توانند بفهمند؛ کار رضا شاه تثبیت نهادهای آزادی بود. اگر آنارشیسم کنترل نمی شد؛ یعنی در فقدان امنیت، آزادی همان ترقه های حیدر خان بود.
جمهوری دوم هم که شده جمهوری اسلامی! حالا می گویند که خمینی نگداشت ما آن جمهوری خودمان را که خیلی خوب بود پیاده کنیم. این سخنان هم برآمده از نادانی و جهل مرکب است. اندازه بازرگان هم نمی فهمند. بازرگان که اولین نخست وزیر انقلاب بود؛ با همه نفهمی اش، بخاطر تجربه ای که در عمل بدست آورد متوجه نکته مهمی شد؛ گفت ما باران می خواستیم؛ سیل آمد. البته که شیفتگان انقلاب، با سطح فهم نازلی که دارند نمی توانند حتا نکته مهم و البته ژرف گفته بازرگان را دریابند. بازرگان در وسط آن سیل و بعنوان نخست وزیر انقلاب، فهمیده بود که آنها به غلط تصور می کردند، شاه و نظام پیشین مانع باریدن باران شده، پشت آن سد باران نبوده و نمی توانسته باشد. آن نظام و شاه سدی در برابر سیل بنیان کنی بود که بازرگان با غور در مطهرات نمی توانست منطق و ارزشش را دریابد اما پس از نخست وزیر شدن، با دیدن سیل فهمید، انقلاب ابرهای بارانزا را آزاد نکرده بلکه سیل و نیروی مخرب را رها کرده است؛ همان غولی که به سختی داخل بطری مهار شده بود تا کشور پیشرفت کند و آزادی ها پا بگیرد. الان هم وسوسه های جمهوری خواهی، وسوسه های ایجاد یک جمهوری نوبنیاد است. یعنی همان داستان شعاعیان که می گفت تاریخ کارگاه انقلاب است. آقایان ایران را به کارگاه نظریات درهم و برهم و اشفته خودشان تبدیل کرده اند. یک روز به هفتاد ملت تقسیم می کنند تا بعد ببینند با چه چسبی می شود بهم پیوست و یک روز در توهم گاندی و ماندلا شدن و شور یک انقلاب جدید می سوزند. این قماربازان برایشان چیزی بنمانده الا هوس قمار دیگر. تا دیروز چریک بودن مد بود؛ عاشق چه گوارا و قذافی از این اردوگاه به آن اردوگاه می رفتند تا آدم کشی یاد بگیرند، امروز در سودای یک انقلاب از جنس گاندی و ماندلا و این اواخر هم زلنسکی شدن بودند.
مهار این آشوب ها و هوی و هوس ها و در امان ماندن از سیلی که با یک جمهوری نوبنیاد جاری خواهد شد؛ بازگشت به همان نظام پادشاهی مشروطه است.انقلاب در همین معنا، کار درست تاریخی ست که می تواند پیشرفت و آزادی و امنیت را با هم و در کنار هم پیش ببرد و درهای ماجراجویی را ببندد.

https://x.com/hojjat_kalashi/status/1661674124823937026?t=v8rqhL_2lDMH6eZ04bxfXw&s=35

5.6K views18:01