کاش صداوسیما وقتی هر روز یکیو میاره که از تجربه نزدیک به مرگش و تونل نور و اینا بگه یه بارم به آدم متخصص اینکار دو دیقه وقت بده که جواب علمی بده بهشون
@C_B_SHAHZADEH

خیلی جالبه! بانک مرکزی شمش طلا را به قیمت دلار بازار آزاد از مردم می‌خرد و سکه طلا را ضرب کرده و به قیمت دلار ۹۳ هزار تومنی به مردم می‌فروشد و تازه مالیات هم روش می‌گیرند!

‏حالا خوبه اینا قیمت دلار بازار آزاد را قبول ندارند و دنبال دلار زدایی هستند ! :))

@C_B_SHAHZADEH

رهبر من آن شاهزاده ایست که در برابر چشمش پرپر شدن پدرش که عاشق ایران بود را در غربت دید و گلایه نکرد.
همان مردی که نزدیکترینهایش را ترور کردند و سربازان وطنپرستش را در برابر جوخه های اعدام گذاشتند. اما ترحم کسی را انتظار نکشید.

همان انسانی که در غربت مرگ برادر و خواهرش را دید اما تقاضای غرامت میلیونی نکرد.

رهبر من خانواده اش هر سال در راهپیمایی ۲۲ بهمن شرکت نمیکنند که ۲۲ بهمن برای او خاطره اعدام عزیزانی چون سپهبد جهانبانی هاست.

رهبر من از جنس #رضاشاه_بزرگ است. که با تمام نامهربانی ها از ایرانی هیچگاه بد نگفته عشقش به ایرانی نام خانوادگی اوست.

رهبر من #شاهزاده_رضا_پهلوی است

🔗 آخوندِ مرده (@AkhoondeMorde)
@C_B_SHAHZADEH

🔴 مستند نافرمانی های مدنی - #صربستان قسمت یکم

#KingRezaPahalvi
#CutTheRope

@C_B_SHAHZADEH

🔴 مستند نافرمانی های مدنی - #صربستان قسمت دوم

#KingRezaPahalvi
#CutTheRope

@C_B_SHAHZADEH

🎖️🏛️

جشن فرهنگ و هنر در ۴ آبان ماه ۱۳۴۷ گشایش یافت. هدف این جشن شناختن و شناساندن فرهنگ و هنر در شهرها و روستاها تا ژرفای اجتماع برای آسان کردن تصمیم گیری و گسترش فرهنگ و هنر در راستای انقلاب شاه و مردم بود. این جشن در چند سال نخست دو هفته طول می‌کشید ولی کم کم به زمان آن افزوده شد و از ۴ تا ۳۰ آبان ماه جشن فرهنگ و هنر در شهرهای گوناگون کشور برگزار شد. برگزاری کنگره تاریخ و فرهنگ ایران، سمپوزیوم باستانشناسی، همایش برای دشواری‌های آموزش فرهنگ در روستا، برگزاری هفته کتاب، گفتگو و سخنرانی درباره شاهنامه، گفتگو و سخنرانی درباره زبان پارسی، نشست‌های چکامه خوانی، موسیقی، برگزاری نمایشگاه‌ها، گشایش موزه‌ها، برنامه‌های سپاس و بزرگداشت از پژوهشگران ایرانی از جمله کارهای بود که در جشن فرهنگ و هنر به آنها پرداخته می‌شد. برانگیزاندن مردم به کتاب خوانی و آشنا شدن به فرهنگ غنی کشور و شناساندن تاریخ کهن ایران از کارهای ارزنده شورای عالی وزارت فرهنگ و هنر در چهارچوب این جشن‌ها بود.

تاریخچه:
در روز ۶ تیر ماه ۱۳۴۶ قانون تأسیس شورای عالی فرهنگ و هنر از سوی وزیر فرهنگ و هنر به مجلس شورای ملّی داده شد و از مجلس شورای ملّی گذشت. بر پایه این قانون از این پس پروانه بنیان هر گونه سازمان آموزشی و هنری از دوره دبستان، دبیرستان، عالی و تصویب آیین نامه‌های آن و هم چنین بررسی و تصویب برنامه‌های آموزشی دبستان‌ها و دبیرستان‌ها و برآورد ارزش مدرک آموزشی و امتیازهایی که کسان از خارج از کشور در رشته‌های هنری به دست می‌آورند از کارهای این شورا می‌باشد. افزون بر این، برگزاری هر گونه جشنواره یا فستیوال، کنگره، نمایشگاه و مسابقه و یا هرگونه جشن و آیین بزرگداشت و یادبود درباره امور فرهنگ و هنر از کارهای شورای عالی می‌باشد. هدف بنیان شورای عالی فرهنگ و هنر هماهنگی در پروژه‌ها و برنامه‌ها و کارهای فرهنگی و هنری کشور و برقراری همکاری نزدیک میان سازمان‌های فرهنگی و هنری می‌باشد. ریاست این شورا با فرهنگ و هنر خواهد بود. وزیر آموزش و پرورش، وزیر اطلاعات، رییس فرهنگستان ایران، رییس دانشگاه تهران، دبیر کل شورای فرهنگی سلطنتی و ۸ تا ۱۴ نفر از فرهنگیان و هنرمندان برجسته کشوری که به پیشنهاد وزیر فرهنگ و هنر با فرمان همایونی به هموندی شورای عالی فرهنگ و هنر برگزیده می‌شوند. آیین نامه‌های اجرایی قانون شورای عالی فرهنگ و هنر پس از تصویب شورای عالی پیاده خواهد شد و وزارت فرهنگ و هنر مأمور اجرای این قانون می‌باشد.


@C_B_SHAHZADEH

در خانواده ما داریوش همیشه نماد اعتیاد و تباهی بود. جرات نداشتیم داریوش گوش کنیم مبادا که به خلاف و اعتیاد کشیده بشیم. بزرگتر که شدیم فهمیدیم که پنجاه و هفتی هم بوده و در بدبختی ایران و مردم ایران سهم بسزایی داشته. الان هم یک پاش لب گوره هنوز هم از جفنگیات دست برنداشته میگه ما به رهبر مقتدر برای ایران نیاز نداریم!
از نظر جناب داریوش مافنگی، اقتصاد هنوز مال خر است و ایران را فقط گدا زاده ها و ایرانستیزان میتوانند اداره کنند!
طرفدارانش هم دست و جیغ و هورا 🤬
#ننگ_بر_سه_فاسد_ملا_چپی_مجاهد

🔗 Arezu Rose (@Arezurose)
@C_B_SHAHZADEH