انقدر تو مترو زیپ کیف انسان‌های رندوم رو بستم یا لباس‌شون اگه از پشت نامناسب بوده درست کردم، میترسم دوباره به آدم تکراری بخورم و فکر کنن کارم اینه که تو خیابون لباس و کیف مردم رو مرتب کنم 🥲

باز هم...
حتی یکی دو ساعت حضور درونش برام سنگین شده...

اصلا انگار یه حس خالی بودن یا کمبودن بهم القا می‌کنه. انگار که به اندازه‌ی کافی کافی نیستم.
به آوان می‌گفتم امروز. مثل این میمونه که خونه‌ی دومم رو ازم گرفته باشن. جایی که توش احساس امنیت داشتم، برام نا امن و غیر قابل تحمل شده...

بعدا نوشت: صبح باید ۵ بیدار بشم و هنوز ۳۰٪ از کارهایی که اگر امشب انجام ندم بهم اضطراب میده مونده. اگرم نخوابم تهش سردرد و خواب‌آلودگی فردا در محیط کاره

بعدا بعدا نوشت: متاسفانه این ناچاری نتیجه mind set ناسالم مامانمه. هر وقت من یه زمانی رو بیشتر از حد معمول از خونه دورم انگار حس می‌کنه در حقش اجحاف شده و اون زمانی که نبودم رو بهش بدهکارم... یعنی پیش اومده به من گفته چون نبودی غروب فردا زود بلند شو به کارهامون برسیم... بعد اون آخرش که تازه داریم تموم می‌کنیم کارها رو و به بخشی که راحت شده می‌رسیم چون خودش هم زود بیدار شده و خوابش میاد میره می‌خوابه... بعد من میمونم و نیم ساعت مونده به رفتن سرکار که دیگه نه می‌تونم بخوابم نه تنهایی می‌تونم بقیه کارها رو بکنم چون سر صدا داره و مامان بیدار میشه 🫨🤕

جدا از اینکه یکی تو خیابون حواسش بهم باشه یا دستش رو بندازه دور شونه ام خوشم میاد (بسته به فردش)
معمولا خودم تو خیابون مراقب بقیه هستم و موقع رد شدن از خیابون مراقبت می‌کنم ازشون اما خب دستم رو دور کسی نمیندازم چون ۱. ممکنه راحت نباشن ۲. اونقدری حس دامیننت ندارم و برام حس مثبتی نداره
اما تا حالا دو نفر برام انجامش دادن و حس جالبیه؟ گاهی؟ ✅

تو این گروه بچه‌های obey me هم همه دارن گنشین نصب می‌کنن... اونجا برام یه حس متفاوت داشت ولی اونجا هم داره پر از کی‌پاپر و گنشین پلیر میشه... :( نمیگم بده فقط اونجا یجایی بود که علایق بچه‌هاش تکراری نبود و حس می‌کردم چشمم توش به محتوا های متفاوت می‌خوره...
نمی‌خوام لفت بدم ولی حقیقتا نیاز داشتم تو یه جمعی باشم که با بقیه جمع‌هام فرق داشته باشه... 🙂💔

کاش نت رو بندازم دور چند هفته... حداقل شبکات اجتماعی رو 😞
(اثرات عبور از محیط های شلوغ رو در من مشاهده می‌کنید)

حس می‌کنم اگه نیاز به خوابیدن نداشتم یه سری از مشکلاتم حل می‌شد ولی میدونم دروغه. مگر اینکه فقط من نیازی به خوابیدن نداشتم و می‌تونستم جلو بیفتم وگرنه اگه همه هم می‌تونستن نخوابن که خب مساوی میشد با شرایط فعلی...

بالاخره امروز ۸ رو تموم کنم میرسم به آپدیت هفتگی. هنوز راجع به دیدن فصل ۲‌ و ۳ شیطان کش مطمئن نیستم چون از دیدن فصل ۱ هزار سال گذشته... و اگر بخوام ببینم باید از اول ببینم که احساس می‌کنم الان موقعیتش رو ندارم 😰 ولی شایدم ببینم که بتونم از لیست خط بزنمش؟😅

•| #WatchWithMe | Jujutsu Kaisen

به داوطلب این چالش، میگم که اگه قرار باشه نقش اول فن‌فیکی به قلم من باشه، من اون فیک رو با چه کاپل و ژانری می‌نویسم.

ظرفیت بی‌نهایت-😔

اینو یکی از جوجه‌های گروه Obey me واسم فرستاد با کپشنِ:

میا این تویی😍

- کاش واقعاً بعضی وقتا دهنم رو بسته نگه دارم!

اینکه می‌بینید یهو صد تا چیزی که بهم مرتبط نیستن ریخته شدن اینجا بخاطر اینه که این گربه وقتی اضطراب داره سعی می‌کنه اینجا کمتر حرف بزنه و وقتی کم حرف میزنه دوتا دونه پست بیشتر اینجا نمیاد... و این با وسواسش جور در نمیاد در نتیجه مطالب تلنبار میشن تا روزی که حرف‌ها خودشون بیان... 🙂

چرا؟
چرا واقعا وارد بحث میشم؟
اونم با کسی که داره داد میزنه نظرم همینه که هست و بمیرم هم عوضش نمی‌کنم.
چرا؟

بعدا نوشت: ساعت ارزشمندی رو که می‌تونستم بخوابم هدر رفت...

~ برای میا نونا 🐱

• نامجین
• فانتزی، کمدی
- داستان گیمری که به طور اتفاقی، موفق می‌شه با یکی از شخصیت‌های بازی ارتباط ذهنی برقرار کنه.

حالا ننویسمش به خودم و شما ظلم نکردم؟

دارم black butler تماشای مجدد میزنم در بدن... اپیزود 3 فصل اول برای افزایش تمایل به قتل خیلی زیباست 😊

Please wrap your drunken arms around me
And I'll let you call me yours tonight
Cause slightly broken's just what I need
And if you give me what I want
Then I'll give you what you like
Please tell me I'm your one and only
Or lie and say at least tonight
I've got a brand new cure for lonely
And if you give me what I want
Then I'll give you what you like

Genshin couples as songs:
Avril Lavigne - Give you what you like

Genshin Impact:
(Kaeya + Albedo)

[ #Music 🛹 #MyGames #MyShips ]

I'm slipping, into the deep end
I'm in over my head, I can't catch my breath
I'm slipping, into the deep end
Feel the current within
I can't help but give in
Like blood in my veins
Darkness is sinking
Darkness is sinking me
Commanding my soul
I am under the surface
Where the blackness burns beneath

Genshin couples as songs:
Deep end - Ruelle

Genshin Impact:
(Dottore + Pantalone)

بالاخره یه توصیف از حسی که دارم به ذهنم رسید:

یه ربات که اپراتورش رفته ناهار بخوره و تو راه تصادف کرده دیگه برنگشته اما ربات روشن مونده و چون نمیدونه خودش تکی چطوری عمل کنه فقط حرکت می‌کنه، یه سری کارهایی که یادش مونده از قبل تکرار می‌کنه... و هی منتظره اپراتورش برگرده...

در آخر هم انقدر منتظر مونده که دیگه یادش رفته یه زمانی اپراتور داشته... فقط می‌دونه که نمیدونه داره چیکار می‌کنه...

چند روز پیش پرواز داشت می‌گفت یه عده و خودش دارن بخاطر دیوید تننت، Doctor Who می‌بینن... و برای من جالب بود که من حتی هری پاتر رو هم بخاطر این فرد ادامه دادم.
خیلی از شماها احتمالا وقتی شروع کردید به دیدت که فیلم‌های هری پاتر تا ۶ یا حتی ۷ کامل پخش شده بود اما در زمان ما، اون موقع فیلم اول و دوم که اومدن، تلویزیون پخش کرد و خب اون زمان هنوز اینترنت اصلا به گستردگی امروز نبود، پس ما هم وقتی تلویزیون دیگه ادامه رو پخش نکرد دنبال نکردیم...
اماااا تو یکی از این برنامه‌های مثلا سینما ۴ و از این مستند های فیلم‌سازی که در مورد جلوه‌های ویژه بود، رو قسمت ۴ هری پاتر داشت در مورد جلوه‌های ویژه حرف می‌زد و کمی هم راجع به دیوید و فیلم‌هاش گفت... و من همونجا تصمیم گرفتم نه تنها هری پاتر رو ادامه بدم، بلکه دکتر هو رو هم ببینم.
بعد ها دکتر هو رو دانلود کردم اما چند سالی گوشه کامپیوتر خشک شد چون وقتی فصل اول (از سری کلاسیک نه، سری مدرن) رو باز کردم، دکتر فرد دیگه ای بود و خورد تو ذوقم اما دلمم نمی‌خواست ترتیب دیدنش رو بهم بزنم... اما خب، وقتی دیدم راضی بودم... هرچند از اون دسته سریال‌هاییه که مال هر کسی نیست برای همین زیاد معرفیش نمی‌کنم چون دلم نمی‌خواد از کسانی که لیاقت درک کردنش رو ندارن حرف های منفی در موررش بشنوم (با اینکه یکی دو فصل اخیر بخاطر تغییر نویسنده واقعا خودمم ناامید شدم و فعلا متوقف کردم دیدنش رو اما/چون) هنوز هم یکی از زیباترین خاطرات رو باهاش دارم.


•| #WatchWithMe | Doctor Who