Devote! Devote! Devote your hearts!
Turn your fleeting lives into flaming arrows
Devote! Devote! Devote your hearts!
Define with your own selves, the trail we need triumph•••

Linked Horizons

من باید تو گنشین، دست از رفتن به دنیای مردم با کی‌لی بردارم... چون وحشی میشم با کی‌لی، حمله می‌کنم به در و دیوار و همه ش دارم بالا پایین می‌پرم... و تمایل دارم همه کاراکتر های بلند تر از خودم رو اونی‌چان و اونه‌چان صدا کنم 😅😭

جایزه بی‌مصرف‌ترین مرخصی سال می‌رسه به امروز...
البته طبیعی هم هست، یهویی بود اما نمیشد حالا یکم کارهام جور میشد بلکه اینقدر هدر نمی‌رفت؟

حرفم رو پس میگیرم
کاش بی مصرف بود لااقل ولی جنگ نبود

با اینکه حتی یکسال نیست مشکل اضطراب و استرسم این‌قدر شدید شده، واقعا یادم نمیاد زندگی بدون اضطراب چطوری بود.
اینکه نشستی یه گوشه، بخاطر چیزی که نمی‌دونی اونقدر مضطربی که نمی‌تونی هیچ کاری کنی در نتیجه از کارهای عادیت عقب میمونی و حالا یه سری اضطراب با دلیل هم داری 😌

در تلاش برای چشیدن طعم زندگی:

#MyMood #MyGames | Genshin

حالا میدونی میگم چرا؟
چون نسلِ جدید "بظاهر" بهت میگه اشکالی نداره اگه استراحت کنی ✨ اشکالی نداره اگه بهترین نباشی✨ اشکالی نداره اگه هدف نداشته باشی✨ از زندگی لذت ببر ✨

ولی بِستی بذار من بهت بگم که نه. سیستم و ذات انسان طوری نیست که بتونه آروم بگیره. خودتم بخوای استراحت کنی، بقیه هم بهت بگن اشکال نداره شل بگیر، ذهنت انقدر خودخوری میکنه که کسخل میشی.

پس پاشو خودتو مشغول کن بذار دهنِ این ذهنت رو ببندی.

من خیلی این رو قبول دارم.
درسته که واقعا گاهی شرایط روحی آدم رو فلج می‌کنه (خودم کاملا لمسش کردم) ولی واقعا هرچقدر به خودت break بدی همونقدر پاهات سست میشن و ادامه دادن سخت تر میشه

چرا یادم می‌ره در دهه چهارم زندگیم هستم و حتی با تلاش برای خاروندن پشت گردنمم ممکنه رگ هام بهم گره بخوره؟
الان با گردن کج نشستم دارم به کارهای بدم فکر می‌کنم 😭

بعدا نوشت: چوواننینگ درونم نشسته به پنجره نگاه می‌کنه، تیان‌وِن آه می‌کشد 😔

دلم می‌خواد همین یه سری کتاب و انیمه و بازی محدودی که دارم (نسبت به چیزی که در جهان وجود داره) بذارم تو یه جعبه، برم یه گوشه تا آخر عمر با همینا خوشحال باشم 🥺🤍

امروز به سایه می‌گفتم، سخت‌ترین قسمت تلاش کردن وقتی توانت محدوده اینه که اگه تلاشت جواب نده خیلی بیشتر درد داره. چون امکان رها کردن بیشتره... و چون توان محدوده، وقت زیادی رو شاید بذاری تا اثری دیگران در مثلا یک ساعت میگیرن ببینی...
ولی حتی ۱ قدم تلاش هم بهتر از هیچیه. نمیگم هر روز باید بتونی اون یه قدم رو برداری ولی هر روز باید باور داشته باشی حتی یه قدم هم مهمه... اگر امروز نمیتونی انجامش بدی، فکر نکن دیگه فردا برداشتنش بی‌فایده س...

Hydro 💧

•| #WatchWithMe #MyGames

TW: Anxiety ⚠️

اوایل هفته برای من خیلی سخت شدن، دلم نمی‌خواد به هیچ عنوان از خونه برم بیرون. حتی سرکار که میرم دوست دارم برگردم خونه... برای همین هرچی مرخصی دارم میره پای این حملات ناگهانی اضطراب و چون یهویی میگم، مجبورم صد مدل بهونه داشته باشم که باهاش موافقت بشه.
امروز واقعا حال فیزیکم بد بود ولی بیشترین دلیلی که زدم بیرون شرایط روحیم بود و تازه گفتم فردا هم نمیام. با اینکه هنوز اوکی ندادن ولی قصد رفتن ندارم در نهایت. آخه می‌دونم نمیتونم کار کنم!!! ولی باز اضطراب اونم دارم که احتمالاً از اینکه هی مرخصی های مختلف می‌گیرم به چشم شون یه آدم بهانه بیارِ بپیچونم 😅

خرید گوشی رو بخاطر اضطراب عقب انداختم، می‌خواستم برنامه پنجشنبه بیرون رفتن با دوستام رو کنسل کنم... چون نمی‌دونستم چرا مضطربم.🐱
انیمه هایی که هر قسمتش رو سر ثانیه اومدنش می‌دیدم روی هم تلنبار شده...
کوئست های جدید گنشین که خودم و همه جهان میدونیم به محض اومدن تموم شون می‌کنم، باعث میشن نگران بشم که اگر نرسم انجام شون بدم چی :/

و همه اینا تازه برای الانیه که در کل بهتر شدم! دیگه به موقع میرسم سرکار، تو ساعت کاری واقعاً تلاش می‌کنم کار کنم. سعی کردم دانشم رو گسترش بدم! ولی به قول امیلیا، میگه تو دکمه‌ی اعلام اضطرابت خراب شده... لزوماً این نیست که اتفاقی بیفته ‌و فعالسازی بشه. خودش یهو حال می‌کنه الان استرس داشته باشیم! 🌈

البته امروز بی‌فایده نبود، آرایشگاه رفتم، موهامم کوتاه کردم (با اینکه بعد از چندسال تا سرشونه هام بلند شده بود و می‌خواستم بلند کنم اما بخاطر اینکه عادت ندارم به نگهداری موی بلند داشت می‌ریخت)
دفترم رو سیمی کردم که فردا جزوه‌های پریمیرمم رو پاک‌نویس کنم.
درس‌های گنشینیِ عسل رو رسوندم.
به آپدیت یوتوبرهام رسیدم...

ولی هیچکدوم در حدی نبودن که حس کنم تونستم خودم رو راضی نگه دارم... در نتیجه، یه لیست آماده می‌کنم. یه لیست واقع‌گرایانه که وقتی تغییری روش انجام میشه حداقل حس کنم واقعا تغییری تو زندگیم انجام شده. شما هم اگر چنین حسی دارید لیست کوتاه اما قابل انجام درست کنید. 🪼

این روزا حال عجیبی تو گنشین دارم. حس اتلاف وقت، چون چیزی خیلی نذاشتم باقی بمونه. یعنی هستا، تصادفی از یه گوشه رد میشم می‌بینم یه پازل هست اما از نظر نقشه و لیست کارها، همه رو ۱۰۰ هستن... البته برای اومدن فانتین ذوق دارم، فانتین دومین منطقه‌ایه که بعد از حضورم تو بازی باز میشه. وقتی نصب کردم، ۳ منطقه اومده بود. سومرو اولین جایی بود بازیکن های قبل از منم نداشتنش و همه باهم رفتیم سراغش.
حقیقتا حس زیبا و جدید و بیاد موندنی ای بود...

نمی‌خوام در مورد گنشین برای خودم قانون بذارم چون نمی‌خوام برام تبدیل به یه کار توی لیست بشه اما خوب میشه اگه وقتی برای آموزش دیدن پای سیستم می‌شینم یهو به خودم نیام ببینم یکساعت گذشته و من تو بازی بودم.

•| #MyGames