کاش بهار یجوری نبود که تا از خواب بیدار میشم بازم خوابم بیاد. من واقعا از خوابیدن فراری ام و این برام عذاب آوره که همه ش خوابآلود باشم.

کیه که دوست نداشته باشه تو زمان سفر کنه، اشتباهات گذشته ش رو تکرار نکنه و تو چیزهایی که بعدا می‌دونه به دردش میخورن بیشتر تلاش کنه؟
اما همیشه این نگرانی رو دارم که «اوکی فلان کار تو اون زمان اشتباه بود اما چی میشه اگه تغییرش بدم و اون باعث بشه الان فلان اخلاق خوب رو که دارم دیگه بدست نیارم.» 😱😰

و در کل به این صورته که تمام افکار لذت بخش مثل سفر تو زمان رو هم برای خودم نابود میکنم 😂

روزایی که حسودم دوست ندارم... 😓

دوست داشتم کل کمد و کشو های لباس هام رو بدم،‌ به جاش ۲ دست. فقط ۲ دست لباس که فوق العاده بهم بیاد داشته باشم ولی متاسفانه کیلو کیلو لباس ها و مانتو ها و... ای دارم که توشون شبیه زامبی میشم...

قرار بود بعد از اینا کلی چیز یادتون بدما ... اما فقط به یه سری هاش رسیدیم... این هشتگ رو دنبال کنید و یادآوری کنید چیا باید می‌گفتم که جا مونده

•| #JustDoIt

ولی من اوکی ام با کلاس آنلاین 😅 شاید چون درسمو می پسندم...

تو کلاس تنها کسی که بجای فینگلیش، انگلیسی پیام میده منم، چون با فینگلیش و فارسگلیش مشکل دارم... 😂 استاد English Girl مون صدام میکنه 😐😅

گفتم امروز اینو توضیح بده 🤞 گفت باشه

این روزا سحری ها خرما زیاد خوردم زبونم بخاطر گرمی یکم زخم شده برای همین میخوام این رو درست کنم که خنکی باشه. شاید گوجه🍅ش رو حذف کنم چون دوست ندارم.

•| #EatWithMe

حس میکنم دارم گیج میخورم. می‌دونم تقصیر خودمه که صد جا مسئولیت قبول کردم بجز دنیای واقعی که باید می بود...

الانم نه دلم میاد ول شون کنم نه اینجوری ادامه دادن عاقلانه س...

ولی خوشحالی از این نشات میگیره که تو زندگی پشیمونی نداشته باشیم. هر وقت تونستی تصمیماتی بگیری که ازشون پشیمون نشی اونوقت تو مسیر خوشحالی درست قرار گرفتی. ✅

بعضی از ما (من) دقیقا دارم پشیمونی رو به چشم می‌بینم اما بازم با آغوش باز اون کار رو شروع می‌کنم. کیا اینجوری ان؟

بیایید فردا از هر ساعتی که بیدار شدیم تا ۴ ساعت اصلا آنلاین نشیم.‌ اول کارهای مهم روزانه مون انجام بدیم، حتی شده کارهای غیر واجب و هرچیزی که ربطی به گوشی و اینا نداره به جز کلاس های آنلاین انجام بدیم.

چطوره؟

اصلا می دونید چیه؟ اگر من فردا با دلیل غیر موجه زودتر از ۱۱ آنلاین شدم لیاقتم همینه که به کارهام نرسم. آف میشم تا حداقل ۱۱! فعلا! 😅😡

یه وقتایی واقعا به چیزای عجیبی فکر میکنم.
مثلاً اینکه دقیقا چرا تو زندگی مسئولیت قبول می‌کنیم؟ تایپ من شناخته شده س برای کسی که از زیر مسئولیت در میره... و این کاملا درسته.
مسئولیت واقعی البته وگرنه مسئولیت هایی که وقتم رو هدر بدن و هیچچچچ نتیجه ای هم برای آینده ام نداشته باشن تا دلتون بخواد دارم.

وقتایی که خسته میشم، یا دلم میخواد همه چی رو ول کنم و بازی کنم یا فیکشن بخونم، خیلی به این فکر می‌کنم که چی‌ باعث شد کلی کار قبول کنم... اما آخرش به این نتیجه میرسم که این روش من برای اینه که پیش خودم احساس مفید بودن کنم. یعنی نسبت به خودم احساس مسئولیت میکنم اما برای اینکه خیلی هم بهم سخت نگذره با سرگرمی های موقت خودم مشغول می‌کنم... و چون هنوز یکم وجدان دارم گاهی به خودم میام و می‌بینم دارم عمرم رو هدر میدم...

فصلی یبار اینجوری در موردش فلسفی میشم، بعد فراموش میشه تا فصل آینده... امیدوارم دیونه نشم از فکر بهش... یا به نتیجه برسم و براش کاری کنم، یا دیگه بهش فکر نکنم. 😐 که البته اولویت با گزینه ی یکه... 😅

دوستش نداشتم

واقعاً عالی شده بود. فقط موقع گذاشتن تو فر یا ماکروویو، کاغذ روغنی روی سینی تون بذارید که نچسبه بهتره. درضمن من به جای جوش شیرین، بیکینگ پودر ریختم.

•| #EatWithMe

ببینید چه بچه ی خوبی بودم دیر نت رو روشن کردم!! یکمم خون آبی نوشتم الانم دارم فایل های "کشش" رو جمع میکنم. واقعا بدون آنا و شیوا که ویس هایی که ترجمه میکردم برام تایپ میکردن نمیتونستم انجام بدم. 😘❤️❤️❤️

حس میکنم باید از دنیای ترجمه بکشم کنار... چون اینجوری مترجم های جدید شانس این رو پیدا نمیکنن که تجربه کنن و یاد بگیرن... ☹️

بچه ها من یکم سرم شلوغه. خلوت که بشه ۲ تا مطلب خیلی خوب یادتون میدم. یکیش از قبل تو لیست بوده، یکیش رو امروز درخواست دادید. ❤️

برای بار دوم دارم پرداخت می‌زنم... 🥺😍 شما هم ۷۰۳۰ نصب کردید؟

اگر شناسه ای که توی پست زدم اذیت میکنه از این استفاده کنید:
miastory

آف میشم تا فردا ۱۱. بخدا اگه فردا قسمت ۳۷ خون آبی رو ننویسم کلا می‌ذارم کنار و میرم سر ۳ بعدی تا یادبگیرم‌ کارهای لذت بخش تر رو تا وقت دارم انجام بدم.