خیابون ولیعصر رو بیشتر از خونه مون دوست دارم

فکر کنم همه سرکار فکر میکنن یه تخته ام کمه

دلم برای جین تنگ شده چقدر خوشحالم امروز ران میاد. احتمالا اگه به کسی بگم تصور کنه توهم زدم شایدم زده باشم، اما من تو خیلی موارد با جین ارتباط برقرار می‌کنم. میتونم حس کنم وقتی از چیزی بهش برمیخوره و چیزی نمیگه... یا بعضی کارهاش که بقیه فکر میکنن مسخره بازیه در واقع انجام میده تا توجه دوستاش بهش توجه بشه... بعد از بعضیاش یکم پشیمون هم میشه ولی اگر نتیجه بگیره حس میکنه ارزشش رو داشته

دیشب فیکم آپ نشد کسی نفهمید

شرمنده میا، وقت ندارم، امتحان دارم، کار دارم...

فیکشن دیگه ای که میخونه رو تو چنلش تعریف می‌کنه

چنل خودم رو آرشیو کردم...

گاهی چقدر دنیای اطرافم کوچیک میشه. به قدری که حس میکنم اندازه خودمم توش جا نیست. حسود و حساس میشم، میل به غر زدن دارم ولی وقتی مشکل رو به زبون میارم خیلی مسخره و کوچیک بنظرم میاد و بیشتر حرص میخورم سر چنین چیزی ناراحت بودم.
دلم چیزهایی رو می‌خواد که بی فایده و مسخره ان، مثل توجه یه فرد خاص، اینکه بفهمم دوست داشته میشم بی اینکه مستقیم بهم گفته بشه

تشخیص اینکه حق با کیه واقعا کار خیلی سخت و پر مسئولیتیه ولی دقت کردید هر روز با اعتماد به نفس انجامش میدیم. طرف کسی که فکر می‌کنیم راست میگه میگیریم و اینجوری بهش قدرت رشد میدیم.
بیایید قبل از اینکه یه طرفه حق بدیم حرف ها رو بشنویم

از هیچ سوالی به اندازه‌ی «ویکوکه یا کوکوی؟» بدم نمیاد

ولی وقتی ازتون می‌پرسم شوخی می‌کنید یا جدی اید، و بهم میگید جدی هستید... اما به شوخی ادامه میدید اصلا خوشم نمیاد

I don't wanna feel like a backup plan

شاید فقط کوکجین آناتما به اندازه ی چویا و دازای دیونه و برای هم کشنده بودن

People who I'd date, never dare ask me out

درست وقتی که فکر می‌کنم برای کسی مهم ام خلافش بهم ثابت میشه 😅👌

یه میم بود، یه یارو با یه نظریه نشسته بود و یه change my mind هم گذاشته بود کنارش...
من یه مشکلی دارم اونم اینه که نمیتونم باور کنم جنس مذکر عاشق میشه...
حس میکنم احتیاج دارم با چنین بساطی نظرم رو تغییر بدید

ولی من واقعاً از یه چیزای خیلی بچگونه ای خیلی زیادی ناراحت میشم. مخصوصاً وقتی چیزی که تا یه زمانی مال من بوده کم کم از چنگم دربیاد...

یه مهارتی که داشتم زیادی همه گیر بشه، ایده‌ای که داشتم و مدت ها نشده بنویسمش نصفه نیمه جای دیگه ببینم، یه رابطه‌ی خاصی که داشتم تکرار شدنش رو جایی ببینم یا حتی لباسی که فکر میکردم خیلی خاص دارمش تن کسی دیگه ببینم.
واقعاً از ته ته ته دلم اذیت میشم با چنین حس هایی. بعضی وقتا خیلی چیزای مهم تر اصلا برام مهم نیست و بعضی وقتا از خودم تعجب می‌کنم که به چنین چیزایی اهمیت میدم.

خیلی دوست دارم ژست، «اگه بهم بدی کنید میذارم تون کنار» بردارم... ولی متاسفانه نه تنها صدبار به آدم ها فرصت میدم... بلکه هی دعوتشون می‌کنم به اینکه بیان دوستی مون رو نزدیک تر کنیم... درصورتی که خب اگه می‌خواستن فرصتش فراهم بود...

نمیدونم چرا اینجوری می‌کنم واقعا

وقتی میگید
وای ان‌قدر گریه کردم که نگو
من واقعا نمیفهمم از چی حرف میزنید

ولی من اگه باهاتون قهر باشم، فن آرت های کیوتی که پیدا کنم براتون نمی فرستم

یجوری نباشید آدم پشیمون بشه یه روزی دوستتون داشته

قشنگ تو زندگیش جایی ندارم