با دختر عموم صحبت می‌کردیم، می‌گفت اگر آموزشگاهی که توش زبان تدریس می‌کنه روند کاریش رو اصلاح نکنه از اونجا استعفا میده و فقط تدریس های خصوصی و آنلاینش رو ادامه میده. مسئله اینجاست که خب طبیعتاً کسی که آموزشگاه میزنه، در کنار اون آموزش هدفش پول درآوردنه، اما گاهی یه عده بخش آموزش رو فراموش میکنن و دیگه چشم شون فقط پول رو می‌بینه.
به این صورت که آموزشگاه ها چیکار میکنن؟ بجای استخدام معلمی که علاوه بر زبان، فنون تدریس رو هم بلده، میان از زبان آموز های خودشون که حتی مدرک اتمام رو هم نگرفتن، استخدام می‌کنه... در غالب اینکه ترم های پایه رو تدریس کنن.
خب این میشه نیروی کار ارزان اما در ازای حقوق کمتری که اینا نسبت به نیروی کار متخصص میگیرن، آیا از زبان آموز ها هم پول کمتری گرفته میشه؟ معلومه که نه. یعنی کسانی که خودشون هنوز خوب یاد نگرفتن میان تدریس می‌کنن، بعد سر کلاس به فارسی صحبت میکنن، تمرین حل نمیکنن، هرجایی از درس رو حال نکنن تدریس نمیکنن...
اینا همون کسانی هستن که زیرنویس میکنن فیلم و انیمه رو، با ادعای زبان بلد بودن، بعد

I'm afraid I won't make it
رو ترجمه میکنن

می‌ترسم درست نمیکنم ❌
بجای،
متاسفانه -به موقع- نمی‌رسم ✅

حالا من براتون از دختر عموم یه سری نکات پرسیدم که اگر به هر دلیلی مجبورید کلاس حضوری برید بجای تدریس آنلاین با معلم درست حسابی :) این ها رو در نظر بگیرید:

✅ اول از همه قبل از ثبت نام حتما با چندتا از زبان آموزهای آموزشگاه صحبت کنید. ترجیحاً ترم های مختلف.
✅ اگر آموزشگاه اجازه میده قبل از ثبت نام چند دقیقه سر یکی از کلاس ها حضور پیدا کنید. (برای متوجه شدن نحوه تدریس، اگر معلم صرفا فارسی صحبت می‌کنه چندان بدردتون نمی‌خوره)
✅ قبل از ثبت نام کتاب هایی که تدریس میشن رو چک کنید، کتاب های مثل Family یا English time کتاب های بدی نیستن اما خیلی قدیمی هستند، یا کتاب American fileخیلی کتاب های عالی هستند اما مطالبش قدیمی شدن و خیلی کاربردی نیستن.
✅ حتما برگه ثبت نام رو کامل بخونید، گاهی تعداد ساعتی که توی برگه ذکر شده با ساعت هایی که کلاس برگزار میشه نمیخونه (برای مثال توی یه آموزشگاه توی برگه ثبت نام ساعت کلاس های گروهی ۲۴ ساعت ذکر شده اما کلاس ها ۱۰ ساعته برگزار میشه!)
✅ اگر آموزشگاهی بهتون گفت تعداد زیر ۱۰ نفر خصوصی حساب میشه کاملا داره دروغ میگه چون خصوصی یعنی وقت معلم صرفا واسه یک نفر باشه نه بیشتر. (چون هزینه کلاس ها از هر فرد جدا با مبلغ بالاتر از کلاس عمومی دریافت میشه)
✅ و در آخر اگر درحال آموزش در آموزشگاه هستید (مخصوصا آموزشگاه های محلی) لطفا با شخصی یا سایتی خارج از آموزشگاه سطح زبانتون رو بسنجین چون متاسفانه سطح آموزش آموزشگاه ها به شدت افت کرده و در حال تحویل دادن تعداد زیادی انسان با دیپلم زبان اما کاملا بی سواد هستند.

⚠️ توصیه خودم به شما هم اینه که اگر میتونید کلاس آنلاین بردارید با معلم های شناخته شده، البته من خودم از دوستام چند تاشون تدریس دارن ولی تدریس آنلاین فقط ماریشکا رو می‌دونم و همین دختر عموم، که تا حالا خداروشکر به هر چندتا از دوستانم معرفی کردم چه برای دوره مکالمه چه دوره گرامر، چه آموزش ترمی، راضی بودن خداروشکر... ولی در کل تو این شرایط که باید زبان یادبگیرید و درست حسابی بلد باشید حداقل پول تون هدر نشه. شنیده شده حتی سفیر هم از این نیرو های کار غیر متخصص داره استفاده می‌کنه. دقت کنید ✂️

از اونجایی که دارید تو ناشناس و ربات سراغ دختر عموم و ماریشکا رو برای کلاس ها می‌گیرید چشم، اجازه بدید ازشون بپرسم اگر راه ارتباطی اختصاصی در مورد کلاس هاشون دارن اینجا میذارم و اگر نه میگم تک تک تو ناشناس و ربات بیایید بگیرید 🤍🎐

ماریشکا 🎩

مریم 🐧

اگر قصد دارید باهاشون کلاس بردارید، پیام بدید شرایط، زمان و هزینه رو بپرسید و لطفاً اگر واقعاً قصد دارید پیام بدید که بتونن زمان هاشون رو باهاتون جور کنن.

از نبود نت، اگر پروکسی تلگرام وصل نشه و فیلترشکن هم کار نکنه، گوشی تقریباً دیگه هیچ استفاده‌ای برام نداره و فرقی با تلویزیون همراه نداره.
نهایت غیر از فیلم دیدن یه کتابی، فیکشنی چیزی توش بخونم که اونم بستگی داره حوصله‌اش باشه یا نه...

ولی این عشقی که تو دراما های کره‌ای به بچه شون دارن، که مثلا داره نودل درست می‌کنه دستش می‌سوزه پدره پا میشه می‌ره از داروخونه چسب سوختگی میخره یا مثلاً طرف بعد از ازدواج مرده، میبینه پدر مادرش اتاق بچگیش رو همینجوری نگه داشتن :/ واقعاً رو اعصاب منه.

من کل دستمم بسوزه نهایت بگن «حقته، کوری مگه؟» و بعد از مرگم فوقش اتاقم رو انباری کنن... :)
این لوس بازیا چیا دلمون گرفت:/

چیز جالبی که امروز ۵ صبحم رو زیبا کرد این بود که چراغ راهنمایی های سر چهارراه مولوی، اعلام‌گر صوتی داشت برای افراد نابینا و اینا... 🥹

بعدا نوشت: الان ماریشکا بیدار میشه میگه پشمام میا ساعت ۵ صبح چهارراه مولوی بوده 😂😅

موزه‌ای که میخواستم برم بسته بود، در اصل منتقل شده بود و خب تو راهش یه کافه باحال دیدم، به اسم «کافه اَست» خیلی خوشگله ولی دوست ندارم عکس بگیرم یه حس خوبی بهم نمیده عکاسی تو کافه 😅
من کلا پیاده میرم هرجا که بتونم، تو این شهر هم داشتم با گوگل مپ گز می‌کردم مسیر رو و موسیقی گوش می‌دادم، تو راه هم یه راننده گیر داده بود بهم، نیم ساعت با ماشین دنبالم اومد... هی می‌گفت خانم کارتون دارم... هی می‌رفت تو مسیر دور میزد باز از جلوتر میومد. سری آخر تا رفت دور پل بزنه ماشینش رو بچرخونه مسیر گوگلم از یه کوچه فرعی زده بود خداروشکر گمم کرد 😁🤲

ولی قشنگ پسرفت کردیم، یه شارژ به صورت عادی نمی‌تونیم بخریم :/

صبح کلی دویدیم تا به قطار برسیم، ۵:۲۰ حرکتش بود، اگر ۵:۲۲ حرکت نمی‌کرد جا مونده بودیم... ولی حالا که اومدم خونه ریه‌هام از اون دویدن صبحی داره آتیش میگیره. کل روز اوکی بودا، تو راه برگشت قطاره یکم سردم بود، فکر کنم ریه‌هام ضعیف شدن :(