بروبچه های دندرو 🌱

•| #MyGames

یه زمانی تا ۸۰۰ نفر رفتیم، یه مدتیه کم شدید و داریم برمیگردیم به ۶۰۰، از دست دادن دوست هیچوقت دلنشین نیست اما ممنونم که اگر نمیخونید حداقل الکی نمی‌مونید، الکی موندن دلخوشیِ بی سر و سامونه...
این مدت چند تا دوست واقعی به جمع دوستام اضافه شده و تازه مزه زندگی تو واقعیت رو بهتر فهمیدم... چند روزی میرم مسافرت و نیستم. وقتی برگشتم شاید کمتر شده باشید شاید بیشتر... فقط ازتون می‌خوام اگر موندن رو انتخاب کردید واقعی باشید. 🍒

دیگه تک به تک خداحافظی نمی‌کنم، از همینجا خداحافظ تا هفته‌ی دیگه

سلام 😁
برگشتم ولی انقدر کار تلنبار شده دارررررم که واقعاً نیاز دارم زمان برای یک هفته متوقف بشه، بعد برگشتنم رو به جهان اعلام کنم 🙂

اینکه دوست دارم یکی لوسم کنه به این معنی نیست که نمی‌تونم مستقل باشم یا رو احساساتم کنترل ندارم.
امیلیا این کار رو عالی انجام میده 😌

بچه‌ها یه تعدادی تون سوالاتی داشتید، یه سری ناشناس داشتم این مدت، می‌خواستم وقتی برگشتم از سفرم بگم و... خلاصه برنامه‌ها داشتم...

ولی بخاطر شرایط موجود و Mental Health نداشته و پاره پوره‌ام از گفتن ساده‌ترین حرف ها عاجزم و به صورت کلی میل سخنم نیست، لطفاً این‌قدر بهم دستور ندید در چنل شخصیم چه فعالیت هایی داشته باشم، هر زمان که توانایی و میل به انجام کاری رو داشته باشم حتماً خودم انجامش خواهم داد. این مطلب فکر می‌کنم گویای احوالات درونیم باشه به نسبت. و این به شدت.
لطفاً کسی رو تحت فشار قرار ندید. همه شرایط یکسانی با شما ندارن که بتونن مثل شما با مسائل برخورد کنن. 🤍
امیدوارم زمانی که دور نیست، حال مناسبی پیدا کنم که هم سوالات تون رو جواب بدم هم مثل بقیه به روزتر در مورد همه چیز صحبت کنم. 🕯

🎐 این چند روز خیلی نوشتم و پاک کردم، مخصوصا وقتی مطالبم رو مقایسه می‌کردم با بعضی چنل ها، خب می‌دیدم خیلی بهتر و جامع تر پوشش میدن تا من که حتی حوصله جواب دادن به «صبح بخیر» گفتن خانواده‌ام رو هم نداشتم (و ندارم هنوزم) ولی یه سری مطلب بود که دقت کردم در بین مطالبی که همه میگن کمتر دیده میشه، پس سعی می‌کنم یکم بهش بپردازم.
با امید به اینکه این مدت مواظب خودتون بودید و در کنار اعتراضات، ایمنی رو هم حفظ کردید بریم بپردازیم به این مطالب که دیدم.

اولیش، آزادی بیان.
بنظر میرسه عده‌ای درست این مطلب رو درک نکردن که آزادی بیان دقیقاً به چه صورته. با ۲ مثال توضیح میدم که برای دو نفر از دوستام اتفاق افتاده.
مورد اول، این بود که می‌گفت کسی که ظاهر با حجاب داشته، بدون هیچ حرف و هشداری از گروه دانشگاه انداختن بیرون. 😕

مورد دوم، اینکه در گروه دانشگاه شون اعلام کرده بودن اعتصاب داریم و در کلاس شرکت نمی‌کنیم ولی ۴ - ۵ نفر شرکت کرده بودن و وقتی بچه‌ها پیگیر بودن ببینن اینا کی هستن، می‌گفتن «این آزادی بیان هست و شما نباید ما رو سرزنش کنید» 😟

خب در مورد اول، فکر می‌کردم غلط بودن محاکمه بدون پرسش برای همه واضحه اما انگار نیست. مثلا خود من این مدت چون تو چنل ۲ زاریم ساکت بودم، کلی ناشناس منفی دریافت کردم (حتی برخی دوستان پی وی هم مورد عنایت قرار دادن منو) درحالی که ساکت نبودم. متن ترجمه می‌کردم برای کامنت، حتی زبونی که خودم می‌دیدم بلد نیستم از دوستام کمک می‌گرفتم و توییتر حضور داشتم، اونم در حالی که از شدت استرس و حال روحی بد زیر پتو مچاله بودم ولی کسی که به دیگران زورگویی می‌کنه و تو چنلش میگه « آهای اونایی که ساکتید، جمع کنید خودتونو» یا یه نفر رو فقط بخاطر ظاهرش از گروه دانشجویی بیرون می‌کنه، دیگه اهمیتی نمیده این حرفش چند نفر رو ممکنه تحت الشعاع cyber bully قرار بده.
بگذریم.

و دومی، ببینید بچه‌ها، آزادی عمل/بیان اینه که شما اجازه و اختیار داشته باشید کاری که مایل هستید انجام بدید بدون اینکه براش مجازات رسمی بشید و به اصطلاح مجرم شناخته بشید ولی کسی قول نداده بابتش ازتون تشکر کنه. یعنی شما ممکنه کاری کنید یا مطلبی بگید که طرفدار کمی داره و اونا اجازه ندارن مثلاً شما رو زندانی کنن، یا حقوق شهروندی یا در این مورد دانشجویی شما رو قطع کنن ولی قرار نیست بابتش ازتون قدردانی بشه. مثلا شما انتخاب می‌کنید درس بخونید بجای اینکه تقلب کنید، و همکلاسی هاتون ممکنه بابتش براتون قیافه بگیرن... (متاسفانه همین افراد که برای کسی که تقلب نمی‌کنه قیافه میگیرن، بیشتر از همه از اختلاس و کلاهبرداری و همه چی غر میزنن.)🤨

در زمینه آزادی عمل، این رو خیلی دیدم تو بعضی چنل ها، توهین میکنن به کسانی که از فیلتر شدن اینستاگرام بخاطر نابودی کسب و کارشون شاکی هستن یا کسبه‌ای که مغازه هاشون رو باز می‌کنن... بطور کلی بله. وقتی حرف از اعتصاب باشه همکاری همه خیلی خیلی مهمه مخصوصا شغل های حیاتی، ولی چند تا نکته هست که فکر کنم (حق هم دارید) در این عصبانیت ها و ناراحتی ها از یاد بعضی هامون رفته. آدم هایی هستن که نون شب شون وابسته به اینه که پیج شون روزی ۲ تا دونه روسری بفروشه. کسی هست که حتی ۳ ساعت بسته بودن مغازه‌ش ممکنه باعث بشه نتونه خرج دوا و درمان عزیزش رو بده. ببینید کسی که انتخاب می‌کنه تو این شرایط بازم کسبش رو باز کنه انتخاب کرده. قرار نیست بابتش عاشقش باشیم ولی قرار هم نیست بهش به چشم مجرم نگاه کنید. 🫤
الان من شغلم دولتی نیست، رئیسم فعلا دفتر رو تعطیل کرده.‌ نمیرم. نرفتن من به دولت صدمه‌ای نمیزنه و اگر رئیسم بگه بیا، من مجبورم برم چون مجبورم خرج خودم رو دربیارم چون نمی‌خوام تو سن ۳۰ سالگی از پدرم پول تو جیبی بگیرم.

می‌خوام بگم در نهایت همه‌ی ما عقایدی داریم که به دلایلی برامون ارزشمند هستن و تا جایی که بتونیم میخواییم براشون تلاش کنیم. عقایدی که اولش همه مون از خانواده هامون یادمیگیرم و بعد یا با شواهدی که می‌بینیم محکم تر میشن و یا تغییر میکنن دیگه... (ممکنه الان یه چیزی باشن و چند سال بعد کاملا برعکس)
ولی در این زمان، هرچیزی که حالا بهش باور داریم برامون سنده و پاشون هم وایستادیم.


تا زمانی که این عقاید افراطی، آسیب زننده به دیگران و از روی تعصب کورکورانه نباشن، نباید همدیگه رو هدف بگیریم. به خصوص حالا که اتحاد تنها راه رسیدن به هدفه.


به امید اینکه تلاش ها نتیجه بده و برسیم به بهترین ورژن از ایران که همه مون آرزوش رو داریم. 🫡

یکم طول کشید این رو بنویسم و میدونم کلی نقص داره، شرایط روحیم هنوز خیلی ناپایدار و غیرقابل بیانه اما ازتون می‌خوام مراقب خودتون باشید. الان زمانیه که احساسات تون بیشتر از هر وقت دیگه ممکنه مورد هدف افراد سودجو قرار بگیره. اجازه ندید خشمی که میتونید ازش برای آینده‌ی بهتر استفاده کنید بشه سلاحی که به بقیه آسیب میزنه. 🤍

فرمانده: ده نفر شورشی دارید، دو تا رو می‌کشید، چند تا باقی می‌مونه؟ هشت تا؟ نه‌خیر، اشتباهه
اون دو نفری که کشتید هر کدوم 6 تا دوست یا برادر دارن که برای پیوستن به شورش مردد بودن، ولی وقتی دوست‌شون رو کشتید یعنی شما براشون تصمیم گرفتید
در محاسبات ضد‌شورش، ده منهای دو میشه: بیست

🎬 War Machine (2017)

Crashing, hit a wall
Right now I need a miracle
Hurry up now, I need a miracle
Stranded, reaching out
I call your name, but you're not around
I say your name, but you're not around


So don't let me, don't let me, don't let me down
D-don't let me down
Don't let me down
Don't let me down, don't let me down, down, down
Don't let me down
Running out of time
I really thought you were on my side
But now there's nobody by my side
I need you, I need you, I need you right now
Yeah, I need you right now
So don't let me, don't let me, don't let me down
I think I'm losing my mind now

[ #Music 🛹 ]

Jujutsu Kaisen Zero - Outro

[ #Music 🛹 ]

🎠 اگر بخوام از احوالت این مدت که یه عده ازم پرسیده بودید براتون بگم، خب راستش کمتر حرف میزنم تا شاید چیزهای مهم‌تری رو بخونید... خب، اینجانب از اونجایی که مجبورم خودم رو با شرایط جدید (سرکار نرفتن این چند هفته و اکثر اوقات مجبور به موندن تو خونه شدن) کنار بیام، و از اونجایی که حال روحی مساعدی برای مفید بودن و استفاده از وقت برای یادگیری و اینا نداشتم، این مدت کل Bongu stray dogs رو برای دفعه دوم زدم تو رگ چون نمی‌دونم چرا فکر می‌کردم فصل چهارمش اومده بعد که ۳ فصل قبلی رو تموم کردم و رفتم ۴ رو دانلود کنم دیدم خبری نیست :)
🎠 بعد Jujutsu Kaisen رو فرستادم تو لیست Rewatch چون سینماییش اومده بود و میخواستم ببینم، حقیقتا جیگرم حال اومد چون مثل همیشه خوش ساخت بود.
🎠 در آخر در بخش انیمه My dress up darling دیدم که خب، من پسندیدم ولی توصیه‌اش نمی‌کنم چندان چون یکم خاص بود، مناسب هر سنی هم نبود... من خوشم اومد و دنبال می‌کنم ولی ممکنه برای شما حوصله سر بر باشه.
🎠 کی‌دراما Sound of Magic دیدم، حقیقتا فقط خیلی گنده‌اش کرده بودن و واقعاً هیچی نداشت. جز اون آهنگ اولش که می‌خوام برم دانلود کنم واقعا نپسندیدم و خداروشکر که ۶ قسمت بیشتر نبود 😅
🎠 الانم دارم 18again می‌بینم چون ۲ تا فیلم هالیوودی و یه فیلم چینی در همین موضوع دیده بودم که دوست داشتم، یکیشون
17 again
و اون یکی
13 going on 30
و ورژن چینی که لوهان بازی کرده توش
20 once again (2015)

🎠 فصل دوم Spy Family دو قسمت اومده که دانلود کردم... ولی شاید هنوز شروع نکنم. باید ببینم حس و حالم چطوری میشه. میشه گفت یک ماهه دارم ول میچرخم. کلا ۲ جلسه کلاس نقاشی دیجیتال رفتم که اونم تمرین هاش رو درست حسابی انجام ندادم.
🎠 سریال Hi Bye Mama رو یه روزه تموم کردم. بدک نبود ولی خب جوری هم نبود که با دقت ببینم، زدم جلو رفت زود تموم شد

🎠 دیگه واقعا واقعا واقعا نمی‌خوام اینطوری ادامه بدم. صبح و شب تو گنشین باشم که به چیزی فکر نکنم و شب اونقدر کتاب بخونم یا فیلم ببینم که از فرط خستگی با گوشی تو دستم خوابم ببره، فقط برای اینکه بتونم هجوم افکار نه چندان زیبا رو متوقف کنم. حداقل تا زمانی که تکلیف سرکار رفتنم معلوم نیست دلم میخواد یا بشینم سر داستان هام یا حداقل یه مهارت یادبگیرم. دولینگو خیلی جاگیر بود بخاطر گنشین حذفش کردم اما تصمیم گرفتم یک نرم افزار تک زبانه بریزم... و ادامه زبانی که با دولینگو نصفه رها کردم رو برم. راستش می‌ترسم دوباره بشم همون چیزی که بعد از دیدن انیمه Blue Period ازش ترسیده بودم، اما در نهایت، درسته که تلاش مدام جواب میده اما ۲ روز تلاش کردن و ول کردن، بازم بهتر از هیچوقت تلاش نکردن نیست؟

🎢 در آخر هم چیزی که دیشب متفاوت بود این بود که... خب محله‌ی ما، یه محله قدیمی و مذهبیه، یه آقایی هست شبا تنهایی شعار میده که خب، من واقعا علاوه بر نداشتن شرایط پیوستن بهش با یه سری شعار هاش اوکی نیستم، اما امشب این آهنگ برای آزادی رو گذاشته بود بجای شعار، واقعا روحم رو جلا بخشید. حالا دیدم یه سری نقد هم به آهنگ هست ظاهراً ولی خب شخصاً به شعار تنهایی ترجیحش دادم. کاش منم میتونستم از پنجره همزمان باهاش آهنگ رو پخش کنم :(

🎢 فعلا هم سیستم کامپیوترم قاطی کرده task bar هر وقت دلش بخواد کار می‌کنه. اگر بخوام ویندوز هم عوض کنم باید تا اومدن و رفتن دوستام صبر کنم چون می‌خوام براشون گنشین بریزم و اگر ویندوز عوض کنم خودمم بی گنشین میشم 🥲 فعلا با ترکیب ctrl + alt + delete باز کردن task manager و ری استارت کردن explore.exe دارم کارم رو راه میندازم ولی بهرحال مشکل دارد

•| #Mia 🐱