دارم از سردرد نابود میشم و تا فردا هم شرایط قرار نیست طوری بشه که بتونم استراحت کنم :)

دقیقا وقتی لازم دارم بابام زودتر بره بیرون از خونه، تصمیم می‌گیره یهو کالکشن مخلفاتِ چاییش رو مرتب کنه، گردگیری کنه ظرف هاشونو و به ترتیب الفبا بچینه رو قفسه 😌

حس کردم نیازه ورژن کامل این رو اینجام بذارم. من قبلا اصلا چنین طرز فکری نداشتم.
نمی‌دونم این تغییراتم بخاطر چیه... بعضیاش عجیبه، بعضیاش دردسرساز... خب آدم های کمتری اطرافم میمونن اگر اون میایی نباشم که همیشه به همه پیام می‌داد اما خب فکر کنم به آدم هایی که بخوان من رو فراموش کنن نیازی ندارم.
🧐 پیام دادن نوبتی نیست. ممکنه با یکی ۲ سال حرف نزنم ولی بعد ۲ سال بازم اول من پیام بدم. مسأله اینه که اون آدم چقدر برای همون پیام بعد از ۲ سال ارزش قائل باشه.
آیا درک می‌کنه که من حتماً تو شرایط مناسبی برای ارتباط گرفتن نبودم... آیا درک می‌کنه که اگر من پیام ندادم خودشم پیام نداده.
این طور آدم ها کمرنگم بشن پاک نمیشن. 😙

فکر می‌کنم بالاخره دارم یادمیگیرم دو طرفه بودن روابط رو. نه اینکه فقط من دو دستی دوستی رو بچسبم که یه وقت از دست نره...
امیدوارم بعد از گذر زمان از این روند راضی باشم. بهرحال من کسی نیستم که بخاطر نوبتی پیام دادن، دوستی ای رو از دست بدم اما اگر طرف مقابلم بخواد اینطور فکر کنه، واقعا نمیتونم بار اون رو هم به دوش بکشم.

•| #Mia 🐱

یک هفته قبل از پیاده‌روی و حدس بزنید کی یهو پاشنه‌ی پاش با هر قدم که برمیداره درد می‌کنه؟ ☺️

شما که نخوندید اما این کامیک واقعا تمام چیزهایی که تو یه داستان دنبالش هستید داره، الانم ۳۰ قسمت ازش آپ کردم بخونید خلاصه اگر می‌خوایید روز هاتون رنگی بشن 🍭

•| #ReadWithMe

من رو به مغزم: خب امروز بیا با اعتماد بنفس باشیم.
مغزم: حله فقط پیش پات من یکم به دوستان پیام دادم و غر زدم در مورد اون مواردی که هفته پیش بهشون فکر می‌کردی، خواستم هماهنگ باشیم 😌🤍

خط چشم قرینه کشیدم بالاخره راستی 😬 بعد از یک هفته تلاش

😢 کیفیت دوربین گوشیم فقط یکم ایکسیه 😌🤍

از امروز بنویسم! از اونجایی که خوابم نمیبره🤡

به همراه مادران گرامی، با میا و مهدا رفتیم پسر دلفینی رو ببینیم.
از نکات مثبتش بخوام بگم... طراحی کارکتر انسان های بالغش از نظر ظاهری، به دلم نشست (ولی کارکتر حیوانات نه، که بعد از نکات مثبت درموردش مینویسم.)
گزینه دوم رنگ و لعاب کلی فیلم بود و فضا سازی جنوب شهر که هم در بطن ماجرا ایراداتی داشت، ولی در کل اون حس رو القا میکرد به بیننده های کودک و کم سن و سالش.
و انیمیت خوبی داشت از حق نگذریم✨
خب! حالا بریم غر بزنیم!😌👍
فیلمنامه که... به قول خالم "قربانت!🤡✨"
میا یه حرکت دست رفت برامون میزان قاراشمیش بودنش رو به درستی به تصویر کشید😂🤝
این مدلی بود که مثلا یه عالمه ایده رو چپونده بودن توی ۹۰ دقیقه، به هیچ کدوم هم نرسیدن
تعداد کارکتر ها به شدت زیاد بود و اینم یکی از عواملی بود که فیلمنامه ناجور شده بود.
از سمتی مثل این بود که یه خط داستانی رو درست کردن، و هیچ فکری برای انشعابات و عمل های پیوسته ای که بعد از یک حرکت صورت میگیره نداشتن.
یعنی اگه از بین اون همه موضوع که گذاشته بودن، روی یکی تمرکز میکردن، وضعیت بهتر میشد.
از سمتی خود انیمیشن از دید بصری، تداعی کننده‌ی شدید انیمیشن هایی مثل موآنا، پسر جنگل ورژن دریایی، پری‌دریایی و نمو بود.
از نظر کارکتر هاش هم همین طور! یه لاکپشت داشت، خودِ خودِ استاد اُدوِی‌ بود؛ یه خرچنگ داشت برای پری‌دریایی و...
آره خلاصه... جانم بگوید برایتان از این که دیالوگ ها زیر خط فقر بود. به حدی که مامانم هم زیر بار این موضوع رفت😂 یه دونه دیالوگ به اصطلاح "فاخر" و اندکی ماندگار نمیشد ازش کشید بیرون-
بعدش صداگذاری و صداپیشه ها. صدا پیشه ها خیلی جاها گزینه های مناسبی برای کارکتر نبودن و خود صداگذاری ماجرا رو بدتر کرده بود.
مثلا صدای آب بیش از اندازه بین مکالمه های دوتا کارکتر شنیده میشد...
موسیقی فیلم هم بذارید نگم🤡 اصلا مناسب انیمیشن نبود و نه تنها متن مناسبی نداشت، ریتم مناسبی هم نداشت. انگار با چسب یک دو سه بخوای یه تخت رو سر هم کنی😂
از سمتی باگ های شدید فیلمنامه و طراحی ها هم بود، که با دقت بیشتر میشد جلوش رو گرفت.
خلاصه کنم، غمم از زمانیه که هنرمند های برتر این صنعت روی این کار گذاشتن و این شد نتیجه. این که دلیل وجود این همه باگ و مشکل چیه واقعا سوالیه که شاید بعدا از طرفشون پاسخ داده بشه و...
گریه میکنم خلاصه😂😭

ببینید، این فیلم برای "فیلم کودک" بد فیلمی نبود. کودکی که خیلی از فیلم های خارجی رو ندیده باشه احتمالا کاملا درگیرش میشه... اما به عنوان کودکی که 99% انیمیشن های 30 - 40 سال گذشته رو شخم زده باید عرض کنم که، خیر.
واقعا انیمیت خوبی داشت ولی میتونم بگم خط اصلی داستان ترکیبی از حدود 10 - 15 داستان دیگه بود. از هر کدوم یه نقطه برداشته شده بود که اگر بخوام نام ببرم فقط اعصابم خرد میشه.

بعد اینکه، فیلم کلی جاها کات شده بود. نمیدونم به چه دلیلی، آیا مجبور بودن در 90 دقیقه نمایش جا بدنش؟ نمیدونم ولی جاهایی کاملا بُرش خوردنش معلوم بود... مثلا پسره این سکانس لباس داشت سکانس بعدی نه. این نمیتونه خطای کارگردان باشه، حتما کات خورده بود...
اسپویل:
ولی خطای خطی هم کم نداشت. مثلا پسره الان نمیتونست از پاهاش خوب استفاده کنه، سکانس بعدی که 5 دقیقه با قبلی فاصله داشت، پسر رو داشتیم که تو بازار نه تنها میدوید، بلکه جا خالی هم میداد و میپرید رو در و دیوار.

یا مثلا، شما کسی رو می شناسید که پلاک عکس خودش رو بندازه گردنش؟ منظورم اینه که اگر پدره غرق میشد و گردنبندی با عکس مادره گردنش داشت بهتر نبود؟ تا اینکه...

یا مثلا اون دارویی که حیوانات رو وحشی می کرد، بطریش ته نداشت ظاهرا چون تموم نمیشد هر چقدرم ازش تو دریا می ریختن.

غر های بعدی در صورتی که یادم بیان به همین پیام اضافه میشن.

بعدا نوشت: اینو نگفتم که نرید ببینید، دیدنش تجربه خوبیه ولی خب من تخصصی نگاه می‌کنم به ماجرا و یکم حساس میشم

بروبچه های دندرو 🌱

•| #MyGames

یه زمانی تا ۸۰۰ نفر رفتیم، یه مدتیه کم شدید و داریم برمیگردیم به ۶۰۰، از دست دادن دوست هیچوقت دلنشین نیست اما ممنونم که اگر نمیخونید حداقل الکی نمی‌مونید، الکی موندن دلخوشیِ بی سر و سامونه...
این مدت چند تا دوست واقعی به جمع دوستام اضافه شده و تازه مزه زندگی تو واقعیت رو بهتر فهمیدم... چند روزی میرم مسافرت و نیستم. وقتی برگشتم شاید کمتر شده باشید شاید بیشتر... فقط ازتون می‌خوام اگر موندن رو انتخاب کردید واقعی باشید. 🍒

دیگه تک به تک خداحافظی نمی‌کنم، از همینجا خداحافظ تا هفته‌ی دیگه

سلام 😁
برگشتم ولی انقدر کار تلنبار شده دارررررم که واقعاً نیاز دارم زمان برای یک هفته متوقف بشه، بعد برگشتنم رو به جهان اعلام کنم 🙂

اینکه دوست دارم یکی لوسم کنه به این معنی نیست که نمی‌تونم مستقل باشم یا رو احساساتم کنترل ندارم.
امیلیا این کار رو عالی انجام میده 😌

بچه‌ها یه تعدادی تون سوالاتی داشتید، یه سری ناشناس داشتم این مدت، می‌خواستم وقتی برگشتم از سفرم بگم و... خلاصه برنامه‌ها داشتم...

ولی بخاطر شرایط موجود و Mental Health نداشته و پاره پوره‌ام از گفتن ساده‌ترین حرف ها عاجزم و به صورت کلی میل سخنم نیست، لطفاً این‌قدر بهم دستور ندید در چنل شخصیم چه فعالیت هایی داشته باشم، هر زمان که توانایی و میل به انجام کاری رو داشته باشم حتماً خودم انجامش خواهم داد. این مطلب فکر می‌کنم گویای احوالات درونیم باشه به نسبت. و این به شدت.
لطفاً کسی رو تحت فشار قرار ندید. همه شرایط یکسانی با شما ندارن که بتونن مثل شما با مسائل برخورد کنن. 🤍
امیدوارم زمانی که دور نیست، حال مناسبی پیدا کنم که هم سوالات تون رو جواب بدم هم مثل بقیه به روزتر در مورد همه چیز صحبت کنم. 🕯

🎐 این چند روز خیلی نوشتم و پاک کردم، مخصوصا وقتی مطالبم رو مقایسه می‌کردم با بعضی چنل ها، خب می‌دیدم خیلی بهتر و جامع تر پوشش میدن تا من که حتی حوصله جواب دادن به «صبح بخیر» گفتن خانواده‌ام رو هم نداشتم (و ندارم هنوزم) ولی یه سری مطلب بود که دقت کردم در بین مطالبی که همه میگن کمتر دیده میشه، پس سعی می‌کنم یکم بهش بپردازم.
با امید به اینکه این مدت مواظب خودتون بودید و در کنار اعتراضات، ایمنی رو هم حفظ کردید بریم بپردازیم به این مطالب که دیدم.

اولیش، آزادی بیان.
بنظر میرسه عده‌ای درست این مطلب رو درک نکردن که آزادی بیان دقیقاً به چه صورته. با ۲ مثال توضیح میدم که برای دو نفر از دوستام اتفاق افتاده.
مورد اول، این بود که می‌گفت کسی که ظاهر با حجاب داشته، بدون هیچ حرف و هشداری از گروه دانشگاه انداختن بیرون. 😕

مورد دوم، اینکه در گروه دانشگاه شون اعلام کرده بودن اعتصاب داریم و در کلاس شرکت نمی‌کنیم ولی ۴ - ۵ نفر شرکت کرده بودن و وقتی بچه‌ها پیگیر بودن ببینن اینا کی هستن، می‌گفتن «این آزادی بیان هست و شما نباید ما رو سرزنش کنید» 😟

خب در مورد اول، فکر می‌کردم غلط بودن محاکمه بدون پرسش برای همه واضحه اما انگار نیست. مثلا خود من این مدت چون تو چنل ۲ زاریم ساکت بودم، کلی ناشناس منفی دریافت کردم (حتی برخی دوستان پی وی هم مورد عنایت قرار دادن منو) درحالی که ساکت نبودم. متن ترجمه می‌کردم برای کامنت، حتی زبونی که خودم می‌دیدم بلد نیستم از دوستام کمک می‌گرفتم و توییتر حضور داشتم، اونم در حالی که از شدت استرس و حال روحی بد زیر پتو مچاله بودم ولی کسی که به دیگران زورگویی می‌کنه و تو چنلش میگه « آهای اونایی که ساکتید، جمع کنید خودتونو» یا یه نفر رو فقط بخاطر ظاهرش از گروه دانشجویی بیرون می‌کنه، دیگه اهمیتی نمیده این حرفش چند نفر رو ممکنه تحت الشعاع cyber bully قرار بده.
بگذریم.

و دومی، ببینید بچه‌ها، آزادی عمل/بیان اینه که شما اجازه و اختیار داشته باشید کاری که مایل هستید انجام بدید بدون اینکه براش مجازات رسمی بشید و به اصطلاح مجرم شناخته بشید ولی کسی قول نداده بابتش ازتون تشکر کنه. یعنی شما ممکنه کاری کنید یا مطلبی بگید که طرفدار کمی داره و اونا اجازه ندارن مثلاً شما رو زندانی کنن، یا حقوق شهروندی یا در این مورد دانشجویی شما رو قطع کنن ولی قرار نیست بابتش ازتون قدردانی بشه. مثلا شما انتخاب می‌کنید درس بخونید بجای اینکه تقلب کنید، و همکلاسی هاتون ممکنه بابتش براتون قیافه بگیرن... (متاسفانه همین افراد که برای کسی که تقلب نمی‌کنه قیافه میگیرن، بیشتر از همه از اختلاس و کلاهبرداری و همه چی غر میزنن.)🤨

در زمینه آزادی عمل، این رو خیلی دیدم تو بعضی چنل ها، توهین میکنن به کسانی که از فیلتر شدن اینستاگرام بخاطر نابودی کسب و کارشون شاکی هستن یا کسبه‌ای که مغازه هاشون رو باز می‌کنن... بطور کلی بله. وقتی حرف از اعتصاب باشه همکاری همه خیلی خیلی مهمه مخصوصا شغل های حیاتی، ولی چند تا نکته هست که فکر کنم (حق هم دارید) در این عصبانیت ها و ناراحتی ها از یاد بعضی هامون رفته. آدم هایی هستن که نون شب شون وابسته به اینه که پیج شون روزی ۲ تا دونه روسری بفروشه. کسی هست که حتی ۳ ساعت بسته بودن مغازه‌ش ممکنه باعث بشه نتونه خرج دوا و درمان عزیزش رو بده. ببینید کسی که انتخاب می‌کنه تو این شرایط بازم کسبش رو باز کنه انتخاب کرده. قرار نیست بابتش عاشقش باشیم ولی قرار هم نیست بهش به چشم مجرم نگاه کنید. 🫤
الان من شغلم دولتی نیست، رئیسم فعلا دفتر رو تعطیل کرده.‌ نمیرم. نرفتن من به دولت صدمه‌ای نمیزنه و اگر رئیسم بگه بیا، من مجبورم برم چون مجبورم خرج خودم رو دربیارم چون نمی‌خوام تو سن ۳۰ سالگی از پدرم پول تو جیبی بگیرم.

می‌خوام بگم در نهایت همه‌ی ما عقایدی داریم که به دلایلی برامون ارزشمند هستن و تا جایی که بتونیم میخواییم براشون تلاش کنیم. عقایدی که اولش همه مون از خانواده هامون یادمیگیرم و بعد یا با شواهدی که می‌بینیم محکم تر میشن و یا تغییر میکنن دیگه... (ممکنه الان یه چیزی باشن و چند سال بعد کاملا برعکس)
ولی در این زمان، هرچیزی که حالا بهش باور داریم برامون سنده و پاشون هم وایستادیم.


تا زمانی که این عقاید افراطی، آسیب زننده به دیگران و از روی تعصب کورکورانه نباشن، نباید همدیگه رو هدف بگیریم. به خصوص حالا که اتحاد تنها راه رسیدن به هدفه.


به امید اینکه تلاش ها نتیجه بده و برسیم به بهترین ورژن از ایران که همه مون آرزوش رو داریم. 🫡

یکم طول کشید این رو بنویسم و میدونم کلی نقص داره، شرایط روحیم هنوز خیلی ناپایدار و غیرقابل بیانه اما ازتون می‌خوام مراقب خودتون باشید. الان زمانیه که احساسات تون بیشتر از هر وقت دیگه ممکنه مورد هدف افراد سودجو قرار بگیره. اجازه ندید خشمی که میتونید ازش برای آینده‌ی بهتر استفاده کنید بشه سلاحی که به بقیه آسیب میزنه. 🤍

فرمانده: ده نفر شورشی دارید، دو تا رو می‌کشید، چند تا باقی می‌مونه؟ هشت تا؟ نه‌خیر، اشتباهه
اون دو نفری که کشتید هر کدوم 6 تا دوست یا برادر دارن که برای پیوستن به شورش مردد بودن، ولی وقتی دوست‌شون رو کشتید یعنی شما براشون تصمیم گرفتید
در محاسبات ضد‌شورش، ده منهای دو میشه: بیست

🎬 War Machine (2017)

Crashing, hit a wall
Right now I need a miracle
Hurry up now, I need a miracle
Stranded, reaching out
I call your name, but you're not around
I say your name, but you're not around


So don't let me, don't let me, don't let me down
D-don't let me down
Don't let me down
Don't let me down, don't let me down, down, down
Don't let me down
Running out of time
I really thought you were on my side
But now there's nobody by my side
I need you, I need you, I need you right now
Yeah, I need you right now
So don't let me, don't let me, don't let me down
I think I'm losing my mind now

[ #Music 🛹 ]