تقریباً ۱۰ نفر از اطرافیان رو آوردم در زمینه Fairy tail ببین ها. روز های خوشی پیش رو دارید. این تابستون رو هرگز فراموش نخواهید کرد. 😌🤍

شیپ های مورد علاقم از Fairy Tail رو پرسیدید، اینایی که تا این لحظه یادمه:

لاکسوس و فرید
گری و لیون
گری و ارزا
ارزا و جِلال
زرف و میویس
الفمن و اورگرین
ورگو و لوسی
گری و جوبیا (فقط بخاطر اینکه ته خنده ان 😁)
لوکی و گری


شیپ هایی که بعداً یادم بیاد، به همین ریپلای میزنم 😘

اگر می‌خوایید حال و هواتون عوض بشه، آکا چان بحث فانی رو راه انداخته.

خودم، پدر بزرگم قرآن باز کرده بود، سوره مائده اومده بود ☺️

امیدوارم به نیت اسم باز نکرده باشه وگرنه خداروشکر بقره اینا نیومد :)

ولی خب اسمم رو دوست دارم دوران مدرسه خاص بود و فقط راهنمایی یه مائده یه کلاس دیگه بود که اونم معصومه بود، مائده صداش می‌کردن 😎

بنظرتون چرا خانواده‌ها بچه‌ها شون رو زجر میدن؟ با بردن شون به مسافرتی که نمی‌خوان؟ مهمونی ای که دوست ندارن؟

اینکه مجبور شون میکنن زندگی شون، رشته شون و اینا رو جوری که اونا دوست دارن انتخاب کنن رو کاری ندارما، بحثم الان خوشگذرانی هاییه که به اسم خوشگذرونی باهاش برخورد میشه ولی بچه‌ها در واقع ازش متنفرن...

REO Speedwagon - I Can't Fight This Feeling Anymore

•| #WatchWithMe | Horton hears a who

محض رضای خدا پنج دقیقه روانشناسی زرد رو کنار بذارید. کی گفته ما همیشه باید قوی باشیم؟ کی گفته همه مشکلات قابل حلن؟ کی گفته فقط خودمون میتونیم قهرمان زندگی خودمون باشیم؟ کی گفته لذتی که در بخشش هست در انتقام نیست؟
بیاید امشب همه این چرندیات رو کنار بذاریم. زندگی پر از بالا و پایینه. همونطور که یه روز آسمون آبی با پشمک‌های سفیدش برات دلبری میکنه، یه روز دیگه ابرهای سیاهن که روی آبیِ آسمون سایه میندازن. ما همیشه قهرمان قصه‌هامون نیستیم! گاهی نیاز داریم یکی بیاد بغلمون کنه و بگه درست میشه، درستش میکنیم!
گاهی تا معذرت خواهی صادقانه‌ای نباشه، فقط انتقامه که دلمون رو خنک میکنه. بخشش همه‌ آدم‌ها درست نیست. بیاید امشب شعارها رو کنار بذاریم و به اونی که دوستش داریم و برامون مهمه پیام بدیم. بذارید تنهایی قهرمان قصه‌هامون نباشیم.😉✨️

ماریا در تلاش برای اجاره کتابخانه ممنوعه از دکتر جیکوب جهت برگزاری کلاس‌های روانشناسی😁🤭

من اعتراض دارم.
تا کی بی‌گربگی؟

یه وقتایی هم طرف به زبون میگه هنوز برام مهمی، ولی عملش انگشت وسطش رو گرفته سمتت :)

خیلی دوست دارم workaholic باشم ولی تمرکزم
اجازه نمیده حتی یه MV رو با خیال راحت ببینم.

اینکه می‌بینم مردم فیکشن کلیشه‌ای مینویسن و بابتش خوشحالن و من کلی ایده‌ی باحال دارم اما نمیتونم بنویسم داره از درون پودرم می‌کنه...
البته اینم بی تاثیر نیست که از هر دری سعی کردم کمک بگیرم برای بازگشت به نوشتن، در تو صورتم کوبیده شد...‌ ولی گاهی آرزو می‌کنم یه نویسنده کلیشه نویس اما خوشحال بودم حداقل...

‌ ‌ ‌‌‌ ‌
من عاشق کلیشه ام
https://t.me/ButtonEyed/7758