درست این قسمت (۴۱) بود که یهو به خودم اومدم و فهمیدم عاشق این انیمه شدم... جایی که ارزا قوانین ترک گروه رو میگه... و بعد از اون، هربار که این قوانین رو می‌گفت نمی‌تونستم جلوی جمع شدن اشک توی چشمام رو بگیرم.

•| #WatchWithMe | Fairy tail

ولی چقدر خوشحالی کاذب بده. ۲ روز فکر می‌کنی بهتر شدی، روز سوم ۱۰۰ برابرش رو باید تقاص پس بدی...

شماها بلدید کی باید بی‌خیالِ یه چیزی شد؟

مثلاً وقتی یه عالمه چیز برای یکی می‌فرستی که بهشون واکنش نشون بده (و قبلا این یه چیز متقابل بین تون بوده) اما حالا هی باید ریپلای کنید که «اینم ببین، اینم هست، اونو جا انداختی»

آیا این یه نشونه‌اس که دیگه اون کار برای یک طرف ماجرا بی معنی شده یا فقط الان سرحال نیست؟ آخه بی‌خیالش شدن به این سادگی نیست اونم وقتی بحث کاریه که یه زمانی جذاب بوده.

یا مثلاً یه کاری رو می‌خوایید با کسی انجام بدید اما طرف مقابل اکثرا نیست، یا کارهای دیگه ای به عهده‌اش هست. برای من پیش اومده بالای یک سال در انتظار اینکه یه کاری انجام بشه تو برزخ موندم. چون نمیدونم تا چه حد یادآوریش، فقط یادآوریه و گیر دادن نیست...

و اون کار برام ارزشمند بوده که براش صبر کنم... و طرف مقابل هم هیچوقت نمیگه « انجامش نمیدم.» همیشه حرف از اینه که «وای با تمام وجود دوست دارم انجامش بدم» بعد مثلا ۲ هفته پیام های عادی که بهش سین نمیخوره.

نمی‌دونم چطوری منظورم رو برسونم... حتی ازتون راه حل هم نمی‌خوام فقط کنجکاوم که آیا شماها بلدید کی باید توقع کنید، کی سراغ نتیجه کار بگیرید و کی بی خیال بشید...؟
با فقط من دارم زجرکُش میشم از ندانستن روش‌های زندگی انسان‌ها...

Anything for my Dodoco ❣

قسمت بعدی‌ای که این حس رو بهم داد، قسمت ۶۸💜
«انجمنی برای یک نفر...»

حتی نمیتونم حسش رو برای خودم توصیف کنم چه برسه برای شما...

با سری دیگری از «کسی اینجا هست این دوتا رو یادش باشه؟» در خدمت شما هستیم. :)

فقط ۲ نفر یادشون بود اینو 😁 « حس پیری »

صدای جیغ زدن های حسابم رو‌ دارم می‌شنوم. جلسه‌ام پیش روانشناس ۷۰۰ تومن شد :»

بعدا نوشت: خود جلسه 300 بود

حسینه هدایت خیلی شلوغ میشه خب بخاطر آقای انصاریان و خب ماشین واکسن هم میذارن جلوی در 🤍

اینم سرودی که پخش شد تا رسیدم

[ #Music 🛹 ]