شوگا رو انداختم تو آب داره چوصکی شنا میکنه میاد تو خشکی 😍🥺

تو پله‌ها پام خالی کرد بدجوری خوردم زمین الان زانوم داره درد می‌کنه از نوع کشنده 😭 و حرکت اتوبوس تازه نیم ساعت دیگه اس...
فکر کنم ۶ صبح برسیم تهران


بعداً نوشت: درحال تلف شدن از پا درد

دقیقا چیزی که من تو این سفر دیدم.
دخترهای ۱۰ الی ۱۳ ساله با ناخن های کاشت شده، خط چشم و مژه های کاشت و ابروهای لیفت شده... از فامیل های خودمون. که قبل از هر بیرون رفتن دقیقا ۲۵ دقیقه آرایش شون طول می‌کشید.
البته با این تفاوت که مامان هاشون لزوماً موافق نبودن اما می‌گفتن چیکار کنیم، گوش نمیکنن که 😞 خود مامانه یه رژ نداشت ولی بچه ها........

پوست های بدون حتی ۱ جوش! زیر ۳ لایه کرم... و وقتی مامانش چیزی نمیگه من هیچ کاره ام فقط به یکی شون گفتم هرچی میخوای بزنی بزن، پوستت صافه حیفه اینهمه کرم بزنی خراب بشه... گفت آخه از آرایش خوشم میاد منم لبخند زدم در نهایت و تمام 🙂

خب من بدون تاخیر اومدم سرکار 🙂 ولی دارم از خستگی تلف میشم 🙂🙂🙂🙂

دست و پنجه نرم کردن با دوره‌ای که آدم اعتماد به نفس کافی نداره خیلی مسخره‌است. اونقدر چیزای احمقانه میتونه زمین بزنتت، که اگه یک ماه قبل می‌شنیدی سر چنین چیزی به خودت و عقل و هوشت شک کردی، واقعاً فکر می‌کردی شوخیه... ولی حالا می‌دونی که قراره یه خراش طولانی مدت رو تحمل کنی چون همه کار می‌کنی که خوب باشی، نفر اول باشی، فرد باحال جمع باشی ولی خراب کردی و حالا تا مدت ها نمیتونی بهش فکر نکنی...

بعدش دیگه انجام چیزایی که توشون خوبی هم جواب نمیده. میفتی تو دور مقایسه کردن و پیدا نکردن دلایل کافی برای اینکه داری خوب پیش میری.
مثلا اگه ۱۰ سال پیش ولش نکرده بودی الان بهتر بودی یا مثلاً اگر فکر کردی این مهارت رو فقط خودت داری کور خوندی، همه دارن خیلی بهتر از تو انجامش میدن و حتی قرار نیست به گرد پاشون برسی...

Me:nah i don’t really have any red flags.
Jealousy:🤡

حدس بزنید کی برنامه‌ی پنجشنبه‌اش کنسل شده و همین‌طور که دلش بیرون می‌خواد... اما چون هیچ ایده و حس باحالی نداره که کجا دوست داره بره، نمیتونه تیم جمع کنه...

درسته، این گربه. 🙂

بعدا نوشت: شایدم بشه هنوز درستش کرد؟