تمام چادر هام به فنا رفتن و مامانمم دیگه برام نمی‌دوزه 🙄 کی حال و مال داره بره خرید چادر حالا این وسط 😭

¶ ۱۰۰۹ - اولین سوکجین - دریای نروژ (دریای شمالی)

سفر روی دریا رو دوست نداشت و اگر یه انتخاب خودش بود، حداقل توی کابین میموند و روی عرشه نمی‌اومد. بوی نمک توی هوا حالش رو بدتر می‌کرد، معمولاً دریا زده میشد و نمی‌تونست چیزی جز چای بی کیفیت و جوشیده بخوره اما چاره‌ای جز بودن روی عرشه‌ی اون کشتی و پذیرفتن مسئولیت تمیزکاری و کارهای ریز و درشت مربوط به آشپزی، شست‌وشو و تعمیرات نداشت...
وقتی با کشتی تجاری سفر می‌کنی و کشتیت به کشتی وایکینگ ها برخورد می‌کنه و با اولین حمله شون غرق میشه، انتخاب های زیادی نداری. یا می‌پذیری که همراه کشتی غرق بشی و یا مجبوری ثابت کنی چندین زبان و مهارت بلدی و بدرد شون میخوری...
مخصوصاً اگر مهارت های جنگی نداشته باشی و نتونی پا به پاشون برای اشغال کشورهای جدید بجنگی.

البته سوکجین، در تمام ۳۵ سال عمرش حس این رو داشت که گم شده و روزی می‌رسه که پیدا می‌کنه این جایی که روحش می‌خواد باشه رو پیدا می‌کنه.
حتی حالا هم موقع تمیز کردن عرشه‌ی ساخته شده از جنس چوب بلوط از عرق نیشکر، چیزی ته وجودش فریاد می‌کشید که یجایی، کسی هست که برای نجاتش میاد...


•| #MyBooks - 7Sins [7 Deadly sins]


وایکینگ ها: دریانوردانی جهانگرد و جستجوگر که به دنبال نقره و برده؛ از جنوب اسکاندیناوی (دانمارک، نروژ و سوئد) شکل گرفتنند. منطقه وسیع شمالی، مرکزی، شرقی و غربی اروپا بین اواخر سده هشتم تا یازدهم میلادی. گفته می شود که وایکینگ ها قبل از کریستف کلمب قاره آمریکا را کشف کردند. در اکتشافات البسه و جواهرات وایکینگ ها، نمادهایی ایرانی، ابریشم و حتی نوعی فولاد ایرانی هم کشف شده که گویای داشتن روابط تجاری بین این گروه و حاکمان ایران می باشد.
وایکینگ ها دارای مذاهب چند خدایی بوده و خدایان شمالی را پرستش می کردند.

اگر قسمت اول رو از واتپد نخوندید این توضیح رو بدم که این اسپویل ها لزوماً تو داستان اصلی نمیان. مثلاً خود داستان از سوکجین چهارم شروع میشه 🙂

امروز که می‌خوام زود برسم خونه بازی جدید بی‌تی‌اس رو نصب کنم تا ۸ شب تو خیابونام. زیباست 🤍☺️

کاش آهنگی که من دارم می‌شنوم و حس می‌کنم موقع راه رفتن باهاش خیلی cool ام رو بقیه هم می‌شنیدن و فکر نمی‌کردن طرف اوسگولی چیزیه 😶‍🌫🥶

بچه‌هایی که کنکور دارین برای همتوننن آرزوی موفقیت میکنمممم 3>>>

من *داشتن ۴۹۳۹۲۹۲ تا دوست*
من * پیام دادن به یک یکِ ۴۹۳۹۲۹۲ نفر شون*: پنجشنبه بریـ

اونا:
کنکور دارم
امتحان دارم
مهمون داریم
فعلا حقوق نگرفتم
گرمه
.
.
.




از انصاف نگذرم اول از همه به امیلیا🌵 گفتم و گفت میاد ولی چون یکار گروهیه، ۲ نفر فایده‌ای نداره...

{ و برعکس قدیم، تو شرایطی نیستم که تیم از کسانی که از قبل نمی‌شناسم جمع کنم بریم }

🎹 احتمالا نباید صبحم رو با این آهنگ شروع می‌کردم، اما... داشتم به این فکر می‌کردم که:


🎼 همه فکر می‌کنیم اگر فلان اندام رو داشته باشم دیگه خوشحال خواهم بود. اگه فلان زبان یا استعداد رو داشته باشم، اگر زیباتر باشم... فلان خونه، ماشین... فلان کشور زندگی کنم... دیگه حتماً هیچ ناراحتی نخواهم داشت...
بعد، تعجب می‌کنیم کسی که داره آرزوی ما رو زندگی می‌کنه، اندام و ظاهر خوبی داره، وضع مالی مناسب، زبان و نقاشی بلده و... باز هم خوشحال نیست.

🎧 برام ترسناکه که یعنی اگر به تمام چیزهایی که می‌خوام برسم، آیا خوشحال خواهم بود یا باز هم چیزهای بیشتری که ندارم رو میخواد. واقعاً خوشی یه موقعیت ذهنیه. آره کلی چیز هست که میتونه از این موقعیت ذهنی محافظت کنه یا بهترش کنه... اما واقعاً برای هرکسی، خوشی ها میتونن یه Trigger داشته باشن. اما فکر می‌کنم ۹۰٪ از ما، اگر دوست داشته بشیم شادیم، دیگه نیازی نمی‌بینیم تغییر کنیم، لاغر/چاق بشه. یه زبان یا مهارت رو یاد بگیره، جراحی زیبایی داشته باشه...

🪘 و این لزوما چیز خوبی نیست. بی قید و شرط دوست داشته شدن زیباست اما می‌تونه جلوی پیشرفت رو بگیره. نمیگم قشنگ نیست اما چقدر قابل دستیابیه؟
🪗 مهم تر از اون، بیایید بگیم، پیداش کردیم. فرد یا افرادی که بی قید و شرط ما رو دوست داشته باشن، چند نفر از ما میتونه بی قید و شرط عشق بورزه. چون یه طرفه‌ی این قضیه بیشتر یه بیماریه تا معجزه‌ای که بخواد ما رو به جاهای خوبی ببره.

🎸 خیلی به این معتقدم که هیچی رایگان نیست و خواسته ها تموم شدنی نیستن... و باید هر چقدر خواسته داریم همونقدر هم براش بپردازیم. گاهی ولی برای خواسته های کم ارزش اونقدر می‌پردازیم که دیگه چیزی برای خواسته های مهم تر باقی نمیونه. لطفاً این رو تو ذهن تون داشته باشید. اگر ارزشش رو داشت از روح تون خرج کنید.

•| #JustDoIt

•| #MyGames

کاش خانواده بفهمن صرفاً «مسافرت» کلید تغییر حال من نیست و اینقدر منو زور نکنن یجا انتخاب کن بریم!

بابا ۸۰٪ مشکل من اون بخش «بریم» هستش!! اگه «برو» باشه تازه شاید بهش فکر کنم...

ولی متاسفانه حتی مستقیم هم بهشون گفتن متوجه نمیشن 🙂🙂🙂🙂🙂