آقا شیوا بهم انیمیشن جدید رسوند، راستش اولش خیلی مطمئن نبودم نظرم چی باشه، مدتی میشه که از انیمیشن هایی که نقش اولشون حیوانات باشن و ژانرش جادو و اینا نباشه به اون میزان خوشم نیومده ولی این خوب بود. مخصوصا آهنگی که الان ازش میذارم 😅

•| #WatchWithMe | Vivo

Hey
Lo le lo lai
Lo le lo lai, lo le lo lei
Lai le lo lei
That's Andrés. He sings.
Hey
Lo le lo lai
Lo le lo lai, lo le lo lei
Lai le lo lei
You and I, we are one of a kind
Keeping time, every time
01:17 🥺💫✨


And if y'all like that
Won't you pass the hat?
Right along like that
Won't you pass the hat?
Yeah, if y'all like that
Won't you pass the hat?
It's Vivo, I'm faster than your average cat

03:08 👯💃🕺

[ #Music 🛹 ]

I couldn’t help throwing them away
Erased all of my emotions
I tried, but I couldn’t erase you (Let me free)
Because I felt bad for you (Let me breathe)

Just live like this, breathe like this
It’s okay to just stay alive, why not
I said I was fine (Let me free)
It’s better to me this way (Let me breathe) oh

(Ye) I was scared I would get cut on your knife-like words
I’m breathing and eating, just enduring it

I was cowardly, I wanted to endure it

Holding my heart in my hand
I chose a life of living for myself

I don’t want to throw myself away
Don’t want to ruin myself more
Though it’s over, I have no confidence to beat
The unending memories

In the end, things like love are
Just a lie to one person
Now watch me with both eyes open
As I forget you

FULL LYRICS

[ #Music 🛹 ]

Words suitable for my stone? 🪦

Don't cry at my funeral, I've been dead inside for a long time before this death

▪️ یادم میاد بچگی وقتی مامانم وسیله‌ای ازم گرفته بود تا باهاش کاری انجام بده و من در عالم بچگی اون وسیله رو پس می‌خواستم... در حالی که مامان شاید هنوز کارش باهاش تموم نشده بود، بهم می‌گفت «از نانجیب قرض نکن، قرضم کردی خرج نکن»
▫️ منظور اینه که، داری مثل کسی رفتار می‌کنی که جنبه‌ی قرض دادن وسایلش رو نداره یا حتی منتظره کسی به وسایلش احتیاج پیدا کنه تا زودی ادعا کنه خودم لازم دارم پس بدید!
◾️ خیلی ناراحت می‌شدم. به خودم حق میدادم وسیله‌ام رو بخوام، نانجیب خطاب شدن بدم میومد. شاید اینجوری شد که کم کم به خودم حق نمی‌دادم چیزی رو بخوام یا روی چیزی ادعا داشته باشم. اینجوری دیگه نانجیب نبودم. آدمی بودم که مهربون و بی توقع خطاب میشد و اگر چیزی رو می‌خواست که حقش بود ولی نداشت، به خودش نهیب می‌زد که دست از توقعات بی‌جا برداره... چون وقتی توقع نداشت محبوب بود.
وقتی میتونی ناهار بقیه رو حساب کنی، وقتی میتونی از خوابت بزنی و صبحونه رو حاضر کنی، وقتی داوطلب میشی اون کار سختی که تو اداره همه ازش فراری ان انجام بدی.
◽️ حس می‌کنی بالاخره تو هم دلیلی برای بودن داری، چون فکر می‌کنی بهت احتیاج دارن حس می‌کنی دوستت دارن.

#Mia 🐱

◼️ خود شما بگید، بین کسی که میگه:

«وقتی بگی توقع ندارم اگر هم آنلاینی پیامم رو سین کنی، چون ممکنه کار داشته باشی و من نمی‌خوام مزاحم باشم اما هر وقت که تو بخوای من هستم.»
و
«اگر هستی باید من رو اولویت قرار بدی چون منم همین کار رو می‌کنم.»

◻️ کدومش حس بهتری بهتون میده؟ اولی چون داره میگه تو راحت باش، منم به راحتی تو راحتم. توقعی نیست. کاری انجام نمیشه که شما هم مجبور به جبران باشید... اما دومی بنظر من سالم تر میاد. البته میشه یه گزینه سوم فوق سالم تولید کرد اما اولی، هرچی که باشه عنوان سالم نمیشه روش گذاشت.
🔳 شاید بهتر باشه اینطوری بگیم؛

«توقع دارم من رو اولویت قرار بدی چون منم همین کارو میکنم و اگر مشکلی بود که موقتا نمیتونستم الویت همدیگه باشم، کافیه قبل از سوءتفاهم ذکر کنیم که مثلاً مدتی درگیر هستیم»

🔲 یا مثلاً من آدمی بودم که خیلی سراغ‌بگیر بودم. یعنی یهو به فلان آدم که صد سال پیش باهم تو یه گروه بودیم پیام می‌دادم «فلانی چطوری؟ بیادتم دادا، چه می‌کنی؟» و وقتی می‌دیدم که با روی خوش صحبت میکنن باهم حس خوبی می‌گرفتم که مثلاً من دیگه ته معرفتم الان... یا وقتی ۳ بار به یکی می‌گفتم بریم بیرون و نمی تونست جور کنه بازم بار ۴ ام پیام می‌دادم... اما حس می‌کنم اون میای ۲۰ ساله بود و الان دیگه گذر کردم از اون دوران. نه اینکه بد باشه یا پشیمون باشم. نه اصلا، فقط حس می‌کنم تغییر کردم. بیشتر به خودم حق میدم. حس نمی‌کنم باید برای بدست آوردن مردم تلاش کنم. اگر منو می‌خوان میتونن بیان و بدستم بیارن، من آدم دست‌نیافتنی نیستم و اینکه کسی تلاشی نمیکنه تا من رو داشته باشه تقصیر من نیست.
⬛️ حتی اگر، دوست نداشتنی ام، بیرون باهام خوش نمی‌گذره یا هر چیز دیگه ای، ترجیح میدم خودم باشم و خودم تا مدام ماسک های روی صورتم رو عوض کنم تا مردم یکیش رو بپسندن. به حال خودم بودن رو دوست دارم، نمیگم تنهایی رو دوست دارم، بعضی وقتا دلم می‌گیره، یه مغازه، یه موزه، یه پس کوچه هست که دلم می‌خواد برم ببینم چطوریه و همزمان دلم می‌خواد یکی رو می‌داشتم که همزمان به همون جهت نگاه کنه و قبل از من بگه «میای بریم ببینیم اونجا چه شکلیه؟» اما در عوض چیزی که بعد از دعوت دوستام به بیرون می‌شنوم اینه که «نمیخوام تمام روز تو خیابون هایی که نمی‌شناسم اینور اونور برم.»
توقعه دیگه، من توقع دارم چیزهای جدید و هیجان انگیز ببینیم و یکی توقع داره راحت یکجا بشینه و صحبت کنه اما خب با اینکه شنیدنش سخته ترجیح میدم بدونم، حداقلش اینه که اینجوری منتظر کسی نمی‌شینم تا کاری رو انجام بدم.

⬜️ دوست داشتم نشون بدم چقدر خوب می‌تونم مراقب بقیه باشم اگر شانسش بهم داده میشد اما تا الان هرچی به اطرافیانم دادم مجموعه‌ی بزرگی از نقطه ضعف‌هایی بوده که مثلاً می‌خواستم بگم روی اینا دست نگذارید اما به خودم اومدم و دیدم باعث شدم به چشم نزدیکانی که دارم یه فرد ضعیف بیام... آدم هایی که اونقدر کنارشون بودم که جزئی از فضای اطراف شدم که نبودنم براشون چندان چشمگیر نباشه.

⚫️ نمی‌خواستم حرف بزنم، یعنی حرفم نمی‌اومد، می‌نوشتم و پاک میکردم میگفتم فردا حرف میزنم اما هر روز انجام دادنش سخت می‌شد. شاید اگر تمایل به گذاشتن آهنگ ویکس اینجا نبود امروز هم چیزی نمی‌گفتم... حالا هم بعید نیست امروز خلاصه‌ای از کارهایی که این مدت انجام دادم [چیزهایی که یادم باشه] بذارم و بازم برم در عالم سکوت. نمی‌دونم، ممنون از یکی دو نفری که پیام دادید و سراغم رو گرفتید. 🤍🙂 من زنده ام فقط دوست ندارم چشم دکمه‌ای که شاید زمانی با حس خوب باز می‌کردید تبدیل بشه به یه غار تاریک 🕯

درخواست موزیک ویدیو داشتید 🤍
빅스(VIXX) - Error Official Music Video
(اگر رفتید یوتوب لایک کنید 🔼)

🌒 کانسپت های ویکس واقعاً همیشه من رو شگفت زده می‌کنه. مخصوصاً که همیشه تم دارک و ژانر دلهره آور دارن به حدی که موزیک ویدیو voodoo doll ۲ تا ورژن داره و هیوک (کوچکترین عضو)، اون موقع خودش سنش نمی‌رسید ورژن +۱۸ ش رو ببینه. اما من براتون بخش هایی از موزیک ویدیو ارور که باعث شد من بفهمم چقدر کی‌پاپ میتونه خفن باشه جدا می‌کنم ازشون غافل نشید:

00:54

01:56

4:42

05:07

لیاقت این گروه دیده شدن ۱۰۰۰ برابری بود 🥲

•| #WatchWithMe