فرمودید: توانا بود هرکه دانا بود ز دانش دل پیر برنا بود

فرمودید: میازار موری که دانه کش است که جان دارد و جان شیرین خوش است

می‌گویم: تو کمان کشیده و در کمین، که زنی به تیرمُ من غمین همه‌ی غمم بُود از همین که خدا نکرده خطا کنی [ یـــ بده ... ]

فرمودید: یوسف گمگشته باز آید به کنعان غم مخور کلبه احزان شود روزی گلستان غم مخور

فرمودید: مردم از فتنه گریزند و ندانند که ما به تمنای تو در حسرت رستاخیزیم

می‌گویم: موی سپيد را فلکم آسان نداد اين رشته را به نقد جوانی داده ام [ مـــ بده ... ]

می‌گویم: نه هر که چهره برافروخت دلبری دارد نه هر که آینه سازد سکندری داند [ د بده ... ]

فرمودید: دلا معاش چنان کن که گر بلغزد پای فرشته ان به دو دست دعا نگه دارد

فرمودید: تا خار غم عشقت اویخته در دامن کوته نظری باشد رفتن به گلستان ها