آخر این نت ساعتی نامحدود رو گرفتم چیزایی که بی تی اس منتشر کردن دانلود کنم دیگه...

خب خب خب، ای هفته از شنبه، جزو هدر رفته ترین هفته های سال ۹۹ بود برام.

قصد دارم تا شب یکم کارهام مرتب کنم و جای بهونه باقی نذارم تا از جمعه مثل ربات فقط کار کنم! البته شاید مهمون بیاد برامون امیدوارم که بیاد جمعه دعوتش کردم ولی جواب قطعی نداده که میان یا نه... در نتیجه نمی‌دونم امیدم رو بالا ببرم یا نه...

خوب شد! البته به جای ۱ کیلو ۱ کاسه درست کردم که تست کنم. شما هم یهو زیاد درست نکنید این چیزا رو. اول تست کنید

https://t.me/TosieHayeMan/88557

•| #EatWithMe

وقتی میگیم خانومِ میا🐱 کارمند بیگ هیته منظورمون درست همچین چیزیه! که بیگ هیت (زوم) کرده توی ساخت MV انیمیشنی، بیرونم نمیکشه...

#PinkOo 🦩

* انگیزه ی 100 برابر گرفتن*

یه سوال

اینایی که این دو روز در مورد ویندوز و مشکلات روزمره ام گذاشتم خوندید یا منتظر بودید ساکت شم زودتر
می‌خوام پاک کنم ولی کنجکاو بودم

@MiaStory_Bot

چشمام داره می افته تو گوشی...

محاله من گوشی رو زمین بذارم، صبح یکی ۱ دقیقه بعدش پیام نداده باشه « می‌دونم که الان حتماً خواب ۷ پادشاه رو دیدی و....»
لعنتی هااااا 😂😅😭

متنفرم از اینکه جهل = آرامش عه...

تا ندونی حرص نمیخوری
تا ندونی دلخور نمیشی
تا ندونی توقع نمیکنی
تا ندونی ازت توقع نمیکنن
تا ندونی دنیا برات شبیه زمین بازیه و تو اون بچه ای هستی که متوجه نیست «فقط ۱۰ دقیقه دیگه» یعنی خیلی نزدیک...

- 🐱

امروز اتاقم رو جمع می‌کنم، دوش میگیرم، برای درست کردن نت میرم بیرون و وقتی برگشتم فقطططط به درسم میرسم و تمام.
تمام وجودم داره عربده می‌کشه که خون آبی و دوشاتی نامجینم رو بنویسم ولی واقعاً یه جایی باید ول گشتن رو تموم کنم.

مخصوصاً اگه دلم می‌خواد واقعا یه روز با یه چیزی شبیه MV جدیده ی بنگتن تو مسابقات شرکت کنم... 💪

با توجه به تعریف زندگی مشکات در این لحظه من خیلی خوش شانسم که cousin هایی به خوبی مریم و حدیث داشتم و دارم...

تا نیم ساعت دیگه میخوام اون مطلب که خواسته بودید حسم رو موقع نوشتن فیکشن بگم آماده کنم.

تا حالا کلی چیز باهم یادگرفتیم. از درآمد های اینترنتی و راهنمای خواب و بیدار موندن... تا ساخت ربات و کلی غذا گرفته، تا مسائل اخلاقی که می پسندیدم باهاتون در موردش حزف بزنم... و حتی آموزش نگارش صحیح و کلی چیزای دیگه که الان یادم نمیاد...

اگر چیزی توی ذهن تون هست که می‌خوایید براتون بگم تو ربات پیام بدید:

@MiaStory_Bot

خب نکته ای که موقع نوشتن من وجود داره اینه که من معمولا عجله دارم 😅 یعنی وقتم محدوده چون دارم روی چندتا چیز همزمان کار می‌کنم.

۱/؟

اما حس من موقع نوشتن معمولاً یه حس خبیثانه ی توأم با دلرحمیه. یعنی سعی می‌کنم چیز هایی رو بنویسم که زندگی شخصیت رو دچار چالش کنه اما نه اونقدر که خواننده جا بمونه از داستان.
و نکته ی دیگه ای که برام مطرحه اینه که داستان برای همه سن ها قابل درک باشه. لحن خودمونی داشته باشه و اگه قراره چیز های قلنبه سلنبه بگم تو پاورقی توضیح میدم.

سعی میکنم خرد خرد ادامه ش بدم...

•| #JustDoIt

بچه ها اگر بخوام چنل معرفی کنم مثل اون سری اطلاعیه میدم یه هفته ام وقت میدم بفرستید.

لطفاً هر روز نفرستید تو ربات برای تبلیغ. من اینجا چنل تبلیغ نمیکنم.‌ گاهی میگم روزانه نویسی هاتون رو بدید که بذارم‌ ولی اینکه روزی ۴ - ۵ تا می فرستید ربات و میگید بذار باعث میشه کلا پشیمون بشم همچین حرکتی زدم...
چون واقعا دوست دارم کمکی کنم اما اینجوری ماهیت چنل خودم تبدیل میشه به چنل تبلیغ دیگران ⁦(｡•́︿•̀｡)⁩

خودم تا الان ۳ - ۴ بار گفتم بفرستید. بازم وقتش بشه میگم ❤️

سخت ترین انتخاب فقط وقتیه که

نمیدونی اگه یه کاری رو انجام بدی مامانت میگه آفرین یا میگه خودت عقل نداشتی نباید انجامش بدی...

و تو و عقلت باید بهم زل بزنید...

کاش بجای تیکه حرف بزنیم.
کاش بجای دشمنی پنهانی و اینکه بعدش انکار کنید صاف و پوست‌کنده و ساده به یکی بگید باهاش حال نمی‌کنید.
کاش میشد بجای حرف های یواشکی چند نفره برای حمله به سبک کاری یکی و آماده کردن سناریو هایی که طبیعی بنظر بیان یکم سلیقه تون رو گسترده کنید و بپذیرید تو جهان چیزهایی هستن که شاید شما دوست نداشته باشید اما بقیه باهاش حال کنن...

بعدشم انقدر برخورد هاتون قشنگه که نمیشه سمت تون اومد یه تذکری به خودتون داد 😅 چرا آخه؟

وقتی به این مسائل یا افراد اینجوری برمی‌خورم یاد دوران مدرسه می افتم. یه سری آدم اینجوری که جو کلاس رو سنگین میکردن اما اگه نگاه بهشون میکردی می‌خواستن قورتت بدن.
بعد چون کسی چیزی بهشون نمی‌گفت فکر می‌کردن خیلی محبوب هستن.

متاسفانه چه اون موقع چه الان من جز اون دسته‌ی خلوتی بودم که جلو اینا وایمیستادن...

تشکر های پنهانی از بقیه ی کلاس می شنیدن ولی بعدش تنها می‌موندن چون بقیه نمی خواستن تو چشم بیان...

حالا باز الان اوضاع یکم بهتره حداقل جراتم یکم بیشتر شده. تعداد افرادی که میدونم باهام موافقن بیشتره اما واقعا از اینکه چرا باید اینجوری باشیم؟

_ این یه واقعیته که وجود یکسری ادم ها هر چند بی ارزش تو زندگیتون ، به راحتی میتونه باعث بشه از کاری که ازش لذت میبرین بیش از حد متنفر بشید .

+ امیدوارم از این ادم ها اطراف زندگیتون نداشته باشید واقعا .

حرف حساب...

تا کی می‌خوام بترسم از پیشرفت و به خودم دروغ بگم که « به اندازه کافی خوب نیستم؟»


خب خوب شو!
خب برو یادبگیر...
خب تمرین‌ کن!!!

واقعاً چرا برای خودمم باید بهونه بیارم... اگر شما هم اینجوری اید بهش فکر کنید خدایی... هر روز کلی فرصت طلاییه که داریم هدر میدیم...

کاش مغزمون یه فیلتر داشت که سوال هایی که بهمون ربطی نداره نپرسیم...

در اصل داره ها. اسمش شعوره و ماشاالله همه مون معتقدیم « من که دارم کاش بقیه هم داشتن...»

واقعاً خیلی جالبیم.