🔒 A whisper message to frozen\_lily, Only he/she can open it.

Missed important memory dates which deserve to be here. And today's important memory is, feeling good just by showing off what I never thought I'd feel nice showing anyone... Especially to this extent [🏆]

#MyFrozenLily ❄️

چند روز پیش این آهنگ رو گوش می‌دادم و فکر می‌کردم چه کسی رو دلم می‌خواست این آهنگ در موردش باشه و فقط این به ذهنم رسید:

Can it someday be me to mom?

[ #Music 🛹 ]

امروز دارم همه‌جا شلوغ می‌کنم و خب هنوز مطمئن نیستم تلقینه یا روند درمانی واقعاً جواب میده چون یه روزه شروعش کردم 🥲

شایدم بخاطر منه😜

اون که صد البته، بدون دلیل خوب پیشرفتی حاصل نمی‌شه 🌱

منم امروز بالاخره زدم داستان اینو. ولی وقتی میزدمش فقط این پست تو ذهنم بود. میشه گفت بخاطر تو دوستش داشتم🦋

بازم خداروشکر تو مدیر برنامه نداری تو رو ازم بگیره ببره 🥹🌱

Words suitable for my stone? 🪦

Never understood how it feels to live just for herself•••

روز دوست‌دختر رو به مادرم تبریک میگم که ۲۲ ساله فکر می‌کنه من شوهرشم و وقتی میگم آمادگی پذیرش این نقش رو ندارم، فکر می‌کنه من امیرم.🙏🏻😔

اینم از ۱ آگوست می‌خواستم فوروارد کنم ولی خب... بازم مال خودم نبودم حتی که فور کنم ✨

حس می‌کنم وقتی این‌جا حرف میزنم تلخ میشه حرفام. چیزایی که اگه ازشون حرف نزنم فراموش میشن، وقتی این‌جا فعالم همون لحظه ازشون حرف میزنم که شاید خودمو سبک کنم ولی فقط سنگینیش بیشتر میشه 🤷‍♀

چون به مامانم میگم «باهام کاری کردی که حتی وقتی از پشت در اتاقم داری رد میشی از جا می‌پرم» من مقصرم که می‌دونم از این حرفم غصه می‌خوره و دارم با حرفام بهش عذاب وجدان میدم.
عالی نیست واقعا؟

از شکایت کردن متنفرم. از مقایسه کردن زندگی خودم با دیگران بیشتر متنفرم. حالمو خراب میکنن این دوتا کار. وقتی می‌بینم کسی انجام شون میده یه حال بدی بهم دست میده ولی وقتایی مثل این واقعا حس می‌کنم یه دیوار روم فرو ریخته.
چند روزه بهش میگم من بخاطر شرایط فعلیم، وقتی می‌رسم خونه کوهی از اضطرابم و از نظر جسمی هم اصلا توانایی تکون خوردن ندارم.
صاف میاد تو اتاق میگه پس کی بهتر میشی من حرف هامو بزنم؟؟


خب من الان بیشتر اضطراب حرفایی که می‌خوای بزنی رو میگیرم مجبور میشم بگم الان بگو... بعد تو این حال خراب، میای حرفای خراب کننده‌تر شروع می‌کنی باهام که منم برگردم هرچی این مدت سعی کردم نگم که ناراحت‌تر نشی بریزم وسط؟

تازه بازم کلیشو نگفتم.
نگفتم هر روز تو مسیر چشمم به در اون محل برگزاری کلاس هاس که امیدوار باشم کلاس باشی و وقتی می‌رسم خونه مجبور نباشم باهات رو به رو بشم اولین لحظه ورود؟؟
بگم عاشق روزهایی ام که میام خونه می‌بینم یادداشت گذاشتی که رفتی روضه و ممکنه دیر بیای؟
بگم تمام امیدم روزاییه که میری شهرستان سر به خانواده ات بزنی بلکه چند روز فقط باهات تو یه فضا نباشم؟
بگم از فکر اینکه چند روزی که داشتم می‌رفتم خونه‌ی عمو اینا، گفتی شاید یه روزش رو تو هم بیای می‌خواستم کل برنامه‌ی رفتنم رو کنسل کنم؟؟؟؟؟

چند تا پست بالاتر داشتم می‌گفتم مشکلات هر کسی برای خودش بزرگ و سنگینن ولی وقتی می‌بینم دکترم برگشت از یه کارگردانی مثال زد که درمانش در این بود که پدرش رو بخاطر رفتارش در جوانی ببخشه و...
یا کسانی که واقعاً با خانواده مشکلات زیادی دارن ولی هر طور شده یه آزادی هایی برای خودشون فراهم کردن و نذاشتن این اتفاقات زمین‌گیر شون کنه...

بعد نگاه می‌کنم می‌بینم بخاطر این روند زندگی حتی نمی‌تونم یه روتین درست حسابی رو حفظ کنم که شامل درس خوندن و انجام دادن کارهای شخصیم میشه واقعاً باورش برام سخت میشه که این منصفانه باشه.

من همیشه کارهای سخت‌تر و مهم‌تر رو می‌ذارم آخر روز که وقتی چیزی نیست اذیتم کنه انجام شون بدم... همیشه وقت اول مال دیگرانه... و با این وضع فشار روانی، تقریباً یادم نمیاد آخرین بار کی بدون اینکه بدنم درحال لرزیدن از فشار اضطراب باشه برای خودم وقت گذاشتم.
خیلی ساده. نمی‌تونم. لذتی برام نداره. الان تمام کارهای دنیا رو هم ازم بگیرن. دراز می‌کشم سقف رو نگاه می‌کنم چون توان رو به رو شدن با خودم رو ندارم.

توانایی نقش بازی کردنم مثل جوهر پرینتری که تموم میشه داره ته می‌کشه و اصلا نتایج خوبی در امتداد جاده‌ای که فعلا روش هستم نمی‌بینم... تا اطلاع ثانوی پاچه‌گیر سگ هستم. خواهش می‌کنم باهام صحبت نکنید اصلا... بلکه این ته مونده‌ی جوهر مصرف نشه و بمونه، آخر هفته رو جواب بده تا سرکار و کلاس زبان ✅✨

از این نظر نامحبوب ها؛
یه پستی چند روزه می‌بینم راجع به اینکه یکی با دوست پسرش زندگی می‌کرده و پسره ازش نصف کرایه رو می‌گرفته و یکی از شوهرش کرایه رو می‌گرفته و خونه واسه خودشون بوده... و دارن بد گویی میکنن به این افراد.
نظر من اینه که آره بهتر می‌شد اگر این اعتماد بین شون وجود داشت که بگن بهم دیگه ولییییی طرف مال جمع کرده، یا ارث رسیده... مال خودشه. اگر اونجا نبودن می‌تونست کرایه بده و ازش پول در بیاره. چرا وظیفه داره از دارایی خودش رایگان در اختیار فرد دیگه بذاره؟ 🧐
بنظر من هر نوع دارایی، چه مال، چه دانش چه هرچیزی که ارائه اش به دیگران می‌تونه پول ساز باشه، نباید به آشنا رایگان تقدیم بشه فقط چون آشناست.
آره اگه بشه در موردش حرف زد خوب میشه. مثلاً دختره بگه خونه از تو، من هزینه‌های آب، گاز و برق و تلفن و اینا رو میدم مثلاً... می‌دونید چی میگم؟

واقعا این وظیفه‌ی شما نیست که اگر یه داشته ای دارید حالا اونو با کسی شریک بشید صرفا چون وارد زندگی تون شده مگر مساوی باهاش چیزی دریافت کنید یا حداقل تلاش صادقانه در بقیه نکات زندگی/رابطه ببینید....