خب، بریم سر ۳دی مکس، استاد گفته تعداد به ۴۰ تا کار نرسه درس نمی‌ده... و تعداد کار هایی که بچه ها فرستادن تازه شده ۳۰ تا 😭

وقتی سنگینی این روز ها بگذره، باز خوراکی میذارم باهم درست کنیم. کلی چیزای جدید یادتون میدم و بیشتر از ایموجی 😃 استفاده می‌کنم.

اگه بتونم به روزی برسم که به زبون آوردن خواسته هام برام ساده تر باشه حتماً شادتر خواهم بود. ☺️

خب برم سر مدل سازی تا مامان دستورات روزانه ش رو شروع نکرده 😁

یه فیکشن دارم که نمی‌دونم بین چنل جین و آرمی اریا کجا باید آپ کنم. این هفته رو مهلت گرفتم که فکر کنم اما نمی‌دونم. از یه طرف دوست دارم کلا نوشتن رو کنار بذارم
از یه طرف دارم هی چنلای بیشتری مسئولیتم رو ادامه میدم چون از کنار گذاشته شدن خوشم نمیاد. نمی‌دونم

بعضی وقتا واقعا به این نتیجه میرسم باید یه کاری برای ترسم از حیوون ها مخصوصا گربه ها بکنم. اخرشم سکته میکنم میدونم خودم.

حیف خوردیم به قرنطینه وگرنه تا الان با گربه های محل آشنا ت کرده بودم

خدا پدر و مادر مخترع نوافن رو بیامرزه...

بچه ها نذارید حرف دیگران و اجبار پدر و مادر باعث بشه رشته ای که دوستش ندارید بخونید.

نمیگم غیر عاقلانه فقط برید سمت چیزی که فکر می‌کنید خوبه. نه. تحقیق کنید اما به اجبار تسلیم نشید.

نمیتونم براتون توصیف کنم عشق زیادی که به رشته ام دارم چقدر برام لذت بشه که میتونم با وجود سردردی که چشمام به زور باز نگه داشتم، من رو پای کلاس آنلاین نگه داره و این بهترین حس دنیاس...

•| #Motivated

خب من دیشب ۱۲ خوابیدم از ده دقیقه به شش بیدارم دارم با این نت مخصوص صبح سریال دانلود میکنم. فیلم های کلاس دیروزمم با همین نت گرفتم رفت.

ایشالا که امروز روز خوبی باشه. 😍☺️

چقدر گفتن بعضی حرف ها راحت و نوشتن شون سخته...

حس بچه ای رو دارم که یه هفته س هر روز میاد دم چرخ و فلک صف وایمیسته، تا نوبت بهش میرسه، میگن ببین این یکی بچه داره گریه میکنه... بذار اول این سوار شه...

بعد که نوبتش رو میده به اون بچه، در شهر بازی رو می بندن میگن خب دیگه وقت تموم شد ایشالا فردا...

بعد اگرم بعد یه هفته اعتراض کنه میگن چقد عقده ای بازی درمیاری حالا دوبار نوبتت رو دادی به یکی که ناراحت بود. بیا اصلا همه ش مال خودت بدبخت😒😒

از ۶ دارم تقلا می‌کنم که پاشم به کارهام برسم اما یه سنگینی عجیبی رو قلبم هست. نمی‌دونم چطوری ازش رد بشم...

ولی سوال بزرگ اینه که، وقتی چیزی معذبت میکنه مثلا « حرفی که هفته ی پیش زدی» واقعا دوباره فکر کردن بهش هیچ تغییری توش نمیده... و احتمالا دوباره هم اشتباهاتی شبیهش انجام میدی...

پس چرا نمیتونی فقط رهاش کنی؟ چرا آدم یبار باید بخاطر اشتباهش حرص بخوره، 100 بار بخاطر فکر کردن بهش؟

چشمم به قلم نوریم می افته و اینکه طی 5 سال اخیر فقط 4 بار از جعبه ش بیرون اومده... واقعا از خودم شرم میکنم که انقدر وقت هدر میدم...

برم سر 3دی بعد وانشات جینکوکه رو جمع کنم، بلکه برسم خون آبی بنویسم

موقع کلاس آنلاینم و وقتایی که چیز مهمی نمیگه وانشاته رو مینویسم ... چطوره؟ ☹️😂

اوکی شما ممکنه خیلی چیزا داشته باشید اما مشکات ندارید که وقتی قفلید نوشته ی (.... 💩 ... ) تون رو بخونه و بدونید که صادقانه نظرش رو میگه که چرت و پرت تحویل ملت ندید...

وانشاته تموم شد. 🌞

الان مهم ترین های لیستم، تمرین ۳دی و نوشتن خون آبیه و هر دوش کلی زمان لازم داره

امروز خوراکی درست کنیم؟ 🤔