#رمان_رئیس_بزرگ
#نوشته_حانیه_یعقوبی
#1000
شانه به شانه ی یکدیگر از آسانسور خارج شدند.
تقریبا جمعیت زیادی در آن طبقه قرار داشت. برعکس طبقات دیگر ، اتاق های مجزا وجود نداشت فقط دو سالن بزرگ داشت یکی از آنها مربوط به مراسم رقص بود.
مهمانی پر زرق و برقی بود که در آن موسیقی دلنشینی به گوش می رسید و صوفیا
چشم چرخاند و در نهایت گروه موسیقی که در حال نواختن بودند را دید.
زوج های جوان و حتی میانسال وارد سالن می شدند و هر کدام پشت یک میز استوانه ای شکل شیشه ای می ایستادند.
یکی از خدمتکاران که در دستش سینی پر از جام های نوشیدنی بود، جلوی کارلوس و صوفیا ایستاد.
کارلوس دو جام برداشت یکی را به سمت صوفیا گرفت و همانطور که لبخند میزد او را دارلینگ خطاب نمود.
صوفیا پیش چشم خدمتکار لبخند شیرینی زد و نگاه گرمی به آن عسلی های زیبا انداخت.
با شروع مراسم رقص هر یک از زوج ها به میانه ی سالن آمادند و برای رقص دو نفره آماده شدند.
کارلوس دستش را سمت صوفیا گرفت و گفت :
-افتخار رقص میدین ؟!
صوفیا همانطور که لبخند میزد گفت :
-قطعا نه
و صدایش را آرام تر کرد و گفت :
- ما اینجا برای سنجیدن هتل اومدیم نه برای
عشق و حال
هنوز حرفش تمام نشده بود که فکری به سرش زد. پیش چشمان متعجب کارلوس دستش را توی دست او گذاشت و گفت :
- ولی میتونم افتخار بوسیدن دستم و بهت بدم
و لبخندش عمیق تر شد. با ابرو به دستش اشاره کرد. کارلوس با خونسردی نگاه خشنی به دخترک انداخت.
دست او را باالا آورد و همان طور که آن را می بوسید با چشم هایش، خیره به چشمان تیره دخترک شد.
لبخند صوفیا دندان نما شد با لذت و تحقیر به کارلوس نگاه میکرد که با حس درد در دستش ابروانش جمع شد.
⚜️⚜️⚜️⚜️⚜️⚜️⚜️⚜️⚜️⚜️⚜️⚜️⚜️⚜️
رمان رئیس بزرگ و چنل رو به دوستانتون معرفی کنید
👇🏻👇🏻👇🏻👇🏻👇🏻👇🏻
📚 @Bookscase 📚
#نوشته_حانیه_یعقوبی
#1000
شانه به شانه ی یکدیگر از آسانسور خارج شدند.
تقریبا جمعیت زیادی در آن طبقه قرار داشت. برعکس طبقات دیگر ، اتاق های مجزا وجود نداشت فقط دو سالن بزرگ داشت یکی از آنها مربوط به مراسم رقص بود.
مهمانی پر زرق و برقی بود که در آن موسیقی دلنشینی به گوش می رسید و صوفیا
چشم چرخاند و در نهایت گروه موسیقی که در حال نواختن بودند را دید.
زوج های جوان و حتی میانسال وارد سالن می شدند و هر کدام پشت یک میز استوانه ای شکل شیشه ای می ایستادند.
یکی از خدمتکاران که در دستش سینی پر از جام های نوشیدنی بود، جلوی کارلوس و صوفیا ایستاد.
کارلوس دو جام برداشت یکی را به سمت صوفیا گرفت و همانطور که لبخند میزد او را دارلینگ خطاب نمود.
صوفیا پیش چشم خدمتکار لبخند شیرینی زد و نگاه گرمی به آن عسلی های زیبا انداخت.
با شروع مراسم رقص هر یک از زوج ها به میانه ی سالن آمادند و برای رقص دو نفره آماده شدند.
کارلوس دستش را سمت صوفیا گرفت و گفت :
-افتخار رقص میدین ؟!
صوفیا همانطور که لبخند میزد گفت :
-قطعا نه
و صدایش را آرام تر کرد و گفت :
- ما اینجا برای سنجیدن هتل اومدیم نه برای
عشق و حال
هنوز حرفش تمام نشده بود که فکری به سرش زد. پیش چشمان متعجب کارلوس دستش را توی دست او گذاشت و گفت :
- ولی میتونم افتخار بوسیدن دستم و بهت بدم
و لبخندش عمیق تر شد. با ابرو به دستش اشاره کرد. کارلوس با خونسردی نگاه خشنی به دخترک انداخت.
دست او را باالا آورد و همان طور که آن را می بوسید با چشم هایش، خیره به چشمان تیره دخترک شد.
لبخند صوفیا دندان نما شد با لذت و تحقیر به کارلوس نگاه میکرد که با حس درد در دستش ابروانش جمع شد.
⚜️⚜️⚜️⚜️⚜️⚜️⚜️⚜️⚜️⚜️⚜️⚜️⚜️⚜️
رمان رئیس بزرگ و چنل رو به دوستانتون معرفی کنید
👇🏻👇🏻👇🏻👇🏻👇🏻👇🏻
📚 @Bookscase 📚
#رمان_رئیس_بزرگ
#نوشته_حانیه_یعقوبی
#1001
به سرعت دستش را کشید و ابروهایش جمع شد.
نگاهش به رد دندان های کارلوس روی دستش افتاد.
زیر لب کلمه " لعنتی" را نثارش کرد سر بلند کرد تا جواب کارش را بدهد. اما کارلوس را با چهره ای متعجب دید.
رد نگاهش را گرفت و به مردی رسید که در میانه ی سالن ، مشغول رقصیدن با دختری زیبا بود.
با دقت به چهره ی او نگاه کرد و از فرط تعجب دهانش باز ماند ! درد دستش یادش رفت.
کارلوس سریع سر برگرداند و در حالی که به صوفیا نگاه میکرد گفت :
- هندزفری تو روشن کن...بیشتر از این نمیتونم اینجا بمونم !
این را گفت و باشتاب از او جدا شد. نگاه صوفیا روی او را تا در سالن بدرقه کرد.
سر برگرداند و به آن مرد که با اشتیاق می رقصید چشم دوخت.
زیر لب گفت : تو اینجا چیکار میکنی اخه ؟
بعد از خروج از سالن پاکت سیگاری از جیبش در آورد و با لبخند کمرنگی تعارفی به نگهبانی که در ابتدای سالن ایستاده بود زد.
نگهبان از او تشکر کرد و سپس به بهانه سیگار کشیدن سال را ترک کرد.
با آسانسور وارد طبقه همکف شد.از هتل بیرون آمد و هنگامی در 100 متری هتل قرار
داشت، سیگار را روشن کرد.
بدون اینکه جلب توجه کند هندزفری اش را
روشن نمود و گفت : - دیاکو صدامو می شنوی ؟!
هوا آنقدر سر د بود که با هر کلمه ای که میگفت بخار از دهانش بیرون می آمد.
دیاکو – آره...چیشده ؟
- بین مهمونایی که تو مراسم بودن...فرانسیس
و دیدم
آن طرف خط هانا کنار دیاکو نشسته بود با شنیدن اسم فرانسیس متعجب به او نگاه کرد که چگونه آن گره کور به میان ابروانش برمیگردد.
کارلوس ادامه داد :
- فرانسیس گراسو....می شناسیش ؟!...از هم قماشای فرانسچکوعه
دیاکو در حالی که فکش منقبض میشد از لای دندان هایش با حرص گفت :
- اونجا چه غلطی میکنه ؟!
⚜️⚜️⚜️⚜️⚜️⚜️⚜️⚜️⚜️⚜️⚜️⚜️⚜️⚜️
رمان رئیس بزرگ و چنل رو به دوستانتون معرفی کنید
👇🏻👇🏻👇🏻👇🏻👇🏻👇🏻
📚 @Bookscase 📚
#نوشته_حانیه_یعقوبی
#1001
به سرعت دستش را کشید و ابروهایش جمع شد.
نگاهش به رد دندان های کارلوس روی دستش افتاد.
زیر لب کلمه " لعنتی" را نثارش کرد سر بلند کرد تا جواب کارش را بدهد. اما کارلوس را با چهره ای متعجب دید.
رد نگاهش را گرفت و به مردی رسید که در میانه ی سالن ، مشغول رقصیدن با دختری زیبا بود.
با دقت به چهره ی او نگاه کرد و از فرط تعجب دهانش باز ماند ! درد دستش یادش رفت.
کارلوس سریع سر برگرداند و در حالی که به صوفیا نگاه میکرد گفت :
- هندزفری تو روشن کن...بیشتر از این نمیتونم اینجا بمونم !
این را گفت و باشتاب از او جدا شد. نگاه صوفیا روی او را تا در سالن بدرقه کرد.
سر برگرداند و به آن مرد که با اشتیاق می رقصید چشم دوخت.
زیر لب گفت : تو اینجا چیکار میکنی اخه ؟
بعد از خروج از سالن پاکت سیگاری از جیبش در آورد و با لبخند کمرنگی تعارفی به نگهبانی که در ابتدای سالن ایستاده بود زد.
نگهبان از او تشکر کرد و سپس به بهانه سیگار کشیدن سال را ترک کرد.
با آسانسور وارد طبقه همکف شد.از هتل بیرون آمد و هنگامی در 100 متری هتل قرار
داشت، سیگار را روشن کرد.
بدون اینکه جلب توجه کند هندزفری اش را
روشن نمود و گفت : - دیاکو صدامو می شنوی ؟!
هوا آنقدر سر د بود که با هر کلمه ای که میگفت بخار از دهانش بیرون می آمد.
دیاکو – آره...چیشده ؟
- بین مهمونایی که تو مراسم بودن...فرانسیس
و دیدم
آن طرف خط هانا کنار دیاکو نشسته بود با شنیدن اسم فرانسیس متعجب به او نگاه کرد که چگونه آن گره کور به میان ابروانش برمیگردد.
کارلوس ادامه داد :
- فرانسیس گراسو....می شناسیش ؟!...از هم قماشای فرانسچکوعه
دیاکو در حالی که فکش منقبض میشد از لای دندان هایش با حرص گفت :
- اونجا چه غلطی میکنه ؟!
⚜️⚜️⚜️⚜️⚜️⚜️⚜️⚜️⚜️⚜️⚜️⚜️⚜️⚜️
رمان رئیس بزرگ و چنل رو به دوستانتون معرفی کنید
👇🏻👇🏻👇🏻👇🏻👇🏻👇🏻
📚 @Bookscase 📚
#رمان_رئیس_بزرگ
#نوشته_حانیه_یعقوبی
#1002
کارلوس- مشغول رقص بود که دیدمش....منو میشناسه قبل اینکه ببینتم از هتل زدم
بیرون....صوفیا رو که ندیده درسته ؟!
دیاکو – احتمال اینکه بشناسش کمه
کارلوس بی مقدمه پرسید :
- دقت کردم صوفیا همه جا بدون
آرایشه...پسرونه لباس می پوشه....درسته ؟!
از حرفی که زد ابروهای هانا بالا رفت. دستش را به دست دیاکو زد و آرام جوری که جیمز نشوند گفت :
- چه توجهی میکنه به صوفیا
دیاکو که از حرفی که شنید جاخورد. همانطور
که به چشمان هانا نگاه میکرد جواب داد :
- آره همیشه همینطور....چطور
؟!
کارلوس نفسش را بیرون داد و گفت :
- پس احتمال اینکه بشناسش به
صفر میرسه
همان لحظه صوفیا هندزفری اش را روشن کرد و به انها وصل شد.
صوفیا – رئیس...فرانسیس اینجاست....باهاش چیکار کنم ؟!
دیاکو – خونسردی تو حفظ کن اون تو رو نمیشناسه....معمولی برخورد کن....کارلوس اگه برگرده لو میریم....سعی کن تا میتونی دور و برِ تو آنالیز کنی تا.....
حرفش را صوفیا قطع کرد و گفت :
- داره میاد سمت من !
کارلوس – نفس بکش صوفیا...عمیق نفس بکش....مطمئن باش نمیشناست
دیاکو – مرتیکه برای چیز دیگه ای داره میاد....خودت و نباز !
به حرف هر دو نفرشان گوش کرد و نفس عمیقی کشید. اما ضربان قلبش هر لحظه بالا میرفت تنها می توانست ظاهر خونسردی به خود بگیرد.
کارلوس نخاله سیگاری که استفاده نکرده بود را روی زمین انداخت. او سیگاری نبود تنها برای وانمود کردن و خلاص شدن از بعضی شرایط از سیگار استفاده میکرد.
درست همان لحظه ای که دیاکو از کارلوس خواست برگردد و شرایط طبقات دیگر را بررسی کند فرانسیس مقابل صوفیا ایستاد.
دیاکو از جیمز خواست تصویر مراسم مهمانی را به هر طریقی شده از دوربین های هتل پیدا کند و از آنطرف دوربین ها را هک کند تا کارلوس بتواند طبقات دیگر را ارزیابی کند.
⚜️⚜️⚜️⚜️⚜️⚜️⚜️⚜️⚜️⚜️⚜️⚜️⚜️⚜️
رمان رئیس بزرگ و چنل رو به دوستانتون معرفی کنید
👇🏻👇🏻👇🏻👇🏻👇🏻👇🏻
📚 @Bookscase 📚
#نوشته_حانیه_یعقوبی
#1002
کارلوس- مشغول رقص بود که دیدمش....منو میشناسه قبل اینکه ببینتم از هتل زدم
بیرون....صوفیا رو که ندیده درسته ؟!
دیاکو – احتمال اینکه بشناسش کمه
کارلوس بی مقدمه پرسید :
- دقت کردم صوفیا همه جا بدون
آرایشه...پسرونه لباس می پوشه....درسته ؟!
از حرفی که زد ابروهای هانا بالا رفت. دستش را به دست دیاکو زد و آرام جوری که جیمز نشوند گفت :
- چه توجهی میکنه به صوفیا
دیاکو که از حرفی که شنید جاخورد. همانطور
که به چشمان هانا نگاه میکرد جواب داد :
- آره همیشه همینطور....چطور
؟!
کارلوس نفسش را بیرون داد و گفت :
- پس احتمال اینکه بشناسش به
صفر میرسه
همان لحظه صوفیا هندزفری اش را روشن کرد و به انها وصل شد.
صوفیا – رئیس...فرانسیس اینجاست....باهاش چیکار کنم ؟!
دیاکو – خونسردی تو حفظ کن اون تو رو نمیشناسه....معمولی برخورد کن....کارلوس اگه برگرده لو میریم....سعی کن تا میتونی دور و برِ تو آنالیز کنی تا.....
حرفش را صوفیا قطع کرد و گفت :
- داره میاد سمت من !
کارلوس – نفس بکش صوفیا...عمیق نفس بکش....مطمئن باش نمیشناست
دیاکو – مرتیکه برای چیز دیگه ای داره میاد....خودت و نباز !
به حرف هر دو نفرشان گوش کرد و نفس عمیقی کشید. اما ضربان قلبش هر لحظه بالا میرفت تنها می توانست ظاهر خونسردی به خود بگیرد.
کارلوس نخاله سیگاری که استفاده نکرده بود را روی زمین انداخت. او سیگاری نبود تنها برای وانمود کردن و خلاص شدن از بعضی شرایط از سیگار استفاده میکرد.
درست همان لحظه ای که دیاکو از کارلوس خواست برگردد و شرایط طبقات دیگر را بررسی کند فرانسیس مقابل صوفیا ایستاد.
دیاکو از جیمز خواست تصویر مراسم مهمانی را به هر طریقی شده از دوربین های هتل پیدا کند و از آنطرف دوربین ها را هک کند تا کارلوس بتواند طبقات دیگر را ارزیابی کند.
⚜️⚜️⚜️⚜️⚜️⚜️⚜️⚜️⚜️⚜️⚜️⚜️⚜️⚜️
رمان رئیس بزرگ و چنل رو به دوستانتون معرفی کنید
👇🏻👇🏻👇🏻👇🏻👇🏻👇🏻
📚 @Bookscase 📚
#رمان_رئیس_بزرگ
#نوشته_حانیه_یعقوبی
#1003
فرانسیس خیره به چشمان تیره صوفیا لبخند گرمی زد و گفت :
- عصر بخیر خانو
صوفیا متقابلا جوابش را داد که او ادامه داد :
- زیبایی شما تحسین برانگیزه لیدی !
مغز صوفیا از استرس قفل کرد. نمی دانست چه
باید بگوید که هانا به کمکش آمد و گفت :
- لبخند بزن....بهش بگو اینکه تعریف از یه جنتلمن مثل شما می شنوم.....برام خوشاینده !
صوفیا کلمه کلمه اش را گفت. دیاکو با شنیدن حرف هایی که هانا زد چپ چپ نگاهش کرد که صدای فرانسیس توجه شان را جلب کرد.
در حالی که دستش را سمت صوفیا می گرفت گفت :
-افتخار رقص بعدی رو میدین ؟!
صوفیا قبول کرد و با او برای رقص به میانه ی سالن رفتند.
دیاکو – مافیا این همه ادم داره....اد همین عوضی ِ هَوَل باید جلو راه ما سبز بشه!!!!.....هیچ دلیلی نمیتونه پشت این اتفاق باشه....غیر از اینکه امشب باید گردنشو بشکنم
هانا زیر لب جوری که دیاکو نشنود گفت:
- مار از پونه بدش میاد....جلو خونه اش سبز میشه !
تمام شب از یک سو هماهنگ با کارلوس پیش می رفتند و از سوی دیگر هانا به صوفیا کمک میکرد تا فرانسیس را جذب خودش کند.
در نهایت صوفیا ، هنگامی که فرانسیس به شدت مست بود، او را به اتاقش برد. و با ترفندی
بیهوشش کرد.
روی تخت افتاده بود که هانا از صوفیا خواست لباس های فرانسیس را در بیاورد.
همین کلمه کافی بود تا صدای متعجب صوفیا بلند شود. که می پرسید :
-یعنی چی ؟!
– باید کاری کنی صبح که از خواب بیدار شد
فکر کنه با هم رابطه داشتین....ولی تو زودتر رفتی....اون مست کرده....چیزی یادش نمیاد و میزاره پای مستی !....اگه اینکار و نکنی شک
میکنه بهت !
⚜️⚜️⚜️⚜️⚜️⚜️⚜️⚜️⚜️⚜️⚜️⚜️⚜️
رمان رئیس بزرگ و چنل رو به دوستانتون معرفی کنید
👇🏻👇🏻👇🏻👇🏻👇🏻👇🏻
📚 @Bookscase 📚
#نوشته_حانیه_یعقوبی
#1003
فرانسیس خیره به چشمان تیره صوفیا لبخند گرمی زد و گفت :
- عصر بخیر خانو
صوفیا متقابلا جوابش را داد که او ادامه داد :
- زیبایی شما تحسین برانگیزه لیدی !
مغز صوفیا از استرس قفل کرد. نمی دانست چه
باید بگوید که هانا به کمکش آمد و گفت :
- لبخند بزن....بهش بگو اینکه تعریف از یه جنتلمن مثل شما می شنوم.....برام خوشاینده !
صوفیا کلمه کلمه اش را گفت. دیاکو با شنیدن حرف هایی که هانا زد چپ چپ نگاهش کرد که صدای فرانسیس توجه شان را جلب کرد.
در حالی که دستش را سمت صوفیا می گرفت گفت :
-افتخار رقص بعدی رو میدین ؟!
صوفیا قبول کرد و با او برای رقص به میانه ی سالن رفتند.
دیاکو – مافیا این همه ادم داره....اد همین عوضی ِ هَوَل باید جلو راه ما سبز بشه!!!!.....هیچ دلیلی نمیتونه پشت این اتفاق باشه....غیر از اینکه امشب باید گردنشو بشکنم
هانا زیر لب جوری که دیاکو نشنود گفت:
- مار از پونه بدش میاد....جلو خونه اش سبز میشه !
تمام شب از یک سو هماهنگ با کارلوس پیش می رفتند و از سوی دیگر هانا به صوفیا کمک میکرد تا فرانسیس را جذب خودش کند.
در نهایت صوفیا ، هنگامی که فرانسیس به شدت مست بود، او را به اتاقش برد. و با ترفندی
بیهوشش کرد.
روی تخت افتاده بود که هانا از صوفیا خواست لباس های فرانسیس را در بیاورد.
همین کلمه کافی بود تا صدای متعجب صوفیا بلند شود. که می پرسید :
-یعنی چی ؟!
– باید کاری کنی صبح که از خواب بیدار شد
فکر کنه با هم رابطه داشتین....ولی تو زودتر رفتی....اون مست کرده....چیزی یادش نمیاد و میزاره پای مستی !....اگه اینکار و نکنی شک
میکنه بهت !
⚜️⚜️⚜️⚜️⚜️⚜️⚜️⚜️⚜️⚜️⚜️⚜️⚜️
رمان رئیس بزرگ و چنل رو به دوستانتون معرفی کنید
👇🏻👇🏻👇🏻👇🏻👇🏻👇🏻
📚 @Bookscase 📚
#رمان_رئیس_بزرگ
#نوشته_حانیه_یعقوبی
#1004
بالاخره متقاعد شد و همان کاری را انجام داد که هانا میخواست. سپس از اتاق او بیرون آمد و با احتیاط به اتاق خودشان رفت.
چند ساعت دیگر خورشید طلوع می کرد. به شدت خسته بود برای همین بعد از تعویض لباس ، از دیاکو اجازه گرفت و روی تخت خوابید.
کارلوس تمام شرایط امنیتی ، تعداد نگهبانان و هر اطلاعاتی که بدست آورده بود را به دیاکو داد.
**
به همراه مدیر هتل به طبقه خصوصی یا همان طبقه بیستم رفتند.
با دوربین کوچکی که روی دکمه ی پیراهنش نصب کرده بود امکان فیلمبرداری و دیدن آن طبقه برای دیاکو و همراهانش ایجاد شد.
بعد از دیدن فضای آنجا باید مدیر هتل قرار گذاشت ، گردن بند قیمتی همسرش را برای امانت به آنها بدهند.
مدیر هتل بدون اینکه به چیزی شک کند با کمال میل این امانت پرسود را پذیرفت.
بابت آن پول خوبی دریافت میکرد و به هیچ وجه نمی خواست آن را از دست بدهد.
دیاکو و افرادش با یک نقشه ی حساب شده ظهر همان روز ، با یک هلی کوپتر که می توانست شش نفر را حمل کند از پشت بام هتل وارد هتل شدند.
در حالی که تمامی دوربین ها هک شده و کسی نمی توانست آنها را ببیند.
اما مدت زمانی که می توانستند اینکار را انجام دهند تنها 30 دقیقه بود. پس از 30 دقیقه کارکنان بخش نظارت می فهمیدند که تصویری که از دوربین ها می بینند تکراری است.
به همین خاطر جورج که از دیروز در هتل استخدام شده بود با نوشیدنی که در آن داروی بیهوش کننده ریخته به اتاق نظارت
رفت.
اما از شانس بدش ، طبق مقرارتی که برایشان گذاشته شده نمی توانستند در هنگام کار چیزی بخورند یا بنوشند.
دست آخر جمیز مجبور شد ، گاز بیهوش کننده ای که به آرامی و ظرف 15 دقیقه آنها را بیهوش میکرد زیر در ، به گونه ای که دیده نشود بگذارد.
⚜️⚜️⚜️⚜️⚜️⚜️⚜️⚜️⚜️⚜️⚜️⚜️⚜️
رمان رئیس بزرگ و چنل رو به دوستانتون معرفی کنید
👇🏻👇🏻👇🏻👇🏻👇🏻👇🏻
📚 @Bookscase 📚
#نوشته_حانیه_یعقوبی
#1004
بالاخره متقاعد شد و همان کاری را انجام داد که هانا میخواست. سپس از اتاق او بیرون آمد و با احتیاط به اتاق خودشان رفت.
چند ساعت دیگر خورشید طلوع می کرد. به شدت خسته بود برای همین بعد از تعویض لباس ، از دیاکو اجازه گرفت و روی تخت خوابید.
کارلوس تمام شرایط امنیتی ، تعداد نگهبانان و هر اطلاعاتی که بدست آورده بود را به دیاکو داد.
**
به همراه مدیر هتل به طبقه خصوصی یا همان طبقه بیستم رفتند.
با دوربین کوچکی که روی دکمه ی پیراهنش نصب کرده بود امکان فیلمبرداری و دیدن آن طبقه برای دیاکو و همراهانش ایجاد شد.
بعد از دیدن فضای آنجا باید مدیر هتل قرار گذاشت ، گردن بند قیمتی همسرش را برای امانت به آنها بدهند.
مدیر هتل بدون اینکه به چیزی شک کند با کمال میل این امانت پرسود را پذیرفت.
بابت آن پول خوبی دریافت میکرد و به هیچ وجه نمی خواست آن را از دست بدهد.
دیاکو و افرادش با یک نقشه ی حساب شده ظهر همان روز ، با یک هلی کوپتر که می توانست شش نفر را حمل کند از پشت بام هتل وارد هتل شدند.
در حالی که تمامی دوربین ها هک شده و کسی نمی توانست آنها را ببیند.
اما مدت زمانی که می توانستند اینکار را انجام دهند تنها 30 دقیقه بود. پس از 30 دقیقه کارکنان بخش نظارت می فهمیدند که تصویری که از دوربین ها می بینند تکراری است.
به همین خاطر جورج که از دیروز در هتل استخدام شده بود با نوشیدنی که در آن داروی بیهوش کننده ریخته به اتاق نظارت
رفت.
اما از شانس بدش ، طبق مقرارتی که برایشان گذاشته شده نمی توانستند در هنگام کار چیزی بخورند یا بنوشند.
دست آخر جمیز مجبور شد ، گاز بیهوش کننده ای که به آرامی و ظرف 15 دقیقه آنها را بیهوش میکرد زیر در ، به گونه ای که دیده نشود بگذارد.
⚜️⚜️⚜️⚜️⚜️⚜️⚜️⚜️⚜️⚜️⚜️⚜️⚜️
رمان رئیس بزرگ و چنل رو به دوستانتون معرفی کنید
👇🏻👇🏻👇🏻👇🏻👇🏻👇🏻
📚 @Bookscase 📚
#رمان_رئیس_بزرگ
#نوشته_حانیه_یعقوبی
#1005
بعد از 15 دقیقه در اتاق را باز کرد هر 4 نفر بیهوش شده بودند.
تمامی بیسیم ها ، موبایلشان و هر وسیله ارتباطی که داشتند برداشت. و در اتاق را قفل کرد.
دیاکو ، هانا و 4 نفر دیگر در حالی که کلاه سیاهی روی صورت کشیده بودند و تنها چشم ها و لب هایشان دیده میشد، پس از درگیری کوتاه و هوشمندانه با نگهبانانی که در آن طبقه قرار داشتند، جعبه اسناد محرمانه ی رئیس بزرگ را
پیدا کردند.
اما وقتی یکی از محافظان وارد اتاق نظارت شد و کارکنانش را بیهوش دید ، به سرعت دکمه قرمزی که در اتاق وجود داشت را فشرد.
صدای آژیر کل هتل را فراگرفت. طبق اطلاعاتی که مدیر هتل به کارلوس داده بود وقتی آژیر قرمز به صدا در بیاید ، پلیس در کمتر از ده دقیقه هتل را
محاصره و برای گرفتن سارقین اقدام میکند.
همین طور هم شد.
از پله های اضطراری و آسانسور، مامورها یکی یکی طبقات را طی میکردند.
با کمک رئیس نگهبانان از راهی مخصوص به طبقه بیستم نفوذ کردند.
اخطار دادند که خودشان را تسلیم نیروهای امنیتی کنند. بعد از کمی تیراندازی بالاخره به ناچار دیاکو و افرادش تسلیم شدند.
و در حالی که هر دو دست شان را بالا می گرفتند ، به سمت پلیس قدم برداشتند.
به دست دیاکو و هانا که دستبند زدند نگاهشان به چشم های یکدیگر قفل شد.
کیف چرمی که حاوی اسناد رئیس بزرگ بود دست یکی از پلیس ها افتاد.
آنها را از هتل بیرون آوردند.
مقابل هتل چند ماشین پلیس که مامورانش
اسلحه هایشان را به حالت آماده باش رو به هتل گرفته اند قرار داشت.
چهار مامور دیاکو و افرادش را همراهی میکردند که یکی از انها گفت:
- ما اینا رو می بریم به قرارگاه.....اگه موضوع امنیتی نبود به کلانتری خبر میدیم بیاید برای تحویل.....شما هتل رو بررسی کنید....گزارش سرقت رو کامل کنید و برگردید
مامور پلیس به مافوق خودش که از نیروهای ویژه بود و یونیفرم مخصوصی به همراه کلاه و ماسک مخصوص داشت نگاه کرد و با سر حرفش را تایید کرد.
مامور امنیتی دستش را روی شانه ی دیاکو گذاشت و رو به او گفت :
- راه بیافت
آنها را سوار یک ون مشکی که شیشه هایش دودی بود کردند.در ون بسته شد و ماشین به راه افتاد.
کنترل کوچکی دست دیاکو بود که روی
آن تنها یک دکمه داشت. در حالی که کنج لبش لبخند محوی می نشست آن را لمس کرد.
بلافاصله پس از آن صدای انفجار مهیبی از طبقه بیستم هتل کل منطقه را برداشت.
ماموری که کنارش نشسته بود کلاه و ماسک را از سر و صورت خود جدا کرد و در حالی که با لبخند دستبند دیاکو را باز میکرد گفت :
- عملیات خوبی بود...خوشم اومد
از گوشه ی چشم نگاه بی تفاوتش را به چشمان عسلی کارلوس که نقش مامور را بازی میکرد دوخت. و پرسید :
- می تونستی بیخیالِ دستگیر شدنمون بشی....با اسناد بزنی به چاک !
صوفیا جلوی ون روی صندلی شاگرد نشسته بود. مهلت نداد کارلوس جواب بدهد ، زودتر از او گفت :
- اون وقت من....تیکه تیکه اش میکردم !
همین باعث شد تا لب های هانا زیر آن کلاه سیاه به لبخند باز شود. کارلوس به اخمی کمرنگ اکتفا کرد.
دیاکو دستبند هانا را باز کرد بلافاصله کلاه را از
سرش بیرون کشید و شیشه ی دودی پنجره ی ون را کمی به عقب کشید و آن را باز کرد.
هوای تازه را به ریه هایش کشید و گفت :
-آخیش....داشتم خفه میشدم
حرفش را زد و از پنجره فاصله گرفت. و به صندلی تکیه کرد. بی خبر از چشم هایی که بیرون از ون با تحیر او را دیده اند.
⚜️⚜️⚜️⚜️⚜️⚜️⚜️⚜️⚜️⚜️⚜️⚜️⚜️
رمان رئیس بزرگ و چنل رو به دوستانتون معرفی کنید
👇🏻👇🏻👇🏻👇🏻👇🏻👇🏻
📚 @Bookscase 📚
#نوشته_حانیه_یعقوبی
#1005
بعد از 15 دقیقه در اتاق را باز کرد هر 4 نفر بیهوش شده بودند.
تمامی بیسیم ها ، موبایلشان و هر وسیله ارتباطی که داشتند برداشت. و در اتاق را قفل کرد.
دیاکو ، هانا و 4 نفر دیگر در حالی که کلاه سیاهی روی صورت کشیده بودند و تنها چشم ها و لب هایشان دیده میشد، پس از درگیری کوتاه و هوشمندانه با نگهبانانی که در آن طبقه قرار داشتند، جعبه اسناد محرمانه ی رئیس بزرگ را
پیدا کردند.
اما وقتی یکی از محافظان وارد اتاق نظارت شد و کارکنانش را بیهوش دید ، به سرعت دکمه قرمزی که در اتاق وجود داشت را فشرد.
صدای آژیر کل هتل را فراگرفت. طبق اطلاعاتی که مدیر هتل به کارلوس داده بود وقتی آژیر قرمز به صدا در بیاید ، پلیس در کمتر از ده دقیقه هتل را
محاصره و برای گرفتن سارقین اقدام میکند.
همین طور هم شد.
از پله های اضطراری و آسانسور، مامورها یکی یکی طبقات را طی میکردند.
با کمک رئیس نگهبانان از راهی مخصوص به طبقه بیستم نفوذ کردند.
اخطار دادند که خودشان را تسلیم نیروهای امنیتی کنند. بعد از کمی تیراندازی بالاخره به ناچار دیاکو و افرادش تسلیم شدند.
و در حالی که هر دو دست شان را بالا می گرفتند ، به سمت پلیس قدم برداشتند.
به دست دیاکو و هانا که دستبند زدند نگاهشان به چشم های یکدیگر قفل شد.
کیف چرمی که حاوی اسناد رئیس بزرگ بود دست یکی از پلیس ها افتاد.
آنها را از هتل بیرون آوردند.
مقابل هتل چند ماشین پلیس که مامورانش
اسلحه هایشان را به حالت آماده باش رو به هتل گرفته اند قرار داشت.
چهار مامور دیاکو و افرادش را همراهی میکردند که یکی از انها گفت:
- ما اینا رو می بریم به قرارگاه.....اگه موضوع امنیتی نبود به کلانتری خبر میدیم بیاید برای تحویل.....شما هتل رو بررسی کنید....گزارش سرقت رو کامل کنید و برگردید
مامور پلیس به مافوق خودش که از نیروهای ویژه بود و یونیفرم مخصوصی به همراه کلاه و ماسک مخصوص داشت نگاه کرد و با سر حرفش را تایید کرد.
مامور امنیتی دستش را روی شانه ی دیاکو گذاشت و رو به او گفت :
- راه بیافت
آنها را سوار یک ون مشکی که شیشه هایش دودی بود کردند.در ون بسته شد و ماشین به راه افتاد.
کنترل کوچکی دست دیاکو بود که روی
آن تنها یک دکمه داشت. در حالی که کنج لبش لبخند محوی می نشست آن را لمس کرد.
بلافاصله پس از آن صدای انفجار مهیبی از طبقه بیستم هتل کل منطقه را برداشت.
ماموری که کنارش نشسته بود کلاه و ماسک را از سر و صورت خود جدا کرد و در حالی که با لبخند دستبند دیاکو را باز میکرد گفت :
- عملیات خوبی بود...خوشم اومد
از گوشه ی چشم نگاه بی تفاوتش را به چشمان عسلی کارلوس که نقش مامور را بازی میکرد دوخت. و پرسید :
- می تونستی بیخیالِ دستگیر شدنمون بشی....با اسناد بزنی به چاک !
صوفیا جلوی ون روی صندلی شاگرد نشسته بود. مهلت نداد کارلوس جواب بدهد ، زودتر از او گفت :
- اون وقت من....تیکه تیکه اش میکردم !
همین باعث شد تا لب های هانا زیر آن کلاه سیاه به لبخند باز شود. کارلوس به اخمی کمرنگ اکتفا کرد.
دیاکو دستبند هانا را باز کرد بلافاصله کلاه را از
سرش بیرون کشید و شیشه ی دودی پنجره ی ون را کمی به عقب کشید و آن را باز کرد.
هوای تازه را به ریه هایش کشید و گفت :
-آخیش....داشتم خفه میشدم
حرفش را زد و از پنجره فاصله گرفت. و به صندلی تکیه کرد. بی خبر از چشم هایی که بیرون از ون با تحیر او را دیده اند.
⚜️⚜️⚜️⚜️⚜️⚜️⚜️⚜️⚜️⚜️⚜️⚜️⚜️
رمان رئیس بزرگ و چنل رو به دوستانتون معرفی کنید
👇🏻👇🏻👇🏻👇🏻👇🏻👇🏻
📚 @Bookscase 📚
This media is not supported in your browser
VIEW IN TELEGRAM
یه جمله ی بی نظیری توی یه کتاب نوشته بود که:
« هر چیزی وقت خودش رو میخواد؛ نه گل قبل از وقتش شکوفه میزنه؛
نه خورشید قبل از وقتش غروب میکنه؛
نه آسمون تاریک قبل از وقتش روشن میشه؛
نه درختا قبل از وقتشون سبز میشن!
منتظر بمون؛
چیزی هر آنچه که نیاز داری در زمان درستش به تو می رسه! »
من چند بار این جمله رو توی زندگیم با همه وجود حس کردم..
@Bookscase 📚👈👈
« هر چیزی وقت خودش رو میخواد؛ نه گل قبل از وقتش شکوفه میزنه؛
نه خورشید قبل از وقتش غروب میکنه؛
نه آسمون تاریک قبل از وقتش روشن میشه؛
نه درختا قبل از وقتشون سبز میشن!
منتظر بمون؛
چیزی هر آنچه که نیاز داری در زمان درستش به تو می رسه! »
من چند بار این جمله رو توی زندگیم با همه وجود حس کردم..
@Bookscase 📚👈👈
Be a strong woman. So your daughter will have a role model and your son will know what to look for in a woman when he’s a man.
یک زن قوی باش.بنابراین دخترت یک الگو خواهد داشت و پسرت هر وقت که مرد شد میدونه در یک زن به دنبال چی باشه.
@Bookscase 📘📕📗
#قوی_باش
#قفسه_کتاب📚
یک زن قوی باش.بنابراین دخترت یک الگو خواهد داشت و پسرت هر وقت که مرد شد میدونه در یک زن به دنبال چی باشه.
@Bookscase 📘📕📗
#قوی_باش
#قفسه_کتاب📚
قفسه کتاب
#رمان_رئیس_بزرگ #نوشته_حانیه_یعقوبی #1005 بعد از 15 دقیقه در اتاق را باز کرد هر 4 نفر بیهوش شده بودند. تمامی بیسیم ها ، موبایلشان و هر وسیله ارتباطی که داشتند برداشت. و در اتاق را قفل کرد. دیاکو ، هانا و 4 نفر دیگر در حالی که کلاه سیاهی روی صورت کشیده…
#رمان_رئیس_بزرگ
#نوشته_حانیه_یعقوبی
#1006
در آیینه به چشمان خیسش زل زد. قلبش شکسته بود. درست دو هفته از بازگشت دیاکو به ایتالیا می گذشت.
دو هفته ای در اسپانیا و عمارت کارلوس گذرانده بود.قبل از آمدن به اسپانیا حتی فکرش را نمیکرد که روزگار چنین خوابی برایش دیده باشد.
یاد روز های اولی افتاد که به عمارت آمده بود. شب هنگام برایش یک ویدیو از یک اکانت ناشناس ایمیل شد. ویدیویی که ای کاش هیچوقت چشمش به آن نمی افتاد.
ذهنش دوباره پرت شد به دو هفته قبل.
در فیلم دید دیاکو در اتاق تاریکی نشسته است. که تنها نور، روی صورت او بود. صدای قدم های
آرام مردی ناشناس از آن سوی اتاق به گوش می رسید.
مردی که وقتی زبان به سخن باز کرد، هانا هویتش را شناخت. او رئیس بزرگ بود. سلول به سلول مغزش صدای سنگین مرد را به خاطر داشت.
مکالمه را شروع کرد :
رئیس بزرگ - چرا هانا رو دزدیدی ؟!
دیاکو - من ندزدیدمش !
همین کافی بود تا صدای رئیس بزرگ بالا برود و با داد فریاد کند که:
- ساکت شو.....چطور جرات میکنی به من دروغ بگی ؟!
از چهره ی برافروخته دیاکو می توان فهمید که هر لحظه ممکن است صبرش لبریز شود و دست به طغیان بزند.
رئیس بزرگ ادامه داد :
- هانا رو تو سوئیس دیدن !
صدای دیاکو با حرص از میان دندان هایش بیرون آمد که جواب داد :
- دیده باشن...این موضوع چه ربطی به من داره ؟!
- میخوای بگی این تو نبودی که رفتی براش شناسنامه گرفتی ؟!....اسمتم به عنوان همسر تو شناسنامه گذاشتی ؟!
با خونسردی جواب داد :
- درسته.... من این کار و کردم.....ولی دلیل نمیشه که اون و دزدیده باشمش...
صدای خشن رئیس بزرگ را شنید که می پرسید :
- چرا ؟!....چرا بیخیالِ این دختر نمیشی ؟!....نکنه عاشقش شدی ؟!
دیاکو از حالت خصمانه ی خودش بیرون آمد. پوزخندی زد و با نگاه بُرّانش گفت :
- عشق ؟!....نکنه یادتون رفته عشق تو گروه خونی من نیست ؟!
- یعنی میخوای بگی تو هیچ علاقه ای به این دختر نداری ؟!....فکر کردی باور میکنم ؟!
⚜️⚜️⚜️⚜️⚜️⚜️⚜️⚜️⚜️⚜️⚜️⚜️
رمان رئیس بزرگ و چنل رو به دوستانتون معرفی کنید
👇🏻👇🏻👇🏻👇🏻👇🏻👇🏻
📚 @Bookscase 📚
#نوشته_حانیه_یعقوبی
#1006
در آیینه به چشمان خیسش زل زد. قلبش شکسته بود. درست دو هفته از بازگشت دیاکو به ایتالیا می گذشت.
دو هفته ای در اسپانیا و عمارت کارلوس گذرانده بود.قبل از آمدن به اسپانیا حتی فکرش را نمیکرد که روزگار چنین خوابی برایش دیده باشد.
یاد روز های اولی افتاد که به عمارت آمده بود. شب هنگام برایش یک ویدیو از یک اکانت ناشناس ایمیل شد. ویدیویی که ای کاش هیچوقت چشمش به آن نمی افتاد.
ذهنش دوباره پرت شد به دو هفته قبل.
در فیلم دید دیاکو در اتاق تاریکی نشسته است. که تنها نور، روی صورت او بود. صدای قدم های
آرام مردی ناشناس از آن سوی اتاق به گوش می رسید.
مردی که وقتی زبان به سخن باز کرد، هانا هویتش را شناخت. او رئیس بزرگ بود. سلول به سلول مغزش صدای سنگین مرد را به خاطر داشت.
مکالمه را شروع کرد :
رئیس بزرگ - چرا هانا رو دزدیدی ؟!
دیاکو - من ندزدیدمش !
همین کافی بود تا صدای رئیس بزرگ بالا برود و با داد فریاد کند که:
- ساکت شو.....چطور جرات میکنی به من دروغ بگی ؟!
از چهره ی برافروخته دیاکو می توان فهمید که هر لحظه ممکن است صبرش لبریز شود و دست به طغیان بزند.
رئیس بزرگ ادامه داد :
- هانا رو تو سوئیس دیدن !
صدای دیاکو با حرص از میان دندان هایش بیرون آمد که جواب داد :
- دیده باشن...این موضوع چه ربطی به من داره ؟!
- میخوای بگی این تو نبودی که رفتی براش شناسنامه گرفتی ؟!....اسمتم به عنوان همسر تو شناسنامه گذاشتی ؟!
با خونسردی جواب داد :
- درسته.... من این کار و کردم.....ولی دلیل نمیشه که اون و دزدیده باشمش...
صدای خشن رئیس بزرگ را شنید که می پرسید :
- چرا ؟!....چرا بیخیالِ این دختر نمیشی ؟!....نکنه عاشقش شدی ؟!
دیاکو از حالت خصمانه ی خودش بیرون آمد. پوزخندی زد و با نگاه بُرّانش گفت :
- عشق ؟!....نکنه یادتون رفته عشق تو گروه خونی من نیست ؟!
- یعنی میخوای بگی تو هیچ علاقه ای به این دختر نداری ؟!....فکر کردی باور میکنم ؟!
⚜️⚜️⚜️⚜️⚜️⚜️⚜️⚜️⚜️⚜️⚜️⚜️
رمان رئیس بزرگ و چنل رو به دوستانتون معرفی کنید
👇🏻👇🏻👇🏻👇🏻👇🏻👇🏻
📚 @Bookscase 📚
#رمان_رئیس_بزرگ
#نوشته_حانیه_یعقوبی
#1007
- اون دختر برای من هیچ ارزشی نداره...اما مشخصه که برای شما خیلی با ارزشه
حریصانه و با طمع ادامه داد :
- نمیدونم این دختر چی داره....که انقدر باارزشه....اما نمیتونم بزارم وقتی
شانس بهم رو کرده....این فرصت طلایی رو از دست بدم
- منظورت چیه ؟!
- اون دختر پیش منه....ولی نه برای عشق و عاشقی....اون یه عروسکه...عروسکی که منو به خواسته هام میرسونه !....برای تحویل
دادنش با هر کسی معامله میکنم.....باید دید کی حاضره بهای بیشتری بده
هانا با شوک به او در فیلم نگاه میکرد. چه قدر صورتش جدی بود.
از جا برخاست و در حالی که دکمه کتش را می بست نگاه سردش را به رئیس بزرگ دوخت و گفت :
- دوره ی ریاستت داره به پایان میرسه پدر خوانده !....بهتره به فکر یه جای خوش آب و هوا برای بازنشستگیت باشی
رئیس بزرگ همانطور که در هاله ای تاریکی قرار داشت با ضرب روی میز زد. و گفت :
- پسره ی گستاخ....فکر کردی رفتنت به اختیار خودته....که بدون اجازه ی من از جا بلند شدی ؟!
لبخند کجی که گوشه ی لب دیاکو بود پررنگ تر از همیشه شد در همان حالت جواب داد :
- معلومه که هست....تا هانا دست منه....احدی نمیتونه بهم صدمه بزنه.....هر اتفاقی برای من بیوفته....افرادم مثلش و سر اون میارن
با گام های محکم در نیم قدمی رئیس بزرگ ایستاد خیره به چشمان او که ماسک زده بود گفت :
- امتحانش مجانیه.......پدرخوانده !
بعد از دیدن فیلم شماره دیاکو را گرفته بود اما خطش خاموش بود. آن فیلم به مدت دو هفته مثل خوره به جانش افتاده بود و مغزش را میخورد.
باورش نمیشد آن حرف ها را دیاکو بی رحمانه زده باشد.قطعا یک نقشه اش شاید هم ترفندی برای خلاصی از مجازات رئیس بزرگ ، اما پس چرا همه چیز واقعی به نظر می رسید ؟!
چرا دلش گواهی بد می داد ؟!
چرا مغزش داشت باور میکرد ؟!
و از همه بدتر، چرا دو هفته تمام بی خبر از
دیاکو مانده بود ؟!
او حتی کوچک ترین تلاشی برای برقراری ارتباط با هانا نکرد.
⚜️⚜️⚜️⚜️⚜️⚜️⚜️⚜️⚜️⚜️⚜️⚜️
رمان رئیس بزرگ و چنل رو به دوستانتون معرفی کنید
👇🏻👇🏻👇🏻👇🏻👇🏻👇🏻
📚 @Bookscase 📚
#نوشته_حانیه_یعقوبی
#1007
- اون دختر برای من هیچ ارزشی نداره...اما مشخصه که برای شما خیلی با ارزشه
حریصانه و با طمع ادامه داد :
- نمیدونم این دختر چی داره....که انقدر باارزشه....اما نمیتونم بزارم وقتی
شانس بهم رو کرده....این فرصت طلایی رو از دست بدم
- منظورت چیه ؟!
- اون دختر پیش منه....ولی نه برای عشق و عاشقی....اون یه عروسکه...عروسکی که منو به خواسته هام میرسونه !....برای تحویل
دادنش با هر کسی معامله میکنم.....باید دید کی حاضره بهای بیشتری بده
هانا با شوک به او در فیلم نگاه میکرد. چه قدر صورتش جدی بود.
از جا برخاست و در حالی که دکمه کتش را می بست نگاه سردش را به رئیس بزرگ دوخت و گفت :
- دوره ی ریاستت داره به پایان میرسه پدر خوانده !....بهتره به فکر یه جای خوش آب و هوا برای بازنشستگیت باشی
رئیس بزرگ همانطور که در هاله ای تاریکی قرار داشت با ضرب روی میز زد. و گفت :
- پسره ی گستاخ....فکر کردی رفتنت به اختیار خودته....که بدون اجازه ی من از جا بلند شدی ؟!
لبخند کجی که گوشه ی لب دیاکو بود پررنگ تر از همیشه شد در همان حالت جواب داد :
- معلومه که هست....تا هانا دست منه....احدی نمیتونه بهم صدمه بزنه.....هر اتفاقی برای من بیوفته....افرادم مثلش و سر اون میارن
با گام های محکم در نیم قدمی رئیس بزرگ ایستاد خیره به چشمان او که ماسک زده بود گفت :
- امتحانش مجانیه.......پدرخوانده !
بعد از دیدن فیلم شماره دیاکو را گرفته بود اما خطش خاموش بود. آن فیلم به مدت دو هفته مثل خوره به جانش افتاده بود و مغزش را میخورد.
باورش نمیشد آن حرف ها را دیاکو بی رحمانه زده باشد.قطعا یک نقشه اش شاید هم ترفندی برای خلاصی از مجازات رئیس بزرگ ، اما پس چرا همه چیز واقعی به نظر می رسید ؟!
چرا دلش گواهی بد می داد ؟!
چرا مغزش داشت باور میکرد ؟!
و از همه بدتر، چرا دو هفته تمام بی خبر از
دیاکو مانده بود ؟!
او حتی کوچک ترین تلاشی برای برقراری ارتباط با هانا نکرد.
⚜️⚜️⚜️⚜️⚜️⚜️⚜️⚜️⚜️⚜️⚜️⚜️
رمان رئیس بزرگ و چنل رو به دوستانتون معرفی کنید
👇🏻👇🏻👇🏻👇🏻👇🏻👇🏻
📚 @Bookscase 📚
#رمان_رئیس_بزرگ
#نوشته_حانیه_یعقوبی
#1008
در ان دو هفته سعی میکرد در مقابل کارلوس حفظ ظاهر کند اما هر بار که او را می دید هشدار هایش راجب دیاکو ، به یادش می آمد.
و بغض سنگینی که پشت بندش ، گلویش را بی رحمانه فشار می داد.
خبر دیگری که از ایتالیا داشت ، این بود که وارد عمارت مارینو شده است. آن هم درست در زمانی که به مدت یک هفته فرانچسکو در عمارت نبود.
مادرش با وحشت و خیلی کوتاه به او گفته بود که راز عمارت مارینو را فهمیده است.
تمام دو هفته را نقش بازی میکرد.هر چند که کارلوس و صوفیا به او شک کرده بودند.
کارلوس صوفیا را پیش هانا می فرستاد تا بفهمد مشکل از کجاست؟ و هانا نیز با بهانه ی اینکه تنها دلش برای دیاکو تنگ شده ، برای پف زیر چشم و قرمزی چشم هایش دلیل می آورد.
آنها نمی دانستند میان رنج هایی که کشیده ، این بار زخم کاری به قلبش خورده است.
دوش گرفت و سپس برای مهمانی امشب شروع به آماده شدن کرد.
برای اینکه ضربه ی اساسی به مافیای اسپانیا بزنند، نیاز بود که حمایت یکی از دانه درشت های مافیای روس را بدست آوردند.
به همین خاطر کارلوس در قالب یک جشن پاییزه، عمارت باشکوهی را گرفت تا مهمانی بزرگی در آن برگزار کند. مراسمی که افراد زیادی به ان
دعوت شدند.
تم مراسم و لباس هایی که باید پوشیده میشد مربوط به دهه ششم قرن هیجده بود.
لباس های آن دوره را خیلی دوست داشت. و ناخواسته جلوی کارلوس گفته بود. کارلوس هم وقتی که شنید تصمیم گرفت مهمانی اش،
برا این اساس باشد.
لباس فاخری انتخاب کرد که رنگش قرمز آلبالویی بود. قسمت دامن چند طبقه روی هم چین میخورد.
و روی هر طبقه تور مشکی به همراه گیپور مشکی
کار شده جذابیت لباس را بیشتر میکرد. یقه لباسش از روی سینه کشیده میشد و هر دو بازو را در بر می گرفت.
موهای خرمایی اش را آرایشگر فر کرد و بعد از شنیون ساده ای که برای موهای جلو انجام داد دنباله ی موها را یک طرفه روی شانه اش ریخت.
آرایش چشم هایش ملیح بود اما این رژ لب آلبالویی رنگ بود که وقتی که به لبش زد، چهره اش را گیراتر از قبل کرد.
گردن بند زمرد ظریفی را به گردن آویخت. دلش میخواست گردن بند خودش می بود اما اگر با آن
گردن بند ظاهر میشد هویتش لو می رفت.
وقتی در آینه به خودش نگاه کرد، یاد مهمانی فرانچسکو افتاد. مدل لباسش بسیار
شبیه به لباس آن مهمانی بود با این تفاوت که این لبلس، با بند از پشت محکم بسته شد و به سختی نفس می کشید.
دستکش های مشکی را دستش میکرد در حالی که با قلبش می جنگید. با قلبی که برای دیدن دیاکو بی تابی میکرد.
بدون اینکه به حرفایی که از او شنیده کوچک ترین توجهی کند.
این بار اجازه نداد بغضش بشکند. نفس عمیقی کشید و از اتاق خارج شد.
نگاهش به صوفیا افتاد که لباس نقره ای رنگ زیبایی بر تن داشت. با دستکش های نقره ای.
لبخند زد و گفت :
- شبیه سیندرلا شدی دختر.... البته با موهای قهوه ای
صوفیا خنده ای کرد و گوشه ی دامنش را بالا گرفت. کفش هایش را نشان داد و در جواب گفت : بدون کفش بلورین !
با لبخندی ظاهری به رویش لبخند زد. هیچ کس نباید می فهمید چه در دلش می گذرد.
⚜️⚜️⚜️⚜️⚜️⚜️⚜️⚜️⚜️⚜️⚜️⚜️
رمان رئیس بزرگ و چنل رو به دوستانتون معرفی کنید
👇🏻👇🏻👇🏻👇🏻👇🏻👇🏻
📚 @Bookscase 📚
#نوشته_حانیه_یعقوبی
#1008
در ان دو هفته سعی میکرد در مقابل کارلوس حفظ ظاهر کند اما هر بار که او را می دید هشدار هایش راجب دیاکو ، به یادش می آمد.
و بغض سنگینی که پشت بندش ، گلویش را بی رحمانه فشار می داد.
خبر دیگری که از ایتالیا داشت ، این بود که وارد عمارت مارینو شده است. آن هم درست در زمانی که به مدت یک هفته فرانچسکو در عمارت نبود.
مادرش با وحشت و خیلی کوتاه به او گفته بود که راز عمارت مارینو را فهمیده است.
تمام دو هفته را نقش بازی میکرد.هر چند که کارلوس و صوفیا به او شک کرده بودند.
کارلوس صوفیا را پیش هانا می فرستاد تا بفهمد مشکل از کجاست؟ و هانا نیز با بهانه ی اینکه تنها دلش برای دیاکو تنگ شده ، برای پف زیر چشم و قرمزی چشم هایش دلیل می آورد.
آنها نمی دانستند میان رنج هایی که کشیده ، این بار زخم کاری به قلبش خورده است.
دوش گرفت و سپس برای مهمانی امشب شروع به آماده شدن کرد.
برای اینکه ضربه ی اساسی به مافیای اسپانیا بزنند، نیاز بود که حمایت یکی از دانه درشت های مافیای روس را بدست آوردند.
به همین خاطر کارلوس در قالب یک جشن پاییزه، عمارت باشکوهی را گرفت تا مهمانی بزرگی در آن برگزار کند. مراسمی که افراد زیادی به ان
دعوت شدند.
تم مراسم و لباس هایی که باید پوشیده میشد مربوط به دهه ششم قرن هیجده بود.
لباس های آن دوره را خیلی دوست داشت. و ناخواسته جلوی کارلوس گفته بود. کارلوس هم وقتی که شنید تصمیم گرفت مهمانی اش،
برا این اساس باشد.
لباس فاخری انتخاب کرد که رنگش قرمز آلبالویی بود. قسمت دامن چند طبقه روی هم چین میخورد.
و روی هر طبقه تور مشکی به همراه گیپور مشکی
کار شده جذابیت لباس را بیشتر میکرد. یقه لباسش از روی سینه کشیده میشد و هر دو بازو را در بر می گرفت.
موهای خرمایی اش را آرایشگر فر کرد و بعد از شنیون ساده ای که برای موهای جلو انجام داد دنباله ی موها را یک طرفه روی شانه اش ریخت.
آرایش چشم هایش ملیح بود اما این رژ لب آلبالویی رنگ بود که وقتی که به لبش زد، چهره اش را گیراتر از قبل کرد.
گردن بند زمرد ظریفی را به گردن آویخت. دلش میخواست گردن بند خودش می بود اما اگر با آن
گردن بند ظاهر میشد هویتش لو می رفت.
وقتی در آینه به خودش نگاه کرد، یاد مهمانی فرانچسکو افتاد. مدل لباسش بسیار
شبیه به لباس آن مهمانی بود با این تفاوت که این لبلس، با بند از پشت محکم بسته شد و به سختی نفس می کشید.
دستکش های مشکی را دستش میکرد در حالی که با قلبش می جنگید. با قلبی که برای دیدن دیاکو بی تابی میکرد.
بدون اینکه به حرفایی که از او شنیده کوچک ترین توجهی کند.
این بار اجازه نداد بغضش بشکند. نفس عمیقی کشید و از اتاق خارج شد.
نگاهش به صوفیا افتاد که لباس نقره ای رنگ زیبایی بر تن داشت. با دستکش های نقره ای.
لبخند زد و گفت :
- شبیه سیندرلا شدی دختر.... البته با موهای قهوه ای
صوفیا خنده ای کرد و گوشه ی دامنش را بالا گرفت. کفش هایش را نشان داد و در جواب گفت : بدون کفش بلورین !
با لبخندی ظاهری به رویش لبخند زد. هیچ کس نباید می فهمید چه در دلش می گذرد.
⚜️⚜️⚜️⚜️⚜️⚜️⚜️⚜️⚜️⚜️⚜️⚜️
رمان رئیس بزرگ و چنل رو به دوستانتون معرفی کنید
👇🏻👇🏻👇🏻👇🏻👇🏻👇🏻
📚 @Bookscase 📚
دوستان عزیز کانال قفسه کتاب
به خاطر اینکه تنها سی درصد از رمان مونده و پارت ها نیاز به تمرکز بیشتر داره، از این به بعد روند پارت گذاری تغییر میکنه.
روز های فرد یعنی یکشنبه، سه شنبه و پنج شنبه ها رمان گذاشته میشه. تعداد پارت ها و یا حجم پارت ها به مراتب بیشتر خواهد بود.
متشکرم از حمایت و درکتون 🧡
به خاطر اینکه تنها سی درصد از رمان مونده و پارت ها نیاز به تمرکز بیشتر داره، از این به بعد روند پارت گذاری تغییر میکنه.
روز های فرد یعنی یکشنبه، سه شنبه و پنج شنبه ها رمان گذاشته میشه. تعداد پارت ها و یا حجم پارت ها به مراتب بیشتر خواهد بود.
متشکرم از حمایت و درکتون 🧡
قفسه کتاب
#رمان_رئیس_بزرگ #نوشته_حانیه_یعقوبی #1008 در ان دو هفته سعی میکرد در مقابل کارلوس حفظ ظاهر کند اما هر بار که او را می دید هشدار هایش راجب دیاکو ، به یادش می آمد. و بغض سنگینی که پشت بندش ، گلویش را بی رحمانه فشار می داد. خبر دیگری که از ایتالیا داشت…
رمان_رئیس_بزرگ
#نوشته_حانیه_یعقوبی
#1009
نگاهش به کارلوس افتاد و یک تای ابرویش بالا رفت.
پیراهن سفید جلیقه ی مشکی و کتی به همان رنگ که بلندی جلوی آن تا روی کمر می رسید و از پشت سر بلند بود. از همان کت های انگلیسی معروف.
هانا نکاه تحسین برانگیزش را به او، که با رئیس خدمتکاران صحبت میکرد، دوخت.
و آرام گفت :
- این کارلوسم خوشتیپه ها
صوفیا در حالی که از گوشه چشم او را زیر نظر داشت گفت :
- بدی نیست....بزار بریم مهمونی ده برابر از این بهتر اونجا می بینی
- چرا انقدر ازش متنفری ؟!
صوفیا نگاهش را گرفت و به هانا چشم دوخت.
- چون یه اسپانیاییه !....نکنه یادت رفته اینا دشمن ما هستن ؟!
- درسته اما...مافیای اسپانیا....نه هر ادمی که اونجا دنیا اومده....اگه از یکی شون بدی دیدی نمیتونی در مورد همشون یه جور قضاوت کنی....بعدشم....کارلوس الان شریک ماست...و یه مسیر طولانی باهاش داریم
صوفیا چپ چپ نگاهش میکرد که ادامه داد :
- اینجوری نگام نکن....خودت خوب میدونی چی میگم.....تنفر مثل یک سمه....سمی که اول خودت میخوری !....اینو از من داشته باش
صدای کارلوس را شنید که او را به اسم " کارلا " صدا میزد. قرار گذاشته بودند ، هانا با نام کارلا کورتس پا به خاک اسپانیا بگذارد.
به عنوان دخترعموی کارلوس. و این نام را کارلوس برایش انتخاب کرد.
از صوفیا جدا شد و به پیش کارلوس
رفت. نگاه صوفیا روی آن دو بود.
که بعد از کمی صحبت کارلوس از گوشه ی چشم به او نگاه کرد و کمی بلند تر از حد معمول گفت :
- من و کارلا باید با هم صحبت
کنیم....خدمتکار شما رو راهنمایی میکنه !
صوفیا با حرص چینی به صورتش داد و لب هایش را روی هم می فشرد تا اینکه خدمتکار کنار او ایستاد و با یک تعظیم کوتاه ، دستش را برای اشاره به سمت پله ها گرفت.
آرام آرام در حالی که کنجکاوانه به هانا و کارلوس
نگاه میکرد به سمت پله ها قدم برداشت.
کارلوس متوجه شد به عمد از جایش تکان نخورد تا او آنجا را ترک کند.
هانا که نگاهش را روی صوفیا دید گفت :
- شما دو تا چتونه ؟!....چرا مثل سگ و گربه به جون هم میوفتین ؟!.... مشکل چیه؟!
پس از رفتن او نگاهش را به چشمان قهوه ای هانا دوخت و بی تفاوت گفت:
- من با این دختره کاری ندارم....اونِ که به پر و پای من می پیچه !
بازویش را به سمت هانا گرفت. بازوی کارلوس را گرفت به راه افتادند.
با کنجکاوی پرسید :
- درباره ی چی میخواستی باهام صحبت کنی ؟!
- یه نفر هست که باید ببینیش
⚜️⚜️⚜️⚜️⚜️⚜️⚜️⚜️⚜️⚜️⚜️⚜️
رمان رئیس بزرگ و چنل رو به دوستانتون معرفی کنید
👇🏻👇🏻👇🏻👇🏻👇🏻👇🏻
📚 @Bookscase 📚
#نوشته_حانیه_یعقوبی
#1009
نگاهش به کارلوس افتاد و یک تای ابرویش بالا رفت.
پیراهن سفید جلیقه ی مشکی و کتی به همان رنگ که بلندی جلوی آن تا روی کمر می رسید و از پشت سر بلند بود. از همان کت های انگلیسی معروف.
هانا نکاه تحسین برانگیزش را به او، که با رئیس خدمتکاران صحبت میکرد، دوخت.
و آرام گفت :
- این کارلوسم خوشتیپه ها
صوفیا در حالی که از گوشه چشم او را زیر نظر داشت گفت :
- بدی نیست....بزار بریم مهمونی ده برابر از این بهتر اونجا می بینی
- چرا انقدر ازش متنفری ؟!
صوفیا نگاهش را گرفت و به هانا چشم دوخت.
- چون یه اسپانیاییه !....نکنه یادت رفته اینا دشمن ما هستن ؟!
- درسته اما...مافیای اسپانیا....نه هر ادمی که اونجا دنیا اومده....اگه از یکی شون بدی دیدی نمیتونی در مورد همشون یه جور قضاوت کنی....بعدشم....کارلوس الان شریک ماست...و یه مسیر طولانی باهاش داریم
صوفیا چپ چپ نگاهش میکرد که ادامه داد :
- اینجوری نگام نکن....خودت خوب میدونی چی میگم.....تنفر مثل یک سمه....سمی که اول خودت میخوری !....اینو از من داشته باش
صدای کارلوس را شنید که او را به اسم " کارلا " صدا میزد. قرار گذاشته بودند ، هانا با نام کارلا کورتس پا به خاک اسپانیا بگذارد.
به عنوان دخترعموی کارلوس. و این نام را کارلوس برایش انتخاب کرد.
از صوفیا جدا شد و به پیش کارلوس
رفت. نگاه صوفیا روی آن دو بود.
که بعد از کمی صحبت کارلوس از گوشه ی چشم به او نگاه کرد و کمی بلند تر از حد معمول گفت :
- من و کارلا باید با هم صحبت
کنیم....خدمتکار شما رو راهنمایی میکنه !
صوفیا با حرص چینی به صورتش داد و لب هایش را روی هم می فشرد تا اینکه خدمتکار کنار او ایستاد و با یک تعظیم کوتاه ، دستش را برای اشاره به سمت پله ها گرفت.
آرام آرام در حالی که کنجکاوانه به هانا و کارلوس
نگاه میکرد به سمت پله ها قدم برداشت.
کارلوس متوجه شد به عمد از جایش تکان نخورد تا او آنجا را ترک کند.
هانا که نگاهش را روی صوفیا دید گفت :
- شما دو تا چتونه ؟!....چرا مثل سگ و گربه به جون هم میوفتین ؟!.... مشکل چیه؟!
پس از رفتن او نگاهش را به چشمان قهوه ای هانا دوخت و بی تفاوت گفت:
- من با این دختره کاری ندارم....اونِ که به پر و پای من می پیچه !
بازویش را به سمت هانا گرفت. بازوی کارلوس را گرفت به راه افتادند.
با کنجکاوی پرسید :
- درباره ی چی میخواستی باهام صحبت کنی ؟!
- یه نفر هست که باید ببینیش
⚜️⚜️⚜️⚜️⚜️⚜️⚜️⚜️⚜️⚜️⚜️⚜️
رمان رئیس بزرگ و چنل رو به دوستانتون معرفی کنید
👇🏻👇🏻👇🏻👇🏻👇🏻👇🏻
📚 @Bookscase 📚
#رمان_رئیس_بزرگ
#نوشته_حانیه_یعقوبی
#1010
بلافاصله پرسید: کی؟!
اما جز سکوتِ کارلوس، چیزی نصیبش نشد.
از یک در مخفی ، وارد تونل نسبتا باریکی شدند.
کارلوس با فشردن کلیدی ، چراغ های تونل تاریک را روشن کرد. تونل قدیمی به نظر می رسید.
هانا با کنجکاوی به اطراف تونل نگاه میکرد که با قدم برداشتن کارلوس ، دنبال او کشیده شد.
هانا – اینجا کجاست ؟!.....چرا اومدیم اینجا ؟!....کیو باید ببینم ؟!....اصلا چرا
اینجاست ؟!
کارلوس با کمی مکث جواب داد :
-یکم دیگه صبر کنی...جواب سوالاتو می
گیری !
تپش قلبش هر لحظه بیشتر میشد.هر چه فکر میکرد می دید دلیلی ندارد، یک نفر در این تونل نمور و قدیمی منتظر او باشد.
مگر ینکه کارلوس نیت شومی در سر داشته باشد. و همین فکر ها به اضطرابش ، دامان میزد.
نفس عمیقی کشید سعی کرد استرسش را کنترل کند.
آرام آرام و با زیرکی دستش را از دور بازوی کارلوس جدا کرد.
اما با این حال فاصله اش را با او کم نکرد مبادا که شک کند. از شانس خوبش کارلوس متوجه نشد.
خودش را برای یک نبرد تن به تن آن هم با آن لباس پفی که از شدت جذب بودن نفسش باالا نمی آمد ، آماده کرد.
مجبور بود و چاره ای نداشت. خنجر کوچکش را به کمی بالاتر از مچ پا بسته بود.
موقعیتش را آنالیز میکرد که کارلوس ایستاد.
نگاهش روی در قدیمی بود که مقابلش قرار داشت.
دریچه ی کوچکی ، بالای در بود. کار لوس نگاه از در گرفت و رو به هانا گفت
- اون آدمی که بهت گفتم.....چند ماهه که تو این سلول محبوسه....ادعا میکنه که تو رو میشناسه.....با دقت بهش نگاه کن
دریچه کوچک را کشید. هانا که تصور نمیکرد حرف های کارلوس واقعا جدی باشد ، با تعجب نگاهش کرد.
و سپس به داخل دریچه نگاه کرد. چشمش به زنی افتاد که موهای بلندش با پریشانی دورش ریخته، سرش را روی زانو گذاشته و آنها را در بغل گرفته است. چیزی از صورتش مشخص نبود.
از دریچه فاصله گرفت و رو به کارلوس آرام گفت :
- صورتشو نمی تونم ببینم
کارلوس کمی نزدیک شد و خطاب به آن زن گفت :
- امروز... حالت چطوره ؟!
تا صدای کارلوس را شنید سرش را از روی زانو برداشت.و بالا گرفت. لبخند زد و به نرمی گفت :
- خوبم....به پیشنهادم فکر کردی ؟!
لحن دلبرانه و صدایش به گوش هانا آشنا آمد. کارلوس عقب کشید و هانا دوباره به داخل سلول نگاه کرد.
چیزی که می دید را باور نمیکرد !
⚜️⚜️⚜️⚜️⚜️⚜️⚜️⚜️⚜️⚜️⚜️⚜️
رمان رئیس بزرگ و چنل رو به دوستانتون معرفی کنید
👇🏻👇🏻👇🏻👇🏻👇🏻👇🏻
📚 @Bookscase 📚
#نوشته_حانیه_یعقوبی
#1010
بلافاصله پرسید: کی؟!
اما جز سکوتِ کارلوس، چیزی نصیبش نشد.
از یک در مخفی ، وارد تونل نسبتا باریکی شدند.
کارلوس با فشردن کلیدی ، چراغ های تونل تاریک را روشن کرد. تونل قدیمی به نظر می رسید.
هانا با کنجکاوی به اطراف تونل نگاه میکرد که با قدم برداشتن کارلوس ، دنبال او کشیده شد.
هانا – اینجا کجاست ؟!.....چرا اومدیم اینجا ؟!....کیو باید ببینم ؟!....اصلا چرا
اینجاست ؟!
کارلوس با کمی مکث جواب داد :
-یکم دیگه صبر کنی...جواب سوالاتو می
گیری !
تپش قلبش هر لحظه بیشتر میشد.هر چه فکر میکرد می دید دلیلی ندارد، یک نفر در این تونل نمور و قدیمی منتظر او باشد.
مگر ینکه کارلوس نیت شومی در سر داشته باشد. و همین فکر ها به اضطرابش ، دامان میزد.
نفس عمیقی کشید سعی کرد استرسش را کنترل کند.
آرام آرام و با زیرکی دستش را از دور بازوی کارلوس جدا کرد.
اما با این حال فاصله اش را با او کم نکرد مبادا که شک کند. از شانس خوبش کارلوس متوجه نشد.
خودش را برای یک نبرد تن به تن آن هم با آن لباس پفی که از شدت جذب بودن نفسش باالا نمی آمد ، آماده کرد.
مجبور بود و چاره ای نداشت. خنجر کوچکش را به کمی بالاتر از مچ پا بسته بود.
موقعیتش را آنالیز میکرد که کارلوس ایستاد.
نگاهش روی در قدیمی بود که مقابلش قرار داشت.
دریچه ی کوچکی ، بالای در بود. کار لوس نگاه از در گرفت و رو به هانا گفت
- اون آدمی که بهت گفتم.....چند ماهه که تو این سلول محبوسه....ادعا میکنه که تو رو میشناسه.....با دقت بهش نگاه کن
دریچه کوچک را کشید. هانا که تصور نمیکرد حرف های کارلوس واقعا جدی باشد ، با تعجب نگاهش کرد.
و سپس به داخل دریچه نگاه کرد. چشمش به زنی افتاد که موهای بلندش با پریشانی دورش ریخته، سرش را روی زانو گذاشته و آنها را در بغل گرفته است. چیزی از صورتش مشخص نبود.
از دریچه فاصله گرفت و رو به کارلوس آرام گفت :
- صورتشو نمی تونم ببینم
کارلوس کمی نزدیک شد و خطاب به آن زن گفت :
- امروز... حالت چطوره ؟!
تا صدای کارلوس را شنید سرش را از روی زانو برداشت.و بالا گرفت. لبخند زد و به نرمی گفت :
- خوبم....به پیشنهادم فکر کردی ؟!
لحن دلبرانه و صدایش به گوش هانا آشنا آمد. کارلوس عقب کشید و هانا دوباره به داخل سلول نگاه کرد.
چیزی که می دید را باور نمیکرد !
⚜️⚜️⚜️⚜️⚜️⚜️⚜️⚜️⚜️⚜️⚜️⚜️
رمان رئیس بزرگ و چنل رو به دوستانتون معرفی کنید
👇🏻👇🏻👇🏻👇🏻👇🏻👇🏻
📚 @Bookscase 📚
#رمان_رئیس_بزرگ
#نوشته_حانیه_یعقوبی
#1011
برای ثانیه ای متعجب و لحظه ای بعد با نفرت به چشمان دختر خیره شد. نیشخند دخترک کفرش را بالا آورد.
از دریچه فاصله گرفت. و رو به کارلوس گفت:
- این آشغال و از کجا پیدا کر دی ؟!....در سلول و باز کن ....باید با دستای خودم بکشمش !
صدای دخترک از سلول، اعصابش را خط خطی کرد وقتی که می گفت :
- آروز های بزرگی دار ی کوچولو....منتظرم بیای تا برای همیشه از شرت خلاص بشم
دیگر نمی توانست تحمل کند، خواست به زور کلید را از کارلوس بگیرد که او مانع شد.
به سرعت دریچه را بست و در حالی که دست
هانا را محکم میگرفت با هم از ا آنجا دور شدند. حتی تقلا و اعتراض های هانا نیز، ذره ای در او اثر نکرد.
به تالار بزرگی رسیدند که مثل بقیه تونل سنگی و
قدیمی بود. با این تفاوت که دو نیمکت سنگی و یه میز دایره شکل کوچک در میانه ی آن وجود داشت.
دست هانا را رها کرد و روی یکی از نیمکت ها نشست.
وقتی هر دو آرنج خود را روی میز میگذاشت، با اشاره دست، خونسردانه از هانا خواست بنشیند.
هانا در حالی که با غضب نگاهش میکرد روی نیمکت مقابلش نشست و دامن لباسش را مرتب کرد.
کاوش گرانه به چشم های عسلی کارلوس خیره شد و با لحنی عصبی پرسید :
- این زنیکه اینجا چیکار میکنه !؟
- چند ماهه اینجا زندانیه...میشناسیش ؟!
- آره....اسمش کِیت.....این عوضی نباید تو زنده بمونه
- چرا ؟
- قبل اینکه بیام اینجا.... یکی مامورش کرده بود.....منو بیاره ایتالیا....عوضی سر این قضیه.... نزدیک بود خانواده و دوستامو به کشتن بده....حتی از روی حسادت میخواست منو بکشه !
- همون خانواده ای که تو ایران داشتی ؟!
آتش خشمی که به جانش افتاده بود با پرسش کارلوس به یک باره خاموش شد. انگار که یک سطل آب یخ، بر سرش ریخته باشند.
متحیر و مات و مبهوت به کارلوس نگاه میکرد. از کجا فهمیده بود که ایران زندگی میکرده ؟!
قبل از اینکه بتواند ری اکشنی نشان دهد کارلوس گفت :
- اون بهم گفته....وقتی سر یه درگیری ، گرفتیمش....دو سه ماه بعد....بهم
گفت.....بهم گفت تو ایران بزرگ شدی.....همونجا فهمیدم قصه ی آمریکا دروغ بوده...این دروغ و دیاکو ساخته....مگه نه ؟!
حرف های دیاکو یادش آمد . شبی که به ایتالیا آمدند به او گفت هیچکس نباید بداند ایران بزرگ شده و از آنجا می آید.
گفته بود اگر بفهمند جانِ خانواده ی خسروی به خطر می افتد. در کسری از ثانیه ، چهره های پرویز خان ، افسانه ، آرمان و آرمیتا از نظرش گذشت.
⚜️⚜️⚜️⚜️⚜️⚜️⚜️⚜️⚜️⚜️⚜️⚜️
رمان رئیس بزرگ و چنل رو به دوستانتون معرفی کنید
👇🏻👇🏻👇🏻👇🏻👇🏻👇🏻
📚 @Bookscase 📚
#نوشته_حانیه_یعقوبی
#1011
برای ثانیه ای متعجب و لحظه ای بعد با نفرت به چشمان دختر خیره شد. نیشخند دخترک کفرش را بالا آورد.
از دریچه فاصله گرفت. و رو به کارلوس گفت:
- این آشغال و از کجا پیدا کر دی ؟!....در سلول و باز کن ....باید با دستای خودم بکشمش !
صدای دخترک از سلول، اعصابش را خط خطی کرد وقتی که می گفت :
- آروز های بزرگی دار ی کوچولو....منتظرم بیای تا برای همیشه از شرت خلاص بشم
دیگر نمی توانست تحمل کند، خواست به زور کلید را از کارلوس بگیرد که او مانع شد.
به سرعت دریچه را بست و در حالی که دست
هانا را محکم میگرفت با هم از ا آنجا دور شدند. حتی تقلا و اعتراض های هانا نیز، ذره ای در او اثر نکرد.
به تالار بزرگی رسیدند که مثل بقیه تونل سنگی و
قدیمی بود. با این تفاوت که دو نیمکت سنگی و یه میز دایره شکل کوچک در میانه ی آن وجود داشت.
دست هانا را رها کرد و روی یکی از نیمکت ها نشست.
وقتی هر دو آرنج خود را روی میز میگذاشت، با اشاره دست، خونسردانه از هانا خواست بنشیند.
هانا در حالی که با غضب نگاهش میکرد روی نیمکت مقابلش نشست و دامن لباسش را مرتب کرد.
کاوش گرانه به چشم های عسلی کارلوس خیره شد و با لحنی عصبی پرسید :
- این زنیکه اینجا چیکار میکنه !؟
- چند ماهه اینجا زندانیه...میشناسیش ؟!
- آره....اسمش کِیت.....این عوضی نباید تو زنده بمونه
- چرا ؟
- قبل اینکه بیام اینجا.... یکی مامورش کرده بود.....منو بیاره ایتالیا....عوضی سر این قضیه.... نزدیک بود خانواده و دوستامو به کشتن بده....حتی از روی حسادت میخواست منو بکشه !
- همون خانواده ای که تو ایران داشتی ؟!
آتش خشمی که به جانش افتاده بود با پرسش کارلوس به یک باره خاموش شد. انگار که یک سطل آب یخ، بر سرش ریخته باشند.
متحیر و مات و مبهوت به کارلوس نگاه میکرد. از کجا فهمیده بود که ایران زندگی میکرده ؟!
قبل از اینکه بتواند ری اکشنی نشان دهد کارلوس گفت :
- اون بهم گفته....وقتی سر یه درگیری ، گرفتیمش....دو سه ماه بعد....بهم
گفت.....بهم گفت تو ایران بزرگ شدی.....همونجا فهمیدم قصه ی آمریکا دروغ بوده...این دروغ و دیاکو ساخته....مگه نه ؟!
حرف های دیاکو یادش آمد . شبی که به ایتالیا آمدند به او گفت هیچکس نباید بداند ایران بزرگ شده و از آنجا می آید.
گفته بود اگر بفهمند جانِ خانواده ی خسروی به خطر می افتد. در کسری از ثانیه ، چهره های پرویز خان ، افسانه ، آرمان و آرمیتا از نظرش گذشت.
⚜️⚜️⚜️⚜️⚜️⚜️⚜️⚜️⚜️⚜️⚜️⚜️
رمان رئیس بزرگ و چنل رو به دوستانتون معرفی کنید
👇🏻👇🏻👇🏻👇🏻👇🏻👇🏻
📚 @Bookscase 📚
#رمان_رئیس_بزرگ
#نوشته_حانیه_یعقوبی
#1013
هر دو بازوی هانا را گرفت و روی نیمکت نشاند. همانطور که اخم آلود به چشمان مضطربش نگاه میکرد.
پاکتی از کتش بیرون کشید. عصبی دست هانا را گرفت و پاکت را کف دستش گذاشت.
دو قدم از او فاصله می گرفت که گفت :
- بازش کن و بخون!
هانا با غیظ پاکت را باز کرد. از دست خودش عصبی بود که چطور با حواس پرتی موقعیتی به آن مناسبی را از دست داد.
چشمش که به نوشته های درون کاغذ آرم آزمایشگاه افتاد. به سرعت به پایین کاغذ چشم دوخت.
جایی که اسمش کنار اسم کارلوس نوشته شده بود. درصد ژنتیکش با او ، بالای 95 درصد
بود.
حتی کنار کلمه ی نتیجه آزمایش مثبت است، نوشته شده بود این دو نفر با هم خواهر و برادر هستند.
در حالی که دست هایش می لرزید ، سرش را بالا گرفت و از پشت پرده ی نازک اشک ، به کارلوس خیره شد.
از فرط حیرت آن قدر ناتوان شده بود که
زبانش بند آمد.حالش را نمی فهمید.
احساسات عجیبی را تجربه میکرد وقتی کارلوس کنارش نشست. و دست های سرد خواهرش را گرفت.
نگاهش قفل آن دو جام عسل بود که در چشمان قرمز کارلوس می درخشیدند. یه یک باره چیزی از گذشته یادش آمد.
روزهای اولی که به عمارت مارینو پا گذاشته بود ، از فرانچسکو راجب خانوده اش پرسید.
او تنها عکس یک پسربچه 10 ، 11 ساله را نشان داد. و گفته بود این برادر توست. کارلوس شباهت کمی به آن پسر بچه ی اخمو داشت اما چشمانش همان چشم ها بود.
اشک بی صدا از چشمانش جاری میشد که کارلوس او را در آغوش گرفت.
سر بر روی سینه ی برادر که گذاشت. ناخثد آگاه ضربان قلبش به حالت عادی برگشت.
کارلوس نگران از سکوت هانا کمی از او فاصله گرفت و دستش را روی گونه ی او گذاشت و با نگرانی ِ مفرط گفت :
- خوبی ؟!......یه چیزی بگو....چرا ساکتی ؟!
هانا دستش را پس زد. اشک هایش ا پاک کرد. و در حالی که ابروانش را در هم می کشید گفت :
- خیلی بیشعوری !
از جا برخاست و ا ز کنار او می گذشت که کارلوس دستش را گرفت.
معترضانه بدون اینکه به او نگاه کند گفت :
- دستمو ول کن
- صبر کن.....یه چیزایی هست که باید بهت توضیح بدم
هانا برگشت و خشمش منفجر شد با صدایی که رفته رفته اوج میگرفت گفت:
- توضیح یا توجیه ؟!....چه دلیل منطقی می تونی داشته باشی...وقتی همه ی این مدت کنارم بودی و هیچی نگفتی.....از همه بدتر یکی دیگه رو گذاشتی جای خودت....تو با احساسات من بازی کردی.....با احساسات خواهرت......میفهمی ؟!......تا چند دقیقه پیش خیال میکردم....یه داداش بی عاطفه و بیشعور دارم......... که وقتی جونم تو خطره........یه زنگ نمیزنه ببینه زنده ام یا مرده.......اما حالا چی ؟!...... حالا فکر
میکنم.......واقعا یه داداش خیلی بی عاطفه تر و بیشعورتر دارم........که تمام مدت.......کنارم بود و دروغ بهم میگفته....چیه ؟!.....نکنه توام از اون پسر بچه ها بودی که همیشه دلشون میخواسته یه برادر داشته باشن..........ولی از شانس بد.........خدا
بهشون یه خواهر داد !....چرا الان لال مونی گرفتی منو نگاه میکنی؟!..........حرف بزن........حرف بزن یه دروغ دیگه بساز.........تا اینجاکه باورت کردم.........شاید دروغای بعدیتم باور کنم
⚜️⚜️⚜️⚜️⚜️⚜️⚜️⚜️⚜️⚜️⚜️⚜️
رمان رئیس بزرگ و چنل رو به دوستانتون معرفی کنید
👇🏻👇🏻👇🏻👇🏻👇🏻👇🏻
📚 @Bookscase 📚
#نوشته_حانیه_یعقوبی
#1013
هر دو بازوی هانا را گرفت و روی نیمکت نشاند. همانطور که اخم آلود به چشمان مضطربش نگاه میکرد.
پاکتی از کتش بیرون کشید. عصبی دست هانا را گرفت و پاکت را کف دستش گذاشت.
دو قدم از او فاصله می گرفت که گفت :
- بازش کن و بخون!
هانا با غیظ پاکت را باز کرد. از دست خودش عصبی بود که چطور با حواس پرتی موقعیتی به آن مناسبی را از دست داد.
چشمش که به نوشته های درون کاغذ آرم آزمایشگاه افتاد. به سرعت به پایین کاغذ چشم دوخت.
جایی که اسمش کنار اسم کارلوس نوشته شده بود. درصد ژنتیکش با او ، بالای 95 درصد
بود.
حتی کنار کلمه ی نتیجه آزمایش مثبت است، نوشته شده بود این دو نفر با هم خواهر و برادر هستند.
در حالی که دست هایش می لرزید ، سرش را بالا گرفت و از پشت پرده ی نازک اشک ، به کارلوس خیره شد.
از فرط حیرت آن قدر ناتوان شده بود که
زبانش بند آمد.حالش را نمی فهمید.
احساسات عجیبی را تجربه میکرد وقتی کارلوس کنارش نشست. و دست های سرد خواهرش را گرفت.
نگاهش قفل آن دو جام عسل بود که در چشمان قرمز کارلوس می درخشیدند. یه یک باره چیزی از گذشته یادش آمد.
روزهای اولی که به عمارت مارینو پا گذاشته بود ، از فرانچسکو راجب خانوده اش پرسید.
او تنها عکس یک پسربچه 10 ، 11 ساله را نشان داد. و گفته بود این برادر توست. کارلوس شباهت کمی به آن پسر بچه ی اخمو داشت اما چشمانش همان چشم ها بود.
اشک بی صدا از چشمانش جاری میشد که کارلوس او را در آغوش گرفت.
سر بر روی سینه ی برادر که گذاشت. ناخثد آگاه ضربان قلبش به حالت عادی برگشت.
کارلوس نگران از سکوت هانا کمی از او فاصله گرفت و دستش را روی گونه ی او گذاشت و با نگرانی ِ مفرط گفت :
- خوبی ؟!......یه چیزی بگو....چرا ساکتی ؟!
هانا دستش را پس زد. اشک هایش ا پاک کرد. و در حالی که ابروانش را در هم می کشید گفت :
- خیلی بیشعوری !
از جا برخاست و ا ز کنار او می گذشت که کارلوس دستش را گرفت.
معترضانه بدون اینکه به او نگاه کند گفت :
- دستمو ول کن
- صبر کن.....یه چیزایی هست که باید بهت توضیح بدم
هانا برگشت و خشمش منفجر شد با صدایی که رفته رفته اوج میگرفت گفت:
- توضیح یا توجیه ؟!....چه دلیل منطقی می تونی داشته باشی...وقتی همه ی این مدت کنارم بودی و هیچی نگفتی.....از همه بدتر یکی دیگه رو گذاشتی جای خودت....تو با احساسات من بازی کردی.....با احساسات خواهرت......میفهمی ؟!......تا چند دقیقه پیش خیال میکردم....یه داداش بی عاطفه و بیشعور دارم......... که وقتی جونم تو خطره........یه زنگ نمیزنه ببینه زنده ام یا مرده.......اما حالا چی ؟!...... حالا فکر
میکنم.......واقعا یه داداش خیلی بی عاطفه تر و بیشعورتر دارم........که تمام مدت.......کنارم بود و دروغ بهم میگفته....چیه ؟!.....نکنه توام از اون پسر بچه ها بودی که همیشه دلشون میخواسته یه برادر داشته باشن..........ولی از شانس بد.........خدا
بهشون یه خواهر داد !....چرا الان لال مونی گرفتی منو نگاه میکنی؟!..........حرف بزن........حرف بزن یه دروغ دیگه بساز.........تا اینجاکه باورت کردم.........شاید دروغای بعدیتم باور کنم
⚜️⚜️⚜️⚜️⚜️⚜️⚜️⚜️⚜️⚜️⚜️⚜️
رمان رئیس بزرگ و چنل رو به دوستانتون معرفی کنید
👇🏻👇🏻👇🏻👇🏻👇🏻👇🏻
📚 @Bookscase 📚