گردانندگان پروژه‌ی اقتصادی موسوم به "دادگاه آبان" ( آبان تریبونال) برخی از پناهجویان ساکن ترکیه را مجاب کرده بودند که در صورت شهادتِ علنی در این نمایش، امکان مهاجرت آن‌ها به اروپا را مهیا می‌کنند. دو کاسبِ سرشناسِ #صنعت_حقوق_بشر یعنی شادی امین و شادی صدر مبالغ هنگفتی برای این جابه‌جایی‌ها دریافت کرده‌اند ولی بعد از پایان نمایش برخی از شاهدین از جمله " صحبت‌اله امیدی" را بلاک کرده و از هرگونه پاسخگويی و قبول مسئولیت در قبال آن‌ها خودداری کرده‌اند.
در جریان برگزاری این نمایش خیمه‌شب‌بازی برخی از دوستان از #صدای_ماهی_سیاه سوال می‌کردند که چرا از پوشش این "رخداد سیاسی" خودداری می‌کند؟ در همان زمان بارها به این پاسخ بسنده کردیم که این به اصطلاح دادگاه نیز بخشی از شوهای #صنعت_حقوق_بشر است که
الف: از مبارزان آبان قربانی‌سازی می‌کند ( کاری‌که سال‌هاست با جان‌باختگان تابستان شصت و هفت انجام می‌دهند ).
ب: این نمایش‌ها برای جنبش‌های مبارزه/مقاومت کوچک‌ترین دستاوردی نخواهد داشت و #دادخواهی را از فازِ جنبشی تهی و به یکی از دکان‌های حقوق بشری تقلیل می‌دهد.
ج: مازادِ این نمایش‌ها کالایی‌سازی #دادخواهی و گره زدن مقاومت به بیزنس است.
د: دادخواهی به مثابه بیزنس امکانی‌ست برای #جسدمعاشان تا تن‌های کشته‌شدگان و جان به در بُردگان را ابزاری برای پیش‌برد منویاتِ #صنعت_اپوزیسیون سازند.

به‌عنوان‌ نمونه به یکی از اسناد افشا شده از باندِ جسدمعاشِ دو-شادی ( امین و صدر ) در سال ۲۰۱۷ نگاه کنید که با دو خط ایمیل ۱۲۳هزار یوروی ناقابل را بالا می‌کشند و خلاص! این دو کاسبِ حرفه‌ای #صنعت_حقوق_بشر سال‌هاست که با تعریف یک-دو-جین پروژه‌های ریز و درشت و جذب یک مشت سلبریتی‌اکتیویست‌ِ شارلاتان به‌نامِ دفاع از زندانیان سیاسی، زنان، ال‌جی‌بی‌تی‌، دادخواهان و ... مبالغ هنگفتی به جیب زده‌اند. در واقع سرکوب‌گری جمهوری اسلامی اگر برای سوژه‌های تحت ستم خون دارد برای دو-شادی و شرکا نون دارد.


@Blackfishvoice