ما بیش و پیش از آن‌که یک ملت باشیم، به طبقات اجتماعی مختلف تعلق داریم. ما در یک‌ جغرافیا به‌نام ایران زندگی می‌‌کنیم ولی در جغرافیای طبقاتی متضاد و متعارض. شهروندِ ایران که زیر سایه‌ی هر قسمی از استبداد و ارتجاعِ سلطنتی و مذهبی از کلکسیون امتیازات و امکانات برخوردار است با ناشهروند، شهروند درجه‌ی سه یا اخراج‌شدگان از هستی اجتماعی یک ملت را برنمی‌سازند مگر با جعل و فریب و پروپاگاندا. بلوچی که در حومه‌ی چابهار حتی از دسترسی به مستراح و آب شرب بهداشتی محروم نگاه داشته شده است، با ساکن تهران و شیراز و تبریز و ... که به یورو و دلار پول درمی‌آورد و به ریال خرج می‌کند، منافع مشترکی داشته باشد: هرچه هست، تضادِ منافع است‌.

یک ملت می‌خواهید؟ مبارزات‌تان را نه با قطب‌نمای هوخشتره‌های چکمه‌لیس و فتیشیست‌های #چی_بودیم_و_چی_شدیم بلکه با رنج، مقاومت و مبارزات ستم‌دیدگانِ این جغرافیا تنظیم کنید‌ وگرنه همین شما که امروز با دیدنِ #سیل_بلوچستان مرثیه‌ی ایرانم ویران شد سر می‌کنی، فردا که دیدی بلوچ شورید و طغیان کرد، خواهی گفت: تجزیه‌طلب‌ها قصد ویرانی کشورمان را دارند. 

#ما_در_یک_قایق_ننشسته_ایم

@Blackfishvoice1