اعتراض دانش‌آموزان افغانستانی علیه تصمیمِ زن‌ستیزانِ طالبان مبنی بر منعِ تحصیلِ دختران

#زنان_افغانستان #علیه_ارتجاع #علیه_زن_ستیزی
#مرگ_بر_طالبان_چه_کابل_چه_تهران


@Blackfishvoice1

خانواده‌ی #بکتاش_آبتین با انتشار  اطلاعیه‌ای اعلام کردند که یکشنبه، ۱۸ دی‌ماه به مناسبت سالروز قتلِ آبتین مراسمی بر مزار او برگزار خواهند کرد.


متن اطلاعیه‌ی خانواده‌ی بکتاش آبتین:

«و آزادی
جنون شیرینی بود
که هر روز
از ما قربانی تازه‌ای می‌گرفت...
بدینوسیله به اطلاع می‌رساند مراسم یادبود نخستین سالگرد وداعِ جاودان یاد، بکتاش آبتین در ساعت ۱۵ روز یک شنبه ۱۸ دی ماه سال ۱۴۰۱ بر مزار پاکش واقع در امامزاده عبدالله شهرری برگزار می‌گردد.
حضور خویشان، بستگان، دوستان و دوستداران ایشان، موجب تسلی خاطر خانواده سوگوار خواهد بود.
خانواده بکتاش آبتین»

#علیه_فراموشی
#نه_میبخشیم_نه_فراموش_میکنیم

@Blackfishvoice1

دانشکده هنر #دانشگاه_فردوسی_مشهد

چوبه‌ی دار بر سە پایه‌ی نقاشی دانشجویان
سه‌شنبه ۱۳ دی ۱۴۰۱

#قیام_علیه_اعدام #دانشگاه_زنده_است #علیه_سکوت #زن_زندگی_آزادی

@Blackfishvoice1

کارگاه‌های غیررسمی بسیاری در حاشیه‌ی شهرها برپا می‌شوند که از نیروی کارِ ارزان زنان به خصوص زنان سرپرست خانوار و حاشیه‌نشین به عنوان ابزار سودجویی بیشتر سود می‌برند؛ مریم، یکی از این زنان است که در یک کارگاه سبزی‌پاک‌کنی در حاشیه‌ی تهران در حوالی اسلامشهر به صورت روزمزدی کار می‌کند؛ دستمزد او در صورت اینکه تمام ماه را سر کار بیاید، به پنج میلیون تومان نمی‌رسد؛ نه از بیمه خبری هست و نه از لباس کار و غذا و نه سرویس رفت و آمد دارند.

او که به نوعی تمثیل حضور رنج‌آور زنان در فضای غیررسمی اقتصاد کشور است؛ مشاغل مقطعی، فصلی و بدون آتیه‌ی بسیاری را در ظرف کمی بیشتر از پنج سال تجربه کرده است؛ اول، یک کارگاه خیاطی زنانه که به اعتقاد او، یکی از بهترین‌ها بود چراکه کارفرما هم زن بود و شرایط خانم‌های کارگر را بهتر می‌فهمید اما به خاطر ورشکستگی و ورود اینهمه لباس ارزان چینی به بازار، تعطیل شد؛ بعد یک کارگاه کشاورزی که کار بسیار سخت بود، بعد مزرعه‌ی پرورش ماهی که بعد چند ماه دست به تعدیل زد و حالا هم سبزی پاک‌کنی در اسلامشهر تهران.

«از خانه پنج صبح با مینی‌بوس می‌روم؛ غذایم معمولاً نان و پنیر است و به خانه که برمی‌گردم هوا تاریک شده؛ دو بچه دارم که مجبورم هر جور شده خرج‌شان را دربیاورم؛ من یک مادر تنها و مستاجر هستم اما هیچ نهاد یا ارگانی به فکر من نیست، حتی یک چهاردیواری ۳۰ متری سهم من نشده....»

اینها بخشی از درد دل‌های پر از بغضِ زنی به نام مریم است، زنی مثل هزاران زن دیگر که حتی به اندازه‌ی یک شماره‌ی بیمه‌ی تامین اجتماعی، هویت اجتماعی ندارند؛ حق مشارکت این زنان در تعیین سرنوشت و در مداخله برای بهتر کردن شرایط، در حد صفر است.
زنان حاشیه‌ها و شهرستان‌های دورافتاده، مدام در معرض این دست حادثه‌های مرگبار قرار دارند؛ در روزهای انتهایی آذر، حادثه‌ی آتش‌سوزی مینی‌بوس کارگران فصلی زن در #بروجنِ چهارمحال و بختیاری، یکی از دلخراش‌ترین حوادث کار در ماه‌ها و سال‌های اخیر بود؛ در این حادثه، شش زن کارگر فصلی، از قماش همان بی‌صدایان که هم روستایی بودند و هم فاقد بیمه، جان خود را از دست دادند؛ از خیل حادثه‌دیدگانِ آن روز، هنوز دو زن با سوختگی بالا در بیمارستان بستری هستند؛ آینده و معیشت فرزندانِ بازمانده‌ی این هشت زن، در ابهام سنگین قرار دارد؛ چه کسی متولیِ «تامین نان» برای این بازماندگان داغدیده است؟

بخش‌هایی گزارش نسرین هزاره مقدم، منبع: ایلنا

#طبقه_کارگر #زنان_کارگر #تبعیض_مزدی #تبعیض_جنسیتی #استثمار_مضاعف
#نان_کار_آزادی

@Blackfishvoice1

هشدار: واگن زنانه و مردانه‌ای وجود ندارد چون باعث افزایش تعرض به افراد در دیگر مکان‌ها و افزایش قربانی‌نکوهی (خودش خواسته چرا نیومده قسمت زنونه) و افزایش بی‌تفاوتی جامعه به تعرض می‌شوند.


دریافتی از تهران ۱۴ دی

#زن_زندگی_آزادی

@Blackfishvoice1

اسامیِ زنان زندانی سیاسی که در #زندان_کچویی دست به اعتصاب غذای خشک زده‌اند:
#فاطمه_جمال‌پور
#حمیده_زراعی
#نیلوفر_کردونی
#سمیه_معصومی
#آرمیتا_عباسی
#فاطمه_نظری‌نژاد
#انسیه_موسوی
#ژاسمن_حاج‌میرزامحمدی
#الهام_مدرسی
#مایده_سهرابی
#فاطمه_مصلح‌حیدرزاده
#نیلوفر_شاکری
#مرضیه_میرقاسم
#شهرزاد_درخشان
#فاطمه_حربی


#زندانی_سیاسی_آزاد_باید_گردد
#علیه_سکوت
#زن_زندگی_آزادی
#ژینا_امینی

@Blackfishvoice1

دو مقاله درباره لغو اعدام
کارل مارکس و رزا لوکزامبورگ
ترجمه‌ی خاور و کیوان شفیعی


#کتاب #مارکس #لوکزامبورگ #لغو_مجازات_اعدام #اعدام_قتل_عمد_دولتی
#قیام_علیه_اعدام

@Blackfishvoice1

از ابتدای سال ۱۴۰۲ تا ۸ دی و طی ۲۸۳ روز، ۲۳ كارگر ساكن يا شاغل در استان‌های خوزستان، كرمان، فارس، سمنان، خراسان رضوی، ايلام، گيلان، كرمانشاه، قزوين، كهگيلويه‌ و بويراحمد، آذربايجان غربی و گلستان، به دليل فقر، معوقات و طلب‌های مزدی يا تعديل و اخراج از محل كار، خودكشی كرده‌اند كه صرف‌نظر از تاريخ تقویمی ثبت خودكشی‌‌ها، به‌طور ميانگين،  هر ۱۲ روز يك كارگر برای پايان دادن به زندگي خود اقدام كرده است. طبق اين بررسي‌ها، استان ايلام با ۵ مورد خودكشی كارگران در صدر جدول بوده، استان كهگيلويه‌ و‌ بويراحمد با ۳ مورد، استان خوزستان با ۳ مورد، استان كرمانشاه با ۳ مورد، استان فارس با ۲ مورد و استان‌های آذربايجان غربی، قزوين، گيلان، گلستان، كرمان ، خراسان رضوی و سمنان هر كدام با يك مورد، در رديف‌های بعد هستند. 
فقط دو مورد از خودكشيیها (خودكشی كارگر شاغل در يك شركت توليد فرآورده‌های شيميايی در استان قزوين و كارگر شاغل در يك آرايشگاه در استان خراسان رضوی) دليل نامعلوم داشته اما از مجموع ۲۱ مورد ديگر، ۱۱ مورد، به دليل اخراج از محل كار، ممنوع‌الورود شدن به محل كار، تنبيه و توبيخ انضباطی با تهديد به اخراج بوده، ۵ كارگر به دليل فقر و بيكاری خودكشی كرده‌اند، ۴ مورد از خودكشی‌ها به دليل مشكلات معيشتی ناشی از معوقات مزدی رخ داده و يك كارگر پس از درگيری با كارفرما خودكشي كرده كه البته هنوز معلوم نيست اين اختلاف كارگری و كارفرماي، تا چه حد با مشكلات مزدی و معيشت كارگر در ارتباط بوده است.
بيشترين خودكشيی‌های كارگران در ماه‌های خرداد و مرداد، به تعداد ۷ مورد در هر ماه بوده و ماه دی با ۳ مورد، ماه ارديبهشت با دو مورد ، ماه مهر با دو مورد  و سپس، ماه‌های تير و شهريور هر كدام با ثبت يك مورد خودكشی در رديف‌های بعد هستند.
به استناد جزئيات اخبار خودكشی ۲۱ نفر از كارگران، خودسوزی، حلق‌آويز، مصرف قرص [....] و شليك با اسلحه، روش‌هایی بوده كه اين كارگران براي پايان دادن به زندگی خود انتخاب كرده‌اند؛ روش‌هايی كه اميد بازگشت و نجات قربانی، تا صفر سقوط می‌کند؛ ۱۰ كارگر خود را آتش زده‌اند، ۶ كارگر خود را حلق‌آويز كرده‌اند، سه كارگر با مصرف قرص [....] به زندگی خود پايان داده‌اند و ۲ كارگر با اسلحه به خود شلیک كرده‌اند.

منبع: اعتماد

#طبقه_کارگر #معیشت_کارگران #نان_کار_آزادی #خودکشی_کارگران #مرگ_کارگران

@Blackfishvoice1