دستِ کم ۵۰ روز است که در کردستان "نیروی انتظامی" وجود ندارد و هرچه هست، "نیروی نظامی" است‌. عملا کردستان به جغرافیای اشغال تبدیل شده و نیروی زمینی سپاه در تمام کوچه و خیابان‌ها، ورودی و خروجی‌های شهرها جولان می‌دهد. این‌جا، #جوانرود ۱۰ دی در اشغالِ #محور_کذایی_مقاومت

@Blackfishvoice1

دریافتی از #کابل

تهیه‌ی تراکت جهت نصب در شهر و ارسال پیام به طالبان که #مقاومت_زندگیست_رهایی_از_بردگیست

#زنان_افغانستان #علیه_ارتجاع
#مرگ_بر_طالبان_چه_کابل_چه_تهران


@Blackfishvoice1

امروز ۱۰ دی ماه سالروز تولد فرمانده کبیر فدایی #حمید_اشرف است‌.
در دورانی که گفته می‌شد "عمر چریک شش ماه است" حمید اشرف طی ۶سال دست‌کم‌ ده مرتبه محاصره‌ی ساواک را شکست؛ از جمله در حملات وسیع و همه‌جانبه‌ی ساواک در روز ۲۶ اردیبهشت ۵۵ سه مرتبه در حالی‌که گلوله‌ای به پای‌اش اصابت کرده بود محاصره‌‌ها را شکست، ۸ مامور را از پا درآورد و با مصادره‌ی اتومبیل پلیس از مهلکه گریخت.
او خواب را از چشم کلیه‌ی دستگاه‌های سرکوب حکومت ربوده بود تا جایی‌که  پرویز ثابتی ( مسئول رکنِ سوم ساواک و رئیسِ ساواکِ تهران ) اعتراف می‌کند که:

" پس از ضربه‌های مهلک ساواک به چریک‌های فدایی خلق، بازداشت یا کشتن اشرف به مهم‌ترین مسالهٔ ساواک تبدیل شده بود. شاه به شدت این موضوع را تعقیب می‌کرد.
در اهمیت نقش حمید اشرف، هر وقت عواملی از این سازمان دستگیر و یا در درگیری کشته می‌شدند، شاه می‌پرسید با "حمید اشرف" چه کردید؟"
( در دامگه حادثه، خاطرات پرویز ثابتی، ص ۲۴۸ )
در زمانه‌ای که اسلام‌گرایان و حامیانِ خمینی با بودجه‌های حکومت پهلوی آزادانه سخنرانی  می‌‌‌کردند، کرور کرور کتاب‌های تبلیغی اسلامی به انتشار می‌رسانند، از دست فرح پهلوی جوایز کتاب سال دریافت کرده و به دست‌بوسی عواملِ دربار می‌رفتند، نام اشرف به کابوس شخص محمدرضا پهلوی و فرماندهان سازمان امنیت تبدیل شد.
ساواک سرانجام در روز ۸ تیر ۵۵ "خانه تیمی مهرآباد جنوبی" را از زمین و آسمان آماج رگبار قرار داد و فرمانده اشرف و نه تن دیگر از چریک‌ها پس از چهار ساعت مقاومت جاودانه شدند.

یاد قهرمانانِ راستینِ خلق که پس از دهه‌ها کماکان خارِ چشم اسلامیست‌ها، طالبانِ سلطنت و نولیبرال‌های ایران هستند گرامی باد.

ﻭﯾﻨﺎﻥ
ﺩﻝ ﺑﻪ ﺩﺭﯾﺎ ﺍﻓﮕﻨﺎﻧﻨﺪ،
ﺑﻪﭘﺎﯼ ﺩﺍﺭﻧﺪﻩﯼ ﺁﺗﺶﻫﺎ
ﺯﻧﺪﮔﺎﻧﯽ
ﺩﻭﺷﺎﺩﻭﺵِ ﻣﺮﮒ
ﭘﯿﺸﺎﭘﯿﺶِ ﻣﺮﮒ...

@Blackfishvoice1