«به نام زن»
کاری از هنرمندان گمنام

صدا بزن به نام زن
صدا بزن وطن وطن
صدا بزن به حکم خون
که بی‌گناه ریختند

صدا بزن به روشنی
که خواب بینمش هنوز
به بوسه‌های غرق خون
که فریاد می‌زنند هنوز

که خشم‌مان شود
به مشت‌مان گره
صدا بزن که زنده‌ام

صدا بزن به نام زن
صدا بزن وطن وطن
صدا بزن به حکم خون
که بی‌گناه ریختن

صدا بزن به نام رمز
به عزم و خواست تو و من
ز بردگی، ظلم و ستم
شود رها این خاک و تن

که خشم‌مان شود
به مشت‌مان گره
صدا بزن که زنده‌ام

صدا بزن به روشنی
به واژه‌های آشنا
بزن
صدا
به زندگی
آزادی

#هنر_برای_انقلاب #زن_زندگی_آزادی #علیه_سکوت

@Blackfishvoice1

‏▫️ نقش کارگران در خیزش‌های مردمی کشورهای عربی در 2011

از سلسله مقالات «نقد» درباره‌ی خاورمیانه

نوشته‌ی: جوئل بنین
ترجمه‌ی: حسن مرتضوی

4 دسامبر 2022

🔸 کارگران مراکشی، بحرینی، اردنی و حتی بیش‌تر از آن مصری و تونسی نقشی اساسی در خیزش‌های مردمی کشورهای عربی در 2011 ایفا کردند. آنان همانند بسیاری از هم‌وطنان خود از تحقیر، توهین و شکنجه‌ی نیروهای امنیت داخلی و فسادی که گریبان همه‌ی س‍‍پهرهای دولت را گرفته بود، تورم و افزایش نابرابری، وخیم‌شدن خدمات اجتماعی و سیاست خارجی تابع ایالات متحد که شکاف بین دولت و مردم را تشدید می‌کرد به خشم آمدند. مشارکت کارگران در خیزش‌ها همچنین تحت‌تأثیر میراث دهه‌ها مبارزه علیه بازسازی نئولیبرالی اقتصادهای منطقه بود که ملازم آن بی‌کاری زیاد، به‌ویژه میان جوانان، حذف صدها هزار شغل دولتی و بی‌ثبات‌کاری‌ شاغلان بود. زنان به تناسب از بی‌کاری و زوال بخش دولتی آسیب بیش‌تری دیده‌اند، زیرا سیاست‌های اشتغال بخش دولتی نسبتاً برای آن‌ها مطلوب‌تر است. بنابراین، برای کارگران، خیزش‌های 2011 چیزی بیش از یک شورش برای بازپس‌گیری کرامت خود از دیکتاتوری بود. نگرانی آن‌ها در شعارهایی که در تونس و قاهره طنین‌انداز شد نیز شنیده می‌شد: «نان، آب، بن علی، نه»، «کار، آزادی، عزت ملی» یا «نان، آزادی، عدالت اجتماعی».

🔸 این شعارها تلویحاً بیان‌گر رد نئولیبرالیسمی بود که خود را در همه جای کره‌ی‌ زمین تحمیل می‌کند، «سرمایه‌داری وحشی»ای که در سیاست‌های «اجماع واشنگتن» تجسم یافته بود: کاهش ارزش پولی، کاهش بودجه‌ی دولتی، حذف یارانه‌ها برای مایحتاجات اساسی، آزادسازی بازار و خصوصی‌سازی شرکت‌های دولتی ــ همه‌ی اقداماتی که «تثلیث نفرین‌شده» (صندوق بین‌المللی پول، بانک جهانی و سازمان تجارت جهانی) به‌شدت در کشورهای جنوب از دهه‌ی 1970 ترویج کرده است. شرکای اصلی آن‌ها در جهان عرب، رؤسای جمهور انوار السادات (1981-1970) و حسنی مبارک (2011-1981) در مصر و زین‌العابدین بن‌علی (2011-1987) در تونس بودند، بدون این‌که پادشاهی‌های مراکش و اردن را کنار بگذاریم.

🔸 با ‌این‌که برخی از این جنبش‌ها شکل شورش‌های مردمی را به خود ‌گرفتند، با این حال، ابعاد سیاسی مهمی داشتند. کنش‌های جمعی کارگران و محافل مرتبط با آن‌ها که از شدت بی‌سابقه‌ای برخوردار بود، مقدم بر سقوط زین‌العابدین بن‌علی و حسنی مبارک به ترتیب در تونس و حتی بیش‌تر از آن در مصر بود. این اقدامات نه شورش محض بود و نه آن‌چه بیات «ناجنبش‌ها» می‌نامد، یعنی اقدامات خودجوش اما سازمان‌دهی‌نشده‌ی روزانه از سوی حاشیه‌نشینان شهری که به فضای شهر دست‌درازی می‌کنند، زنانی که بر حضور خود در فضای عمومی اصرار می‌ورزند یا جوانانی که از حق خود برای «تفریح‌کردن» استفاده می‌کنند. خیر، این اعتراضات با هدف محکوم‌کردن وخامت شرایط زندگی از زمان تصویب «برنامه‌های اصلاحات اقتصادی و تعدیل ساختاری» توسط تونس در سال 1986 و سپس مصر در سال 1991، با تعریف تیلی و تارو از یک جنبش اجتماعی مطابقت دارد: «کارزار پایدار طرفداری که از بازنمایی‌های مکرر استفاده می‌کند تا خود را به گسترده‌ترین مخاطبان ممکن بشناساند و بر سازمان‌ها، شبکه‌ها، سنت‌ها و همبستگی‌ها متکی است.»...

🔹 متن کامل این مقاله را در لینک زیر بخوانید:

https://wp.me/p9vUft-3hF

#خاور_میانه
#خیزش_انقلابی
#جنبش_کارگری
#جوئل_بنین
#حسن_مرتضوی


👇🏼

🖋@naghd_com‏ ‏

(یک صدائی درآمد که من نویسنده‌ام، اجازه هست؟ گفتند نه،خفه شو!)

"سخنرانی محمد مختاری در مورد سانسور"



بنویس اکنون کجاست رویامان، کجاست؟
کجاست بندبند استخوان‌هامان
کجاست؟
کجاست حرف‌های گمشده
که می‌خواست گوش دنیا‌ را کند؟

۲۴ سال پیش در چنین روزی محمد مختاری شاعر، مترجم و منتقد چپ‌گرا پیش از غروب پنج‌شنبه برای خرید از منزلش خارج شد و دیگر بازنگشت. تیمی از اعضای وزارت اطلاعات جمهوری اسلامی ایران او را ربودند و به قتل رساندند.


#محمد_مختاری #علیه_فراموشی #قتل‌های_زنجیره‌ای #دادخواهی


@Blackfishvoice1

بیانیه مشترک
سندیکای کارگران نیشکر هفت‌تپه

کمیته هماهنگی برای کمک به ایجاد تشکل‌های کارگری

گروه اتحاد بازنشستگان

زنده باد اتحاد دانشجویان و کارگران و زحمتکشان


در آستانه ۱۶ آذر، روز دانشجو، قرار داریم.  این روز بزرگ که تجلی رشادت و حق طلبی دانشجویان  بوده است، در روندی طولانی، قریب به هفتاد سال به نماد مبارزه آزادی‌خواهانه دانشجویان تبدیل گشته است. روزی که به رغم سرکوبگری رژیم های مستبد و ضد آزادی، همواره پرچم مبارزه در سنگر دانشگاه و جامعه بر دوش جوانان پر شور، آگاه و مبارز برافراشته نگه داشته شده است.
۱۶ آذر، طی چندین دهه روز ویژۀ واکنش بخش وسیعی از دانشجویان و دانش آموزان آزادی‌خواه و جوانان آگاه، در عرصۀ مبارزه برای دموکراسی و استقلال در سراسر کشور بوده است. ویژگی برجستۀ این روز در رژیم گذشته، اعتراض به خودکامگی رژیم ستمگر، غارتگر و دست نشاندۀ پهلوی بود که حامی نابرابری، تبعیض، ستمگری و استثمار در جامعه بود. ادامۀ مبارزات دانشجویان در سالگرد این روز پس از سقوط سلطنت در ایران، نشانۀ ادامه و تشدید نابرابری، افزایش ستم جنسی و تحقیر زنان و شکنجه و ضرب و شتم و زندانی کردن و کشتن زنان و دختران آزادیخواه و حق طلب، تشدید تبعیض های شدید مذهبی، ملی، قومی و طبقاتی، سرکوب ابتدائی ترین خواست های مردم و استبداد دینی و نظامی در نظام جمهوری اسلامی است. این ویژگی در مبارزه دانشجویان، جنبش دانشجویی را به اهرمی در خدمت به منافع کارگران و زحمتکشان و ستم دیدگان قرار داده است. دانشجویان سراسر کشور در فصل جدید جنبش اعتراضی مردم، در استمرار خصلت  آزادی‌خواهانه و حق طلبانۀ خود، علاوه بر اعتراض علیه شرایط خفقان آور دانشگاه و استقرار نیروهای سرکوبگر در دانشگاه ها و خوابگاه های دانشجوئی و یورش و سرکوب و کشتار در این مراکز، علیه موانع و تبعیضات گوناگون و مشکلات مالی برای دستیابی به تحصیلات، زندگی مناسب دانشجوئی و آموزش آزاد فارغ از سانسور و حقنه کردن دیدگاه های ارتجاعی در برنامه های درسی ، اخراج دانشجویان و استادان دگر اندیش و غیره، کوشیده اند پرچمدار مبارزه برای آزادی و دموکراسی باقی بمانند. دانشجویان آزادیخواه در تمام مقاطع اعتراضی جامعه در سال های اخیر و حتی در اعتراضات و اعتصابات کارگران، با شعار «فرزندکارگرانیم کنارشان می مانیم » خود را پشتیبان و متحد کارگران و زحمتکشان معرفی کرده اند. همچنین دانشجویان، که بخش مهمی از آنان را دختران دانشجو تشکیل می دهند، با سخت کوشی، فداکاری و از جان گذشتگی از مبارزات حق طلبانۀ زنان، علیه  انواع تبعیض ها و ستم ها و تحقیرهای وارد بر زنان از جمله تحمیل حجاب اجباری و دخالت های سرگوبگرانه و خونین گشت ارشاد و نهادهای مشابه در زندگی خصوصی مردم، مبارزه کرده اند و می کنند. این خصوصیت های برجسته و انقلابی است که جنبش دانشجویی را در روند مبارزه طبقاتی عملا در جایگاه متحد طبقه کارگر قرار داده است. کارگران و سایر اقشار زحمتکش و محروم جامعه در دفاع از فرزندان خود، دستگیری و زندانی کردن دانشجویان و همچنین گسیل نمودن نیروهای سرکوب به محیط دانشگاه را محکوم می کنند. در برابر هرگونه تعرض به دانشجو و دانشگاه، کارگران و توده های زحمتکش باید واکنش نشان دهند و واکنش نشان خواهند داد.
امضا کنندگان این بیانیه در دفاع از دانشجویان و زنده داشتن ۱۶ آذر روز دانشجو، خواستار آزادی بی قید و شرط دانشجویان زندانی، خروج نیروهای سرگوبگر از دانشگاه ها و خوابگاه های دانشجوئی و بازگشت آزادانۀ همۀ دانشجویان به کلاس درس و رفع محرومیت و برداشتن موانع مختلف قضائی، امنیتی و مالی و تبعیض های موجود و حذف اعمال نظرهای پلیسی و امنیتی در راه ادامۀ تحصیل دانشجویان می باشند.

۱۳ آذر ۱۴۰۱

سندیکای کارگران نیشکر هفت تپه

کمیته هماهنگی برای کمک به ایجاد تشکل های کارگری

گروه اتحاد بازنشستگان

#نان_کار_آزادی
#شادی_رفاه_آبادی
#نابود_باد_استثمار_و_کار_مزدی

@syndica_7tape
@Blackfishvoice1

دریافتی از #ساری

اعتراض و اعتصاب غذای دانشجویان #دانشگاه_علوم_کشاورزی_و_منابع_طبیعی_ساری و چیدن سرویس غذا از دم سلف تا جلوی ساختمان ریاست دانشگاه.

۱۳ آذر ۱۴۰۱

#علیه_سکوت #دانشگاه_زنده_است


@Blackfishvoice1

۱۳ آذر ۱۳۸۶، دانشجویان سراسر کشور به فراخوان «دانشجویان آزادی‌خواه و برابری‌طلب» معروف به «داب» در اعتراض به تبعیض جنسیتی و اختناق در دانشگاه‌های خود تجمع کرده و روز دانشجو را زودتر از ۱۶ آذر پاس داشتند.

از حساب توئیتر اخبار طبقه کارگر

پانوشت: در این تاریخ که چپ‌ها اولین و بزرگ‌ترین مراسم #روز_دانشجو در ایران بعد از انقلاب را برگزار کردند، "تمام" سلبریتی‌های کنونی رسانه‌های فارسی‌زبانِ جریان اصلی، در دفاتر روزنامه‌های اصلاح‌طلب مشغول نگارش انشا با عناوینی نظیر "سنت و تجدد" بودند و در نمایشگاه کتاب تهران برای دریافت امضا از جهانبگلو و زیباکلام صف می‌کشیدند.
اغلب آنها تا ده سال بعد از این تاریخ نیز به صندوق رای وفادار ماندند. وقتی از صندوق رای قطع امید کردند که سهم‌شان از #سفره_غارت قطع شد.

#علیه_فراموشی


@Blackfishvoice1

در جریان اعتراضات شهر پاوه نیروهای سپاه با شلیک گلوله‌های ساچمه‌ای تعداد زیادی از معترضان را مجروح کرده بودند، از جمله ‎#فیروز_میرانی. هردو چشم فیروز آسیب دیده بودند که یکی از آنها به دلیل شدت آسیب‌دیدگی بینایی خود را از دست داده‌ است.

از حساب توئیتر عمار گلی

#علیه_سکوت #ژن_ژیان_ئازادی #ژینا_امینی #مقاومت_زندگیست

@Blackfishvoice1

جایگاه و نقش جنبش کارگری در خیزش انقلابی مردم ایران

خیزش توده های مردم مبارز و انقلابی ایران علیه رژیم جمهوری اسلامی همچنان به پیش می رود و هر روز که می گذرد این جنبش توده ای ابعاد وسیعتری به خود می گیرد. بیش از دو ماه و نیم از آغاز دور جدید مبارزات توده ای می گذرد، طی این مدت زنان و مردان آزادیخواه و جوانان انقلابی در شهر و روستاهای مختلف ایران در مبارزه ای شجاعانه و با دست خالی در مقابل نیروی سرکوبگر و ماشین کشتار رژیم مقاومت کرده و ترفند ها و نقشه های رژیم مبتنی بر سرکوب و کشتار و ارعاب نه تنها خللی در عزم و اراده رزمندگان این جنبش وارد نکرده، بلکه شاهد عزم جزم توده های مردم برای نابودی این رژیم جنایتکار هستیم.اکنون دیگر مشروعیت جمهوری اسلامی از سوی بخش وسیعی از جامعه زیر سوال رفته و حتی بخشی از بدنه حاکمیت نیز به این امر واقف است که در چنین شرایطی نه جمهوری اسلامی می تواند مانند گذشته حکومت کند و نه مردم ایران دیگر حاضر هستند این شرایط سرکوب و خفقان را تحمل کنند.بر بستر چنین شرایطی و علیرغم مبارزات شجاعانه مردم مبارز و در حالیکه رژیم همچنان امیدوار است تا با استفاده از نیروی سرکوب و ارعاب مردم معترض بتواند مانع رشد و پیشروی جنبش توده ای کنونی شود و هر روز نیز ابعاد سرکوب بیشتر و شدیدتر می شود، جنبش کارگری می تواند توازن قوا را به نفع جنبش توده ای تغییر دهد. طی سالهای گذشته زیر بار فشار اقتصادی و در نتیجه سیاستهای اقتصادی رژیم سطح معیشت و زندگی طبقه کارگر ایران به پایین ترین سطح ممکن رسیده، حداقل حقوق تعیین شده از سوی جمهوری اسلامی کفاف ابتدایی ترین نیازهای یک زندگی معمولی را نمی دهد، هر روز شاهد تعطیلی واحدهای بزرگ و کوچک صنعتی و تولیدی و بیکاری شمار بیشتری از کارگران هستیم. بسیاری از کارگران ایران در صنایع متوسط و کوچک و کارگران شاغل در بسیاری از نهادها و دستگاههای حکومتی همواره با چندین ماه تاخیر حقوق خود را دریافت می کنند و طی این سالها فشارهای بیشماری بر طبقه کارگر ایران تحمیل شده است. البته طبقه کارگر ایران در مقابل این شرایط فلاکتبار ساکت نبوده و طی سالهای اخیر و علیرغم فضای سرکوب و خفقانی که رژیم بر جامعه حاکم کرده، شاهد مبارزات شجاعانه و متحدانه کارگران ایران بوده ایم و بسیاری از رهبران و پیشروان جنبش کارگری ایران بارها دستگیر و برای مدتهای طولانی زندانی شده و شغل خود را نیز از دست داده اند. در شرایط کنونی فعالین و پیشروان جنبش کارگری ایران باید با درک درست و تحلیل واقعبینانه موقعیت جامعه، با استفاده از فضای مبارزاتی که در جامعه جاری است و با استفاده از تجارب مبارزاتی خود ایجاد تشکلهای مستقل کارگری در صنایع بزرگ و کوچک صنعتی و تولیدی و مراکز کارگری را در دستور کار خود قرار دهند. از نظر ما فعالین جنبش شورایی در شهرهای کردستان، فضای مبارزاتی موجود در جامعه و اتحاد و همبستگی مبارزاتی که میان توده مردم وجود دارد می تواند مناسبترین و بهترین فرصت برای سازماندهی تشکلهای مستقل طبقاتی کارگران باشد. از نظر ما طبقه کارگر ایران این ظرفیت و امکان را دارد تا با سازماندهی و ایجاد تشکلهای شورایی خود، با برپایی اعتصابات گسترده و سراسری، با طرح مطالبات انسانی و طبقاتی کارگران، با شعار آزادی زندانیان سیاسی، با خواست برچیده شدن نیروهای سرکوبگر و در نهایت با تعطیلی مراکز کار و تولید و پیوستن به مبارزات توده ای در کوچه و خیابان و محلات شهرها، رشد جنبش توده ای و نابودی این رژیم جنایتکار را تسریع نماید. بدون شک اعتصاب متحدانه کارگران در صنایع نفت و پتروشیمی، صنایع فولاد و خودرو سازی، در صنایع بزرگ تولیدی، شبکه حمل و نقل، کارگران بخشهای خدمات عمومی از جمله شهرداری ها و سایر بخشهای کارگری می تواند مبارزه توده های مردم ایران علیه رژیم اسلامی را به کانال و مسیری سرنوشت ساز و تعیین کننده بکشاند و این تنها با نیرو و عزم و اراده طبقه کارگر ایران ممکن خواهد شد. 

زنده باد شوراهای کارگری در محل کار و زندگی

زنده باد جنبش آزادیخواهانه مردم ایران

سرنگون باد رژیم جنایتکار و سرکوبگر جمهوری اسلامی

جوانان انقلابی محلات سنندج

@sanandajmashora

@ShorayEnghlabyMahalay

#ماتم_نگیرید_سازماندهی_کنید


@Blackfishvoice1

#پیمان_عارف فعال سیاسی پان‌ایرانیست و تبعیدیِ خودخوانده:
یک پا در بی‌بی‌سی و پای دیگر در صدا و سیمای جمهوری اسلامی

#اپوزیسیون_صادراتی


@Blackfishvoice1

فراخوانِ جمعیِ دانشجویان دانشگاه‌های تهران برای قیامِ دانشجویی در #روز_دانشجو ۱۶ آذر

#دانشگاه_زنده_است #مبارزه_ادامه_دارد #قسم_به_خون_یاران_ایستاده_ایم_تا_پایان
#زن_زندگی_آزادی


@Blackfishvoice1

#رشت گلسار ۱۳ آذر

#قسم_به_خون_یاران_ایستاده_ایم_تا_پایان


@Blackfishvoice1

وخامت حال آرمیتا پاویر در پی اعتصاب غذای خشک و انتقال به بهداری زندان تبریز


خانواده #آرمیتا_پاویر از طریق استعلامی که از زندان مرکزی #تبریز گرفته‌اند متوجه انتقال دخترشان به بهداری و اعتصاب غذای خشک وی از تاریخ ۱ آذر شده‌اند. با این‌حال این دانشجو حتی اجازه دسترسی به تلفن را ندارد.

#آرمیتا_پاویر دانشجوی رشته زیست‌شناسی سلولی و مولکولی دانشگاه مدنی آذربایجان که از تاریخ ۹ آبان در بازداشت به سر میبرد.

#علیه_سکوت
#دانشجوی_زندانی_آزاد_باید_گردد
#زندانی_سیاسی_آزاد_باید_گردد


@Blackfishvoice1

پیام ‎#آرش_صادقی از داخل زندان:

دو هفته پیش داروهای من توسط خانواده در اختیار زندان قرار گرفت و زندان هم فردای روز تحویل آن‌ها را در اختیار من قرارداد.
از چند روز پیش هم زندان پیگیر آزمایشات لازم و بن‌اسکن و تستی که مربوط به من بود شده است.
از همه‌ی دوستانی که در این مدت صدای من بودند تشکر می‌کنم و از آن‌ها خاضعانه می‌خواهم که به جای پرداختن به من، صدای زندانیانی باشند که در این روزها با حکم‌های سنگین زندان و محاربه مواجه شدند.
همه‌ی ما در این روزهای سخت باید صدای شیرزنان وشیرمردانی باشیم که بادست خالی درکف خیابان‌ها مقاومت می‌کنند.


از حساب توئیتر حسین صادقی ( پدر آرش)



#آرش_صادقی #آرش_صادقی_را_آزاد_کنید #زندانی_سیاسی_آزاد_باید_گردد


@Blackfishvoice1

هم اکنون جاده ی کامیاران سنندج
شب ۱۳ آذر
#کامیاران
#مهسا_امینی
#جوانان_انقلابی_محلات_کامیاران
#زن_زندگی_آزادی
#اعتصابات_سراسری
#اعتراضات_سراسری

https://t.me/javanan_enghlabi_kamyaran