Blackfishvoice (BFV)
Photo
#صدای_ماهی_سیاه:
کارگران #کارخانه_سیمان_آباده ۸ ماه است که دستمزدهای خود را دریافت نکرده‌اند و دفترچه‌های بیمه تامین اجتماعی آن‌ها به دلیل عدم پرداخت حق بیمه، فاقد اعتبار شده است.
مدیریت این کارخانه در بهمن ۱۴۰۱ ۸ نفر از کارگران این کارخانه را که به پرداخت نشدن معوقات حقوقی خود اعتراض کرده بودند را اخراج کرد. این اقدام تاکنون باها از سوی مدیران این کارخانه اتفاق افتاده است که هر کارگری که صدای خود را به اعتراض بلند می‌کند را اخراج می‌کنند.
این کارخانه تنها در هشت ماهه‌ی نخستِ سال ١۴٠١ حدود ١٧٨ هزار تن تولید داشته و تخمین زده می‌شود که دستِ کم ۱۴۰ میلیارد تومان درآمده کسب است. با این‌وجود از پرداخت ماهها دستمزد کارگران که به زحمت به دو میلیارد تومان می‌رسد، خودداری کرده است. مدیران این کارخانه برای حداکثری کردن درآمد خود از سوخت مازوت استفاده می‌کنند که صدماتی جبران‌ناپذیر را به محیط زیست منطقه وارد می‌کند و در این‌باره هم هرگز از سوی مقامات استان فارس، مؤاخذه نشده‌اند.
#برده_داری_نوین #فراتر_از_استثمار #طبقه_کارگر #معیشت_کارگران #سرمایه_داری #خصوصی_سازی #آباده
@Blackfishvoice1
کارگران #کارخانه_سیمان_آباده ۸ ماه است که دستمزدهای خود را دریافت نکرده‌اند و دفترچه‌های بیمه تامین اجتماعی آن‌ها به دلیل عدم پرداخت حق بیمه، فاقد اعتبار شده است.
مدیریت این کارخانه در بهمن ۱۴۰۱ ۸ نفر از کارگران این کارخانه را که به پرداخت نشدن معوقات حقوقی خود اعتراض کرده بودند را اخراج کرد. این اقدام تاکنون باها از سوی مدیران این کارخانه اتفاق افتاده است که هر کارگری که صدای خود را به اعتراض بلند می‌کند را اخراج می‌کنند.
این کارخانه تنها در هشت ماهه‌ی نخستِ سال ١۴٠١ حدود ١٧٨ هزار تن تولید داشته و تخمین زده می‌شود که دستِ کم ۱۴۰ میلیارد تومان درآمده کسب است. با این‌وجود از پرداخت ماهها دستمزد کارگران که به زحمت به دو میلیارد تومان می‌رسد، خودداری کرده است. مدیران این کارخانه برای حداکثری کردن درآمد خود از سوخت مازوت استفاده می‌کنند که صدماتی جبران‌ناپذیر را به محیط زیست منطقه وارد می‌کند و در این‌باره هم هرگز از سوی مقامات استان فارس، مؤاخذه نشده‌اند.
#برده_داری_نوین #فراتر_از_استثمار #طبقه_کارگر #معیشت_کارگران #سرمایه_داری #خصوصی_سازی #آباده
@Blackfishvoice1
Blackfishvoice (BFV)
Photo
اتفاقاتی که در مراکز نگه‌داری معلولان می‌افتد نتیجه منطقی و طبیعی و برآیند معلولیت‌ستیزی حاد جامعه و قدرت گفتاری و نهادی پزشکی در جامعه است که در ترکیب با سیاست‌های نولیبرالی است.
یکی از اولین حوزه‌های مورد مرحمت خصوصی‌سازی بهزیستی بود. تا اوایل دهه نود تقریباً ۹۰ درصد فعالیت‌های بهزیستی برون‌سپاری شده بود. چند سالی هم هست که بهزیستی حتی بخش عمده کار نظارت هم برون‌سپاری کرده است.
اقدامات مرتبط با بهزیستی، قرار بود قبل از انقلاب در وزارت رفاه و بهزیستی سازمان یابد. وزارت خانه تاسیس نشده، منحل شد با این استدلال که وزارت بهداری در همه جا مرکز دارد و تجربه کار محلی. پزشکان و سیاست‌گذاران حکومت پهلوی، امور را کشیدند زیر بیرق پزشکی.
تا بعد از انقلاب که همه نهادهای اجتماعی غیردولتی مربوط با معلولان را با نهادهای حکومتی مانند سازمان خدمات اجتماعی، تحت عنوان سازمان بهزیستی ادغام کردند و ذیل وزارت بهداری یک سازمان تشکیل دادند.
حتی از سال ۸۵ هم که سازمان بهزیستی از وزارت بهداشت جدا شد و به وزارت رفاه داده شد و بعد هم وزارت رفاه با کار ادغام شد، باز هم مدیریت از دست پزشکان خارج نشد.
علوم توانبخشی همگی در دانشگاه‌های علوم پزشکی تدریس می‌شوند. تنها روانشناسی در وزارت علوم است که آن‌هم توسط رویکردهای بالینی و مرضی قبضه شده است.
حوزه مدنی هم تحت سیطره خیریه‌چی‌ها و نهادهای والدین است و صدای نهادهایی که خود معلولان در راس آن باشند و نمایندگی اجتماعی داشته باشند کمتر شنیده می‌شود.
در بحث‌ها درباره بدیل‌ها نیز هنوز جایی برای پرداخت به وضعیت معلولان وجود ندارد. در منشورها کلمه‌ای به مسائل آن‌ها پرداخته نشد. حتی مترقی‌ترین جریان‌های سیاسی و فکری در کشور هنوز ضرورت و اهمیت پرداختن به مسائل معلولان را درک نکرده‌اند و بدتر، خود نیز به معلولیت‌هراسی دامن می‌زنند. برخی از فمینیست‌ها در پیگیری حق بر بدن، که حقی اساسی است، اشتباها جامعه را از تولد نوزاد معلول می‌ترسانند. نهادهای کارگری مفهوم رفاه و حق را به کار پیوند می‌زنند و اصل هرکس به اندازه توان، هرکس به اندازه نیاز فراموش شده است.
اپوزوسیون راست و جمهوری اسلامی هم که نیازی به توضیح نیست چه جرثومه‌هایی هستند. اولی هنوز به دنبال پاکسازی نژادی است و حتی زبان متفاوت را تحمل نمی‌کند چه برسد به معلولیت را. ج.ا هم که در نهایت وقاحت در همه این سال‌ها از رسیدگی به معلولان بازار ساخته و آن را به بخش خصوصی واگذار کرده است. همین سه سال پیش بود که ویدئویی منتشر شد که مأمور پلیس مردی معلول را با دست‌بند روی زمین خوابانده بود و جرم معلول این بود که سعی کرده بود با سیمان سطح شیب‌دار کوچکی در خیابان محل رفت و آمدش درست کند.
متنِ دریافتی.
#معلول_ستیزی #خصوصی_سازی #بهزیستی #عدالت_اجتماعی #تبعیض_سیستماتیک
@Blackfishvoice1
یکی از اولین حوزه‌های مورد مرحمت خصوصی‌سازی بهزیستی بود. تا اوایل دهه نود تقریباً ۹۰ درصد فعالیت‌های بهزیستی برون‌سپاری شده بود. چند سالی هم هست که بهزیستی حتی بخش عمده کار نظارت هم برون‌سپاری کرده است.
اقدامات مرتبط با بهزیستی، قرار بود قبل از انقلاب در وزارت رفاه و بهزیستی سازمان یابد. وزارت خانه تاسیس نشده، منحل شد با این استدلال که وزارت بهداری در همه جا مرکز دارد و تجربه کار محلی. پزشکان و سیاست‌گذاران حکومت پهلوی، امور را کشیدند زیر بیرق پزشکی.
تا بعد از انقلاب که همه نهادهای اجتماعی غیردولتی مربوط با معلولان را با نهادهای حکومتی مانند سازمان خدمات اجتماعی، تحت عنوان سازمان بهزیستی ادغام کردند و ذیل وزارت بهداری یک سازمان تشکیل دادند.
حتی از سال ۸۵ هم که سازمان بهزیستی از وزارت بهداشت جدا شد و به وزارت رفاه داده شد و بعد هم وزارت رفاه با کار ادغام شد، باز هم مدیریت از دست پزشکان خارج نشد.
علوم توانبخشی همگی در دانشگاه‌های علوم پزشکی تدریس می‌شوند. تنها روانشناسی در وزارت علوم است که آن‌هم توسط رویکردهای بالینی و مرضی قبضه شده است.
حوزه مدنی هم تحت سیطره خیریه‌چی‌ها و نهادهای والدین است و صدای نهادهایی که خود معلولان در راس آن باشند و نمایندگی اجتماعی داشته باشند کمتر شنیده می‌شود.
در بحث‌ها درباره بدیل‌ها نیز هنوز جایی برای پرداخت به وضعیت معلولان وجود ندارد. در منشورها کلمه‌ای به مسائل آن‌ها پرداخته نشد. حتی مترقی‌ترین جریان‌های سیاسی و فکری در کشور هنوز ضرورت و اهمیت پرداختن به مسائل معلولان را درک نکرده‌اند و بدتر، خود نیز به معلولیت‌هراسی دامن می‌زنند. برخی از فمینیست‌ها در پیگیری حق بر بدن، که حقی اساسی است، اشتباها جامعه را از تولد نوزاد معلول می‌ترسانند. نهادهای کارگری مفهوم رفاه و حق را به کار پیوند می‌زنند و اصل هرکس به اندازه توان، هرکس به اندازه نیاز فراموش شده است.
اپوزوسیون راست و جمهوری اسلامی هم که نیازی به توضیح نیست چه جرثومه‌هایی هستند. اولی هنوز به دنبال پاکسازی نژادی است و حتی زبان متفاوت را تحمل نمی‌کند چه برسد به معلولیت را. ج.ا هم که در نهایت وقاحت در همه این سال‌ها از رسیدگی به معلولان بازار ساخته و آن را به بخش خصوصی واگذار کرده است. همین سه سال پیش بود که ویدئویی منتشر شد که مأمور پلیس مردی معلول را با دست‌بند روی زمین خوابانده بود و جرم معلول این بود که سعی کرده بود با سیمان سطح شیب‌دار کوچکی در خیابان محل رفت و آمدش درست کند.
متنِ دریافتی.
#معلول_ستیزی #خصوصی_سازی #بهزیستی #عدالت_اجتماعی #تبعیض_سیستماتیک
@Blackfishvoice1
Blackfishvoice (BFV)
Video
امروز ۲۸فوریه بزرگترین اعتصاب سال‌های اخیر در #یونان با طغیان کارگران و دانشجویان در #آتن، #تسالونیکی، #لاریسا، #هراکلیون و ده‌ها شهر در سراسر کشور، با طرح شعار " در دوراهی سود آن‌ها یا زندگی ما، پاسخ می‌دهيم: زندگی ما." رقم خورد.
یک سال پیش، یک قطار مسافربری از آتن به شهر شمالی تسالونیکی با یک قطار باری برخورد کرد که در نتیجه‌ی آن، ۵۷ نفر کشته شدند. پس از آن فاجعه، اعتراضات گسترده‌ای به دلیل آن‌چه افکار عمومی، #خصوصی_سازی و کاهش کیفیت خدمات ریلی می‌داند، برگزار شد.
امروز در پایتخت کارگران و دانشجویانِ اعتصابی راهپیمایی کردند و خواستار اجرای عدالت و افزایش حقوق کارگران شدند.
اعتصاب ۲۴ ساعته، خدمات ریلی را در سراسر یونان متوقف کرد و حمل و نقل شهری در پایتخت یونان مختل شد. کشتیها در بنادر نزدیک آتن توقف کردند. کارگران راه‌آهن و بیمارستان، خدمه کشتیها و معلمان مدرسه همگی دست از کار کشیدند.
این اعتصاب توسط بزرگترین اتحادیه کارگری که نماینده نیم میلیون کارگر است، سازماندهی شد. اما سایر معترضان از جمله دانشجویان به راهپیمایی پیوستند.
پلیس نیز طبق معمول برای سرکوب معترضان به خیابان‌ها گسیل شد.
سازمان‌دهندگان پس از اعتصاب امروز اعلام کردند:
"اعتصاب امروز پیامی قاطع در محکومیت سیاستی بود که جان و روانِ مردم را در هم کوبیده است. ادامه خواهیم داد!"
در قطعنامه‌ی پایانی نیز تأکید شد که جنایات دولت و سرمايه‌داران در فاجعه‌ی قطار تا تحقق #دادخواهی فراموش نخواهد شد.
#طبقه_کارگر #مبارزه_طبقاتی
@Blackfishvoice1
یک سال پیش، یک قطار مسافربری از آتن به شهر شمالی تسالونیکی با یک قطار باری برخورد کرد که در نتیجه‌ی آن، ۵۷ نفر کشته شدند. پس از آن فاجعه، اعتراضات گسترده‌ای به دلیل آن‌چه افکار عمومی، #خصوصی_سازی و کاهش کیفیت خدمات ریلی می‌داند، برگزار شد.
امروز در پایتخت کارگران و دانشجویانِ اعتصابی راهپیمایی کردند و خواستار اجرای عدالت و افزایش حقوق کارگران شدند.
اعتصاب ۲۴ ساعته، خدمات ریلی را در سراسر یونان متوقف کرد و حمل و نقل شهری در پایتخت یونان مختل شد. کشتیها در بنادر نزدیک آتن توقف کردند. کارگران راه‌آهن و بیمارستان، خدمه کشتیها و معلمان مدرسه همگی دست از کار کشیدند.
این اعتصاب توسط بزرگترین اتحادیه کارگری که نماینده نیم میلیون کارگر است، سازماندهی شد. اما سایر معترضان از جمله دانشجویان به راهپیمایی پیوستند.
پلیس نیز طبق معمول برای سرکوب معترضان به خیابان‌ها گسیل شد.
سازمان‌دهندگان پس از اعتصاب امروز اعلام کردند:
"اعتصاب امروز پیامی قاطع در محکومیت سیاستی بود که جان و روانِ مردم را در هم کوبیده است. ادامه خواهیم داد!"
در قطعنامه‌ی پایانی نیز تأکید شد که جنایات دولت و سرمايه‌داران در فاجعه‌ی قطار تا تحقق #دادخواهی فراموش نخواهد شد.
#طبقه_کارگر #مبارزه_طبقاتی
@Blackfishvoice1