‏ابتلای ‎#سپیده_قلیان به ‎کرونا در زندان ‎بوشهر

روز پنجشنبه ۲۱ مرداد ۱۴۰۰ جمال‌الدین حیدری‌منش، وکیل سپیده قلیان اعلام کرد که این ‎زندانی سیاسی بیش از یک هفته است که به کرونا مبتلا شده اما در این مدت علیرغم تلاش‌هایی که شده با مرخصی درمانی او موافقت نشده است.


#سرکوب_مضاعف_زندانیان



@Blackfishvoice

عدم واردات واکسن= سود ۱۰هزار میلیارد تومانی برای بنیاد برکت


#انباشت_به_مدد_کشتار #کشتار_کرونایی



@Blackfishvoice

مولوی عبدالحمید امام‌جمعه‌ی زاهدان و از آخوندهای جبهه‌ی اصلاحات:

طالبان دارای ریشۀ مردمی هستند. پیشروی‌های گسترده‌ی آنها در افغانستان بیانگر این است که این حرکت ریشۀ مردمی دارد و از نصرت خدا و حمایت‌های مردمی برخوردار است.

منبع: اصلاحات‌نیوز


@Blackfishvoice

جخ امروز
از مادر نزاده‌ام
نه
عمرِ جهان بر من گذشته است.

نزدیک‌ترین خاطره‌ام خاطره‌ی قرن‌هاست.
بارها به خونِمان کشیدند
به یاد آر،
و تنها دست‌آوردِ کشتار
نان‌پاره‌ی بی‌قاتقِ سفره‌ی بی‌برکتِ ما بود.

اعراب فریبم دادند
بُرجِ موریانه را به دستانِ پُرپینه‌ی خویش بر ایشان در گشودم،
مرا و همگان را بر نطعِ سیاه نشاندند و
گردن زدند.

نماز گزاردم و قتلِ عام شدم
که رافضی‌ام دانستند.
نماز گزاردم و قتلِ عام شدم
که قِرمَطی‌ام دانستند.
آنگاه قرار نهادند که ما و برادرانِمان یکدیگر را بکشیم و
این
کوتاه‌ترین طریقِ وصولِ به بهشت بود!

به یاد آر
که تنها دست‌آوردِ کشتار
جُل‌پاره‌ی بی‌قدرِ عورتِ ما بود.

خوش‌بینیِ‌ برادرت تُرکان را آواز داد
تو را و مرا گردن زدند.
سفاهتِ من چنگیزیان را آواز داد
تو را و همگان را گردن زدند.
یوغِ ورزاو بر گردنِمان نهادند.
گاوآهن بر ما بستند
بر گُرده‌مان نشستند
و گورستانی چندان بی‌مرز شیار کردند
که بازماندگان را
هنوز از چشم
خونابه روان است.

کوچِ غریب را به یاد آر
از غُربتی به غُربتِ دیگر،
تا جُستجوی ایمان
تنها فضیلتِ ما باشد.

به یاد آر:
تاریخِ ما بی‌قراری بود
نه باوری
نه وطنی.



@Blackfishvoice

آمریکا از ۱۱ سپتامبر ۲۰۰۱ که جرج بوش از آغاز 《جنگ‌های صلیبی جدید》خبر داد تا پایانِ ۲۰۱۹ ۸۰۰ میلیارد دلار در افغانستان هزینه کرد تا طالبان را نابود کند. در پایان طالبانِ بازسازی شده‌ و تازه نفس را به‌عنوان نیروی سیاسی به رسميت شناخت و رفت.
با وجود تجربه‌ی حی و حاضرِ عراق و افغانستان که در پی مداخله‌ی نظامی جنايت‌کاران جنگیِ ناتو به محل تولید مثلِ بدوی‌ترین نیروهای سیاسی تبدیل شده‌اند، برخی از به اصطلاح مخالفان جمهوری اسلامی در عطش حمله‌ی نظامی و جنگ به سر می‌برند. از جمله مریم معمارصادقی، مدیر 《مؤسسه توانا》( بخوانید اتاقِ فکرِ جنگ ) که جنگ را واسطه‌ی احقاق 《کرامت انسانی》می‌داند و طالب‌تر از طالبان برای بازتولید توحش و جنایت علیه بشریت تبلیغ می‌کند.
《کرامت انسانی 》افغانستانی‌های امروز را باید بالا آورد روی صورت معمارصادقی‌ها و فرشگردی‌هایی که در کسوت اپوزيسيونِ آزادی‌خواه هیچ چیز نیستند مگر دلال‌های بی‌صفتی که از اشک و خونِ مردمانِ افغانستانی، عراقی، یمنی، لیبیایی و ... پول به جیب می‌زنند.


#امپریالیسم #صنعت_جنگ #امپریالیسم_بشردوستانه #جنگ‌_بشردوستانه #موسسه_توانا
#آمریکا_یاور_ارتجاع


@Blackfishvoice

واقعیتْ، آن آدم بدبینی است که مردم گوش‌هایشان را بر حرف‌های خائنانهٔ او می‌بندند. از آنجا که حقیقت، در بیشتر مواقع، به اندازهٔ کافی ناخوشایند است، باید با اراده‌ای محکم و آهنین بر آن غلبه کرد... خوش‌بینی دشمن امید است، یعنی همان چیزی که بدان احتیاج داریم، آن هم درست به این دلیل که با امید می‌توانیم اعتراف کنیم که شرایط چقدر وخیم است.

تری ایگلتون
امید بدون خوش‌بینی


#هرات



@Blackfishvoice

طالبان دختران افغانستانی را به غنیمت می‌گیرند برای تجاوز، آخوند اصلاح‌طلب نگرانِ اضطراب پدران‌شان است‌. هیچ تفاوتی بین نگاه طالبانی و شیعی به زن نیست. در نگاه هر دو زن کالاست؛ جزو مایملک شوهر است یا بخشی از اموال پدر.



@Blackfishvoice

اگر کسی پرسید 《هارت و پورت الکی چه شکلیه》 این ویدئوی اشرف غنی را نشان‌اش دهید.

مردکِ حقیر و فاسد و دست‌نشانده وقتی ادای فرماندهانِ مقتدر را در‌می‌آورد چقدر نفرت‌انگیزتر می‌شود.


@Blackfishvoice

《در کره‌ی جنوبی در پارکینگ‌ها جوری طراحی شده که ماشین‌های آمریکائی بزرگ داخل نتونن برن تا مردم ماشین‌های ساخت کره‌ی جنوبی بخرن》.

این فرد به‌عنوان وزیر کار دولت رئیسی به مجلس معرفی شده است.



@Blackfishvoice

مدیونید اگر گمان کنید که اپوزيسيونِ عشق آمریکا دغدغه‌ی 《مردم》و 《آزادی》دارد. چرا که نانِ خیلی از این‌ها در گرو سرکوب مردم ایران توسط جمهوری اسلامی است. هر انسانی که توسط دستگاه سرکوب در ایران زندانی و کشته می‌شود نزد این اپوزيسيون فقط یک عدد جدید است برای سندسازی و کسب درآمد.
این وضعیت به‌قدری جذاب و نان و آب‌دار است که طرف در لس‌آنجلس یک هشتگ را به‌عنوان 《پروژه‌ی اجرایی》و 《سازمان غیرانتفاعی 》ثبت کرده تا صرفا با بازنشر عکس‌های سوزناک از زندگی تباهِ کارگر و معلم و زنان ایران و الصاق بِرَندِ #زندگی_نرمال از کارفرمای خود حقوق و مزایا دریافت کند.
بنابراین هر تعداد عکس بیشتر و دردناک‌تر یعنی رونق بیشتر دکان آقای ابراهیم‌زاده. حالا فکر می‌کنید امثال ابراهیم‌زاده یک درصد مایل‌اند که بساطِ تبعیض سیستماتیک و غارت جمع شود؟
معلوم است که نه! اگر جمع شود آقای ابراهیم‌زاده از #کارآفرین به بیکار تبدیل می‌شود.




@Blackfishvoice

علیه ظریف/سلیمانی، اصلاح‌طلب/اصولگرا و طالبان هارت و پورت می‌کنند ولی وقتی نظر مشعشع‌شان در مورد زنان را ابراز می‌کنند، دم خروس‌شان بیرون می‌زند که هیچ تفاوت بنیادینی با جمهوری اسلامی و طالبان ندارند:
برای سلطنت‌طلب و پان‌ایرانیست و شوونیست هم زن بخشی از اموال‌شان است.
چنان‌که وقتی از حمله‌ی طالبان ابراز نگرانی می‌‌کنند زن و خاک را هم‌سنگ و به عنوان بخشی از دارایی مرد ایرانی قلمداد می‌کنند.
انگار نه انگار که زنان چهل سال است در صف نخست مقاومت/مبارزه‌ علیه ارتجاع هستند.

دوست عزیز؛ نظرت را درباره‌ی زنان صریح بگو تا بگوئیم که باقی عربده‌کشی‌های آزادی‌خواهانه‌ات صادقانه است یا ریاکارانه.




@Blackfishvoice

اکتبر ۱۹۸۱ مارگارت تاچر در کمپ طالبان در مرز پاکستان:

《شما کشورتان را ترک کردید چون نمی‌خواستید تحت سلطه یک نظام کمونیست و منکر خدا زندگی کنید، نظامی که تلاش داشت دین و استقلال شما را نابود کند، و می‌خواهم بگویم که قلب مردم در جهان آزاد با شماست.》



#علیه_فراموشی #امپریالیسم



@Blackfishvoice

یونیسف: ظرف ۷۲ ساعت اخیر ۱۷۲ کودک در افغانستان کشته شده‌اند.


@Blackfishvoice

در چنین روزی ۱۴ آگوست ۱۸۶۵، نویسنده، روزنامه نگار و وکیل آنارشیست پیترو گوری*، در شهر مسینا در ایتالیا متولد شد. او مانیفست کمونیست را به ایتالیایی ترجمه کرد، اما بیشتر با فعالیت های سیاسی اش و همچنین به خاطر سرودن چندی از مشهورترین ترانه های آنارشیستی اواخر قرن نوزدهم شناخته می شود.او مکرراً به زندان محکوم شد و مجبور شد از کشور بگریزد.

یکی از ترانه های او با عنوان «بدرود لوگانو»* درسال ١٨٩٥ بر روی یک ملودی فولکور توسکانی نوشته شد. هنگام نوشته این ترانه او در سوئیس بود، جایی که بعد از کشته شدن رئیس جمهور فرانسه توسط یک آنارشیست و فشار زیاد بر آنارشیست ها و سوسیالیت ها به آن گریخت.
او در لوگانو به همراه صد و پنجاه مبارز تبعیدی دیگر دستگیر شد که همگی اخراج شدند. هنگامی که آنها را در برف با دست های بسته به سمت مرز می بردند، او با چشمانی اشکبار برای آخرین بار به لوگانو نگاه کرد.این ترانه یکی از محبوب ترین ترانه های سیاسی قرن بیستم شد و افراد زیادی آن را اجرا کردند.

* Pietro Gori
* Addio a Lugano - Farewell to Lugano

@TarTaKar