✅حمایت بین المللی از ۲۸ فروردین روز چهارمحال و بختیاری و روز جهانی مخالفت با انتقال آب

📝#زیست_آنلاین

🔵همزمان با نام گذاری روز ۲۸ فروردین به عنوان «روز چهارمحال بختیاری» و روز جهانی مخالفت با انتقال آب تشکل های محیط زیستی از سراسر جهان با صدور بیانیه روز ۲۸ فروردین را به فعالان محیط زیست تبریک گفتند.


🖇برای خواندن متن کامل بیانیه اینجا کلیک کنید👇👇👇
https://www.zistonline.com/url/1/80523


#مدیریت_صحیح_آب_راهی_به_سوی_توسعه_پایدار


🆔@ZistonlineNews

🔵🔵🔵 بیانیه‌ی روز جهانی مخالفت با انتقال آب با تاکید بر لزوم تحقیق و تفحص از پروژه های آبی وزارت نیرو صادر شد


🔹 جمعی از تشکل های مردم نهاد حوزه های مختلف از سراسر کشور به مناسبت 28 فروردین روز جهانی مخالفت با انتقال آب و روز چهارمحال بختیاری بیانیه ایی منتشر کردند. در این بیانیه که مورد حمایت نمایندگان ١٨٨۶ شورای مردمی شهر و روستای استان چهارمحال بختیاری ؛ سندیکاهای روزنامه نگاران؛ تشکل های کشاورزی؛ تشکل های میراث فرهنگی؛ تعاونی های روستایی ؛ تشکل های زنان و بسیاری از تشکل های محیط زیستی از سراسر ایران قرار گرفته است.بر توقف سد سازی و پروژه های انتقال آب حوضه ایی برای نجات جوامع محلی و حفظ زیست کره تاکید شده است.گفتنی است در روز 28 فروردین سال 1393 نزدیک 30 هزار نفر از شهروندان استان چهارمحال بختیاری در اعتراض به پروژه های سد سازی و انتقال آب از کارون تجمع اعتراضی کردند.

@sedayepayeab1

🔹 متن کامل بیانیه را در لینک زیر بخوانید👇

http://www.watermag.ir/a/39ekdkf4/%D8%AD%D9%85%D8%A7%DB%8C%D8%AA_

✔️ همزمان با ۲۸ فروردین روز جهانی مخالفت با انتقال آب دومین شماره نشریه محیط زیستی بلوط منتشر شد

🔹 منحرف کردن اهداف شعار امسال توسط افراد سودجو و فرصت‌طلب

🔹 مقدمه‌ای بر ضرورت انحلال شورای عالی آب و طرح ایده پارلمان آب

🔹 پروژه‌های انتقال آب رودخانه‌ی زاب کوچک را تهدید می‌کند

🔹 زنان در خط مقدم رویارویی با چالش های پروژه های آب

🔹 اثرات زودگذر پروژه‌هایی پرهزینه

🔹 بررسی اثرات انتقال آب از سرشاخه‌های رودخانه کارون بر استان خوزستان

🔹 نقد فرهنگ بی کیفری و ضرورت مقاومت در برابر جرم دولتی

📌 بلوط آمادگی دارد به عنوان تریبون مستقل جنبش محیط زیستی مطالب انتقادی فعالان و تشکل های محیط زیستی کشور را منتشر کند.

@sedayepayeab1

▪️مقصران بحران آب

🖋محمدرضا جعفری

✔️این وضعیت بحران یا تنش آبی در سال جاری است وقتی که مدیرکل دفتر مدیریت مصرف و ارتقای بهره‌وری آب و آبفای وزارت نیرو در تاریخ 4 اردیبهشت 1400 گفت: 200 شهر در کشور به علت کاهش بارش‌ها و کافی نبودن تجهیزات و تاسیسات آب رسانی و دسترسی به آب سالم و پایدار به تنش آبی گرفتار خواهند شد(خبرگزاری صداوسیما). این وضعیت اما جدید نیست و تازگی ندارد. وقتی عبدالرضا رحمانی فضلی، وزیر کشور، در مصاحبه با روزنامۀ کارگزاران(7 مرداد 1397)، با تاکید بر این‌که زمینه‌های تبدیل بحران آب به یک بحران اجتماعی بزرگ فراهم است، هشدار داد که تا پنج سال دیگر مهاجرت اقلیمی چهره ایران را تغییر می‌دهد، یعنی با مساله یا بحرانی مواجه ایم که دامنه و شدت آن گسترۀ وسیعی از سرزمین و مردم را در بر می‌گیرد. ادامۀ صحبت‌های او شمایی از این وسعتِ سرزمینی و شدتِ تاثیرگذاری بر حیاتِ انسانی را ترسیم می‌کند. به گفتۀ او، مهاجرت‌های وسیعی به مرکز و شمال ایران از مناطقی که با خشکسالی درگیرند، درحال شکل‌گیری است که با ادامۀ این روند تا پنج سال دیگر چهرۀ ایران ازهمه نظر تغییر خواهد کرد و هم‌چنین کشور در ۱۰ سال آینده با فاجعه‌ای بزرگ مواجه می‌شود. این هشدار از آنجا جدی می‌شود که از زبان کسی می‌آید که دسترسی به آمارهای دقیق و احتمالاً محرمانه دارد. جدیتِ ماجرا با هشدار رییس سازمان هواشناسی مبنی بر به خطر افتادن امنیت غذایی و افزایش بیماری‌ها به‌خاطر خشکسالیِ انباشت‌شده و سخنان معاون وزیر نیرو درمورد بروز خشکسالیِ مستمر در ایران پر رنگ‌تر می‌شود. بر این‌ها می شود صحبت‌های وزیر نیرو را نقل کرد که ماهی پیش‌تر از وجود تنش آبی در 334 شهر با جمعیتی بالغ بر 35 میلیون نفر گفته بود (1 اردیبهشت 1397) و کمی بعدتر، قطعی آب در دو شهر آبادان و خرمشهر، در کرانۀ کارون و اروند و بهمنشیر را شاهدمثال همۀ هشدارها کرد. اینها یعنی ما با تداوم یک وضعیت بحرانی مواجه‌ایم.

#بحران_آب
#تنش_آبی

@Azegaar

🖇متن کامل👇🏻

https://vrgl.ir/BjXwB

#الهه_موسوی: اگر چه گفتی صلاحیت ریاست جمهوری نداری و تحصیلاتت چهارم ابتدایی است و از اقتصاد و سیاست و دیگر علوم چیزی نمی دانی، اما وقتی از اهمیت محیط زیست گفتی معلوم شد خیلی بیشتر از تکنوکرات هایی می دانی که هنوز نفهمیده اند برای توسعه و آبادانی، ابتدا باید منابع پایه را به درستی حفاظت کرد. درود بر تو مرد که نشان دادی شعور، چیزی فراتر از تحصیلات آکادمیک صرف است و دانش بومی ارزشی بسیار فراتر از مدارک کاغذی بی لحاظ ویژگی های سرزمینی و منطقه ای دارد. همان شعوری که فلات ایران را طی قرن های متمادی، با وجود کم آبی، مامن آبادترین تمدن های بشری کرد.
زنده باشی مرد... عزت زیاد...

#توسعه_پایدار
#دانش_بومی
#محیط_زیست

@irannaturalresources

▪️بحران آب: خواب پیشرفت؛ سودای عظمت

▫️نقدی بر سیاست‌های راهبردی محیط زیست

🖋محمدرضا جعفری

➖بحران بی‌آبی در کشور به مرزهای بحرانی خود رسیده اما این بحران در بستری تاریخی، نه جدید است و بی‌سابقه و نه غیرقابل پیش‌بینی.

➖انتقاد شدید رییس سازمان محیط زیست از سیاست های کلان کشور؛
کلانتری: ایران درحال محو شدن است/ جنگ آب از استان ها به روستاها می رسد.

✔️اگر بخواهیم جمله‌ای از «کارل مارکس» به این مضمون که «اصلاح آگاهی مختصرا در این جمله خلاصه می‌شود: بیدار کردن جهان از خوابی که در مورد خویش می‌بیند.» را به شکل هم‌زمانی و در رابطه‌ خاص با وضعیت امروز ایران از منظر اکولوژیکی و زیست‌محیطی، به‌ویژه بحران آب با پیامدهای عمیق و گسترده‌اش بر محیط‌زیست طبیعی و جامعه در نظر بگیریم، از کجا باید آغاز کنیم؟ ما در نسبت خود با جهان محسوسات و جهان طبیعی کدام خواب اشتباه را دیده‌ایم یا به تعبیر نادرست آن برآمده‌ایم؟

#بحران_آب

@Azegaar

🖇 متن کامل👇🏻

https://vrgl.ir/YwPX4

▪️آزمون و خطا در اکتشاف نفت و گاز در گلستان

▫️آیا در گلستان هیچ جایگزین دیگری برای توسعه وجود ندارد؟

✔️کارشناسان می‌گویند اگر گاز و نفتی در این منطقه وجود داشته باشد و ازلحاظ اقتصادی مقرون‌به‌صرفه است باید به این مسئله پی‌برد که استخراج نفت و گاز چقدر به منابع زیست‌محیطی و اکوسیستم آن منطقه صدمه وارد می‌کند یعنی قبل از آنکه دولت تصمیمی بگیرد منابعی که اکتشاف در این منطقه ازلحاظ اقتصادی و میزان مقرون‌به‌صرفه است باید با استفاده از نظرات کارشناسان محیط‌زیست تصمیم گرفته شود که استخراج نفت و گاز در بازه زمانی کوتاه‌مدت یا میان‌مدت و بلندمدت چقدر به اکوسیستم منطقه‌ای و تالاب‌ها آسیب می‌زند.

بخشی از مشکل ریز گردها در استان خوزستان از چاه‌های نفت حفرشده برای اکتشافات است که این اقدام به خشک شدن تالاب‌های منطقه نیز دامن زده است. ازاین‌رو، ادامه فعالیت‌های اکتشاف نفت و گاز در استان گلستان موجی از نگرانی‌های کنشگران حوزه محیط‌زیست را نیز به همراه داشته است.

➖اعظم بهرامی کنشگر حوزه محیط‌زیست می‌گوید: «در منطقه گمیشان از دهه ۳۰ تعداد ده تا پانزده چاه نفت حفر شد و بیش از هشتاد تا نود درصد آن خالی بود  و به یک منبع قابل‌توجهی برای استخراج نرسید. به‌این‌ترتیب این نشان می‌دهد که حتی موضوع جدید سرمایه‌گذاری برای استخراج نفت و گاز که مبالغ بسیار زیادی هم برای آن گفته‌شده با میلیون‌ها یورو؛ خب آیا واقعاً پروژه تحقیقاتی روی آن انجام‌شده که چقدر این منابع قابل‌دسترس هستند و چقدر ارزش استفاده کردن دارند و واقعاً چطور هیچ جایگزینی نمی‌توانند برایش پیدا کنند برای اینکه داریم درباره دریای خزر حرف می‌زنیم که دارای منابع گاز و نفت است. اگر واقعاً برای زیست وزندگی مردم آنجا استفاده از این انرژی گاز انقدر انتقال‌اش مشکلات مهمی داشته و این مسئله اساسی است به نظرم که آیا کار پژوهشی و تحقیقاتی‌اش روشن و شفاف انجام‌شده؟ اگر انجام‌شده آیا آسیب‌های محیط‌زیستی‌اش در نظر گرفته‌شده؟ برای اینکه ما داریم در مورد یک منطقه به‌شدت شکننده حرف می‌زنیم چه استخراج در نزدیکی منطقه ساحلی باشد و چه در منطقه جنگلی باشد می‌تواند به‌شدت آسیب‌رسان باشد و به نظر من این برآورد هزینه محیط زیستی که تحمیل می‌کند به منطقه هم باید به شکل دقیقی مشخص و روشن باشد.»

https://amp.dw.com/fa-ir/آیا-استخراج-نفت-در-استان-گلستان-به-سود-منطقه-است/a-57563388?__twitter_impression=true

@Azegaar

در این مقاله، بحث می‌شود که چرا اندیشه‌ی متداولِ تقابل انتزاعی بین انسان‌ها و حیوانات، نه‌تنها در جایی که برای توصیف، پنهان‌کردن و توجیه بهره‌کشی و ستم بر حیوانات استفاده می‌شود، اشتباه است، بلکه در مواردی که از آن‌ها برای نکوهش و توضیح آن به‌کار گرفته می‌شود نیز اشتباه است.... سپس بقیه‌ی مقاله به ترسیم مفهومی تاریخی - ماتریالیستی از سرمایه‌ی حیوانی بر اساس کار سترگ مارکس - سرمایه - اختصاص داده شده است. ... هدف از تکوین مفهوم جدید سرمایه‌ی حیوانی، تقویت تحلیل استثمار و ستم بر حیوانات در سرمایه‌داری است.
_________
👈متن کامل مقاله

▪️ سلب مالکیت عمومی از دریاچه زریبار در مریوان

▫️حفظ محیط زیست به سود مردم یا ثروتمندان؟

🖋عادل ایرانخواه

✔️هیچ‌کس نیست که گذرش به مریوان بیفتد و به دریاچهء زریبار نرود. همان‌طور که هیچ اهل مریوانی هم نیست که هفته‌ای یک بار گذرش به زریبار و اطرافِ آن نیفتد. پس از راه افتادنِ جنبشِ مردمیِ "شکستنِ اسلحه" نیز، زریبار علاوه بر انسان‌ها، گونه‌های دیگری از جانوران و پرندگان را گردِ خود آورده، تا بخشنده‌تر و زیباتر باشد. اما ما فرودستان عادت داریم که بپرسیم برای چه کسی؟! برای چه کسی زیباتر و بخشنده‌تر شده؟! روندی شوم در جریان است که به دور از حساسی‌تهای مردم، احزاب، نهادها و فعالینِ مدنی، سیاسی و زیست‌محیطی، زریبار را به سرنوشتی دچار می‌کند که پیش‌تر برای مواردِ مشابه، رخ داده و نیز رخ خواهد داد. سلبِ مالکیت از اکثریتِ مردم به نفعِ اقلیتی مرفه!

دیگر زریبار متعلق به همگان نیست. بلکه از خلالِ حصارکشی‌ها و ویلاسازی‌هایِ اطرافِ آن، بدل به ملکِ شخصیِ صاحبانِ ثروت و قدرت شده است. اکثریتِ مردم فقط می‌توانند چون رهگذری از آنجا عبور کنند، اما انحصارِ زریبار به دستِ اقلیتی‌است که ظاهرن با پول‌شان، توانسته‌اند، طبیعت و قانون را هم بخرند. و آیا طبیعت را می‌توان خرید و فروخت؟ طبیعتی که حتی متعلق به یک نسل نیست، چه برسد به عدهء معدودی از یک نسل!

فسادی که در تمامِ سطوح گسترده شده، به زریبار هم چوبِ حراج زده و آن را به نوکیسگان فروخته است. ثروتمندانی که فقط نفع و لذتِ شخصی‌شان را می‌شناسند. حاشیهء جاده و مرتع را مصادره کرده‌اند و فخرفروشانه، کاخهای‌شان را در طبیعتی که متعلق به ماست، برافراشته‌اند. قانونِ فاسد و نهادهایِ فاسدتر نه تنها چنین غصبی را موجب شده‌اند، بلکه تباه‌تر اینکه اذهانِ مردم را هم فاسد ساخته‌اند. مردم طبیعی می‌انگارند که دور تا دورِ زریبار حصارکشی شود و دسترسی آنها را نه تنها به دریاچه، بلکه به مراتع و کوه‌های اطراف محدود کند! اینکه همه چیز قابل خرید و فروش است، برای مردم بدل به بدیهی‌ترین قانون شده است و هرکس فقط می خواهد تکه‌ای از طبیعت را تصاحب کند. فسادی که همه کمابیش در آن سهیم‌اند. هرکس که بتواند تکه ای از آن را می کند، تا به شکلِ مضحکی شبیهِ کشتی نشستگانی باشند که هرکس فقط قسمتِ خودش را سوراخ می کند! هرکسی که پولش اجازه دهد حصار می‌کشد، چاه می کند و به طبع آلودگی ایجاد می‌کند و آب‌های زیرزمینی را که زریبار از آن تشکیل شده، آلوده می‌کند و شاید بخشکاند.

✔️ دوستدارانِ محیط زیست، به درستی مردم را به مراقبت از طبیعت و علی‌الخصوص زریبار تشویق و تهییج می‌کنند. و تلخ آنکه جان‌های شریفی از آنها جان‌شان را برای حفاظت از محیط زیست باختند. شوربختانه اما پرسشِ بنیادینی اینجا درمی‌گیرد؛ چرا باید ما در حفظِ طبیعتی کوشا باشیم، که ملکِ شخصیِ ثروتمندان شده است؟! مادامی که طبیعت از آنِ همگان نباشد، توصیه برایِ نگهداری آن، نصیحتی ایدئولوژیک است! چرا باید در حفظِ املاکِ شخصیِ ثروتمندان کوشا باشیم؟ آیا اگر کسی به شما بگوید بیایید و ملکِ من را تمیز کنید. کتکش نخواهید زد؟ ابلهانه نیست که از طبیعتی نگهداری کنید که ملکِ طلقِ پولدارها شده و خوش آب و هواترین و خوش‌منظره‌ترین نقاطش به تصرفِ فرادستان درآمده؟ آیا حافظانِ محیط زیست جان و تنشان را نثارِ آتش کردند تا نوکیسگان در ویلاهایشان از طبیعتِ زیبا لذت ببرند؟ طبیعت، سهمِ اغنیا و نگهداریِ آن، سهمِ فقرا؟! این دیگر چه اخلاقیاتِ مزورانه‌ای‌ است؟ دوستدارانِ طبیعت و جنبش‌هایِ زیست محیطی نمی‌توانند بدونِ اینکه طبیعت از آنِ همگان باشد، همگان را به نگهداری از طبیعت توصیه کنند. اگر طبیعت متعلق به همهء مردم باشد، خودبه خود، همهء مردم در حفظِ آن کوشا خواهند بود.

پ،ن: تصویر ضمیمه نشان می‌دهد که سرتاسر دریاچه با ساخت و سازهای خصوصی مورد دخل و تصرف قرار گرفته است.

#سلب_مالکیت

@Azegaar

🖇منبع:
جامعه‌شناسی
@IRANSOCIOLOGY

▪️چشم‌اندازی نو در تغییرات بنیادین

🖋محمدرضا جعفری

▫️به بهانۀ بیست‌ودوم ماه MAY مصادف با اول یا دوم خردادماه هر سال که از سوی سازمان ملل متحد روز جهانی تنوع زیستی، نام گرفته است به هدف افزایش درک و آگاهی مردم جهان از اهمیت مسائل مربوط به تنوع زیستی.

➖براساس گزارش "هیات بین‌دولتی تنوع زیستی و خدمات اکوسیستم" (IPBES) وابسته به سازمان ملل پیرامون انقراض بزرگ در سال 2019 ، خطر انقراض حدود یک میلیون گونه گیاهی و جانوری را در سراسر جهان تهدید می‌کند. بنا بر نتایج این پژوهشِ پردامنه و چند ساله در مورد معضلات جهانی، حدود یک میلیون گونه گیاهی و جانوری در سراسر جهان در معرض انقراض قرار دارند و بسیاری از آنها ممکن است "تا چند دهه دیگر" کاملا منقرض شوند.

✔️ انقراض حیوانات و گیاهان پدیده‌ی جدیدی نیست. بشر همواره در کار تعدی و تخریب زیستگاه گونه‌های غیر خود است. این مساله را تغییر کاربری عرصه‌های طبیعی، تغییراقلیم، پدیده‌های حدی و گرمایش جهانی تشدید کرده به طوری که برپایه‌ی گزارش‌های علمی موج ششم انقراض گونه‌های زیستی به دست بشر در راه است. یادداشت زیر درپی انتشار گزارش "هیات بین‌دولتی تنوع زیستی و خدمات اکوسیستم" (IPBES) وابسته به سازمان ملل پیرامون انقراض بزرگ نوشته شده است که به ریشه‌ها، نوع مواجهه و راه‌کارهای مقابله با تخریب روزافزون طبیعت و زیستمندان آن می‌پردازد.

#انقراض
#تغییراقلیم

@Azegaar

🖇 متن کامل👇🏻


https://vrgl.ir/VrrXS

پل سوئیزی (اقتصاددان): «از آنجا که راهی برای افزایش ظرفیت محیط زیست برای تحمل فشارهای [اقتصادی و جمعیتی] وارده بر آن وجود ندارد، تعدیل و اصلاح رابطه‌ی اقتصادی با محیط زیست باید کاملاً در طرف دیگر این معادله صورت گیرد. از آنجا که ناپایداری طبیعت در حال حاضر به مرحله‌ی خطرناکی رسیده است، به ناچار آنچه ضروری است نه کندکردن که تغییر روند زیربنایی در گرایش اقتصادی چند قرن اخیر است.»

#اکوسوسیالیسم

@Azegaar

اسید و آتش هدیه چاهای نفت به سرزمین جنوب/ ذبح محیط زیست زیر پای دلارهای نفتی/تنها 5 دستگاه MOT برای هزاران چاه نفت

📝اختصاصی #زیست_آنلاین :

با وجود دستور وزیر نفت، مبنی بر اینکه شرکت های استخراج کننده نفت موظف هستند برای حفظ محیط زیست و جلوگیری از هدر رفت نفت در چاهای نفتی از سیستم فرآورش یا M.O.T استفاده کنند، اما تاکنون تنها در تعداد اندکی از چاههای نفتی این سیستم پیاده سازی شده این در حالی است که یکی از مهمترین دلایل آلودگی شهرهای جنوبی کشور، عدم استفاده از سیستم M.O.T و سوزاندن ناگزیر نفت و اسید است.

عدم تناسب بین سیستم های موجود و چاها

در حال حاضر تنها ۳ دستگاه M.O.T در بخش خصوصی و ۲ دستگاه در بخش دولتی وجود دارد. در حالی که تنها در محدوده شهر اهواز حدود ۸۰۰ چاه نفتی مشغول به کار است. به یک معنی باوجود ۵ سیستم فرآورش، حتی دستور و ابلاغیه هم نمیتواند کاری از پیش ببرد.

تخلفات پابرجا است

سیستم M.O.T توسط چند شرکت داخلی تولید شده اما کارآیی لازم را ندارد و یا نظارت درستی بر فعالیت انها نمی شود، تا آنجا که بعضا فقط نسبت به استقرار دستگاههای ناکارآمد درعملیات اقدام و شبانه نفت و اسید مجددا توسط همین دستگاهها به گودال سوخت منتقل و آتش زده می شود و تنها درآمدی برای مافیای برخی شرکتهای سودجو ایجاد نموده است. به همین جهت استفاده از آن صرفا ظاهری است و همچنان شبها در مناطقی که نظارتی وجود ندارد، نفت اسیدی چاهها آتش زده می شود. از طرفی به دلیل این که سیستم مذبور ثبت داخل شده، اجازه واردات به آن داده نمی شود. در حالی که هزینه واردات آن پایینتر از نوع داخلی است.

چه کسی پاسخگو است؟

جزئیات بیشتر 👇👇

https://www.zistonline.com/news/84491/share/do


@ZistonlineNews
http://www.instagram.com/zistonline.news
http://www.zistonline.com

راه‌نمایی بر سرمایه‌داری، طبیعت و آینده‌ی کُره‌‌ی زمین:
_______________
✍️کشاورزی اسکان‌یافته، شهرها، حکومت - ملت‌ها، فناوری اطلاعات و هر سیمای دیگر جهان مدرن، همه‌ در عصری طولانی از خوش‌اقبالی اقلیمی پیش‌آمده‌اند. آن روزها پایان یافته‌اند. سطح دریاها در حال بالا آمدن است؛ پایداری اقلیم در حال کاهش است؛ میانگین‌های دما در حال افزایش‌اند؛ تمدن در عصری از زمین‌شناسی پدیدار شد که هولوسن نام دارد. کسانی عصر نوین اقلیمی ما را آنتروپوسن خوانده‌اند. زندگی هوشمند آینده خواهد دانست ما به این مرحله رسیدیم زیرا بعضی از انسان‌ها سیاهه‌ی فسیلی را با افزودن شگفتی‌هایی چون پرتوافشانی از بمب‌های هسته‌ای، پلاستیک‌های صنعت نفت و استخوان‌های مرغ‌ها پر کرده‌اند.
___________
👉https://wp.me/p2GDHh-52w

▪️آیا مصرف برق ایرانی ها نسبت به متوسط مصرف برق مردم دنیا بالاتر است؟

▫️آمارها چیز دیگری می‌گویند

✔️در کشوری که به ریشه‌های یک معضل درست نگاه نمی‌شود یا ناتوان از حل ریشه‌ای مشکل است وزیرش دو راه بیشتر ندارد:

یا مردم را به صرفه‌جویی و مصرف کمتر تشویق کند؛

یا از مردم عذرخواهی کند.


تحلیل و استنتاج: احسان سلطانی

@Azegaar

منبع:
@IRANSOCIOLOGY

▪️حفظ محیط زیست به سود چه کسی؟

‏✔️ از ⁧#مریوان⁩ خبر می‌رسد تقریباً تمام زمین‌های اطراف دریاچه‌ی ⁧#زریبار⁩ را تصرف کرده‌اند به حصارکشی و ویلاسازی، به طوری‌که امکان استفاده از ساحل برای مردم عادی وجود ندارد. حداعلای زمین‌خواری و جنگل‌خواری و کوه‌خواری و ساحل‌خواری در کشور اتفاق می‌افتد بی‌سروصدا و خزنده!

➖اگر حفاظت از طبیعت را وظیفه همگان بدانیم، استفاده از مواهب طبیعی هم «حق» همگان است بی‌هیچ حصر و ‌استثناء مگر اقدام به تخریب و تصرف و برهم زدن تعادل طبیعی. طبیعت ملک طلق هیچ‌کس نیست، عمومی و فرانسلی است. ایدئولوژی و روندهایی که طبیعت را همچون کالایی اختصاصی می‌بینند برای مصرف و تصرف شخصی، عاملان ناپایداری طبیعت و اضمحلال تدریجی آنند.

➖نسبت به تصرف، خصوصی‌سازی و سلب مالکیت عمومی از عرصه‌های طبیعی باید ایستاد. نگاهی که طبیعت را از آنِ فرد می‌داند به همان نسبت در مقابل نابودی عرصه‌هایی که در مالکیت خود نیست بی‌تفاوت است؛ چه بسا استفاده از منابع طبیعی تا حد نابودی را حق فردیِ خود و دیگر ثروتمندان و قدرت‌مندان بداند.

➖این ایدئولوژی همزمان به استثمار بی‌حد و مرز انسان و طبیعت می‌پردازد برای نفع فردی و استحصال ارزش و سود. به قول مارکس هنر غارت انسان و زمین باهم. تشویق مردم به حفظ زیست‌بوم و طبیعت باید همراه باشد با حذف هرگونه مالکیت خصوصی بر زمین و طبیعت.

➖اگر مصادره و بازگرداندن عرصه‌های تصرف‌شده در کشور منوط به تغییرات در ساختار اقتصادسیاسی کلان است، لااقل می‌توان در مقابل تصرف و خصوصی‌سازی عرصه‌های باقی‌مانده مثلا در همین #مریوان سکوت نکرد و با فشاراجتماعی، وقتی احزاب و تشکلهای مردم‌نهاد بی‌تفاوتند و نهادهای مسئول خاموش یا همدست، در مقابل این روند مقاومت کرد.

#سلب_مالکیت

@Azegaar


https://t.me/Azegaar/745

▪️چرا هدررفت بالایی در بخش کشاورزی وجود دارد؟

✔️برآوردها نشان می‌دهد که ضایعات سالانه کشاورزی در کشور به‌طور تقریبی می‌تواند بین ۱۶ تا ۱۸ میلیون نفر را سیر کند. این را عباس کشاورز، معاون امور تولیدات زراعی وزارت جهاد کشاورزی در همایش سالانه نهاده‌های کشاورزی گفته، و اضافه کرده است: «میزان آبی که از ضایعات از دست می‌دهیم، 3 /9 میلیارد مترمکعب است، در حالی که حتی در برخی مناطق یک مترمکعب آب هم برای ما حیاتی است.» در اینکه به اعداد و ارقام هنگفتی اشاره شده شکی وارد نیست اما سوال اینجاست که به چه علت، چنین حجمی از سرمایه رو به زوال می‌رود؟

➖مشکل آب در کشور یکی از مسائلی است که در صورت تداوم روند موجود، قابلیت تبدیل به یک بحران را دارد. با توجه به رشد سریع جمعیت طی سده اخیر، سرانه آب تجدیدپذیر سالانه کشور از میزان حدود 13 هزار مترمکعب در سال ۱۳۰۰ به حدود ۱۴۰۰ مترمکعب در سال ۱۳۹۲ تنزل یافته که با توجه به نزولات محدود جوی، کاهشی قابل ‌تامل است. از طرفی به دلیل استمرار کشاورزی سنتی و البته فاقد بهره‌وری، حجم آب هنگفتی در این بخش به صفر رسیده است. چنان که اکنون حدود 13 درصد از مساحت کل کشور به اراضی کشاورزی تخصیص یافته که برآوردها نشان می‌دهد حدود 90 درصد منابع آب کشور را مصرف می‌کند. این در حالی است که سهم ارزش‌افزوده کشاورزی از تولید ناخالص داخلی به زحمت به 10 درصد می‌رسد؛ سهمی که در اواخر دهه 1330 به 29 درصد هم رسیده بود. افزون بر این بررسی متوسط رشد شاخص بهره‌وری عوامل تولید در بخش کشاورزی در قیاس با سایر بخش‌ها نشان می‌دهد به استثنای نفت و گاز، این شاخص در سایر بخش‌ها نظیر صنعت، معدن، حمل و نقل، ارتباطات، آب، برق و گاز و سایر خدمات نرخ کمتری تجربه کرده است. همچنین طی سال‌های اخیر عملکرد زراعت در ایران برحسب کیلوگرم در هر هکتار در مقایسه با میانگین جهانی که روند رو به رشدی داشته، روندی تقریباً ثابت و بدون نوسان طی کرده است.

➖در مرحله داشت مسائل مختلفی از جمله عدم مبارزه اثربخش با آفات و علف‌های هرز، پدیده‌های طبیعی نظیر سیل، برودت و نظیر آن، استفاده از کودهای نامناسب و آبیاری بیش از اندازه سلامت محصولات را تهدید می‌کند که بخشی دیگر از ضایعات کشاورزی در نتیجه عدم توجه به این مسائل، حاصل می‌شود. پس از آن نوبت به مرحله برداشت می‌رسد که مسائلی همچون عدم رعایت زمان مناسب برداشت و نیز برداشت سنتی و غیراصولی به افزایش ضایعات در این مرحله دامن می‌زند. محصول کشاورزی اما پس از برداشت و در فاصله بین مزرعه تا سفره، سرنوشت‌های متفاوتی پیدا می‌کند. مطابق با آمارهای موجود در ایران بخش قابل توجهی از محصولات کشاورزی بدون اینکه به مصرف برسد در مراحل مختلف از بین می‌رود. بنابراین می‌توان آب و نهاده‌های مصرف‌شده برای تولید این محصولات بلامصرف را نیز شامل ضایعات قلمداد کرد. در کشورهای توسعه‌یافته اما به جای گسترش سطح زیر کشت، با سرمایه‌گذاری، به‌کارگیری تکنولوژی و البته آموزش و فرهنگ‌سازی، عمدتاً تاکید بر به حداقل رساندن ضایعات پس از برداشت وجود دارد.

🖇منبع:
تجارت فردا

@Azegaar

▪️تا انقلاب مهدی، سدسازی ادامه دارد!

▫️مدیرعامل شرکت توسعه منابع آب و نیروی ایران: تلاش می‌شود با توجه به توافق جدید ایران و چین و منابع مالی که این کشور در اختیار کشورمان قرار می‌دهد نسبت به ساخت سد بختیاری در بالادست رودخانه دز با هزینه 2 میلیارد یورو [به بهانه کنترل سیلاب و افزایش عمر سد دز] اقدام شود./خرداد 1400، ایرنا

✔️ کارشناسان: متناسب با شرایط بوم هر منطقه باید شیوه کنترل سیلاب استفاده شود.
➖اراضی شهری نیازمند استفاده از روش‌های تخصصی برای مهار سیلاب هستند.
➖روش کنترل سیلاب، فقط سدسازی نیست و باید از شیوه‌های دیگر نیز استفاده کرد.
➖ورود به ترسالی [کدام ترسالی؟]به این معنا نیست که باید دوباره سدسازی را آغاز کنیم.
➖بدترین ستم در حق خوزستان سدسازی در استان‌های بالادست است.
➖سد بختیاری تاثیر چندانی در مسأله افزایش عمر سد دز ندارد.

#سدسازی

@Azegaar

https://tn.ai/2005904

✔️ «از دیدگاه جامعه‌ای با شکل اقتصادی برتر و والاتر، مالکیت خصوصی افراد بر کره‌ی زمین درست همانقدر نامعقول و بی‌معنا است که مالکیت خصوصی انسانی بر انسان دیگر. حتی کل یک جامعه، یک ملت، یا همه‌ی جوامع موجود روی هم رفته نیز مالک کره‌ی زمین نیستند. آنان فقط متصرفان و استفاده‌کنندگان از آن‌اند که باید هم‌چون پدران مهربان خانواده زمین را در وضعیتی بهتر و بهبودیافته‌تر به نسل‌های پس از خود بسپارند.»

🖋کارل مارکس، جلد سه سرمایه

@Azegaar

https://t.me/Azegaar/757

▫️توییت‌خوان

#پتروشیمی_مسجدسلیمان

@Azegaar