⚫ اسماعیل بخشی نخستین بار در ۲۷ آبان ۱۳۹۷ پس از شرکت در یک تجمع مسالمت‌آمیز در دفاع از حقوق کارگران در شهر شوش بازداشت شد.
⚫ او پس از آزادی شجاعانه از شکنجه‌ها در زمان بازداشت سخن گفت؛
🔴 او گفت که بارها و بارها مورد ضرب و جرح قرار گرفته،
🔴 به دیوار کوبیده شده و به زمین پرت شده،
🔴 مورد انواع دشنام‌ها و توهین‌ها و تحقیر قرار گرفته،
🔴 به شلاق، تعرض جنسی و قتل تهدید شده،
🔴 اسماعیل بخشی به عفو بین‌الملل گفته بود که ماموران اطلاعات موهایش را می‌کشیدند، با مشت به تمام سر، صورت، گلو، سینه، شکم و کمرش می‌زدند و با چنگ گلویش را می‌گرفتند. ماموران پاهایش را از هم باز کرده و همین طور که فحش و دشنام می‌دادند به بیضه‌هایش مشت می‌زدند و مجبورش می‌کردند که علیه خود الفاظ رکیک به کار برد و خودش را تحقیر کند: «درد ضربه‌ها به طرز وحشتناکی شدید بود و من سه بار از هوش رفتم.»
⚫ به جای رسیدگی به ادعاهای اسماعیل بخشی در مورد شکنجه، او در ۳۰ دی ماه ۱۳۹۷ به طرز خشونت‌آمیزی بازداشت شد.
⚫ دفاع از حقوق کارگران جرم نیست، او حتا یک روز هم نباید زندانی باشد. هزاران نفر از فعالان عفو بین‌الملل در انگلیس و ترکیه با امضای دادخواست‌‌های آنلاین عفو بین‌الملل خواهان آزادی فوری و بی‌قید شرط اسماعیل بخشی و سیپده قلیان، دو مدافع حقوق کارگران شده‌اند. شما هم می‌توانید یکی از آن باشید؛
🔹 عفو بین‌الملل انگلیس
https://bit.ly/2GzUAbX
🔹 عفو بین‌الملل ترکیه
https://bit.ly/2U3PVDc
⚫ او پس از آزادی شجاعانه از شکنجه‌ها در زمان بازداشت سخن گفت؛
🔴 او گفت که بارها و بارها مورد ضرب و جرح قرار گرفته،
🔴 به دیوار کوبیده شده و به زمین پرت شده،
🔴 مورد انواع دشنام‌ها و توهین‌ها و تحقیر قرار گرفته،
🔴 به شلاق، تعرض جنسی و قتل تهدید شده،
🔴 اسماعیل بخشی به عفو بین‌الملل گفته بود که ماموران اطلاعات موهایش را می‌کشیدند، با مشت به تمام سر، صورت، گلو، سینه، شکم و کمرش می‌زدند و با چنگ گلویش را می‌گرفتند. ماموران پاهایش را از هم باز کرده و همین طور که فحش و دشنام می‌دادند به بیضه‌هایش مشت می‌زدند و مجبورش می‌کردند که علیه خود الفاظ رکیک به کار برد و خودش را تحقیر کند: «درد ضربه‌ها به طرز وحشتناکی شدید بود و من سه بار از هوش رفتم.»
⚫ به جای رسیدگی به ادعاهای اسماعیل بخشی در مورد شکنجه، او در ۳۰ دی ماه ۱۳۹۷ به طرز خشونت‌آمیزی بازداشت شد.
⚫ دفاع از حقوق کارگران جرم نیست، او حتا یک روز هم نباید زندانی باشد. هزاران نفر از فعالان عفو بین‌الملل در انگلیس و ترکیه با امضای دادخواست‌‌های آنلاین عفو بین‌الملل خواهان آزادی فوری و بی‌قید شرط اسماعیل بخشی و سیپده قلیان، دو مدافع حقوق کارگران شده‌اند. شما هم می‌توانید یکی از آن باشید؛
🔹 عفو بین‌الملل انگلیس
https://bit.ly/2GzUAbX
🔹 عفو بین‌الملل ترکیه
https://bit.ly/2U3PVDc
www.amnesty.org.uk
Take action to help individuals at risk and defend human rights
موج تازه‌ی حملات سایبری به روزنامه‌نگاران و مدافعان حقوق بشر در خاورمیانه و شمال آفریقا https://t.me/Amnesty_International/1377
📣 بنا به تحقیقات تازه‌ای که بخش «فن‌آوری عفو بین‌الملل» منتشر کرده است، سازمان‌دهندگان حملات سایبری (فیشینگ) که مدافعان حقوق بشر در خاورمیانه و شمال آفریقا را هدف قرار می‌دهند در حال طراحی تکنیک‌های هرچه پیچیده‌تری برای نفوذ و دست‌یابی به حساب‌های کاربری این افراد و گذشتن از سد ابزارهای امنیت دیجیتالی اند.
🔺 «عفو بین‌الملل» مشخصاً به سه شگردی اشاره می‌کند که سازمان‌دهندگان این حملات برای به دام انداختن افرادی به کار می‌گیرند که برای حفظ امنیت حساب‌های کاربری خود در فضای اینترنت از اقداماتِ تکمیلی کمک می‌گیرند. این شگردها شامل این موارد می‌شود: درخواست از کاربران برای ثبت رمز عبور (پس‌وورد) جدید در حساب‌های کاربری گوگل؛ فریب دادن آن‌ها و تشویق کردن‌شان به این که اجازه‌ی نصب برنامک‌هایی (اَپ‌ها) را بدهند که ادعا می‌شود «امنیت» حساب‌های کاربری آن‌ها در اوت‌لوک را تضمین می‌کند؛ و بهره‌برداری غیرقانونی برنامک‌های قانونیِ تأیید هویت و رمز عبور به منظور نفوذ به حساب‌های کاربری.
🔺 کلودیو گارنیری، کارشناس ارشد فن‌آوری در بخش «فن‌آوری عفو بین‌الملل»، می‌گوید: «مدافعان حقوق بشر در سرتاسر خاورمیانه و شمال آفریقا باید بسیار مراقب باشند. در همان حال که آن‌ها در استفاده از ابزارهای دیجیتالی برای حفظ امنیت حساب‌های کاربری خود مهارت بیشتری پیدا می‌کنند، سازمان‌دهندگان حملات هم در حال طراحی شیوه‌های جدید و پیچیده‌ای برای دور زدن آن ابزارها هستند.»
🔺 به گفته‌ی او، «حملات سایبری می‌تواند عواقب فاجعه‌باری برای مدافعان حقوق بشر و روزنامه‌نگاران در منطقه‌ی خاورمیانه و شمال آفریقا به بار بیاورد. این وضعیت بسیار پرمخاطره‌ای است – بسیاری از کنشگران، اگر حساب‌های کاربری اینترنتی‌شان هک شود، در معرض بازداشت خودسرانه، حبس، یا شکنجه و سایر بدرفتاری‌ها قرار می‌گیرند.»
🔺 بخش فن‌آوری عفو بین‌الملل گزارش جامعی منتشر کرده است که در آن به تشریح موج تازه‌ای از حملات سایبری پرداخته، و توضیحات مصور و رهنمودهای مبسوطی درباره‌ی مخاطرات موجود و نکات ایمنی نیز ارائه کرده است.
🔺 در ژوئیه‌ی ۲۰۱۹، چندین مدافع حقوق بشر در منطقه‌ی خاورمیانه و شمال آفریقا ایمیل‌های ویروسی و خرابکارانه‌ای را که دریافت کرده بودند در اختیار «عفو بین‌الملل» گذاشتند. ارسال این ایمیل‌ها نشانگر سازمان‌دهی کارزار تازه‌ای برای حملات سایبری است؛ به عقیده‌ی «عفو بین‌الملل»، این حملات را همان گروهی (یا افرادی در ارتباط نزدیک با آن) سازمان‌دهی کرده‌اند که «فن‌آوری عفو بین‌الملل» در دسامبر ۲۰۱۸ اقدامات آن‌ها را به صورت مستند تشریح کرده بود. پیچیده بودن این حملات به معنی آن است حتی اقدامات دفاعی مؤثر در مقابل فیشینگ، از جمله تأیید دومرحله‌ای رمز عبور، برای حفاظت کامل از حساب‌های کاربری مدافعان حقوق بشر کافی نیست.
🔹 لینک اطلاعیه مطبوعاتی عفو بین‌الملل به انگلیسی
https://bit.ly/2Zgt8e5
🔺 «عفو بین‌الملل» مشخصاً به سه شگردی اشاره می‌کند که سازمان‌دهندگان این حملات برای به دام انداختن افرادی به کار می‌گیرند که برای حفظ امنیت حساب‌های کاربری خود در فضای اینترنت از اقداماتِ تکمیلی کمک می‌گیرند. این شگردها شامل این موارد می‌شود: درخواست از کاربران برای ثبت رمز عبور (پس‌وورد) جدید در حساب‌های کاربری گوگل؛ فریب دادن آن‌ها و تشویق کردن‌شان به این که اجازه‌ی نصب برنامک‌هایی (اَپ‌ها) را بدهند که ادعا می‌شود «امنیت» حساب‌های کاربری آن‌ها در اوت‌لوک را تضمین می‌کند؛ و بهره‌برداری غیرقانونی برنامک‌های قانونیِ تأیید هویت و رمز عبور به منظور نفوذ به حساب‌های کاربری.
🔺 کلودیو گارنیری، کارشناس ارشد فن‌آوری در بخش «فن‌آوری عفو بین‌الملل»، می‌گوید: «مدافعان حقوق بشر در سرتاسر خاورمیانه و شمال آفریقا باید بسیار مراقب باشند. در همان حال که آن‌ها در استفاده از ابزارهای دیجیتالی برای حفظ امنیت حساب‌های کاربری خود مهارت بیشتری پیدا می‌کنند، سازمان‌دهندگان حملات هم در حال طراحی شیوه‌های جدید و پیچیده‌ای برای دور زدن آن ابزارها هستند.»
🔺 به گفته‌ی او، «حملات سایبری می‌تواند عواقب فاجعه‌باری برای مدافعان حقوق بشر و روزنامه‌نگاران در منطقه‌ی خاورمیانه و شمال آفریقا به بار بیاورد. این وضعیت بسیار پرمخاطره‌ای است – بسیاری از کنشگران، اگر حساب‌های کاربری اینترنتی‌شان هک شود، در معرض بازداشت خودسرانه، حبس، یا شکنجه و سایر بدرفتاری‌ها قرار می‌گیرند.»
🔺 بخش فن‌آوری عفو بین‌الملل گزارش جامعی منتشر کرده است که در آن به تشریح موج تازه‌ای از حملات سایبری پرداخته، و توضیحات مصور و رهنمودهای مبسوطی درباره‌ی مخاطرات موجود و نکات ایمنی نیز ارائه کرده است.
🔺 در ژوئیه‌ی ۲۰۱۹، چندین مدافع حقوق بشر در منطقه‌ی خاورمیانه و شمال آفریقا ایمیل‌های ویروسی و خرابکارانه‌ای را که دریافت کرده بودند در اختیار «عفو بین‌الملل» گذاشتند. ارسال این ایمیل‌ها نشانگر سازمان‌دهی کارزار تازه‌ای برای حملات سایبری است؛ به عقیده‌ی «عفو بین‌الملل»، این حملات را همان گروهی (یا افرادی در ارتباط نزدیک با آن) سازمان‌دهی کرده‌اند که «فن‌آوری عفو بین‌الملل» در دسامبر ۲۰۱۸ اقدامات آن‌ها را به صورت مستند تشریح کرده بود. پیچیده بودن این حملات به معنی آن است حتی اقدامات دفاعی مؤثر در مقابل فیشینگ، از جمله تأیید دومرحله‌ای رمز عبور، برای حفاظت کامل از حساب‌های کاربری مدافعان حقوق بشر کافی نیست.
🔹 لینک اطلاعیه مطبوعاتی عفو بین‌الملل به انگلیسی
https://bit.ly/2Zgt8e5
Amnesty International
MENA activists warned to be on high alert for sophisticated attacks
Attackers are developing ever more sophisticated phishing techniques
📣 آخرین اطلاعیه‌های مطبوعاتی عفو بین‌الملل؛
🔹 برزیل: قصور دولت سوخت آتش‌سوزی در سراسر آمازون است
https://bit.ly/2HjH6Rm
🔹 تانزانیا: دومین روزنامه‌نگار بازداشت شده در یک ماه باید فورا آزاد شود
https://bit.ly/30BuPPy
🔹 مصر: در مورد مرگ زندانی در بازداشت در زندان العقرب تحقیق کنید
https://bit.ly/2NyxLci
🔹 فرانسه: معنرضان جی.۷ نباید در معرض خشونت و بازداشت قرار گیرند
https://bit.ly/2Zdzlr0
🔹 میانمار: دو سال پس از آوارگی اقلیت روهینگا؛ مصونیت از مجازات برای سران ارتش
https://bit.ly/2TSuMMR
🔹 برزیل: قصور دولت سوخت آتش‌سوزی در سراسر آمازون است
https://bit.ly/2HjH6Rm
🔹 تانزانیا: دومین روزنامه‌نگار بازداشت شده در یک ماه باید فورا آزاد شود
https://bit.ly/30BuPPy
🔹 مصر: در مورد مرگ زندانی در بازداشت در زندان العقرب تحقیق کنید
https://bit.ly/2NyxLci
🔹 فرانسه: معنرضان جی.۷ نباید در معرض خشونت و بازداشت قرار گیرند
https://bit.ly/2Zdzlr0
🔹 میانمار: دو سال پس از آوارگی اقلیت روهینگا؛ مصونیت از مجازات برای سران ارتش
https://bit.ly/2TSuMMR
www.amnesty.org
Brazil's government failures are fueling wildfires across the Amazon
جهان چشم خود را به روی بحران گسترده ناپدیدسازی‌های قهری در ایران بسته است https://t.me/Amnesty_International/1381
📣عفو بین‌الملل در بیانیه‌ای مطبوعاتی که در آستانه‌ی ۷ شهریور، «روز جهانی قربانیان ناپدیدسازی قهری»، منتشر کرده می‌گوید امتناع مستمر مقام‌ها و مسئولان ایرانی از افشای سرنوشت و محل دفن هزاران مخالف و دگراندیش سیاسی، که در جریان کشتار زندانیان در سال ۱۳۶۷ قهراً ناپدید شده و طی روالی فراقضایی اعدام شدند، بحرانی به وجود آورده که جامعه‌ی جهانی چندین دهه آن را عمدتاً ندیده گرفته است.
▪️مرگ هزاران قربانی هنوز به ثبت نرسیده است؛
▪️هزاران جنازه ناپدیدشده در گورهای جمعیِ بی‌نشان، در نقاط مختلف کشور، دفن شده است؛
▪️بیش از ۳۰ سال است که مقام‌ها و مسئولان ایرانی از اقرار رسمی به وجود این گورهای جمعی امتناع کرده و مکان آن‌ها را مخفی نگه داشته‌اند؛
▪️و این موجب درد و رنج عظیم خانواده‌هایی شده است که هنوز به دنبال اطلاع یافتن از سرنوشت عزیزانِ خود و پیدا کردن اجساد و بقایای آنان هستند.
🔺فیلیپ لوتر، مدیر بخش تحقیقات و امور حقوقی خاورمیانه و شمال آفریقای عفو بین‌الملل، می‌گوید: «خانواده‌های افرادی که به صورت مخفیانه در جریان کشتار زندانیان در سال ۱۳۶۷ اعدام شدند هنوز در اضطراب و هراس به سر می‌برند. کابوس هزاران جنازه‌ی ناپدیدشده، همراه خانواده‌ها و بسیاری دیگر است، همچنان‌که مهر قساوت بر پیشانی سیستم قضایی کشور زده است.»
🔺«این تصور که کشتار ۱۳۶۷ در گذشته‌ی دور اتفاق افتاده و به امروز مربوط نیست اشتباه است. ارتکاب جرم ناپدیدسازی قهری در ابعاد گسترده همچنان ادامه دارد و با گذشت بیش از ۳۰ سال، خانواده‌های قربانیان همچنان از اضطراب و ابهام در مورد سرنوشت و محل دفن عزیزان‌شان عذاب می‌کشند.»
🔺در چارچوب قوانین بین‌المللی، مادام که یک دولت سرنوشت یا محل نگه‌داری قربانیان جرم «ناپدیدسازی قهری» را افشا نکند، ارتکاب این جرم متوقف شده محسوب نمی‌شود. اگر فرد ناپدیدشده جان باخته باشد، توقف جرم مستلزم تحویل جنازه‌ی قربانی به خانواده‌اش است.
🔺فیلیپ لوتر می‌گوید: «جنایت علیه بشریت دقیقاً همان چیزی است که این تعبیر از آن حکایت دارد: جنایتی آن‌چنان فجیع که نه فقط قربانیان و بازماندگان و کشور مورد نظر بلکه روح کل جامعه بشری را جریحه‌دار می‌کند.»
🔺به گفته‌ی او، «کشورهای عضو سازمان ملل باید از هر فرصتی، از جمله اجلاس آتی شورای حقوق بشر سازمان ملل برای بررسی ادواری کارنامه‌ی حقوق بشری ایران در ماه نوامبر، برای فشار آوردن بر دولت ایران استفاده کنند، تا این دولت محل گورهای جمعی را معرفی کرده و سرنوشت و محل دفن تمام قربانیان این فجایع را افشا کند.»
🔺عفو بین‌الملل سازمان ملل را به انجام تحقیقات مستقلی در مورد این کشتارهای فراقضایی و ناپدیدسازی‌های قهری فراخوانده است، تا حقیقت ماوقع را روشن کند، امکان تعقیب قضایی مظنونان و متهمان را فراهم آورد و جبران خسارت از بازماندگان و خانواده‌های قربانیان را ضمانت کند.
🔹دانلود فایل پی‌دی‌اف اطلاعیه مطبوعاتی عفو بین‌الملل به فارسی
https://t.me/Amnesty_International/1383
🔹لینک اطلاعیه مطبوعاتی عفو بین‌الملل به انگلیسی
https://bit.ly/2LahPKt
▪️مرگ هزاران قربانی هنوز به ثبت نرسیده است؛
▪️هزاران جنازه ناپدیدشده در گورهای جمعیِ بی‌نشان، در نقاط مختلف کشور، دفن شده است؛
▪️بیش از ۳۰ سال است که مقام‌ها و مسئولان ایرانی از اقرار رسمی به وجود این گورهای جمعی امتناع کرده و مکان آن‌ها را مخفی نگه داشته‌اند؛
▪️و این موجب درد و رنج عظیم خانواده‌هایی شده است که هنوز به دنبال اطلاع یافتن از سرنوشت عزیزانِ خود و پیدا کردن اجساد و بقایای آنان هستند.
🔺فیلیپ لوتر، مدیر بخش تحقیقات و امور حقوقی خاورمیانه و شمال آفریقای عفو بین‌الملل، می‌گوید: «خانواده‌های افرادی که به صورت مخفیانه در جریان کشتار زندانیان در سال ۱۳۶۷ اعدام شدند هنوز در اضطراب و هراس به سر می‌برند. کابوس هزاران جنازه‌ی ناپدیدشده، همراه خانواده‌ها و بسیاری دیگر است، همچنان‌که مهر قساوت بر پیشانی سیستم قضایی کشور زده است.»
🔺«این تصور که کشتار ۱۳۶۷ در گذشته‌ی دور اتفاق افتاده و به امروز مربوط نیست اشتباه است. ارتکاب جرم ناپدیدسازی قهری در ابعاد گسترده همچنان ادامه دارد و با گذشت بیش از ۳۰ سال، خانواده‌های قربانیان همچنان از اضطراب و ابهام در مورد سرنوشت و محل دفن عزیزان‌شان عذاب می‌کشند.»
🔺در چارچوب قوانین بین‌المللی، مادام که یک دولت سرنوشت یا محل نگه‌داری قربانیان جرم «ناپدیدسازی قهری» را افشا نکند، ارتکاب این جرم متوقف شده محسوب نمی‌شود. اگر فرد ناپدیدشده جان باخته باشد، توقف جرم مستلزم تحویل جنازه‌ی قربانی به خانواده‌اش است.
🔺فیلیپ لوتر می‌گوید: «جنایت علیه بشریت دقیقاً همان چیزی است که این تعبیر از آن حکایت دارد: جنایتی آن‌چنان فجیع که نه فقط قربانیان و بازماندگان و کشور مورد نظر بلکه روح کل جامعه بشری را جریحه‌دار می‌کند.»
🔺به گفته‌ی او، «کشورهای عضو سازمان ملل باید از هر فرصتی، از جمله اجلاس آتی شورای حقوق بشر سازمان ملل برای بررسی ادواری کارنامه‌ی حقوق بشری ایران در ماه نوامبر، برای فشار آوردن بر دولت ایران استفاده کنند، تا این دولت محل گورهای جمعی را معرفی کرده و سرنوشت و محل دفن تمام قربانیان این فجایع را افشا کند.»
🔺عفو بین‌الملل سازمان ملل را به انجام تحقیقات مستقلی در مورد این کشتارهای فراقضایی و ناپدیدسازی‌های قهری فراخوانده است، تا حقیقت ماوقع را روشن کند، امکان تعقیب قضایی مظنونان و متهمان را فراهم آورد و جبران خسارت از بازماندگان و خانواده‌های قربانیان را ضمانت کند.
🔹دانلود فایل پی‌دی‌اف اطلاعیه مطبوعاتی عفو بین‌الملل به فارسی
https://t.me/Amnesty_International/1383
🔹لینک اطلاعیه مطبوعاتی عفو بین‌الملل به انگلیسی
https://bit.ly/2LahPKt
Telegram
عفو بين الملل
دانلود فایل پی‌دی‌اف اطلاعیه مطبوعاتی عفو بین‌الملل؛ «جهان چشم خود را به روی بحران گسترده ناپدیدسازی‌های قهری در ایران بسته است»
دنیا_چشم_خود_را_به_روی_بحران_گسترده.pdf
135.1 KB
دانلود فایل پی‌دی‌اف اطلاعیه مطبوعاتی عفو بین‌الملل؛ «جهان چشم خود را به روی بحران گسترده ناپدیدسازی‌های قهری در ایران بسته است»
اسرار به خون آغشته کشتار ۶۷.pdf
8.6 MB
دانلود فایل پی‌دی‌اف گزارش عفو بین‌الملل به فارسی؛ «اسرار به خون آغشته؛ کشتار ۶۷ - جنایتی علیه بشریت که همچنان ادامه دارد»
⚫ ترجمه فارسی گزارش عفو بین‌الملل «اسرار به خون آغشته: کشتار ۶۷ - جنایتی علیه بشریت که همچنان ادامه دارد» امروز در ۳۰۰ صفحه همزمان با بیانه سازمان عفو بین‌الملل به مناسبت «روز جهانی قربانیان ناپدیدسازی قهری» منتشر شد.
🔹 عفو بین‌الملل در این گزارش، که نسخه انگلیسی آن در ماه دسامبر ۲۰۱۸ منتشر شده بود، نتیجه گرفته است که مقام‌ها و مسئولان ایرانی، با ادامه دادن به پنهان‌کاریِ سازمان‌یافته در مورد سرنوشت و محل دفن قربانیان اعدام‌های محرمانه و فراقضایی در سال ۱۳۶۷، همچنان در حال ارتکاب جرم «ناپدیدسازی قهری» در ابعاد گسترده و سازمان‌یافته هستند که به منزله‌ی «جنایت علیه بشریت» به شمار می‌رود.
https://t.me/Amnesty_International/1384
🔹 لینک انگلیسی و فارسی گزارش عفو بین‌الملل
https://www.amnesty.org/en/documents/mde13/9421/2018/en/
🔹 عفو بین‌الملل در این گزارش، که نسخه انگلیسی آن در ماه دسامبر ۲۰۱۸ منتشر شده بود، نتیجه گرفته است که مقام‌ها و مسئولان ایرانی، با ادامه دادن به پنهان‌کاریِ سازمان‌یافته در مورد سرنوشت و محل دفن قربانیان اعدام‌های محرمانه و فراقضایی در سال ۱۳۶۷، همچنان در حال ارتکاب جرم «ناپدیدسازی قهری» در ابعاد گسترده و سازمان‌یافته هستند که به منزله‌ی «جنایت علیه بشریت» به شمار می‌رود.
https://t.me/Amnesty_International/1384
🔹 لینک انگلیسی و فارسی گزارش عفو بین‌الملل
https://www.amnesty.org/en/documents/mde13/9421/2018/en/
This media is not supported in your browser
VIEW IN TELEGRAM
خانواده‌های افرادی که به صورت مخفیانه در جریان کشتار زندانیان در سال ۱۳۶۷ اعدام شدند هنوز در اضطراب و هراس به سر می‌برند. کابوس هزاران جنازه‌ی ناپدیدشده، همراه خانواده‌ها و بسیاری دیگر است، همچنان‌که مهر قساوت بر پیشانی سیستم قضایی کشور زده است.
This media is not supported in your browser
VIEW IN TELEGRAM
بحران گسترده ناپدیدسازی‌های قهری در ایران
مصاحبه با رها بحرینی پژوهشگر عفو بین‌الملل
رادیو فردا
مصاحبه با رها بحرینی پژوهشگر عفو بین‌الملل
رادیو فردا
This media is not supported in your browser
VIEW IN TELEGRAM
آیا پرونده "ناپدیدشدگان قهری" در ایران یک پرونده تاریخی است؟
▪️بخش اول
گفتگو با رها بحرینی حقوقدان و پژوهشگر سازمان عفو بین‌الملل
بی‌بی‌سی فارسی
▪️بخش اول
گفتگو با رها بحرینی حقوقدان و پژوهشگر سازمان عفو بین‌الملل
بی‌بی‌سی فارسی
Media is too big
VIEW IN TELEGRAM
یا پرونده "ناپدیدشدگان قهری" در ایران یک پرونده تاریخی است؟
▪️بخش دوم
گفتگو با رها بحرینی حقوقدان و پژوهشگر سازمان عفو بین‌الملل
بی‌بی‌سی فارسی
▪️بخش دوم
گفتگو با رها بحرینی حقوقدان و پژوهشگر سازمان عفو بین‌الملل
بی‌بی‌سی فارسی
⚫ مقام‌ها و مسئولان ایرانی جنازه‌ی هیچ‌یک از قربانیان کشتارهای فراقضایی سال ۱۳۶۷ را به خانوادههایشان تحویل نداده و به علاوه، در تلاش برای محو کردن هر نشانی از قربانیان، محل دفن اجساد را هم به اکثر خانواده‌ها اطلاع نداده‌اند.
▪ تا آن‌جا که عفو بین‌الملل اطلاع دارد، مقام‌ها و مسئولان نهایتاً فقط در پنج شهر (اهواز، اردبیل، ایلام، مشهد، و رودسر) به برخی از خانواده‌ها شفاهاً اعلام کرده‌اند که عزیزان‌شان در گورهای جمعی دفن شده‌اند و نشانی گورها را برای آن خانواده‌ها افشا کرده‌اند.
▪ با این حال، مقام‌ها و مسئولان ایرانی هرگز، رسماً و علناً، به وجود این گورهای جمعی یا سایر محل‌هایی در نقاط مختلف کشور اذعان نکرده‌اند که گمان می‌رود محل گورهای جمعی باشند؛ این در حالی است که بعضی از این محل‌ها مورد تخریب و هتک حرمت قرار گرفته‌اند.
▪ بنا به اطلاعات دریافتی عفو بین‌الملل، مقام‌ها و مسئولان در چندین شهر (از جمله بندر انزلی، اصفهان، مسجد سلیمان، شیراز، سمنان و تهران) محل تعدادی گور انفرادی را به اطلاع تعداد اندکی از خانواده‌ها رسانده و به آن‌ها اجازه‌ی نصب سنگ قبر داده‌اند، اما بسیاری از خانواده‌ها از این بیم دارند که ممکن است فریب‌شان داده باشند و آن گورها عملاً خالی باشند.
▪ در مورد تهران، بنا به یافته‌های عفو بین‌الملل، ۹۹ درصد از ۳۳۵ قبر واقع در گورستان بهشت زهرا، که مقام‌ها و مسئولان به عنوان محل دفن قربانیان کشتار۶۷ به خانواده‌ها معرفی کرده بودند، در سایت رسمی و اینترنتی بهشت زهرا به ثبت نرسیده و فقط سه مورد از آن‌ها ثبت شده است.
▪ گزارش‌هایی حاکی از آن منتشر شده است که این گورهای انفرادی در پاییز و زمستان ۱۳۶۸ احداث شده‌اند، بدون آن که نشانه‌ای از اقدامات قبلی برای حفر زمین و دفن اجساد در آن محوطه وجود داشته باشد.
▪ برخی از بازماندگان و خانواده‌های قربانیان گمان می‌کنند که ممکن است مقام‌ها و مسئولان نشانی این قبرها را به این منظور اعلام کرده‌اند که شمار کشته‌شدگان را اندک جلوه دهند و وانمود کنند که محل دفن اجساد آنان معلوم است.این عده از آن بیم دارند که قربانیانی که محل دفن‌شان اعلام شده نیز در گورهای جمعی بی‌نشان، در کنار هزاران قربانی دیگر، دفن شده باشند.
▪ در یک مورد، در تابستان ۱۳۹۶، اعضای خانواده‌ی یکی از قربانیان متوجه شدند که زمینِ زیر سنگ قبری که تصور می‌کردند عضو این خانواده چند دهه پیش در آن‌جا دفن شده عملاً خالی است و استخوان یا سایر بقایای انسانی در آن‌جا وجود ندارد.
▪ جست و جوی اسامی ثبت شده بیش از ۴۵۰۰ نفر از قربانیان در سامانه جست‌وجوی متوفی سازمان بهشت زهرا نشان می‌دهد که ۹۹ درصد از این اسامی در آن پایگاه اطلاعاتی ثبت نشده است.
▪ نامه‌هایی که عفو بین‌الملل در سال ۱۳۹۶ برای سازمان ثبت احوال کشور و سازمان بهشت زهرا در تهران فرستاده، و خواهان ارائه‌ی توضیحاتی در مورد این نواقص شده، بی‌جواب مانده است.
▪ حجم وسیع اسامیِ ثبت‌نشده در پایگاه‌های اطلاعاتی مربوط به سوابق دفن اجساد و نگرانی‌ها در خصوص این که برخی از گورهای مورد اشاره ممکن است خالی بوده باشند، نگرانی‌های جدی در این زمینه ایجاد کرده و ضرورت تحقیق و تفحص و واگشایی گورها به منظور کشف حقایق مربوط به سرنوشت هر قربانی و محل دفن جنازه‌ی او را هرچه بیشتر برجسته می‌کند.
🔹 دانلود فایل پی‌دی‌اف گزارش عفو بین‌الملل؛ «اسرار به خون آغشته؛ کشتار ۶۷ - جنایتی علیه بشریت که همچنان ادامه دارد»
https://t.me/Amnesty_International/1385
🔹 اطلاعیه مطبوعاتی عفو بین‌الملل؛ «دنیا چشم خود را به روی بحران گسترده ناپدیدسازی‌های قهری در ایران بسته است»
https://t.me/Amnesty_International/1377
▪ تا آن‌جا که عفو بین‌الملل اطلاع دارد، مقام‌ها و مسئولان نهایتاً فقط در پنج شهر (اهواز، اردبیل، ایلام، مشهد، و رودسر) به برخی از خانواده‌ها شفاهاً اعلام کرده‌اند که عزیزان‌شان در گورهای جمعی دفن شده‌اند و نشانی گورها را برای آن خانواده‌ها افشا کرده‌اند.
▪ با این حال، مقام‌ها و مسئولان ایرانی هرگز، رسماً و علناً، به وجود این گورهای جمعی یا سایر محل‌هایی در نقاط مختلف کشور اذعان نکرده‌اند که گمان می‌رود محل گورهای جمعی باشند؛ این در حالی است که بعضی از این محل‌ها مورد تخریب و هتک حرمت قرار گرفته‌اند.
▪ بنا به اطلاعات دریافتی عفو بین‌الملل، مقام‌ها و مسئولان در چندین شهر (از جمله بندر انزلی، اصفهان، مسجد سلیمان، شیراز، سمنان و تهران) محل تعدادی گور انفرادی را به اطلاع تعداد اندکی از خانواده‌ها رسانده و به آن‌ها اجازه‌ی نصب سنگ قبر داده‌اند، اما بسیاری از خانواده‌ها از این بیم دارند که ممکن است فریب‌شان داده باشند و آن گورها عملاً خالی باشند.
▪ در مورد تهران، بنا به یافته‌های عفو بین‌الملل، ۹۹ درصد از ۳۳۵ قبر واقع در گورستان بهشت زهرا، که مقام‌ها و مسئولان به عنوان محل دفن قربانیان کشتار۶۷ به خانواده‌ها معرفی کرده بودند، در سایت رسمی و اینترنتی بهشت زهرا به ثبت نرسیده و فقط سه مورد از آن‌ها ثبت شده است.
▪ گزارش‌هایی حاکی از آن منتشر شده است که این گورهای انفرادی در پاییز و زمستان ۱۳۶۸ احداث شده‌اند، بدون آن که نشانه‌ای از اقدامات قبلی برای حفر زمین و دفن اجساد در آن محوطه وجود داشته باشد.
▪ برخی از بازماندگان و خانواده‌های قربانیان گمان می‌کنند که ممکن است مقام‌ها و مسئولان نشانی این قبرها را به این منظور اعلام کرده‌اند که شمار کشته‌شدگان را اندک جلوه دهند و وانمود کنند که محل دفن اجساد آنان معلوم است.این عده از آن بیم دارند که قربانیانی که محل دفن‌شان اعلام شده نیز در گورهای جمعی بی‌نشان، در کنار هزاران قربانی دیگر، دفن شده باشند.
▪ در یک مورد، در تابستان ۱۳۹۶، اعضای خانواده‌ی یکی از قربانیان متوجه شدند که زمینِ زیر سنگ قبری که تصور می‌کردند عضو این خانواده چند دهه پیش در آن‌جا دفن شده عملاً خالی است و استخوان یا سایر بقایای انسانی در آن‌جا وجود ندارد.
▪ جست و جوی اسامی ثبت شده بیش از ۴۵۰۰ نفر از قربانیان در سامانه جست‌وجوی متوفی سازمان بهشت زهرا نشان می‌دهد که ۹۹ درصد از این اسامی در آن پایگاه اطلاعاتی ثبت نشده است.
▪ نامه‌هایی که عفو بین‌الملل در سال ۱۳۹۶ برای سازمان ثبت احوال کشور و سازمان بهشت زهرا در تهران فرستاده، و خواهان ارائه‌ی توضیحاتی در مورد این نواقص شده، بی‌جواب مانده است.
▪ حجم وسیع اسامیِ ثبت‌نشده در پایگاه‌های اطلاعاتی مربوط به سوابق دفن اجساد و نگرانی‌ها در خصوص این که برخی از گورهای مورد اشاره ممکن است خالی بوده باشند، نگرانی‌های جدی در این زمینه ایجاد کرده و ضرورت تحقیق و تفحص و واگشایی گورها به منظور کشف حقایق مربوط به سرنوشت هر قربانی و محل دفن جنازه‌ی او را هرچه بیشتر برجسته می‌کند.
🔹 دانلود فایل پی‌دی‌اف گزارش عفو بین‌الملل؛ «اسرار به خون آغشته؛ کشتار ۶۷ - جنایتی علیه بشریت که همچنان ادامه دارد»
https://t.me/Amnesty_International/1385
🔹 اطلاعیه مطبوعاتی عفو بین‌الملل؛ «دنیا چشم خود را به روی بحران گسترده ناپدیدسازی‌های قهری در ایران بسته است»
https://t.me/Amnesty_International/1377
Telegram
عفو بين الملل
⚫ ترجمه فارسی گزارش عفو بین‌الملل «اسرار به خون آغشته: کشتار ۶۷ - جنایتی علیه بشریت که همچنان ادامه دارد» امروز در ۳۰۰ صفحه همزمان با بیانه سازمان عفو بین‌الملل به مناسبت «روز جهانی قربانیان ناپدیدسازی قهری» منتشر شد.
🔹 عفو بین‌الملل در این گزارش، که نسخه…
🔹 عفو بین‌الملل در این گزارش، که نسخه…
Media is too big
VIEW IN TELEGRAM
گزارش بی‌بی‌سی فارسی در خصوص کشتار ۶۷ و استمرار ارتکاب جرم ناپدیدسازی قهری از طریق پنهان کردن سرنوشت و محل دفن اجساد کشته شدگان
شمار زیادی از زندانیان سیاسی ایران، در تابستان سال ۶۷، به دستور روح الله خمینی، رهبر وقت جمهوری اسلامی اعدام شدند.
شمار زیادی از زندانیان سیاسی ایران، در تابستان سال ۶۷، به دستور روح الله خمینی، رهبر وقت جمهوری اسلامی اعدام شدند.
This media is not supported in your browser
VIEW IN TELEGRAM
ده‌ها هزار نفر در سوریه ناپدید شده‌اند.
ما آن‌ها را فراموش نمی‌کنیم.
به خانوادههایشان کمک کنید تا آن‌ها را پیدا کنند؛
https://tensofthousands.amnesty.org/
ما آن‌ها را فراموش نمی‌کنیم.
به خانوادههایشان کمک کنید تا آن‌ها را پیدا کنند؛
https://tensofthousands.amnesty.org/
یادداشت_توضیحی_درباره‌ی_استفاده‌ی.pdf
617.9 KB
◾ یادداشت توضیحی درباره‌ی استفاده‌ی عفو بین‌الملل از اصطلاح «اعدام‌های فراقضایی» در رابطه با کشتار ۶۷
▪ این یادداشت به منظور ارائه‌ی توضیحات و اطلاعات تکمیلی در خصوص استفاده‌ی سازمان عفو بین‌الملل از اصطلاح «اعدام‌های فراقضایی» در گزارش خود در دسامبر ۲۰۱۸ است: این سازمان در آن گزارش – با عنوان اسرار به خون آغشته: کشتار ۶۷ - جنایتی علیه بشریت که همچنان ادامه دارد – اصطلاح «اعدام‌های فراقضایی» را در توصیف کشتار زندانیان در سال ۱۳۶۷ در ایران به کار برده است.
▪ در این یادداشت به اجمال درباره‌ی اصطلاحات حقوقی «اعدام‌های شتابزده» و «اعدام‌های فراقضایی» و نحوه‌ی اطلاق آن‌ها به کشتارهای زندانیان در سال ۱۳۶۷ بحث می‌شود.
▪ این یادداشت به منظور ارائه‌ی توضیحات و اطلاعات تکمیلی در خصوص استفاده‌ی سازمان عفو بین‌الملل از اصطلاح «اعدام‌های فراقضایی» در گزارش خود در دسامبر ۲۰۱۸ است: این سازمان در آن گزارش – با عنوان اسرار به خون آغشته: کشتار ۶۷ - جنایتی علیه بشریت که همچنان ادامه دارد – اصطلاح «اعدام‌های فراقضایی» را در توصیف کشتار زندانیان در سال ۱۳۶۷ در ایران به کار برده است.
▪ در این یادداشت به اجمال درباره‌ی اصطلاحات حقوقی «اعدام‌های شتابزده» و «اعدام‌های فراقضایی» و نحوه‌ی اطلاق آن‌ها به کشتارهای زندانیان در سال ۱۳۶۷ بحث می‌شود.
⚫ با گذشت هشت سال از شروع بحران سوریه، دولت سوریه، گروه‌های مخالف مسلح و کشورهای پرنفوذ در سوریه مثل روسیه، ترکیه و ایران همچنان حقوق خانواده‌های ناپدیدشدگان و مفقودین را نادیده می‌گیرند. این خانواده‌ها سال‌هاست که در تلاشند تا بدانند عزیزان‌شان زنده‌اند یا مرده.
▪ بر اساس گزارش سازمان ملل، از سال ۲۰۱۱ ، در حدود صد هزار نفر در سوریه بازداشت، ربوده یا ناپدید شده‌اند. بر اساس گزارش شبکه حقوق بشر سوریه، باور می‌رود که دست کم ۹۰ هزار نفر مورد بازداشت خودسرانه و ناپدیدسازی قهری توسط دولت سوریه قرار گرفته‌اند.
▪ عفو بین‌الملل بر این نظر است که ناپدیدسازی قهری از سال ۲۰۱۱ در سوریه بخشی از یک حمله گسترده و سازمان‌یافته علیه شهروندان غیرنظامی بوده و بدین خاطر «جنایت علیه بشریت» محسوب می‌شود.
▪ سازمان عفو بین‌الملل از روسیه، ایران و ترکیه خواسته است که از نفوذ خود بر دولت سوریه استفاده کنند تا دستکم زمینه‌ی ایجاد یک دفتر مرکزی در سوریه برای جست‌وجو، تحقیق و تعیین سرنوشت و مکان ناپدیدشدگان آن کشور فراهم شود.
https://bit.ly/2MKH2yg
▪ بر اساس گزارش سازمان ملل، از سال ۲۰۱۱ ، در حدود صد هزار نفر در سوریه بازداشت، ربوده یا ناپدید شده‌اند. بر اساس گزارش شبکه حقوق بشر سوریه، باور می‌رود که دست کم ۹۰ هزار نفر مورد بازداشت خودسرانه و ناپدیدسازی قهری توسط دولت سوریه قرار گرفته‌اند.
▪ عفو بین‌الملل بر این نظر است که ناپدیدسازی قهری از سال ۲۰۱۱ در سوریه بخشی از یک حمله گسترده و سازمان‌یافته علیه شهروندان غیرنظامی بوده و بدین خاطر «جنایت علیه بشریت» محسوب می‌شود.
▪ سازمان عفو بین‌الملل از روسیه، ایران و ترکیه خواسته است که از نفوذ خود بر دولت سوریه استفاده کنند تا دستکم زمینه‌ی ایجاد یک دفتر مرکزی در سوریه برای جست‌وجو، تحقیق و تعیین سرنوشت و مکان ناپدیدشدگان آن کشور فراهم شود.
https://bit.ly/2MKH2yg
👆اين ترانه از گروه «پليس» و با صدای خواننده نامدار استينگ براى زنانى سروده و خوانده شده است كه عزيزان‌شان در دوران حكومت‌هاى ديكتاتورى در شيلى و آرژانتين بازداشت، شكنجه و ناپديد شدند .
▪️در سال ٩٠ ميلادى، استينگ اين ترانه را در كنسرتى يه ياد ماندنى در شيلى كه با حمايت عفو بين‌الملل برگزار شد اجرا كرد. كنسرت در استاديوم ورزشى برگزار شد كه در اوج دوران ديكتاتورى پينوشه شكنجه‌گاه و كشتارگاه هزاران زندانى سياسى بود.
▪️يكى از تكان دهنده‌ترين لحظات كنسرت وقتى است كه در ميانه ترانه زنان با در دست داشتن عكس هايى از عزيزان ناپديدشده‌شان به روى صحنه مى‌آيند. ابتدا مى‌ايستند و بعد آرام شروع به رقصيدن مى‌كنند.
▪️در ایران، مرگ هزاران قربانی هنوز به ثبت نرسیده است و هزاران جنازه ناپدیدشده در گورهای جمعیِ بی‌نشان، در نقاط مختلف کشور، دفن شده است. بیش از ۳۰ سال است که مقام‌ها و مسئولان ایرانی از اقرار رسمی به وجود این گورهای جمعی امتناع کرده و مکان آن‌ها را مخفی نگه داشته‌اند و این موجب درد و رنج عظیم خانواده‌هایی شده است که هنوز به دنبال اطلاع یافتن از سرنوشت عزیزانِ خود و پیدا کردن اجساد و بقایای آنان هستند.
🔹 دانلود فایل پی‌دی‌اف گزارش عفو بین‌الملل؛ «اسرار به خون آغشته؛ کشتار ۶۷ - جنایتی علیه بشریت که همچنان ادامه دارد»
https://t.me/Amnesty_International/1385
🔹 اطلاعیه مطبوعاتی عفو بین‌الملل؛ «دنیا چشم خود را به روی بحران گسترده ناپدیدسازی‌های قهری در ایران بسته است»
https://t.me/Amnesty_International/1377
▪️در سال ٩٠ ميلادى، استينگ اين ترانه را در كنسرتى يه ياد ماندنى در شيلى كه با حمايت عفو بين‌الملل برگزار شد اجرا كرد. كنسرت در استاديوم ورزشى برگزار شد كه در اوج دوران ديكتاتورى پينوشه شكنجه‌گاه و كشتارگاه هزاران زندانى سياسى بود.
▪️يكى از تكان دهنده‌ترين لحظات كنسرت وقتى است كه در ميانه ترانه زنان با در دست داشتن عكس هايى از عزيزان ناپديدشده‌شان به روى صحنه مى‌آيند. ابتدا مى‌ايستند و بعد آرام شروع به رقصيدن مى‌كنند.
▪️در ایران، مرگ هزاران قربانی هنوز به ثبت نرسیده است و هزاران جنازه ناپدیدشده در گورهای جمعیِ بی‌نشان، در نقاط مختلف کشور، دفن شده است. بیش از ۳۰ سال است که مقام‌ها و مسئولان ایرانی از اقرار رسمی به وجود این گورهای جمعی امتناع کرده و مکان آن‌ها را مخفی نگه داشته‌اند و این موجب درد و رنج عظیم خانواده‌هایی شده است که هنوز به دنبال اطلاع یافتن از سرنوشت عزیزانِ خود و پیدا کردن اجساد و بقایای آنان هستند.
🔹 دانلود فایل پی‌دی‌اف گزارش عفو بین‌الملل؛ «اسرار به خون آغشته؛ کشتار ۶۷ - جنایتی علیه بشریت که همچنان ادامه دارد»
https://t.me/Amnesty_International/1385
🔹 اطلاعیه مطبوعاتی عفو بین‌الملل؛ «دنیا چشم خود را به روی بحران گسترده ناپدیدسازی‌های قهری در ایران بسته است»
https://t.me/Amnesty_International/1377
Telegram
عفو بين الملل
⚫ ترجمه فارسی گزارش عفو بین‌الملل «اسرار به خون آغشته: کشتار ۶۷ - جنایتی علیه بشریت که همچنان ادامه دارد» امروز در ۳۰۰ صفحه همزمان با بیانه سازمان عفو بین‌الملل به مناسبت «روز جهانی قربانیان ناپدیدسازی قهری» منتشر شد.
🔹 عفو بین‌الملل در این گزارش، که نسخه…
🔹 عفو بین‌الملل در این گزارش، که نسخه…