🟡دانلود فایل پی‌دی‌اف بیانیه مطبوعاتی عفو بین‌الملل؛ «بی عقوبت ماندن یک دهه مرگ در حین بازداشت؛ استمرار مصونیت سازمان‌یافته مرتکبان شکنجه از مجازات»

🟡دانلود فایل پی‌دی‌اف «اطلاعات مرتبط با مرگ ۷۲ نفر در حین بازداشت از سال ۲۰۱۰ »

بی عقوبت ماندن یک دهه مرگ در حین بازداشت؛ استمرار مصونیت سازمان‌یافته مرتکبان شکنجه از مجازات

🟡سازمان عفو بین‌الملل در پی اخبار روز گذشته در مورد یک مرگ مشکوک دیگر در حین بازداشت گفت مقامات ایران از مسئولیت‌پذیری و پاسخ‌گویی در مورد مرگ در حین بازداشت دست کم ۷۲ نفر از ژانویه ۲۰۱۰ سر باز زده‌اند و این عدم پاسخ‌گویی در حالی ادامه یافته که بر اساس گزارش‌های قابل اعتنا، مرگ‌ این افراد ناشی از شکنجه یا سایر بدرفتاری‌ها یا استفاده مرگبار از سلاح گرم و گاز اشک آور توسط مقامات بوده است.
🟨مطابق یافته‌های عفو بین‌الملل، که بر اساس تحقیقات و مستندات قبلی این سازمان و همین‌طور بررسی جامع گزارش‌های معتبر سایر گروه‌های حقوق بشری گردآوری شده، از ژانویه سال میلادی۲۰۱۰ تا کنون، دستکم ۷۲ مورد مرگ در ۴۲ زندان و بازداشتگاه در ۱۶ استان در سراسر کشور رخ داده است.
🟨تازه‌ترین مورد ثبت شده مربوط به یاسر منگوری ۳۱ ساله است که مرگ وی توسط مسئولان وزارت اطلاعات در ارومیه، استان آذربایجان غربی به خانواده وی در ۱۷ شهریور ۱۴۰۰ گزارش شد. تا به امروز، حتی یک نفر از مسئولان در قبال این مرگ‌های در حین بازداشت مجبور به پاسخگویی نشده و به دست عدالت سپرده نشده و این نشان دهنده بحران دیرینه مصونیت از مجازات در ایران است، بحرانی که موجب شده شکایات مرتبط با شکنجه و کشتار توسط ماموران حکومتی همواره بدون تحقیق و عقوبت باقی بمانند. همین چند هفته پیش، تصاویر ویدئویی از زندان بدنام اوین به بیرون درز یافت که شواهد دردناکی از ضرب و شتم، آزار جنسی و بدرفتاری‌های دیگر با زندانیان توسط مقامات زندان را ارائه کرد.
🟨هبا مورایف، مدیر دفتر خاورمیانه و شمال آفریقا در عفو بین‌الملل گفت: «اخبار دیروز در مورد مرگ یاسر منگوری در شرایط مشکوک، بار دیگر نشان می‌دهد که چگونه جو مصونیت از مجازات دست نیروهای امنیتی را باز گذاشته تا حق حیات زندانیان را بدون ترس از عقوبت نقض کنند. امتناع سیستماتیک مقامات از انجام هرگونه تحقیقات مستقل در مورد مرگ‌های حین بازداشت، نمود تلخی از عادی‌سازی سلب خودسرانه حق حیات توسط مقامات حکومتی است.»
🟨«تضمین حق حیات مردم مستلزم آن است که مسئولان و مقاماتی که مظنون به شکنجه زندانیان تا سرحد مرگ هستند، مورد تحقیقات جنایی قرار گیرند و در صورتیکه شواهد قابل قبول کافی علیه آنها یافت شد، محاکمه شوند. عدم انجام تحقیقات به خودی خود نقض حق حیات است.»

🟨 عفو بین‌الملل فهرستی از اسامی افرادی که در حین بازداشت جان باخته‌اند را به همراه سن گزارش شده آن‌ها و تاریخ و محل مرگ‌شان منتشر کرده است. ده‌ها مورد مرگ در بازداشت که گمان می‌رود با محرومیت از مراقبت‌های پزشکی در ارتباطند شامل این فهرست نمی‌شوند و عفو بین‌الملل در حال بررسی این دسته از موارد مرگ در حین بازداشت است.

🟨عفو بین‌الملل با گزارشگر ویژه سازمان ملل متحد در امور ایران در مورد «عدم وجود مجراهای داخلی ... برای رسیدگی به نقض فاحش حقوق بشر در جمهوری اسلامی ایران» هم نظر است و یادآوری می‌کند که وی در تازه‌ترین گزارش خود در ماه جولای از جامعه جهانی خواسته است که به «نقش مهم خود در تضمین پاسخ‌گویی» عمل کند.
🟨عفو بین الملل به همراه 9 سازمان حقوق بشری دیگر از کشورهای عضو شورای حقوق بشر سازمان ملل متحد خواسته است تا یک سازوکار تحقیقاتی و پاسخگویی برای جمع آوری، نگهداری و تجزیه و تحلیل شواهد و اسناد مرتبط با جدی‌ترین جنایات بین‌المللی صورت گرفته در ایران تاسیس کرده و بدین‌ترتیب زمینه برگزاری محاکمه‌های کیفری عادلانه را فراهم سازند.

🔹دانلود فایل پی‌دی‌اف بیانیه مطبوعاتی عفو بین‌الملل به فارسی (۲ صفحه)
https://t.me/Amnesty_International/2023
🔹دانلود فایل پی‌دی‌اف اطلاعات مربوط با مرگ ۷۲ نفر در حین بازداشت از سال ۲۰۱۰ (۳۶ صفحه)
https://t.me/Amnesty_International/2024
🔹لینک بیانیه مطبوعاتی عفو بین‌الملل به انگلیسی
https://bit.ly/3kajvpS
🔹لینک اطلاعات مربوط با مرگ ۷۲ نفر در حین بازداشت از سال ۲۰۱۰ به انگلیسی
https://www.amnesty.org/en/documents/mde13/4669/2021/en/

بی عقوبت ماندن یک دهه مرگ در حین بازداشت؛ گفت و گو با رها بحرینی پژوهشگر عفو بین‌الملل درباره گزارش تازه این سازمان

🟡 از ۴۶ مورد مرگ در بازداشت که با گزارشات شکنجه فیزیکی یا بدرفتاری های دیگر فیزیکی در ارتباطند، دست کم ۳۶ مورد در مرحله تحقیقات مقدماتی رخ داده‌اند. اکثر جانباختگان (۲۸ نفر) تنها چند روز پس از دستگیری‌شان جان باختند. یک نفر نیز بلافاصله پس از دستگیری و قبل از اینکه حتی به بازداشتگاه منتقل شود جان باخت.

🟡 بر اساس اطلاعات گردآوری شده توسط عفو بین‌الملل، ۹ نفر در بازداشت‌گاه‌های پلیس آگاهی، ۱۱ نفر در بازداشت‌گاه‌های وزارت اطلاعات، دو نفر در بازداشت‌گاه‌های کلانتری، دو نفر در ارودگاه‌ها یا پاسگاه‌های مرزی، یک نفر در بازداشتگاه پلیس فضای تولید و تبادل اطلاعات ایران (فتا) و یک نفر در بازداشت‌گاه تحت کنترل سازمان اطلاعات سپاه پاسداران جان باختند.

🟡 عفو بین‌الملل در گزارش‌های سابق خود مستند کرده است که چگونه ماموران انتظامی و امنیتی در ایران به طور معمول مردان، زنان و کودکان پشت میله‌های زندان را تحت شکنجه و سایر رفتارهای ظالمانه، غیرانسانی و ترذیلی از جمله شلاق، شوک الکتریکی، اعدام‌های نمایشی، القای حس خفگی با آب، آزار جنسی، آویزان کردن، تزریق اجباری مواد شیمیایی و محرومیت عمدی از مراقبت‌های پزشکی قرار می‌دهند.

#امیرحسین_کوهزادی در خرداد ۱۳۸۹ در شهر ساری بازداشت و به گفته مدافعان حقوق بشر ‌ یک روز پس از بازداشت در بازداشتگاه نیروی انتظامی ساری جان خود را از دست داد. مقامات علت مرگ او را «نامعلوم» عنوان کردند و پیگیری‌های خانواده به نتیجه‌ای نرسید. برای اطلاعات بیش‌تر و مطالعه منابع به گزارش عفو بین‌الملل مراجعه کنید.
https://bit.ly/3tKIjbf

🟡ناصر درفشان آلبوشکه، ۱۹ ساله، در بهمن ۱۳۹۰ در یک بازداشتگاه وزارت اطلاعات در اهواز جان سپرد.
به گفته مدافعان حقوق بشر، مرگ ناصر درفشان به فاصله کوتاهی پس از دستگیری‌اش به خانواده‌اش اطلاع داده شد اما پیکر وی تا ۱۱ روز به خانواده تحویل داده نشد. مسئولان علت مرگ او را «خودکشی» عنوان کردند اما خانواده‌اش از مشاهده «آثار شکنجه و ضرب و جرح و کبودی بر بدن» خبر دادند. پزشکی قانونی بصورت شفاهی به خانواده اعلام کرد که علت مرگ عزیزشان «خفگی وخونریزی» بوده است.
برای اطلاعات بیش‌تر و مطالعه منابع به گزارش عفو بین‌الملل مراجعه کنید.
https://bit.ly/3tKIjbf

🟡مقامات ایران باید فورا و بدون قید و شرط توماج صالحی، هنرمند و خواننده رپ اعتراضی را که تنها به خاطر استفاده از حق آزادی بیان خود بازداشت شده است، آزاد کنند. او در ترانه‌های خود به سرکوب، فساد، فقر و مصونیت از مجازات اعتراض می‌کند و خواهان مسئولیت‌پذیری و پاسخ‌گویی است.
🟡گزارش‌ها حاکی از آن است که ۱۲ نفر از نیروهای امنیتی توماج صالحی را در منزلش در تاریخ ۲۱ شهریور بازداشت کردند. او اکنون در مکان نامعلومی نگهداری می شود.
🟡توماج صالحی چند روز قبل از دستگیری در حساب کاربری خود در توییتر نوشت که ممکن است به زودی بازداشت شود

🟡زکریا ریگی، ۲۱ ساله، در بهمن ماه ۱۳۸۴ بازداشت شد و شش سال بعد را در حبس به سر برد. به گفته مدافعان حقوق بشر، در اسفند ماه ۱۳۹۰، یک مقام ارشد زندان زاهدان وی را با باتوم برقی مورد ضرب و جرح قرار داد. او سپس در حالی که از ناحیه سر خونریزی داشت به سلول انفرادی منتقل شد. روز بعد، چند زندانی به صورت تلفنی به خانواده زکریا ریگی اطلاع دادند که او جانش را از دست داده است. بنا بر اظهارات یک فرد مطلع، مقامات زندان به مدت ۲ روز خبر درگذشت او را انکار کردند و ادعا کردند که او زنده است. آن‌ها سپس به خانواده اعلام کردند که زکریا ریگی در زندان خودکشی کرده است.
برای اطلاعات بیش‌تر و مطالعه منابع به گزارش عفو بین‌الملل مراجعه کنید.
https://bit.ly/3tKIjbf

🟡منصور رادپور، ۴۱ ساله، در اردیبهشت ۱۳۸۶ بازداشت شد و در چهارمین سال حبس‌‌اش در خرداد ۱۳۹۱ در زندان رجایی‌شهر در شرایط مشکوک جان باخت. مقامات علت مرگ او را سکته مغزی عنوان کردند.خانواده منصور رادپور این ادعا را را کرده و گفتند که آثار شکنجه و سایر بدرفتاری‌ها از جمله ضرب و‌جرح را روی بدن او مشاهده کرده‌اند.
برای اطلاعات بیش‌تر و مطالعه منابع به گزارش عفو بین‌الملل مراجعه کنید.
https://bit.ly/3tKIjbf

عفو بین‌الملل بار دیگر از مقامات ایران می‌خواهد که آتنا دائمی مدافع حقوق بشر را فورا و بدون و قید و شرط آزاد کنند.
او دور از خانواده‌اش، ناعادلانه در زندان لاکان رشت به خاطر فعالیت‌های‌اش از جمله محکوم کردن نقض حقوق بشر در ایران زندانی شده است.

🟡 دانلود فایل پی‌دی‌اف بیانیه مطبوعاتی عفو بین‌الملل؛ «اعدام قریب‌الوقوع فرهاد صالحی‌ جبه‌دار را متوقف کنید»

🟡 مقامات ایران فرهاد صالحی جبه‌دار، مرد ۳۰ ساله‌ای که به اتهام تجاوز به یک کودک به اعدام محکوم شده است، را به یکی از سلول‌های انفرادی زندان مرکزی کرج منتقل کرده‌اند و قصد دارند حکم اعدام وی را در سحرگاه ۷ مهر ماه به اجرا بگذارند. در واکنش به خبر اعدام قریب‌الوقوع فرهاد صالحی جبه‌دار، دیانا الطحاوی، معاون دفتر خاورمیانه و شمال آفریقای عفو بین‌الملل گفت:
🟨«مقامات ایران باید فورا برنامه اعدام فرهاد صالحی جبه‌دار را متوقف کنند. صرف‌نظر از جرم مطرح، اعدام ظالمانه‌ترین و غیرانسانی‌ترین نوع مجازات است و استفاده از آن تحت هیچ شرایطی قابل توجیه نیست. بر اساس قوانین بین‌المللی، کشورهایی که هنوز مجازات اعدام را به کار می‌گیرند باید استفاده از آن را تنها به جدی‌ترین جرایم یعنی قتل عمد محدود کنند. حکومت ایران، به عنوان دومین جلاد بزرگ جهان، همچنان به نقض بی‌رحمانه حق حیات بر خلاف تعهدات‌ بین‌المللی‌اش ادامه می‌دهد.»
🟨«مقامات ایران باید در رسیدگی به خشونت‌های فجیع جنسی و جنسیتی، به جای توسل مکرر به اعدام و تداوم چرخه خشونت، دسترسی آسیب‌دیدگان و بازماندگان به عدالت و جبران خسارت را بهبود بخشند، از جمله با اتخاذ اقدامات پیشگیرانه، ایجاد سازوکارهای حفاظتی مناسب و انجام تحقیقات جنایی موثر.»
دیانا الطحاوی افزود: «هیچ مدرک معتبری مبنی بر این که مجازات اعدام در پیشگیری از جرم بیشتر از مجازات حبس تأثیر بازدارندگی دارد، وجود ندارد و عدالت هرگز با گرفتن جان انسان‌ها برقرار نمی‌شود. ما از مقامات ایران درخواست می‎کنیم که اعدام فرهاد صالحی جبه‌دار را متوقف کنند و تا لغو کامل مجازات اعدام، اجرای احکام اعدام را به حالت تعلیق در آورند.»
🟨فرهاد صالحی جبه‌دار در ۲۰ خرداد ۱۳۹۷ در ارتباط با آزار جنسی یک کودک ۱۰ ساله در سال ۹۶ و به دنبال شکایت پدر این کودک دستگیر شد. در ۲۱ اسفند ۱۳۹۷ دادگاه کیفری یک استان البرز فرهاد صالحی جبه‌دار را به اتهام «لواط به عنف» به اعدام محکوم کرد. این حکم متعاقبا توسط دیوان عالی کشور تأیید شد.
🟨در آبان ۱۳۹۸، پدر کودک به طور رسمی درخواست کرد که مقامات مجازات اعدام را برای فرهاد صالحی جبه‌دار در نظر نگیرند. وکیل وی از رئیس قوه قضائیه وقت و رئیس جمهور فعلی، ابراهیم رئیسی، درخواست کرد تا اعدام موکل او را متوقف کرده و دستور بررسی مجدد پرونده را صادر کند. ابراهیم رئیسی این درخواست را نپذیرفت. چندین تقاضای اعاده دادرسی به دیوان عالی کشور ارائه شده که همگی رد شده‌اند.

🟨سازمان عفو بین‌الملل با مجازات اعدام در همه موارد و بدون استثنا، فارغ از ماهیت جرم یا شرایط ارتکاب آن، فارغ از مجرمیت، بی‌گناهی، یا سایر مشخصات متهم و صرف نظر از شیوه‌ای که حکومت‌ها برای اجرای حکم اعدام به کار می‌برند، مخالف صدور و اجرای مجازات اعدام است. این سازمان برای الغای کامل مجازات اعدام کارزار می‌کند.

🔹دانلود فایل پی‌دی‌اف بیانیه مطبوعاتی عفو بین‌الملل به فارسی (۲ صفحه)
https://t.me/Amnesty_International/2035

🔹لینک بیانیه مطبوعاتی عفو بین‌الملل به انگلیسی
https://www.amnesty.org/en/latest/press-release/2021/09/iran-stop-imminent-execution-of-farhad-salehi-jabehdar/

🟡همزمان با اعلام نتایج آزمون ورودی دانشگاه‌ها در ایران، مجموعه عفو بین الملل همبستگی خود را با تعداد بیشماری از داوطلبان بهائی که هر سال از دسترسی به آموزش عالی در ایران محروم می شوند، اعلام می‌کند. عفو بین الملل اطلاع پیدا کرده است که برای دانشجویان بهائیان نتیجه نهایی «مردود صلاحیت عمومی» عنوان شده است.
🟡مقامات ایران باید به نقض گسترده و سیستماتیک حقوق بشر اعضای اقلیت بهائی از جمله محرومیت از دسترسی به آموزش عالی، بازداشت‌های غیرقانونی و بی‌ضابطه، ناپدیدسازی قهری، تعطیلی اجباری کسب و‌کار، تخریب خانه‌ها، مصادره اموال، ممنوعیت اشتغال در بخش دولتی و کارزارهای نفرت‌پراکنی در رسانه‌های حکومتی، خاتمه دهند.

🟡عباس واحدیان، مخالف سیاسی که در بازداشت بی‌ضابطه به سر می‌برد، در معرض خطر شکنجه و سایر بدرفتاری‌ها قرار دارد. از زمان بازداشت در ۱۰ شهریور ۱۴۰۰ او در سلول‌های انفرادی بازداشتگاه وزارت اطلاعات مشهد نگهداری می‌شود و از ملاقات و دسترسی به وکیل و خانواده‌اش محروم است.
🟡مقامات ایران باید فورا و بدون قید و شرط او را آزاد کنند، چرا که او تنها به خاطر استفاده صلح‌آمیز از حق آزادی بیان و حق تشکل و تجمع، از جمله از طریق امضای نامه سرگشاده حاوی درخواست استعفای علی خامنه‌ای، رهبر جمهوری اسلامی ایران، بازداشت شده است.

🟡آرمان عبدالعالی که در هنگام وقوع جرم ۱۷ سال سن داشته است، در خطر قریب‌الوقوع اعدام قرار دارد.

🟡مقامات ایران با محکوم کردن افراد زیر ۱۸ سال به اعدام، قوانین بین‌المللی را نقض می‌کنند.

🟡مقامات ایران باید هر گونه برنامه برای اجرای اعدام آرمان عبدالعالی را فورا متوقف کنند.
🟨عفو بین‌الملل با مجازات اعدام در همه موارد و بدون استثنا، فارغ از ماهیت جرم یا شرایط ارتکاب آن، فارغ از مجرمیت، بی‌گناهی، یا سایر مشخصات متهم و صرف نظر از شیوه‌ای که حکومت‌ها برای اجرای حکم اعدام به کار می‌برند، مخالف است.
این سازمان برای لغو کامل اعدام کارزار می‌کند

دانلود فایل پی‌دی‌اف بیانیه عمومی عفو بین‌الملل؛ «مرگ مشکوک در حین بازداشت شاهد شکنجه در میانه بحران مصونیت»