📣عفو بین‌الملل در پی دریافت گزارش‌هایی پیرامون اعدام مخفیانه گروهی از عرب‌های اهوازی اعلام کرد مقامات ایرانی باید فورا درمورد سرنوشت و محل نگهداری صدها تن از عرب‌های اهوازی که از زمان بازداشت از امکان تماس با خانواده و وکلای خود محروم شده‌اند، اطلاع‌رسانی کنند.
🔺در روزهای گذشته، فعالان عرب اهوازی خارج از ایران به اطلاع عفو بین‌الملل رسانده‌اند که ۲۲ نفر از جمله فعال مدنی، محمد مومنی تیماس، مخفیانه کشته شده‌اند.
به دنبال موج دستگیری‌هایی که از دوم مهرماه، یعنی دو روز پس از حمله مسلحانه مرگبار در شهر اهواز آغاز شدند، تخمین زده می‌شود که در حدود ۶۰۰ تن از عرب‌های اهوازی بازداشت شده و هرگونه ارتباط آنها با دنیای بیرون قطع شده است.
🔺به گفته فلیپ لوتر، مدیر تحقیقات خاورمیانه و شمال آفریقای عفو بین‌الملل: «در صورت تایید، این اعدامهای مخفیانه نه تنها برمبنای قوانین بین‌المللی عملی مجرمانه به حساب می‌آیند، که نقض منزجرکننده حق حیات افراد و استهزای کامل عدالت، حتا با معیار‌های تکان‌دهنده نظام قضایی ایران، نیز هستند.
🔺حتا تصور منصفانه بودن محاکمه این افراد، درحالی که تنها چند هفته از بازداشت آنها گذشته بود، سخت است، چه برسد به تصور این که فرصت درخواست تجدید نظر در حکم اعدام را داشته‌اند.»
یکی از افرادی که طبق گزارش‌ها مخفیانه اعدام شده است احمد حیدری، فروشنده ۳۰ ساله سرامیک است که تنها چند روز پس از حمله مسلحانه اهواز بازداشت شده بود.
🔺خانواده احمد حیدری تا بیستم آبان خبری از وی در دست نداشتند و سپس طی یک تماس تلفنی به مرکز وزارت اطلاعات در اهواز احضار شدند. در این مرکز، گواهی «فوت» احمد حیدری به آنها تحویل داده شد و مطلع شدند که وی در ۱۷ آبان ماه اعدام شده است.
🔺مقامات همچنین به خانواده گفتند که جسد برای خاکسپاری به آنها تحویل داده نمی‌شود و اجازه برگزاری مجلس یادبود هم ندارند.
🔺به گفته فلیپ لوتر؛ «گزارش‌ها از این اعدام‌ها، این نگرانی ما را تشدید میکند که صدها تن از عرب‌های اهوازی که در پی حمله اهواز بازداشت شده‌اند ممکن است در معرض برخوردهای بی‌رحمانه باشند و یا با حکم اعدام روبه‌رو شوند.»
🔺عفو بین‌الملل از مقامات ایرانی می‌خواهد بدون تاخیر بیشتر درباره محل نگهداری تمامی بازداشتشدگان و روند قضایی که تا به حال طی شده است اطلاع رسانی کنند. مقامات باید برای خانواده‌ها و وکلای آنها امکان تماس با بازداشتشدگان را فراهم کرده و تضمین کنند که بازداشتشدگان از شکنجه و سایر رفتارهای بی‌رحمانه در امان هستند.
عفو بین‌الملل همچنین مقامات را فرا می‌خواند تا فورا و بدون قید و شرط تمام عرب‌های اهوازی که تنها به دلیل استفاده مسالمت آمیز از حق آزادی بیان، تشکل و تجمعات مسالمت‌آمیز و یا براساس هویت اتنیکی خود بازداشت شده‌اند را آزاد کنند.
🔺فلیپ لوتر در انتها افزود: « مقامات ایرانی وظیفه دارند که عدالت را در مورد تمام افرادی که مظنون به دست داشتن در حمله اهواز هستند از طریق محاکمه‌های منصفانه اجرا کنند اما این واقعه نباید به دستاویزی برای قلع و قمع کردن اعضای اقلیت عرب اهوازی تبدیل شود که همواره تحت آزار و اذیت و تبعیض بوده‌اند.
🔹لینک اطلاعیه عفو بین‌الملل به انگلیسی
https://bit.ly/2T5HNlk
🔹دانلود فایل پی‌دی‌اف اطلاعیه کامل عفو بین‌الملل به فارسی
https://t.me/Amnesty_International/951
⬅️کانال تلگرام عفو بین‌الملل
@Amnesty_International
🔺در روزهای گذشته، فعالان عرب اهوازی خارج از ایران به اطلاع عفو بین‌الملل رسانده‌اند که ۲۲ نفر از جمله فعال مدنی، محمد مومنی تیماس، مخفیانه کشته شده‌اند.
به دنبال موج دستگیری‌هایی که از دوم مهرماه، یعنی دو روز پس از حمله مسلحانه مرگبار در شهر اهواز آغاز شدند، تخمین زده می‌شود که در حدود ۶۰۰ تن از عرب‌های اهوازی بازداشت شده و هرگونه ارتباط آنها با دنیای بیرون قطع شده است.
🔺به گفته فلیپ لوتر، مدیر تحقیقات خاورمیانه و شمال آفریقای عفو بین‌الملل: «در صورت تایید، این اعدامهای مخفیانه نه تنها برمبنای قوانین بین‌المللی عملی مجرمانه به حساب می‌آیند، که نقض منزجرکننده حق حیات افراد و استهزای کامل عدالت، حتا با معیار‌های تکان‌دهنده نظام قضایی ایران، نیز هستند.
🔺حتا تصور منصفانه بودن محاکمه این افراد، درحالی که تنها چند هفته از بازداشت آنها گذشته بود، سخت است، چه برسد به تصور این که فرصت درخواست تجدید نظر در حکم اعدام را داشته‌اند.»
یکی از افرادی که طبق گزارش‌ها مخفیانه اعدام شده است احمد حیدری، فروشنده ۳۰ ساله سرامیک است که تنها چند روز پس از حمله مسلحانه اهواز بازداشت شده بود.
🔺خانواده احمد حیدری تا بیستم آبان خبری از وی در دست نداشتند و سپس طی یک تماس تلفنی به مرکز وزارت اطلاعات در اهواز احضار شدند. در این مرکز، گواهی «فوت» احمد حیدری به آنها تحویل داده شد و مطلع شدند که وی در ۱۷ آبان ماه اعدام شده است.
🔺مقامات همچنین به خانواده گفتند که جسد برای خاکسپاری به آنها تحویل داده نمی‌شود و اجازه برگزاری مجلس یادبود هم ندارند.
🔺به گفته فلیپ لوتر؛ «گزارش‌ها از این اعدام‌ها، این نگرانی ما را تشدید میکند که صدها تن از عرب‌های اهوازی که در پی حمله اهواز بازداشت شده‌اند ممکن است در معرض برخوردهای بی‌رحمانه باشند و یا با حکم اعدام روبه‌رو شوند.»
🔺عفو بین‌الملل از مقامات ایرانی می‌خواهد بدون تاخیر بیشتر درباره محل نگهداری تمامی بازداشتشدگان و روند قضایی که تا به حال طی شده است اطلاع رسانی کنند. مقامات باید برای خانواده‌ها و وکلای آنها امکان تماس با بازداشتشدگان را فراهم کرده و تضمین کنند که بازداشتشدگان از شکنجه و سایر رفتارهای بی‌رحمانه در امان هستند.
عفو بین‌الملل همچنین مقامات را فرا می‌خواند تا فورا و بدون قید و شرط تمام عرب‌های اهوازی که تنها به دلیل استفاده مسالمت آمیز از حق آزادی بیان، تشکل و تجمعات مسالمت‌آمیز و یا براساس هویت اتنیکی خود بازداشت شده‌اند را آزاد کنند.
🔺فلیپ لوتر در انتها افزود: « مقامات ایرانی وظیفه دارند که عدالت را در مورد تمام افرادی که مظنون به دست داشتن در حمله اهواز هستند از طریق محاکمه‌های منصفانه اجرا کنند اما این واقعه نباید به دستاویزی برای قلع و قمع کردن اعضای اقلیت عرب اهوازی تبدیل شود که همواره تحت آزار و اذیت و تبعیض بوده‌اند.
🔹لینک اطلاعیه عفو بین‌الملل به انگلیسی
https://bit.ly/2T5HNlk
🔹دانلود فایل پی‌دی‌اف اطلاعیه کامل عفو بین‌الملل به فارسی
https://t.me/Amnesty_International/951
⬅️کانال تلگرام عفو بین‌الملل
@Amnesty_International
www.amnesty.org
Reports Ahwazi Arabs in detention secretly executed
Iranian authorities must immediately disclose the fate and whereabouts of hundreds Ahwazi Arabs held in incommunicado detention
گزارش‌ها_از_اعدامهای_مخفیانه_در.pdf
286.4 KB
دانلود فایل پی‌دی‌اف اطلاعیه عفو بین‌الملل؛ «گزارش‌ها از اعدامهای مخفیانه در خوزستان؛ افزایش نگرانی‌ها از وضعیت بازداشتی‌های عرب اهوازی»
ایران در سال جاری میلادی پنج کودک- مجرم را اعدام کرده است. در روز جهانی کودک، عفو بین‌الملل بار دیگر از مقامات ایران می‌خواهد که حکم اعدام همه افرادی را که در زمان وقوع جرم زیر ۱۸ سال داشته متوقف کرده و مجازات مرگ آنها را بدون تعلل لغو کنند.
شکنجه و آزار فعالان حقوق زنان در زندانهای عربستان https://t.me/Amnesty_International/955
📣 عفو بین‌الملل و دیده‌بان حقوق بشر اعلام کردند که فعالان حقوق زنان عربستان که بیش از شش ماه است در بازداشت مقامات سعودی هستند، تحت شکنجه و آزار روانی و جسمی قرارداشتند. واشنگتن پست نیز به نقل از چهار منبع آگاه که از نزدیکان این زندانیان هستند، میگوید که این فعالان در حین بازجویی با شوک الکتریکی، شلاق، ضرب و شتم و بی‌خوابی اجباری شکنجه شده‌اند.
🔺 مقامات عربستان سعودی از اواسط ماه مه سال جاری اقدام به بازداشت فعلان حقوق زنان و فمینیست‌های برجسته کشور کردند. لجین الهذلول ۲۸ ساله، عزیزه الیوسف، استاد دانشگاه بازنشسته و ایمان النجار فعال حقوق زنان در میان بازداشت شدگان هستند. همچنین محمد الراباعی، نویسنده و ابراهیم المدایمیق، وکیل، که هر دو از حامیان حقوق زنان هستند نیز همچنان در بازداشت دستگاه قضایی عربستان به‌سر می‌برند. این فعالان برای دهه‌ها تلاش کرده‌بودند تا ممنوعیت رانندگی زنان و قانون قیمومیت مردان را لغو کنند.
🔺 بر اساس گزارش واشنگتن پست برخی از این فعالان ماه‌ها در ساختمانی که ظاهر یک هتل را داشته بازداشت بوده‌اند و به‌بدترین نحو توسط بازجویان مرد تحت شکنجه قرار داشته‌اند. سپس بسیاری از آنها به زندان ذهبان در شهر ساحلی جده منتقل شده‌اند. در هر دو این مکان ها زندانیان برای مدت طولانی در سلول انفرادی نگهداری می‌شدند.
🔺 علاوه بر ضرب و شتم و شوک الکتریکی دست کم یکی از فعالان در طی بازجویی از سقف آویزان شده است. به یک فعال به‌دروغ خبر کشته شدن یکی از بستگانش را داده‌اند و یکی دیگر از آنها بارها دست به خودکشی زده است. یک زندانی سابق زندان ذهبان که سه ماه پیش آزاد شده میگوید که شاهد این بوده که بازجویان برای ضرب و شتم زندانیان از کابل‌های تلفن و ابزار دیگر استفاده می‌کردند. در گزارش عفو بین‌الملل نیز آمده است که یکی از زنان بازداشتی عنوان کرده که توسط بازجویانی که ماسک بر صورت داشتند آزار و اذیت جنسی شده است. طبق گزارش شاهدان عفو بین‌الملل، فعالان به صورت مکرر به وسیله شلاق و شوک الکتریکی شکنجه شده‌اند به صورتی که برخی از آنها قادر نیستند لرزش بدن خود را کنترل کنند، بایستند یا راه بروند.
🔺 علیرغم این شرایط همه این فعالان از دسترسی به وکیل محروم هستند و خانوادههای آنها از بیم تلافی مقامات حاضر نیستند در مورد ملاقات‌هایشان و مواردی که حین ملاقات از این فعالان شنیدند صحبت کنند. هر چهار منبع واشنگتن پست نیز که شهروند عربستان هستند به دلیل نگرانی‌های امنیتی مایل به فاش شدن نامشان نبوده‌اند.
🔹 لینک اطلاعیه عفو بین‌الملل به انگلیسی
https://bit.ly/2KkrM7d
🔹 خبر در رادیو زمانه
https://www.radiozamaneh.com/420773
⬅ کانال تلگرام عفو بین‌الملل
@Amnesty_International
🔺 مقامات عربستان سعودی از اواسط ماه مه سال جاری اقدام به بازداشت فعلان حقوق زنان و فمینیست‌های برجسته کشور کردند. لجین الهذلول ۲۸ ساله، عزیزه الیوسف، استاد دانشگاه بازنشسته و ایمان النجار فعال حقوق زنان در میان بازداشت شدگان هستند. همچنین محمد الراباعی، نویسنده و ابراهیم المدایمیق، وکیل، که هر دو از حامیان حقوق زنان هستند نیز همچنان در بازداشت دستگاه قضایی عربستان به‌سر می‌برند. این فعالان برای دهه‌ها تلاش کرده‌بودند تا ممنوعیت رانندگی زنان و قانون قیمومیت مردان را لغو کنند.
🔺 بر اساس گزارش واشنگتن پست برخی از این فعالان ماه‌ها در ساختمانی که ظاهر یک هتل را داشته بازداشت بوده‌اند و به‌بدترین نحو توسط بازجویان مرد تحت شکنجه قرار داشته‌اند. سپس بسیاری از آنها به زندان ذهبان در شهر ساحلی جده منتقل شده‌اند. در هر دو این مکان ها زندانیان برای مدت طولانی در سلول انفرادی نگهداری می‌شدند.
🔺 علاوه بر ضرب و شتم و شوک الکتریکی دست کم یکی از فعالان در طی بازجویی از سقف آویزان شده است. به یک فعال به‌دروغ خبر کشته شدن یکی از بستگانش را داده‌اند و یکی دیگر از آنها بارها دست به خودکشی زده است. یک زندانی سابق زندان ذهبان که سه ماه پیش آزاد شده میگوید که شاهد این بوده که بازجویان برای ضرب و شتم زندانیان از کابل‌های تلفن و ابزار دیگر استفاده می‌کردند. در گزارش عفو بین‌الملل نیز آمده است که یکی از زنان بازداشتی عنوان کرده که توسط بازجویانی که ماسک بر صورت داشتند آزار و اذیت جنسی شده است. طبق گزارش شاهدان عفو بین‌الملل، فعالان به صورت مکرر به وسیله شلاق و شوک الکتریکی شکنجه شده‌اند به صورتی که برخی از آنها قادر نیستند لرزش بدن خود را کنترل کنند، بایستند یا راه بروند.
🔺 علیرغم این شرایط همه این فعالان از دسترسی به وکیل محروم هستند و خانوادههای آنها از بیم تلافی مقامات حاضر نیستند در مورد ملاقات‌هایشان و مواردی که حین ملاقات از این فعالان شنیدند صحبت کنند. هر چهار منبع واشنگتن پست نیز که شهروند عربستان هستند به دلیل نگرانی‌های امنیتی مایل به فاش شدن نامشان نبوده‌اند.
🔹 لینک اطلاعیه عفو بین‌الملل به انگلیسی
https://bit.ly/2KkrM7d
🔹 خبر در رادیو زمانه
https://www.radiozamaneh.com/420773
⬅ کانال تلگرام عفو بین‌الملل
@Amnesty_International
www.amnesty.org
Saudi Arabia: Reports of torture and sexual harassment of detained activists
Several Saudi Arabian activists, including a number of women, who have been arbitrarily detained without charge have reportedly faced sexual harassment, torture and other forms of ill-treatment during interrogation
کشتار ۶۷: استمرار جنایت علیه بشریت توسط حکومت ایران https://t.me/Amnesty_International/958
📣 سازمان عفو بین‌الملل امروز با انتشار گزارشی افشاکننده اعلام کرد که مقامات و مسئولان حکومتی ایران با پنهان نگه داشتن سرنوشت و محل دفن هزاران مخالف و دگراندیش سیاسی که ۳۰ سال قبل به صورت قهری ناپدید شده و طی رویه‌ای فراقضایی در زندان‌ها اعدام شدند، همچنان در حال ارتکاب «جنایت علیه بشریت» هستند.
🔺این سازمان در گزارش جدید خود با عنوان «اسرار به خون آغشته: چرا کشتار۶۷ جنایت ادامه دار علیه بشریت است؟»، که در ۲۰۰ صفحه منتشر شده است، از سازمان ملل خواسته است که تحقیقاتی مستقل و جامع درباره‌ی این ناپدید کردن‌های قهری و اعدامهای فراقضایی، به عنوان جرایمی که به مدت سه دهه بدون مجازات مانده‌اند، انجام دهد.
🔺فیلیپ لوتر، مدیر تحقیقات بخش خاورمیانه و آفریقای شمالی عفو بین‌الملل، گفت: «این گزارش سیاست‌های انکار و تحریفی که مسئولان حکومتی در ایران برای سه دهه در رابطه با کشتار ۶۷ در عرصه داخلی و بین‌المللی پیش برده‌اند را زیر ذره بین قرار می‌دهد و نشان می‌دهد که آنها چگونه سعی داشته‌اند این حقیقت را که در ظرف چند هفته در تابستان ۱۳۶۷، هزاران مخالف و دگراندیش سیاسی را قهرا ناپدید کرده و طور سازمان‌یافته کشتند، از اذهان عمومی پنهان کنند.»
🔺او افزود: «اینکه مقامات و مسئولان حکومتی ایران تا به امروز از به رسمیت شناختن این کشتار گسترده امتناع می‌کنند و از اطلاع‌رسانی به بستگان قربانیان درباره‌ی زمان، نحوه و علت اعدام عزیزان‌شان و شناسایی و استرداد اجساد آنان سر باز می‌زنند، به این معنا است که جرم "ناپدید کردن قهری" قربانیان همچنان ادامه دارد. رنج و عذابی که مقامات با این اقدامات به خانوادههای کشته‌شدگان تحمیل کرده‌اند در حکم نوعی شکنجه یا اقسام دیگر رفتارهای بی‌رحمانه، غیرانسانی و ترذیلی است. تا زمانی که مقامات ایران از خود شفافیت نشان ندهند و به شکل علنی سرنوشت و محل دفن قربانیان را افشا نکنند، همچنان به ارتکاب "جنایت علیه بشریت" ادامه می‌دهند.»
🔺در سی سال گذشته، خانوادههای قربانیان از حق خود برای خاکسپاری عزیزان‌شان و برگزاری مراسم سوگواری برای آنان محروم مانده‌اند. گروهی از این خانواده‌ها که جسورانه در صدد حقیقت‌یابی و عدالت‌خواهی برآمده‌اند با آزارهای بی‌وقفه، ارعاب، بازداشت خودسرانه، حبس و همچنین شکنجه و سایر رفتارهای بی‌رحمانه مواجه شده‌اند. تخریب و بی‌حرمتی به گورهای دسته‌جمعی قربانیان نیز درد و رنج بیشتری برای خانواده‌ها و بازماندگان به بار آورده است.
در همین حال، افرادی که مسئول ارتکاب این جنایات علیه بشریت بوده‌اند از محکمه‌ی عدالت گریخته و در برخی موارد، همچنان منصب‌های مهم و کلیدی را در کشور در اختیار دارند. از زمان انتشار فایل صوتی حسینعلی منتظری در جلسه با اعضای «هیأت مرگ» تهران در سال ۶۷ ، این جنایت همچنین از سوی مقامات بلندپایه کشور مورد تحسین واقع شده و عاملان و آمران آن به عنوان «قهرمان ملی» مورد تجلیل قرار گرفته‌اند.
🔺به گفته‌ی فیلیپ لوتر، «مقامات ایران، به جای ادامه دادن به حملات ظالمانه‌ی خود علیه خانوادههای قربانیان، باید حقوق آنها در زمینه دستیابی به حقیقت، عدالت و اقدامات جبرانی موثر را تضمین کنند. این اقدامات شامل شناسایی و بازگرداندن بقایای قربانیان از طریق فراهم کردن امکان شکافتن گورهای دسته‌جمعی توسط متخصصان و انجام آزمایش‌های دی‌ان‌ای می‌شود.»
🔹لینک اطلاعیه عفو بین‌الملل به انگلیسی
https://bit.ly/2AQgbs7
🔹لینک دانلود فایل پی‌دی‌اف اطلاعیه عفو بین‌الملل به فارسی
https://t.me/Amnesty_International/959
🔹لینک گزارش تحقیقی عفو بین‌الملل به انگلیسی
https://www.amnesty.org/en/documents/mde13/9421/2018/en/
🔹دانلود فایل پی‌دی‌اف اطلاعیه عفو بین‌الملل به انگلیسی
https://t.me/Amnesty_International/960
🔺این سازمان در گزارش جدید خود با عنوان «اسرار به خون آغشته: چرا کشتار۶۷ جنایت ادامه دار علیه بشریت است؟»، که در ۲۰۰ صفحه منتشر شده است، از سازمان ملل خواسته است که تحقیقاتی مستقل و جامع درباره‌ی این ناپدید کردن‌های قهری و اعدامهای فراقضایی، به عنوان جرایمی که به مدت سه دهه بدون مجازات مانده‌اند، انجام دهد.
🔺فیلیپ لوتر، مدیر تحقیقات بخش خاورمیانه و آفریقای شمالی عفو بین‌الملل، گفت: «این گزارش سیاست‌های انکار و تحریفی که مسئولان حکومتی در ایران برای سه دهه در رابطه با کشتار ۶۷ در عرصه داخلی و بین‌المللی پیش برده‌اند را زیر ذره بین قرار می‌دهد و نشان می‌دهد که آنها چگونه سعی داشته‌اند این حقیقت را که در ظرف چند هفته در تابستان ۱۳۶۷، هزاران مخالف و دگراندیش سیاسی را قهرا ناپدید کرده و طور سازمان‌یافته کشتند، از اذهان عمومی پنهان کنند.»
🔺او افزود: «اینکه مقامات و مسئولان حکومتی ایران تا به امروز از به رسمیت شناختن این کشتار گسترده امتناع می‌کنند و از اطلاع‌رسانی به بستگان قربانیان درباره‌ی زمان، نحوه و علت اعدام عزیزان‌شان و شناسایی و استرداد اجساد آنان سر باز می‌زنند، به این معنا است که جرم "ناپدید کردن قهری" قربانیان همچنان ادامه دارد. رنج و عذابی که مقامات با این اقدامات به خانوادههای کشته‌شدگان تحمیل کرده‌اند در حکم نوعی شکنجه یا اقسام دیگر رفتارهای بی‌رحمانه، غیرانسانی و ترذیلی است. تا زمانی که مقامات ایران از خود شفافیت نشان ندهند و به شکل علنی سرنوشت و محل دفن قربانیان را افشا نکنند، همچنان به ارتکاب "جنایت علیه بشریت" ادامه می‌دهند.»
🔺در سی سال گذشته، خانوادههای قربانیان از حق خود برای خاکسپاری عزیزان‌شان و برگزاری مراسم سوگواری برای آنان محروم مانده‌اند. گروهی از این خانواده‌ها که جسورانه در صدد حقیقت‌یابی و عدالت‌خواهی برآمده‌اند با آزارهای بی‌وقفه، ارعاب، بازداشت خودسرانه، حبس و همچنین شکنجه و سایر رفتارهای بی‌رحمانه مواجه شده‌اند. تخریب و بی‌حرمتی به گورهای دسته‌جمعی قربانیان نیز درد و رنج بیشتری برای خانواده‌ها و بازماندگان به بار آورده است.
در همین حال، افرادی که مسئول ارتکاب این جنایات علیه بشریت بوده‌اند از محکمه‌ی عدالت گریخته و در برخی موارد، همچنان منصب‌های مهم و کلیدی را در کشور در اختیار دارند. از زمان انتشار فایل صوتی حسینعلی منتظری در جلسه با اعضای «هیأت مرگ» تهران در سال ۶۷ ، این جنایت همچنین از سوی مقامات بلندپایه کشور مورد تحسین واقع شده و عاملان و آمران آن به عنوان «قهرمان ملی» مورد تجلیل قرار گرفته‌اند.
🔺به گفته‌ی فیلیپ لوتر، «مقامات ایران، به جای ادامه دادن به حملات ظالمانه‌ی خود علیه خانوادههای قربانیان، باید حقوق آنها در زمینه دستیابی به حقیقت، عدالت و اقدامات جبرانی موثر را تضمین کنند. این اقدامات شامل شناسایی و بازگرداندن بقایای قربانیان از طریق فراهم کردن امکان شکافتن گورهای دسته‌جمعی توسط متخصصان و انجام آزمایش‌های دی‌ان‌ای می‌شود.»
🔹لینک اطلاعیه عفو بین‌الملل به انگلیسی
https://bit.ly/2AQgbs7
🔹لینک دانلود فایل پی‌دی‌اف اطلاعیه عفو بین‌الملل به فارسی
https://t.me/Amnesty_International/959
🔹لینک گزارش تحقیقی عفو بین‌الملل به انگلیسی
https://www.amnesty.org/en/documents/mde13/9421/2018/en/
🔹دانلود فایل پی‌دی‌اف اطلاعیه عفو بین‌الملل به انگلیسی
https://t.me/Amnesty_International/960
www.amnesty.org
Ongoing crimes against humanity in Iran
Amnesty International new report Blood-soaked secrets explains why Iran’s 1988 prison massacres are ongoing crimes against humanity
کشتار_۶۷؛_استمرار_جنایت_علیه_بشریت.pdf
839.1 KB
لینک دانلود فایل پی‌دی‌اف اطلاعیه عفو بین‌الملل به فارسی
MDE 13.9421 RS.pdf
4 MB
دانلود فایل پی‌دی‌اف اطلاعیه عفو بین‌الملل به انگلیسی
Media is too big
VIEW IN TELEGRAM
#اسرار_به_خون_آغشته؛ چرا کشتار ۶۷ جنایتی ادامهدار علیه بشریت است؟ https://t.me/Amnesty_International/958
Media is too big
VIEW IN TELEGRAM
مصاحبه رها بحرینی، پژوهش‌گر عفو بین‌الملل در خصوص گزارش «اسرار به خون آغشته؛ چرا کشتار ۶۷ جنایتی ادامهدار علیه بشریت است؟» با شبکه تلویزیونی من‌وتو
کشتار ۱۳۶۷ در زندان‌ها؛ خارج از پروسه قضایی و به منظور تصفیه مخالفان سیاسی https://t.me/Amnesty_International/966
🔺گزارش عفو بین‌الملل با عنوان «اسرار به خونه آغشته؛ چرا کشتار ۶۷ جنایت ادامهدار علیه بشریت است؟» شرح می‌دهد که چگونه، در اوایل مرداد ۱۳۶۷، مقامات ایران بدون ارائه‌ی هیچ توضیحی، فعالیت‌های معمول در زندانهای سراسر کشور را به حال تعلیق درآورده و ملاقات خانواده‌ها با زندانیان را قطع کردند. در هفته‌های بعد، آنها در طی اقدامی هماهنگ دست کم پنج هزار مخالف و دگراندیش سیاسی را خارج از پروسه قضایی و به منظور تصفیه مخالفان سیاسی اعدام کردند. این اعدام‌ها بر اساس دست‌کم یک فتوای محرمانه رهبر وقت جمهوری اسلامی ایران، روح الله خمینی، صورت گرفت. این فتوا پس از حمله‌ی مسلحانه‌ی «سازمان مجاهدین خلق»، گروه مخالف مستقر در عراق که موجودیت آن در ایران غیر قانونی اعلام شده بود، صادر شد.
🔺در سراسر ایران، مقامات زندانیان را از بندهای خود خارج کرده و با چشم‌بند نزد کمیته‌هایی متشکل از حاکمان شرع، مقامات دادستانی، ماموران اطلاعات و مسئولان امور زندان‌ها بردند. این «هیأت‌های مرگ» کمترین شباهتی به دادگاه نداشتند و روال کارشان به غایت کوتاه، سلیقه‌ای و خودسرانه بود. زندانیان، در هیچ مرحله‌ای امکان استیناف و درخواست اعاده‌ی دادرسی نداشتند.
▪️از زندانیان پرسیده می‌شد که آیا حاضر به ابراز ندامت از عقاید سیاسی خود، محکوم کردن علنی گروه سیاسی که به آن تعلق داشتند و ابراز وفاداری به جمهوری اسلامی هستند یا خیر.
▪️برخی با سؤالات سنگدلانه‌ای از این قبیل که آیا حاضر هستند با راه رفتن در میدان‌های مین به نیروهای نظامی کشور کمک کنند، یا در جوخه‌های اعدام شرکت کنند، مواجه شدند.
▪️به زندانیان هرگز گفته نشده بود که پاسخ‌هایشان می‌تواند به مرگ منتهی شود. بعضی از آنان تصور می‌کردند که به «کمیته‌ی عفو» احضار شده‌اند.
▪️اغلب قربانیان تنها دقایقی قبل از این که در برابر جوخه‌ی مرگ بایستند یا طناب دار به گردن‌شان آویخته شود متوجه می‌شدند که قرار است اعدام شوند.
▪️اکثر قربانیان در حال گذراندن احکام حبسی بودند که سالها قبل صادر شده بود. برخی از قربانیان سالها بدون برگزاری محاکمه در حبس به سر برده بودند و بعضی دیگر دوره‌ی محکومیت‌شان را سپری کرده و قرار بود به زودی از زندان آزاد شوند.
▪️اکثریت قریب به اتفاق قربانیان به دلیل عقاید سیاسی و فعالیت‌های صلح‌آمیزی چون پخش کردن نشریه و شرکت در تظاهرات به زندان افتاده بودند.
▪️اکثر قربانیان وابسته به «سازمان مجاهدین خلق ایران» بودند، اما صدها زندانی وابسته به سازمان‌های چپ‌گرا و گروه‌های مخالف کُرد هم در میان اعدام‌شدگان بودند.
🔹لینک اطلاعیه عفو بین‌الملل به انگلیسی
https://bit.ly/2AQgbs7
🔹لینک دانلود فایل پی‌دی‌اف اطلاعیه عفو بین‌الملل به فارسی
https://t.me/Amnesty_International/959
🔹لینک گزارش تحقیقی عفو بین‌الملل به انگلیسی
https://www.amnesty.org/en/documents/mde13/9421/2018/en/
🔹دانلود فایل پی‌دی‌اف اطلاعیه عفو بین‌الملل به انگلیسی
https://t.me/Amnesty_International/960
🔺در سراسر ایران، مقامات زندانیان را از بندهای خود خارج کرده و با چشم‌بند نزد کمیته‌هایی متشکل از حاکمان شرع، مقامات دادستانی، ماموران اطلاعات و مسئولان امور زندان‌ها بردند. این «هیأت‌های مرگ» کمترین شباهتی به دادگاه نداشتند و روال کارشان به غایت کوتاه، سلیقه‌ای و خودسرانه بود. زندانیان، در هیچ مرحله‌ای امکان استیناف و درخواست اعاده‌ی دادرسی نداشتند.
▪️از زندانیان پرسیده می‌شد که آیا حاضر به ابراز ندامت از عقاید سیاسی خود، محکوم کردن علنی گروه سیاسی که به آن تعلق داشتند و ابراز وفاداری به جمهوری اسلامی هستند یا خیر.
▪️برخی با سؤالات سنگدلانه‌ای از این قبیل که آیا حاضر هستند با راه رفتن در میدان‌های مین به نیروهای نظامی کشور کمک کنند، یا در جوخه‌های اعدام شرکت کنند، مواجه شدند.
▪️به زندانیان هرگز گفته نشده بود که پاسخ‌هایشان می‌تواند به مرگ منتهی شود. بعضی از آنان تصور می‌کردند که به «کمیته‌ی عفو» احضار شده‌اند.
▪️اغلب قربانیان تنها دقایقی قبل از این که در برابر جوخه‌ی مرگ بایستند یا طناب دار به گردن‌شان آویخته شود متوجه می‌شدند که قرار است اعدام شوند.
▪️اکثر قربانیان در حال گذراندن احکام حبسی بودند که سالها قبل صادر شده بود. برخی از قربانیان سالها بدون برگزاری محاکمه در حبس به سر برده بودند و بعضی دیگر دوره‌ی محکومیت‌شان را سپری کرده و قرار بود به زودی از زندان آزاد شوند.
▪️اکثریت قریب به اتفاق قربانیان به دلیل عقاید سیاسی و فعالیت‌های صلح‌آمیزی چون پخش کردن نشریه و شرکت در تظاهرات به زندان افتاده بودند.
▪️اکثر قربانیان وابسته به «سازمان مجاهدین خلق ایران» بودند، اما صدها زندانی وابسته به سازمان‌های چپ‌گرا و گروه‌های مخالف کُرد هم در میان اعدام‌شدگان بودند.
🔹لینک اطلاعیه عفو بین‌الملل به انگلیسی
https://bit.ly/2AQgbs7
🔹لینک دانلود فایل پی‌دی‌اف اطلاعیه عفو بین‌الملل به فارسی
https://t.me/Amnesty_International/959
🔹لینک گزارش تحقیقی عفو بین‌الملل به انگلیسی
https://www.amnesty.org/en/documents/mde13/9421/2018/en/
🔹دانلود فایل پی‌دی‌اف اطلاعیه عفو بین‌الملل به انگلیسی
https://t.me/Amnesty_International/960
www.amnesty.org
Ongoing crimes against humanity in Iran
Amnesty International new report Blood-soaked secrets explains why Iran’s 1988 prison massacres are ongoing crimes against humanity
This media is not supported in your browser
VIEW IN TELEGRAM
عفو بین‌الملل به مناسبت ۳۰ سالگی كشتار تابستان ۱۳۶۷ اعلام کرد جمهوری اسلامی با ادامه پنهانكارى درباره سرنوشت و محل دفن هزاران مخالف سیاسی كشته شده "در حال ارتكاب جنایت علیه بشریت" است. گزارش بی‌بی‌سی فارسی
Media is too big
VIEW IN TELEGRAM
در سال ۶۷ مقامات ایران هزاران مخالف سیاسی را قهرا ناپدید و مخفیانه اعدام کردند. با گذشت سه دهه، خانواده‌ها و جان به در بردگان هنوز در جستجوی حقیقت و عدالت هستند. ما کنار آنها می‌ایستیم. شما چطور؟
گاهشمار انکار #کشتار٦٧؛ #وجدان_خاموش #مدافعان_جنایت و حافظان #اسرار_به_خون_آغشته - بخش اول
١. در اوایل مرداد ١٣٦٧، با قطع ناگهانی ملاقات زندانیان، خانوادههای نگران با عفو بین الملل تماس می گیرند. در ٢٥ مرداد و ١١ شهریور ١٣٦٧، این سازمان با انتشار دو اقدام فوری خطاب به دولت و قوه قضاییه از احتمال آغاز«موج جدیدی از اعدامهای سیاسی» اعلام نگرانی میکند.
٢. از تاریخ ٢٥ مرداد ١٣٦٧، فعالان عفو بین الملل با ارسال هزاران تلگراف، تلکس و نامه به مقامات ایرانی از جمله حسن ابراهیم حبیبی، وزیر دادگستری دولت میرحسین موسوی و سفرای دولت در کشورهای مختلف خواهان «توقف فوری اعدامهای سیاسی» می شوند.
٣. امروز پس از ٣٠ سال می دانیم که اولین «اقدام فوری» عفو بین‌الملل درباره آغاز کشتار ٦٧ یک روز پس از ملاقات «هیئت مرگ» تهران با منتظری منتشر شده است. نیری حاکم شرع در این جلسه گفت که تا الان ٧٥٠ نفر را در تهران اعدام کرده‌اند و ٢٠٠ نفر دیگر هم در صف اعدام هستند.
٤. در تاریخهای ۴ و ۲۳ شهریور ١٣٦٧، گزارشگر ویژه سازمان ملل در خصوص اعدامهای خودسرانه و فراقضایی، با علی اکبر ولایتی وزیر امور خارجه دولت میرحسین موسوی درباره‌ی نگرانی‌های مطرح درباره اعدام شمار زیادی از اعضای سازمان‌های مخالف سیاسی در زندانهای کشور از اوایل مرداد مکاتبه فوری می کند.
٥. بین مهر و آذر ١٣٦٧، عفو بین الملل ١٦ «اقدام فوری» درباره کشتار مخالفان سیاسی منتشر میکند. دهها هزار نامه اعتراضی به سفرای ایران در نقاط مختلف جهان، موسوی اردبیلی رئیس دیوان عالی، حبیبی وزیر دادگستری، ولایتی وزیر خارجه، خامنه‌ی رییس جمهور و هاشمی رفسنجانی رییس مجلس فرستاده می شود.
٦. از مهر ١٣٦٧، با افشای کشتارهای مخفیانه در سطح بین المللی، کادر وزارت خارجه دولت میرحسین موسوی به طور هماهنگ شروع به انکار میکند. در ٦ مهر ١٣٦٧، سیروس ناصری نماینده ایران در مقر سازمان ملل در ژنو طی ملاقاتی با گزارشگر ویژه سازمان ملل خبر کشتار را «پروپاگاندای سیاسی» می خواند.
٧. در ٨ آذر ١٣٦٧، محمدجعفر محلاتی نماینده ایران در مقر سازمان ملل در نیویورک، در ملاقاتی با نماینده ویژه سازمان ملل وقوع کشتار ٦٧ را مطلقا انکار می کند و مدعی می شود که بسیاری از مرگ‌های گزارش شده در حین درگیری نظامی بین اعضای سازمان مجاهدین و جمهوری اسلامی ایران اتفاق افتاده است.
٨. در ٢٢ آذر ١٣٦٧، میرحسین موسوی در مصاحبه با شبکه او آر اف اتریش از کشتار ٦٧ دفاع می کند و این واقعیت که اکثر قربانیان زندانیانی بودند که سالها قبل از حمله مجاهدین، فقط به دلیل اعتقادات سیاسی و فعالیت های صلح آمیزی مثل پخش نشریه و شرکت در تظاهرات دستگیر شده بودند را انکار می کند. موسوی در مصاحبه با شبکه اتریشی میگوید«این مواردی [یعنی کشتار هزاران زندانی سیاسی] که به ما ایراد گرفته شده است در رابطه با همین عملیات مرصاد است... آنها نقشه هایی برای کشتار داشتند و ما مجبور بودیم که توطئه آنها را سرکوب کنیم... ما در این زمینه‌ها هیچ گذشتی نداریم».
٩. در ٢٤ آذر ١٣٦٧، محمدمهدی آخوندزاده بستی، کاردار سفارت ایران در بریتانیا، در مصاحبه با سرویس جهانی بی‌بی‌سی، وقوع کشتار ٦٧ را انکار میکند و میگوید: «این اتهامات صرفا به منظور ضربه زدن به تلاش‌های صادقانه و مجدانه‌ی ایران برای برقراری صلح و آرامش در منطقه مطرح شده‌اند.»
١٠. در زمستان ٦٧، دیپلمات‌های ایران در ملاقات با عفو بین‌الملل در کشورهای مختلف از جمله فرانسه، ژاپن، هلند، نروژ، سوئد، بریتانیا و آلمان کشتار ٦٧ را انکار می‌کنند. در تاریخ ١ دی ١٣٦٧، محمدعلی موسوی، کاردار ایران در کانادا میگوید: «تنها موارد کشتن به خاطر دفاع از خود در جریان حمله‌ی مجاهدین بوده است.». در ١٢ اسفند ١٣٦٧، رییسی نیا، دبیر اول سفارتخانه ی ایران در ژاپن، کشتار ٦٧ را انکار می کند و این «نگرانی» را مطرح می کند که اخبار مربوط به اعدامهای جمعی ساخته و پرداخته کشورهای غربی است و تاکید می کند که اخبارهای این کشورها از ایران «همیشه حاوی اطلاعات غلط» است.
مقامات ایران همواره سعی داشته‌اند کشتار سازمان یافته هزاران مخالف سیاسی در ظرف چند هفته در تابستان ٦٧ را از اذهان عمومی پنهان کنند. عفو بین الملل در گزارش جدید خود، «اسرار به خون آغشته: : چرا کشتار۶۷ جنایت ادامه دار علیه بشریت است؟»، که در ٢٠٠ صفحه منتشر شده است، نوشته است که تحقیقات کیفری علاوه بر عاملان و آمران کشتار باید شامل مقاماتی شود که با اختفای سرنوشت قربانیان و چرایی و چگونگی اعدام‌ها در تداوم جرم «ناپدید کردن قهری» و جنایت علیه بشریت سهیم بوده‌اند.
موارد بالا برگفته از یک رشته توییت است که سازمان عفو بین الملل امروز در صفحه رسمی خود منتشر کرد.
١. در اوایل مرداد ١٣٦٧، با قطع ناگهانی ملاقات زندانیان، خانوادههای نگران با عفو بین الملل تماس می گیرند. در ٢٥ مرداد و ١١ شهریور ١٣٦٧، این سازمان با انتشار دو اقدام فوری خطاب به دولت و قوه قضاییه از احتمال آغاز«موج جدیدی از اعدامهای سیاسی» اعلام نگرانی میکند.
٢. از تاریخ ٢٥ مرداد ١٣٦٧، فعالان عفو بین الملل با ارسال هزاران تلگراف، تلکس و نامه به مقامات ایرانی از جمله حسن ابراهیم حبیبی، وزیر دادگستری دولت میرحسین موسوی و سفرای دولت در کشورهای مختلف خواهان «توقف فوری اعدامهای سیاسی» می شوند.
٣. امروز پس از ٣٠ سال می دانیم که اولین «اقدام فوری» عفو بین‌الملل درباره آغاز کشتار ٦٧ یک روز پس از ملاقات «هیئت مرگ» تهران با منتظری منتشر شده است. نیری حاکم شرع در این جلسه گفت که تا الان ٧٥٠ نفر را در تهران اعدام کرده‌اند و ٢٠٠ نفر دیگر هم در صف اعدام هستند.
٤. در تاریخهای ۴ و ۲۳ شهریور ١٣٦٧، گزارشگر ویژه سازمان ملل در خصوص اعدامهای خودسرانه و فراقضایی، با علی اکبر ولایتی وزیر امور خارجه دولت میرحسین موسوی درباره‌ی نگرانی‌های مطرح درباره اعدام شمار زیادی از اعضای سازمان‌های مخالف سیاسی در زندانهای کشور از اوایل مرداد مکاتبه فوری می کند.
٥. بین مهر و آذر ١٣٦٧، عفو بین الملل ١٦ «اقدام فوری» درباره کشتار مخالفان سیاسی منتشر میکند. دهها هزار نامه اعتراضی به سفرای ایران در نقاط مختلف جهان، موسوی اردبیلی رئیس دیوان عالی، حبیبی وزیر دادگستری، ولایتی وزیر خارجه، خامنه‌ی رییس جمهور و هاشمی رفسنجانی رییس مجلس فرستاده می شود.
٦. از مهر ١٣٦٧، با افشای کشتارهای مخفیانه در سطح بین المللی، کادر وزارت خارجه دولت میرحسین موسوی به طور هماهنگ شروع به انکار میکند. در ٦ مهر ١٣٦٧، سیروس ناصری نماینده ایران در مقر سازمان ملل در ژنو طی ملاقاتی با گزارشگر ویژه سازمان ملل خبر کشتار را «پروپاگاندای سیاسی» می خواند.
٧. در ٨ آذر ١٣٦٧، محمدجعفر محلاتی نماینده ایران در مقر سازمان ملل در نیویورک، در ملاقاتی با نماینده ویژه سازمان ملل وقوع کشتار ٦٧ را مطلقا انکار می کند و مدعی می شود که بسیاری از مرگ‌های گزارش شده در حین درگیری نظامی بین اعضای سازمان مجاهدین و جمهوری اسلامی ایران اتفاق افتاده است.
٨. در ٢٢ آذر ١٣٦٧، میرحسین موسوی در مصاحبه با شبکه او آر اف اتریش از کشتار ٦٧ دفاع می کند و این واقعیت که اکثر قربانیان زندانیانی بودند که سالها قبل از حمله مجاهدین، فقط به دلیل اعتقادات سیاسی و فعالیت های صلح آمیزی مثل پخش نشریه و شرکت در تظاهرات دستگیر شده بودند را انکار می کند. موسوی در مصاحبه با شبکه اتریشی میگوید«این مواردی [یعنی کشتار هزاران زندانی سیاسی] که به ما ایراد گرفته شده است در رابطه با همین عملیات مرصاد است... آنها نقشه هایی برای کشتار داشتند و ما مجبور بودیم که توطئه آنها را سرکوب کنیم... ما در این زمینه‌ها هیچ گذشتی نداریم».
٩. در ٢٤ آذر ١٣٦٧، محمدمهدی آخوندزاده بستی، کاردار سفارت ایران در بریتانیا، در مصاحبه با سرویس جهانی بی‌بی‌سی، وقوع کشتار ٦٧ را انکار میکند و میگوید: «این اتهامات صرفا به منظور ضربه زدن به تلاش‌های صادقانه و مجدانه‌ی ایران برای برقراری صلح و آرامش در منطقه مطرح شده‌اند.»
١٠. در زمستان ٦٧، دیپلمات‌های ایران در ملاقات با عفو بین‌الملل در کشورهای مختلف از جمله فرانسه، ژاپن، هلند، نروژ، سوئد، بریتانیا و آلمان کشتار ٦٧ را انکار می‌کنند. در تاریخ ١ دی ١٣٦٧، محمدعلی موسوی، کاردار ایران در کانادا میگوید: «تنها موارد کشتن به خاطر دفاع از خود در جریان حمله‌ی مجاهدین بوده است.». در ١٢ اسفند ١٣٦٧، رییسی نیا، دبیر اول سفارتخانه ی ایران در ژاپن، کشتار ٦٧ را انکار می کند و این «نگرانی» را مطرح می کند که اخبار مربوط به اعدامهای جمعی ساخته و پرداخته کشورهای غربی است و تاکید می کند که اخبارهای این کشورها از ایران «همیشه حاوی اطلاعات غلط» است.
مقامات ایران همواره سعی داشته‌اند کشتار سازمان یافته هزاران مخالف سیاسی در ظرف چند هفته در تابستان ٦٧ را از اذهان عمومی پنهان کنند. عفو بین الملل در گزارش جدید خود، «اسرار به خون آغشته: : چرا کشتار۶۷ جنایت ادامه دار علیه بشریت است؟»، که در ٢٠٠ صفحه منتشر شده است، نوشته است که تحقیقات کیفری علاوه بر عاملان و آمران کشتار باید شامل مقاماتی شود که با اختفای سرنوشت قربانیان و چرایی و چگونگی اعدام‌ها در تداوم جرم «ناپدید کردن قهری» و جنایت علیه بشریت سهیم بوده‌اند.
موارد بالا برگفته از یک رشته توییت است که سازمان عفو بین الملل امروز در صفحه رسمی خود منتشر کرد.
گاهشمارانکار #کشتار٦٧؛ #وجدان_خاموش #مدافعان_جنایت و حافظان #اسرار_به_خون_آغشته - بخش اول https://t.me/Amnesty_International/973
برای کسب اطلاعات بیشتر و رجوع به منابع نقل قول های آمده، لطفا به اصل گزارش و پانویس های آن مراجعه نمایید.
لینک گزارش تحقیقی عفو بین‌الملل به انگلیسی
https://www.amnesty.org/en/documents/mde13/9421/2018/en/
لینک صفحه رسمی توییتر عفو بین‌الملل:
https://twitter.com/AmnestyIran
برای کسب اطلاعات بیشتر و رجوع به منابع نقل قول های آمده، لطفا به اصل گزارش و پانویس های آن مراجعه نمایید.
لینک گزارش تحقیقی عفو بین‌الملل به انگلیسی
https://www.amnesty.org/en/documents/mde13/9421/2018/en/
لینک صفحه رسمی توییتر عفو بین‌الملل:
https://twitter.com/AmnestyIran
Telegram
عفو بين الملل
گاهشمار انکار #کشتار٦٧؛ #وجدان_خاموش #مدافعان_جنایت و حافظان #اسرار_به_خون_آغشته - بخش اول
١. در اوایل مرداد ١٣٦٧، با قطع ناگهانی ملاقات زندانیان، خانوادههای نگران با عفو بین الملل تماس می گیرند. در ٢٥ مرداد و ١١ شهریور ١٣٦٧، این سازمان با انتشار دو…
١. در اوایل مرداد ١٣٦٧، با قطع ناگهانی ملاقات زندانیان، خانوادههای نگران با عفو بین الملل تماس می گیرند. در ٢٥ مرداد و ١١ شهریور ١٣٦٧، این سازمان با انتشار دو…