عفو بين الملل
3.17K subscribers
879 photos
214 videos
218 files
709 links
Download Telegram
مقامات_ایران_باید_سرکوب_روز¬افزون.pdf
216.1 KB
دانلود فایل پی‌دی‌اف بیانیه‌ی عفو بین‌الملل؛ «مقامات ایران باید سرکوب روز¬افزون بی¬رحمانه را متوقف کرده و مرگ معترضان را مورد تحقیق قرار دهند»
عفو بین‌الملل: ميثاق بين المللى حقوق مدنی و سیاسی که ایران متعهد به آن است، از حق آزادی تجمع مسالمت‌آمیز و آزادی بیان حمایت می‌کند. موضع مقامات دولتى ايران در این‌باره که تظاهرات فاقد مجوز از وزارت کشور، غیرقانونی است برخلاف استانداردهای حقوق بشر بین‌المللی است. طبق این استانداردها، مقامات مجاز هستند كه قوانينى در رابطه با اعلام قبلى زمان و مكان تجمعات وضع كنند ولی به هيچ وجه مجاز نيستد كه حق برگزارى تجمعات را مشروط به دریافت مجوز كنند. بحث اعلام قبلى با دریافت مجوز تفاوت دارد و هدف از آن تنها تسهیل تجمعات و فراهم كردن زمينه لازم برای محافظت از معترضان، حفظ حقوق و آزادی دیگران و تضمين امنیت عمومی و نظم است. به علاوه، استانداردهای بین‌المللی حکم می‌کند که تجمعات خودجوش باید از قوانين مربوط به اعلام قبلى مستثنی باشند و سازمان دهندگان تجمعات هیچگاه نباید به دلیل عدم اعلام تجمع مورد پيگيرد يا مجازات قرار گيرند.

https://t.me/Amnesty_International/557
فیلیپ لوتر مدیر تحقیق و پشتیبانی خاورمیانه و آفریقای شمالی در سازمان عفو بین الملل: «مقامات ایران دارای سابقه اسفناکی در زمینه بازداشتهای فله‌ای و خودسرانه تظاهرکنندگان صلحجو هستند. با توجه به سطح هشدار دهنده ى موج اخیر بازداشتها، بسیار محتمل است که بسیاری از افراد دستگیر شده معترضان صلحجویی باشند که به طور خودسرانه بازداشت شده و اکنون خود را در زندانهایی مییابند که شرایط آنها وخیم است و شکنجه در آنها ابزاری رایج برای اعتراف‌گیری و تنبیه است.»
«مقامات ایران باید تضمین کنند که هرکس صرفا به خاطر شرکت مسالمت آميز در تظاهرات، اعلام حمایت از اعتراضات یا انتقاد از مقامات دستگیر شده سریعا و بدون قید و شرط آزاد شود. همه بازداشت شدگان باید از شکنجه و بدرفتاریهای دیگر محافظت شوند.»
فیلیپ لوتر افزود: «باقى كسانى که مشکوک به ارتکاب جرایم به رسمیت شناخته شده هستند یا باید به سرعت تفهیم اتهام شوند و مطابق با استانداردهای بین المللى دادرسی منصفانه، محاکمه شده و یا آزاد شوند. وضعیت حقوقی و مکان دقیق بازداشت آنها نیز باید هرچه سريع تر به خانوادههاى نگران اطلاع داده شود».

@Amnesty_International
نگرانی عفو بین‌الملل در مورد وضعیت معترضان زندانی در ایران https://t.me/Amnesty_International/562
عفو بین‌الملل در بیانیه‌ای با اشاره به گزارش‌های مربوط به مرگ مشکوک تعدادی از معترضان بازداشتی در زندان، نوشته است "مقامات مسئول در ایران باید برای جلوگیری از شکنجه بازداشت‌شدگان و مرگ تعداد بیشتری از آنان در زندان سریعا اقدامات لازم را به اجرا بگذارند.." این بیانیه افزوده است که "سایه تاریک پنهانکاری و فقدان شفافیت در مورد آنچه که بر سر این بازداشت‌شدگان آمده نگران کننده است و مقامات ایران باید به جای ابراز داوری شتابزده در این مورد که آنان دست به خودکشی زده‌اند، فورا تحقیقات مستقل، بی‌طرفانه و شفافی را در مورد شرایط منجر به مرگ آنان به جریان اندازند."

عفو بین‌الملل با یادآوری اینکه "ما از دیرباز به طور مستند شرایط کابوس‌وار بازداشتگاه‌ها در ایران از جمله کاربرد شکنجه را ثبت کرده‌ایم" گفته است که افراد مظنون به ارتکاب اعمال منتهی به مرگ بازداشت شدگان باید فورا از مقام خود معلق شده و براساس موازین‌بین المللی محاکمه منصفانه و مجازات شوند.

به گفته این سازمان مدافع حقوق بشر، مرگ سینا قربانی، ۲۳ ساله، در قرنطینه زندان مخوف اوین و گزارش‌های ضد و نقیض درباره علت آن نگرانی در مورد نحوه رفتار مقامات جمهوری اسلامی با معترضان را تشدید کرده است. بیانیه این سازمان می‌افزاید که تا کنون "مرگ دست کم چهار تن دیگر در هنگام بازداشت گزارش شده" که از جمله شامل دو مورد در قرنطینه زندان اوین است. وحید حیدری و محسن عادلی از جمله قربانیانی هستند که اسامی آنان منتشر شده است.

در ادامه این بیانیه آمده است که خویشاوندان افراد بازداشتی گفته‌اند که مقامات مسئول هیچگونه اطلاعی در مورد این افراد در اختیارشان قرار نداده و برعکس، آنان را صرفا به خاطر سئوال و ابراز نگرانی در مورد عزیزانشان تهدید و ارعاب کرده‌اند. عفو بین‌الملل تاکید دارد که "مقامات نه تنها باید خویشاوندان بازداشت‌شدگان را از محل حبس آنان آگاه سازند بلکه موظف هستند امکان ملاقات و دسترسی بازداشت‌شدگان به وکیل مدافع مورد نظرشان را فراهم آورند و هیچکس هم نباد به خاطر پرسش درباره محل و وضعیت عزیزان زندانی خود در معرض اقدامات تلافی جویانه قرار گیرد.

بی بی سی فارسی
https://goo.gl/TT1L65

@Amnesty_International
مقامات ایران باید فورا اعدام قریب‌الوقوع نوجوانی که در سن ۱۴ سالگی بازداشت شده را متوقف کنند https://t.me/Amnesty_International/564
عفو بین الملل با انتشار بیانیه‌ای گفت مقامات ایران باید فورا اعدام یک نوجوان ایرانی به نام ابوالفضل چزانی شراهی را که به خاطر وارد آوردن ضربات مهلک چاقو به یک مرد در جریان یک نزاع در سن ۱۴ سالگی به مرگ محکوم شده است، متوقف کنند.
ابوالفضل چزانی شراحی، ۱۹ ساله، قرار است در تاریخ ۲۷ دی ماه در زندان قم اعدام شود.
مگدلنا مغربی، معاون شمال آفریقا و خاورمیانه عفو بین‌الملل گفت: «مقامات ایران به خوبی آگاهند که استفاده از مجازات مرگ علیه کسانی که زیر سن ۱۸ سالگی مرتکب جرم می‌شوند، نقض فاحش تعهدات ایران تحت قوانین بین المللی حقوق بشر از جمله کنوانسیون حقوق کودک است.»
مغربی افزود: « به جای نمایش چنین بی اعتنایی بی‎رحمانه‌ایی نسبت به حقوق کودکان، مقامات ایران باید فورا اعدام ابوالفضل چزانی شراحی را متوقف کرده و حکم او را از مجازات مرگ به مجازات زندان تبدیل کنند.»
ابوالفضل چزانی شراهی در شهریور ۱۳۹۳ توسط شعبه یک دادگاه کیفری استان قم به اعدام محکوم شد. از آن زمان تاکنون دست کم سه بار برای اجرای اعدام او برنامه‌ریزی شده است. بار آخر که در سال ۱۳۹۵ بود، وی برای اجرای حکم به سلول انفرادی منتقل شد اما اعدام در آخرین لحظات بنا به دلائلی که برای عفو بین الملل نامعلوم است، متوقف شد.
ابوالفضل چزانی شراهی متولد ۲۶ دی ۷۷ است. بنابراین سن او در زمان وقوع جرم در تاریخ ۵ دی ۱۳۹۲، مطابق با تقویم شمسی ۱۴ سال و ۱۱ ماه و مطابق با تقویم قمری ۱۵ سال و ۵ ماه بوده است. تقویم رسمی ایران تقویم شمسی است اما برخی از مواد قانون مجازات اسلامی ایران به تقویم قمری استناد می‌کنند.
دادگاه کیفری استان قم با ارجاع به ماده ۱۴۷ قانون مجازات اسلامی اعلام داشته‌ است که ابوالفضل چزانی شراهی از حیث تاریخ قمری «بالغ» بوده و سزاوار مجازات مرگ است. ماده ۱۴۷ قانون مجازات اسلامی سن مسئولیت کیفری برای دختران و پسران را به ترتیب نه سال و پانزده سال تمام قمری تعیین کرده است.
دادگاه همچنین به نظریه پزشکی قانونی استناده کرده که اعلام داشته او از «رشد عقلی» برخوردار بوده است. حکم دادگاه کیفری استان قم توسط شعبه ۲۴ دیوان عالی کشور در آذر ۱۳۹۳ تایید شد.
رها بحرینی، پژوهش‌گر عفو بین‌الملل: «بازدید نمایندگان مجلس از بازداشتگاه اوین یک قدم مثبت است اما نگرانی از وضعیت بد بازداشتگاه‌ها در ایران به حدی جدی است که عفو بین‎الملل ماه‌ها است -و به‌خصوص در جریان همین اعتراضات اخیر هم- بر این خواسته تاکید کرده که مقامات ایران باید امکان یک بازدید مستقل از سوی بازرسان بین‌المللی را فراهم کنند.»

به گفته بحرینی این بازرسی به‎خصوص و در وهله اول باید از سوی گزارشگر ویژه سازمان ملل در امور حقوق بشر ایران انجام شود؛
«عفو بین‎الملل از پیگیری‌های نمایندگان مجلس در رابطه با گزارش‌های مربوط به مرگ افراد در بازداشتگاه‎ها استقبال می‎کند و این پیگیری‌ها می‎توانند مثبت باشند اگر زمینه‌ساز انجام تحقیقات مستقل و شفاف درباره بازداشت‌های گسترده و فله‎ای معترضان، بدرفتاری با آن‌ها و دلایل مرگ چندین نفر در بازداشتگاه‎ها بشود.»

پژوهشگر سعفو بین‎الملل همچنین به اطلاع‎رسانی نامناسب از سوی قوه قضاییه درباره شرایط و وضعیت بازداشت‌شدگان اشاره می‎کند و می‎گوید: «در روزهای گذشته نگرانی‎های بسیاری در رابطه با عدم اطلاع‎رسانی درست و مناسب به خانواده‎ها درباره وضعیت و محل نگهداری عزیزان‌شان که بازداشت شده‌اند، به وجود آمده است. عفو بین‎الملل امیدوار است که با پیگیری نمایندگان مجلس، فشار فوری و کافی به قوه قضاییه وارد شود تا دست از این عدم اطلاع‎رسانی بردارد و فورا تمام بازداشت‎شدگانی را که تنها به دلیل شرکت مسالمت‎آمیز در تظاهرات دستگیر شده‌اند، آزاد کند و در مورد بقیه افرادی که متهم به ارتکاب جرایمی هستند هم یک روند دادرسی عادلانه برقرار شود و امکان تماس با وکیلان و خانواده‌هاشان فورا فراهم شود.»
https://goo.gl/skfHQh
اجرای حکم اعدام ابوالفضل چزانی نوجوانی که از سن ۱۴ سالگی بازداشت شده است، متوقف شد. او روز دوشنبه به سلول‌های انفرادی زندان قم منتقل شده و قرار بود روز چهارشنبه ۲۷ دی ماه اعدام شود.
پيشتر روز سه شنبه سه مقام حقوق بشرى سازمان ملل و عفو بین‌الملل خواهان توقف اجرای این حکم شده بوده اند. این چهارمین باری است که ابوالفضل چزانی که اکنون ۱۹ سال دارد برای اجرای حکم اعدام به سلول‌های انفرادی منتقل شده است.
اسما جهانگیر گزارش‌گر ویژه‌ی سازمان ملل درباره وضعیت حقوق بشر در ایران، آگنس کالامارد گزارش‌گر ویژه درباره اعدام‌های فراقضایی، شتابزده و خودسرانه و رنه وینتر دبير كميته حقوق کودک سازمان ملل در بیانیه‌ای مشترک خواستار توقف فوری اعدام ابوالفضل چزانى و نقض حكم اعدام او شدند. کارشناسان سازمان ملل مقامات ايران را به خاطر ادامه صدور و اجراى احكام اعدام عليه متخلفان نوجوان مورد انتقاد و سرزنش شديد قرار دادند.
عفو بین‌الملل نیز با درخواست توقف حکم اعدام ابوالفضل چزانی گفته بود: ««مقامات ایران به خوبی آگاهند که استفاده از مجازات مرگ علیه کسانی که زیر سن ۱۸ سالگی مرتکب جرم می‌شوند، نقض فاحش تعهدات ایران تحت قوانین بین المللی حقوق بشر از جمله کنوانسیون حقوق کودک است.»
ابوالفضل چزانی در شهریور ۱۳۹۳ توسط شعبه یک دادگاه کیفری استان قم به اعدام محکوم شد. این حکم توسط شعبه ۲۴ دیوان عالی کشور در آذر ۱۳۹۳ تایید شد.

@Amnesty_International https://goo.gl/9MeYwz
عفو بین‌الملل: مسئولین صدور و اجرای احکام قطع عضو قابل تعقیب و محاکمه کیفری تحت قوانین بین‌المللی هستند https://t.me/Amnesty_International/569
عفو بین‌الملل با ابراز خشم از خبر اجرای حکم قطع دست یک مرد به خاطر دزدی اعلام کرد مسئولین صدور و اجرای احکام قطع عضو قابل تعقیب و محاکمه کیفری تحت قوانین بین‌المللی هستند.
بر اساس گزارش روزنامه‌ی دولتی خراسان، حکم قطع عضو یک مرد ۳۴ ساله که ع.خ نامیده شده، روز چهارشنبه ۲۷ دی در محل زندان مرکزی مشهد در استان خراسان رضوی به اجرا در آمده است.
بر اساس گزارش خراسان، این مرد پس از آنکه دستش زیر «گیوتین» قرار گرفت و قطع شد به مرکز درمانی انتقال یافت. او ۶ سال قبل به خاطر سرقت گوسفندان و دیگر اموال ارزشمند از چندین روستا توسط دادگاهی در استان خراسان رضوی به قطع دست محکوم شده بود و این حکم به تایید شعبه اول دادگاه تجدیدنظر استان خراسان رسیده بود.
مگدلنا مغربی معاون شمال آفریقا و خاورمیانه عفو بین‌الملل گفت: «اجرای این مجازات‌های بیرحمانه را نمی‌توان عدالت نامید. مقامات قضایی ايران با اعمال این گونه مجازات‌ها نشان می‌دهند که برای کرامت انسانی ذره‌ای ارزش قائل نیستند. در یک نظام عدالت کیفری سالم جایی برای این قساوت‌ها وجود ندارد.»
مغربی گفت: «قطع عضو شکنجه صریح و آشکار است و اعمال شکنجه طبق قوانین بین المللى يك جرم است. ایران به عنوان عضو میثاق بین المللى حقوق مدنی و سیاسی ملزم است که شکنجه را در هر شرایطی و بدون استثناء ممنوع کند. کسانی که مسئولیت صدور و اجرای چنین شیوه‌هایی را دارند باید بدانند که بر اساس قوانین بین‌المللی قابل تعقیب و محاکمه کیفری هستند.»
قطع عضو شكنجه صريح و آشكار است. با اين وجود مقامات جمهورى اسلامى ایران همواره از قطع دست به عنوان موثرترین روش برای جلوگیری از سرقت دفاع کرده‌اند و از این که به خاطر پیامد‌های محکومیت‌های بین اللملی مجبور شده‌اند اجرای علنی و گسترده‌ی این مجازات‌ را محدود کنند ابراز تاسف نموده‌اند. محمد جواد لاریجانی دبیر ستاد حقوق بشر قوه‌ی قضاییه در اظهاراتی تکان‌دهنده در شورای حقوق بشر سازمان ملل در اکتبر 2010 انکار کرد که مجازات‌های بدنی مصداق شکنجه هستند و ادعا نمود که از لحاظ فرهنگی و مذهبی توجیه دارند.
این در حالی است که تلاش‌های مدنی در داخل کشور برای لغو چنین مجازت‌های بی‌رحمانه، غیرانسانی و تحقیرآمیزی همواره در جریان بوده است و بسیاری از ایرانیان، از جمله مدافعان حقوق بشر و برخی از پژوهشگران دینی و روحانیون، مخالفت خود را ابراز کرده‌اند و به همین دلیل با آزار و اذیت قضایی روبرو شده‌اند.
به گفته معاون شمال آفریقا و خاورمیانه عفو بین‌الملل «این اسفناک است که مقامات ایران به صدور و اجرای احکام قطع عضو ادامه می‌دهند و این بیرحمی قانونی‌شده را به نام دین، مذهب و پیش‌گیری از جرم توجیه می‌کنند. مقامات ایران باید فورا کلیه اشکال مجازات‌های بدنی را در قانون لغو کرده و به سمت یک نظام عدالت کیفری حرکت کنند که بر توانبخشی تمرکز داشته باشد و رفتار انسانی با زندانیان را در پیش بگیرد.»
در سال ۲۰۱۷ میلادی، ده‌ها حکم قطع عضو صادر و توسط دیوان عالی کشور تایید شد. در آپریل ۲۰۱۷ مقامات قضایی در شیراز ابتدا دست زندانی به نام حمید معینی را به خاطر سرقت قطع کردند و بعد از 10 روز او را به خاطر قتل اعدام کردند.
مقامات قضایی ایران غالبا پیش از اجرای حکم قطع عضو، افراد محکوم را به طور خودسرانه برای سال‌ها در زندان نگاه می‌دارند با وجود این که محکومیت زندان علیه‌ آنها صادر نشده است.
بر اساس تحقیقات بنیاد عبدالرحمان برومند، بین سال‌های ۲۰۰۷ تا ۲۰۱۷ مقامات ایران دست کم ۲۱۵ مورد حکم قطع عضو صادر کرده و ۱۲۵ حکم قطع عضو را اجرا کرده‌اند. دست کم در ۶ مورد قطع عضو در ملاء عام انجام شده است.
تصور می‌شود که هم اكنون ده‌ها زندانی در سراسر کشور از جمله در استان‌های خراسان رضوی، فارس، خوزستان و مرکزی در خطر قطع عضو قرار دارند.
مقامات_قضایی_در_عملی_بیرحمانه_اقدام.pdf
563.8 KB
دانلود نسخه‌ی پی‌دی‌اف اطلاعیه‌ی مطبوعاتی عفو بین‌الملل: مقامات قضایی در عملی بیرحمانه اقدام به قطع دست یک مرد زندانی کردند
This media is not supported in your browser
VIEW IN TELEGRAM
🔺هشدار؛ روایت تکان دهنده است
روایت یک قربانی «قطع دست» در ایران
حجاب اجباری خشونت آمیز، تبعیض آمیز و تحقیرآمیز است. به آزار و تعقیب قضایی زنانی که دست به اعتراض مسالمت آمیز علیه آن می‌زنند خاتمه دهید. https://t.me/Amnesty_International/574
عفو بین‌الملل با انتشار گزارشی خواستار آزادی فوری و بی قید و شرط زنی شد که به خاطر انجام یک عمل اعتراضی مسالمت‌آمیز علیه حجاب اجباری در تاریخ ۲۷ دسامبر در تهران بازداشت شد. عفو بین الملل با تاکید بر این موضوع که حجاب اجباری تبعیض آمیز و تحقیرآمیز است گفت که مقامات ایران باید به آزار و تعقیب قضایی زنانی که صدایشان را علیه حجاب اجباری بلند می‌کنند خاتمه دهند و حجاب اجباری را لغو کنند. عفو بین الملل یادآوری کرد که حجاب اجباری حقوق متعدد زنان در ایران را در چند دهه گذشته نقض کرده است. این حقوق شامل حق آزادی عقیده و مذهب، حق آزادی بیان و حق محافظت در برابر تبعیض، دستگیری و بازداشت خودسرانه، شکنجه و دیگر رفتارها و مجازات‌های بیرحمانه، غیرانسانی و تحقیرآمیز می‌شوند.
عفو بین الملل اطلاع یافته که در روز ۲۷ دسامبر یک زن جوان دیگر نیز که در حدود ۱۸ سال سن دارد در ارتباط با اعتراض به حجاب اجباری در تهران دستگیر شده است و هم اکنون در زندان قرچک به سر می‌برد.
به گفته عفو بین الملل این دستگیری‌ها ظاهرا بخشی از یک جریان گسترده‌تر سرکوب علیه زنانی است که حجاب اجباری را از طریق مسالمت آمیز از جمله با شرکت و حمایت از کمپین چهارشنبه‌های سفید به چالش می‌کشند. عفو بین الملل نسبت به بازداشت، احضار و بازجویی، محاکمه و زندانی کردن این زنان اعلام نگرانی کرده است. این سازمان در همین رابطه به جزییات وضعیت مدافع حقوق زنان شیما بابایی اشاره کرده است که در مرداد ماه سال ۱۳۹۶ از سوی پلیس امنیت اخلاقی تهران مورد احضار و بازجویی قرار گرفت و هم اکنون در خطر محاکمه و مجازات
کیفری قرار دارد.

لینک اطلاعیه‌ به انگلیسی
https://goo.gl/mimzHN
عفو بین‌الملل: توقف‌ زنان در خیابان، استفاده از الفاظ توهین آمیز و تهدیدآمیز، دستور به جلو کشیدن روسری، دادن دستمال برای پاک کردن آرایش در مقابل ماموران، هل دادن و کشیدن دست، زدن سیلی و ضرب و شتم و پرتاب وحشیانه‌‌ی زنان به داخل ماشین‌های پلیس از جمله نمونه‌های آزار و خشونت فیزیکی است که عفو بین الملل در بیانیه خود به آن اشاره کرده است. این سازمان حقوق بشری اعلام کرده که این اعمال مصداق شکنجه و رفتارهای بیرحمانه، غیرانسانی و تحقیرآمیز هستند که در قوانین بین الملل مطلقا ممنوع شده‌ است.
ممنوعیت ورود زنان به اماکن عمومی همچون فرودگاهها، دانشگاه‌ها، مراکز تفریحی، بیمارستان‌ها و ادارات دولتی و اخراج زنان از دانشگاه یا محل کار به دلایل خودسرانه‌ایی همچون بیرون بودن مو از زیر روسری، آرایش «غلیظ» و یا پوشیدن شلوار کوتاه، تنگ یا رنگین از دیگر مواردی است که عفو بین الملل در گزارش خود به آن اشاره کرده است.
عفو بین الملل اعلام کرده است که مقامات ایران باید فورا ماده 638 قانون مجازات اسلامی و دیگر مقررات تحقیرآمیز و تبعیض آمیزی که حضور بدون روسری زنان در اماکن عمومی را ممنوع می‌کند لغو کنند.
اصل عدم تبعیض یکی از اصول پایه‌ایی قوانین بین المللی حقوق بشر است و در میثاق بین المللی حقوق سیاسی و مدنی که ایران هم آن را امضا کرده تضمین شده است. حکومت‌ها مجاز نیستند که زنان را ملزم به داشتن یا نداشتن یک نوع خاص از پوشش کنند. اجبار به رعایت یک نوع پوشش خاص مذهبی و فرهنگی ناقض حق آزادی عقیده و مذهب و حق آزادی بیان زنان است. زنان باید این آزادی را داشته باشند که در مورد پوشیدن یا نپوشیدن لباس‌ها و نمادهای مذهبی بر اساس باورهای شخصی خود تصمیم بگیرند. https://t.me/Amnesty_International/573
برخورد با معترضان به حجاب اجباری
مصاحبه نسرين ستوده و مسيح علي نژاد با راديو فردا در مورد بيانيه سازمان عفو بين الملل كه از مقامات جمهوری اسلامي ايران خواسته تا قانون ظالمانه و تبعيض آميز حجاب اجباري را لغو كند.
ابراز خشنودی عفو بین‌الملل از لغو حکم اعدام سامان نسیم بعد از سال‌ها تلاش جمعی https://t.me/Amnesty_International/579
سامان نسیم، زندانی کرد ایرانی که از سن ۱۷ سالگی دستگیر و به اتهام محاربه به اعدام محکوم شده بود، از خطر اعدام رهایی یافت.

به نقل از وکیل او عزیز مژدهی، سامان نسیم از اتهام محاربه تبرئه و به اتهام عضویت در حزب حیات آزاد کردستان (پژاک) به پنج سال حبس محکوم شده و این حکم دیروز، ۵ بهمن، از طریق دفتر اجرای احکام زندان ارومیه به سامان نسیم ابلاغ شده است. وکیل سامان نسیم پیش‌بینی می‌کند که با توجه به سپری شدن دوران زندان، موکلش ظرف چند روز آینده از زندان آزاد خواهد شد.

خبر رهایی سامان نسیم از اعدام باعث خشنودی عمیق و آرامش خاطر هزاران عضو و فعال عفو بین الملل است که در تمام ۳ سال گذشته برای لغو حکم اعدام و نجات جان او تلاش کرده‌اند.

سامان نسیم در زمان وقوع جرم ادعایی، زیر ۱۸ سال سن داشت و صدور حکم اعدام برای او نقض قوانین بین‌المللی حقوق بشر از جمله کنوانسیون حقوق کودک بود که ایران نیز متعهد به احترام گذاشتن به آن شده است. حکم اعدام او در بهمن ۱۳۹۳ تا مرحله اجرا پیش رفت و او در ۲۹ بهمن ۱۳۹۳ برای اجرای حکم به مکانی نامعلوم منتقل شد. مقامات قضایی ایران سپس به مدت پنج ماه از دادن هر گونە اطلاعی از سرنوشت سامان نسیم و یا محل نگهداری‌ او بە خانوادەاش امتناع ورزیدند. در این دوران عفو بین‌الملل با راه اندازی کمپینی، ضمن اعلام نگرانی از مشخص نبودن وضعیت سامان نسیم، از فعالین حقوق بشر در سراسر جهان خواست تا با پیوستن به این کمپین، برای نجات احتمالی جان سامان نسیم و روشن شدن سرنوشت و وضعیت او اقدام کنند.

پس از تقریبا پنج ماه بی‌خبری مطلق، سامان نسیم بالاخره اجازه یافت که در تیرماه ۱۳۹۳ با خانواده‌اش تماس بگیرد و از نگهداری خویش در زندان زنجان خبر دهد. در همان زمان مشخص شد که رییس قوه قضاییه تحت فشارهای بین المللی دستور توقف اجرای اعدام را صادر کرده و حکم اعدام نقض شده است. پرونده سامان نسیم سپس برای رسیدگی مجدد به یک دادگاه تجدید نظر در استان آذربایجان غربی فرستاده شد.

عفو بین‌الملل در ادامه با انتشار چندین اقدام فوری و پیگیری‌های مستمر برای جلوگیری از صدور دوباره حکم اعدام برای سامان نسیم تلاش کرد. در سال ۲۰۱۵ پرونده سامان نسیم جزء یکی از ۱۲ پرونده‌‌ی کمپین سالانه سازمان عفو بین الملل با نام «بنویس برای حق» شد. صدها هزار نفر از کشورهای مختلف جهان از جمله کشورهای اروپایی و همچنین توگو، بورکینافاسو، نائورو، مغولستان، پاراگوئه، هنگ کنگ، نیوزیلند، تونس، ونزوئلا، مولداوی و نپال در این کمپین جهانی شرکت کردند و با ارسال نامه به مقامات قضایی خواستار محاکمه منصفانه سامان نسیم و عدم صدور مجدد حکم اعدام برای او شدند.

شکستن حکم اعدام سامان نسیم یک پیروزی بزرگ حقوقی و اخلاقی است. این موضوع باعث دلگرمی و امیدواری تمام فعالان حقوق بشر در جهان است که برای نجات جان محکومان نوجوان، رعایت اصل ممنوعیت اعدام برای افرادی که در زمان وقوع جرم زیر ۱۸ سال سن دارند و حرکت به سمت لغو کامل و همگانی مجازات اعدام تلاش می‌کنند. عفو بین‌الملل از مقامات جمهوری اسلامی ایران تقاضا دارد که به دنبال این قدم مثبت نسبت به لغو احکام اعدام همه محکومان نوجوان و اصلاح ماده ۹۱ قانون مجازات اسلامی اقدام کنند.
هزار روز حبس ناعادلانه؛ مقامات ایران باید فورا و بدون قید و شرط نرگس محمدی را آزاد کنند https://t.me/Amnesty_International/581