عفو بين الملل
3.21K subscribers
879 photos
214 videos
218 files
709 links
Download Telegram
📣 سازمان عفو بین‌الملل در بیانیه‌ا‌ی اظهارات اخیر مصطفی پورمحمدی، مشاور رئیس قوه‌ی قضائیه و وزیر سابق دادگستری ایران، در دفاع از اعدام‌های فراقضایی گسترده سال ۱۳۶۷ را گواه تکان‌دهنده‌ای در تأیید این نکته دانسته است که مقام‌ها و مسئولان ایرانی در آن زمان و تا به امروز عامدانه قوانین بین‌المللی حقوق بشر را مورد بی‌اعتنایی آشکار قرار داده‌اند. به گفته‌ی عفو بین‌الملل، این اظهارات همچنین بار دیگر به شکل برجسته نشان می‌دهد که مقام‌های ارشد درگیر در آن کشتارها خود را مصون از محاکمه و مجازات می‌بینند.
🔺 این سازمان به ویژه نگران آن بخش از اظهارات مصطفی پورمحمدی است که مدافعان کشف حقیقت و دادخواهی را به دفاع از «تروریسم» و «همدستی» با دشمنان ایران در منطقه متهم می‌کند و هشدار می‌دهد که این افراد مورد تعقیب کیفری و محاکمه قرار خواهند گرفت. این اظهارات، به موازات انتصاب ابراهیم رئیسی به سمت ریاست قوه‌ی قضائیه در فروردین ۱۳۹۸ (کسی که همانند مصطفی پورمحمدی در اعدام‌های فراقضایی گسترده سال ۱۳۶۷ دخالت داشته)، بازماندگان کشتارها، اعضای خانواده‌های اعدام‌شدگان و مدافعان حقوق بشر را بیش از پیش در معرض این خطر قرار می‌دهد که صرفاً به دلیل تلاش برای کشف حقیقت و برقراری عدالت مورد آزار و تعقیب قضایی قرار گیرند.
🔺 مقام‌های سابق و فعلی ایران نباید اجازه پیدا کنند تا از طریق پخش نظام‌مند اطلاعات غلط و تهدید و تلافی‌جویی علیه کسانی که به دنبال افشای حقایق اعدام‌های گسترده سال ۱۳۶۷ هستند، خود را از هر گونه پاسخ‌گویی مصون نگه دارند.
🔺 از همین رو، عفو بین‌الملل بار دیگر از سازمان ملل و کشورهای عضو درخواست می‌کند که علناً و قاطعانه در مقابل مصونیت سازمان‌یافته‌ی افراد متهم به ارتکاب جنایات علیه بشریت در ایران موضع‌گیری کنند. عفو بین‌الملل در گزارشی در دسامبر ۱۳۶۷ با عنوان «اسرار به خون آغشته: چرا کشتار ۱۳۶۷ جنایتی علیه بشریت است که همچنان ادامه دارد؟» نتیجه گرفته است که اعدام‌های سال ۱۳۶۷ مصداق «جنایات علیه بشریت» است؛ این جنایات علاوه بر جرم اعدام فراقضایی، جرم ناپدیدسازی قهری را نیز با توجه به استمرار سازمان‌یافته‌ی پنهان‌کاری در مورد سرنوشت قربانیان و محل دفن اجساد مطابق با حقوق بین‌المللی کیفری در بر می‌گیرند.

🔺 عفو بین‌الملل بار دیگر سازمان ملل و کشورهای عضو را به ایجاد مسیرهای مشخص و موثری برای کشف حقیقت، اجرای عدالت و جبران خسارت فرا می‌خواند. این مسیرها باید تضمین‌کننده‌ی آن باشد که
• حقایق مربوط به اعدام‌های فراقضایی گسترده در سال ۱۳۶۷، از جمله شمار اعدام‌شدگان آن سال، هویت آن‌ها، تاریخ، مکان، علت، و شرایط ناپدیدسازی قهری و اعدام فراقضایی آن‌ها، و محل دفن اجسادشان، افشا می‌شود؛
• مسئولان متهم به دست داشتن در این جنایت‌ها به شکل منصفانه و بدون درخواست مجازات اعدام، محاکمه می‌شوند؛
• خانواده‌های قربانیان از غرامت‌های مطابق با موازین بین‌المللی برخوردار می‌شوند.

🔹 لینک دانلود فایل پی‌دی‌اف اطلاعیه مطبوعاتی عفو بین‌الملل به فارسی
https://t.me/Amnesty_International/1332

🔹 لینک بیانیه عمومی عفو بین‌الملل به انگلیسی
https://www.amnesty.org/en/documents/mde13/0815/2019/en/

🔹 لینک گزارش عفو بین‌الملل؛ «اسرار به خون آغشته: چرا کشتار ۱۳۶۷ جنایتی علیه بشریت است که همچنان ادامه دارد؟»
https://www.amnesty.org/en/documents/mde13/9421/2018/en/
‏فراخوان اقدام فوری
‏⁧ سپیده قلیان ⁩ مدافع حقوق کارگران از یک مرداد در اعتراض به بدرفتاری با خانواده‌اش و وضعیت وخیم زندان شهر ری در اعتصاب غذا به سر می‌برد.
‏فشار خون او کاهش یافته و از شدت ضعف به سختی می‌تواند راه برود.
‏این زندانی عقیدتی باید فورا و بدون و قید و شرط آزاد شود.
‏⁦
شلاق زدن پیمان میرزازاده، زندانی عقیدتی و آواز خوان کردی، بیرحمی تکان‌دهنده نظام قضایی ایران را نشان می‌دهد https://t.me/Amnesty_International/1337
📣 مقامات ایرانی زندانی عقیدتی پیمان میرزازاده را روز یکشنبه ۶ مرداد ۱۰۰ ضربه شلاق زدند. در پی اجرای این مجازات، پیمان میرزازاده دچار درد شدید و تورم در ناحیه پشت و پاها شده است. او در اعتراض به رفتاری که با او شده دست به اعتصاب غذا زده است.
🔺 فیلیپ لوتر، مدیر تحقیقات شمال آفریقا و خاورمیانه در عفو بین‌الملل می‌گوید: «این هولناک است که پیمان میرزازاده تحت چنین مجازات بی‌رحمانه و غیر قابل بیانی قرار گرفته است. شلاق زدن او ماهیت غیر انسانی نظام قضایی ایران را برجسته می‌کند که وحشیگری را نهادینه و تبدیل به قانون کرده است. او یک زندانی عقیدتی است که فقط بخاطر استفاده از حق آزادی بیان‌اش زندانی شده است و مقامات ایران باید او را فورا و بدون قید و شرط آزاد کنند.»
🔺 فیلیپ لوتر افزود: «هیچ توجیهی برای شلاق زدن انسان‌ها وجود ندارد. مجازات شلاق مصداق شکنجه است و بر اساس قوانین بین‌المللی یک جنایت محسوب می‌شود. حکومت ایران با توجه به عضویت در میثاق بین المللی حقوق مدنی و سیاسی ایران قانونا مکلف است تا این مجازات و انواع دیگر مجازات‌های بدنی مانند قطع اعضای بدن و کور کردن چشم را لغو کند.»
🔺 بر اساس گزارش خبرگزاری هرانا، ارگان خبری مجموعه فعالان حقوق بشر در ایران، پیمان میرزازاده به دوسال حبس و ۱۰۰ ضربه شلاق از بابت «شرب خمر» و «توهین به مقدسات اسلامی» محکوم شده بود.
🔹 لینک اطلاعیه عفو بین‌الملل به انگلیسی
https://bit.ly/2KiFWpS
آنیشا اسدالهی، ندا ناجی، عاطفه رنگریز و مرضیه امیری به خاطر دفاع از حقوق کارگران در معرض خطر محکومیت به سال‌ها زندان قرار دارند.

اقدام شما موثر است؛ نامه بنویسید و از دادستان تهران بخواهید تا‌ این چهار زن را آزاد کند؛
عفو بین‌الملل استرالیا
https://bit.ly/2KeX2F0
۵۵ سال زندان برای سه معترض به حجاب اجباری https://t.me/Amnesty_International/1340
📣 مژگان کشاورز، منیره عربشاهی و یاسمن آریانی، از معترضان به حجاب اجباری که در زندان قرچک به‌ سر می‌برند، مجموعاً به ۵۵ سال زندان محکوم شده‌اند.
🔺 وکیل منیره عربشاهی و یاسمن آریانی، به وب‌سایت انصاف‌نیوز گفته است که در صورت قطعی‌شدن حکم «مجازات اشد یعنی ۱۰ سال حبس در خصوص هر یک از آن‌ها قابل اجرا خواهد بود».
🔺 وکیل مژگان کشاورز، نیز پنج‌شنبه، ۱۰ مرداد، در گفت‌وگو با رادیو فردا ضمن تأیید این خبر گفت که این حکم قطعی نیست و برای موکلش تقاضای تجدیدنظر خواهد داد.
🔺 حکم بدون حضور وکلای این سه زن، و تنها با حضور مژگان کشاورز، منیره عربشاهی و یاسمن آریانی ابلاغ شده‌ است.
🔺 اتهام‌های واردشده از سوی قوه قضائیه جمهوری اسلامی به خانم‌ها عربشاهی، کشاورز و آریانی، «اجتماع و تبانی به قصد اقدام علیه امنیت ملی»، «تبلیغ علیه نظام»، «تشویق و فراهم نمودن موجبات فساد و فحشا» و علاوه بر این‌ها در مورد مژگان کشاورز «توهین به مقدسات» عنوان شده است.
🔺 عفو بین‌الملل گفته است بازداشت آنها «بخشی از سرکوب و دستگیری‌های گسترده فعالان حقوق زن و معترضان به حجاب اجباری است که از ژانویه ۲۰۱۸ (زمستان سال پیش) آغاز شده است».
🔺 عفو بین‌الملل در بیانیه‌ دیگری که ۲۴ تیر ماه منتشر کرده است نیز می‌گوید معترضان بازداشتی «در شرایطی نامناسب به سر می‌برند» و جمهوری اسلامی در حال «تلاشی بی‌رحمانه» برای واداشتن آن‌ها به «اعترافات تلویزیونی» است.
🔺 پخش «اعترافات تلویزیونی» در تلویزیون دولتی جمهوری اسلامی پیشینه دارد و در مورد گروهی دیگر از افراد، از جمله معترضان مدنی و سیاسی، و هم‌چنین بازداشت‌شدگان مسائل امنیتی و اقتصادی صورت گرفته‌است.

🔹 بیانیه پیشین عفو بین‌الملل درباره کارزار بی‌رحمانه حکومت ایران برای اجبار معترضان حجاب اجباری به «اعتراف» تلویزیونی
https://bit.ly/2YCmX2E

🔹 لینک خبر در رادیو فردا
https://bit.ly/2LT0bgT

🔹 دادخواست عفو بین‌الملل انگلیس در حمایت از یاسمن آریانی، مژگان کشاور و منیره عربشاهی
https://bit.ly/2Ynb3dK
افزایش_نگرانی‌ها_درباره_وضعیت_فعال.pdf
275.3 KB
دانلود فایل پی‌دی‌اف فراخوان اقدام فوری عفو بین‌الملل؛ «افزایش نگرانی‌ها درباره وضعیت فعال حقوق کارگران در اعتصاب غذا»
افزایش نگرانی‌ها درباره وضعیت فعال حقوق کارگران در اعتصاب غذا https://t.me/Amnesty_International/1343
📢 سپیده قلیان، فعال حقوق کارگران، به دلیل بدرفتاری مسئولان زندان با خانواده‌اش و همچنین در اعتراض به شرایط ناگوار محل بازداشت خود، زندان شهر ری، از اول مرداد ۱۳۹۸ به اعتصاب غذا دست زده است.
🔺 او بر اثر اعتصاب غذا به سرگیجه، افت شدید فشار خون و ضعف مفرط دچار شده تا حدی که توان راه رفتن از او سلب شده و همچنین اسید معده بالا می‌آورد. چهارم مرداد، در پی از هوش رفتن سپیده قلیان، او را به بهداری زندان منتقل کردند. اما او متعاقباً اعلام کرد که به دلیل برخورد ناشایست و توهین‌آمیز پرستار بهداری، دیگر حاضر به مراجعه به بهداری زندان نیست. مسئولان از او خواسته‌اند که برگه‌ای مبنی بر این امضا کند که به خواست خودش از دریافت مراقبت‌های پزشکی امتناع می‌کند.

🔺 اول مرداد، خانواده‌ی سپیده قلیان بعد از ۱۳ ساعت رانندگی از استان خوزستان به تهران رسیدند تا بعد از یک ماه، دوباره با او ملاقات کنند. در محل زندان، مسئولان بر سر پدر و مادر او فریاد کشیده و به آنان توهین کرده و آنان را از قرار معلوم به شکل غیرمعمول و بیش از اندازه مورد تفتیش بدنی قرار داده‌اند. بعد از آن، در اتاق ملاقات، مسئولان در حضور پدر و مادر سپیده قلیان بر سر او هم فریاد کشیده‌اند به این بهانه که او موها و بدن خود را به نحو مناسب نپوشانده است. با اعتراض او به این بدرفتاری، جو تنش تشدید شد. در پاسخ، مسئولان تنها پنج دقیقه بعد از شروع ملاقات، به دیدار سپیده قلیان با پدر و مادرش خاتمه دادند و او را به زور از اتاق بیرون بردند، که موجب پریشان حالی پدر و مادرش شد. متعاقباً، سپیده قلیان در اعتراض به این اقدام به اعتصاب غذا دست زد.
🔺 او در نامه‌ای که روز دوم مرداد نوشته، اعلام کرده است که اعتصاب غذای او به علاوه در اعتراض به شرایط «خوفناک» زندان شهر ری نیز هست. در این نامه، او به «تهدید مداوم توسط زندانبانان، نداشتن امنیت جانی، محرومیت از داشتن حداقل نیازهای بهداشتی و قطعی مکرر آب» اشاره کرده است. شکایت‌های دیگری که از شرایط این زندان شده شامل جمعیت بیش از ظرفیت زندان، گرمای شدید هوا به دلیل فقدان وسایل مناسب تهیه‌ی هوا، آب شور و نامناسب برای آشامیدن و غذای غیرقابل خوردن می‌شود.

🔺 محاکمه‌ی سپیده قلیان و یکی دیگر از فعالان حقوق کارگران، اسماعیل بخشی، قرار است ۱۲ مرداد در دادگاه انقلاب تهران برگزار شود. این دو زندانی به اتهامات واهی در خصوص اقدام علیه امنیت ملی متهم شده‌اند؛ این اتهامات علناً به دلیل مشارکت سپیده قلیان و اسماعیل بخشی در اعتراضات صلح‌آمیز کارگران کارخانه‌ی نیشکر هفت‌تپه به دلیل پرداخت نشدن حقوق‌شان و همچنین اظهارات صریح این دو زندانی مبنی بر شکنجه شدن بعد از اولین بازداشت‌شان در پاییز ۱۳۹۷ مطرح شده است.

🔹 دنلود فایل پی‌دی‌اف فراخوان اقدام فوری عفو بین‌الملل به فارسی
https://t.me/Amnesty_International/1341
🔹 لینک انگلیسی فراخوان اقدام فوری عفو بین‌الملل به انگلیسی
https://www.amnesty.org/en/documents/mde13/0814/2019/en/
احمدرضا جلالی کجاست؟ احمدرضا جلالی به محلی نامعلوم منتقل شده است. عفو بین‌الملل عمیقا در خصوص امنیت و سلامت او نگران است و از مقامات ایران می‌خواهد که وضعیت و محل نگهداری او را فورا مشخص کنند و حکم اعدام او را لغو کنند.

#WhereIsDjalali
#saveahmadreza
امروز تولد #منیره_عربشاهی مدافع حقوق زنان است که به خاطر اعتراض به قانون تحقیرآمیز و تبعیض‌آمیز حجاب اجباری به ۱۶ سال حبس محکوم شده است. او از فروردین ماه در بازداشت ناعادلانه به سر می‌برد.
تولدش مبارک است. کنارش می‌ایستیم تا روزی که آزاد شود و خواسته‌ی مشترک او و ما - یعنی لغو حجاب اجباری - متحقق شود.
Media is too big
VIEW IN TELEGRAM
سرنوشت مبهم احمدرضا جلالی پزشک و پژوهشگر دو تابعیتی ایرانی سوئدی زندانی محکوم به اعدام در گفتگو با رها بحرینی حقوقدان و پژوهشگر عفو بین‌الملل
📣 اعدام دلخراش دو مرد در ژاپن

🔺 روزین ریف، مدیر تحقیقات عفو بین‌الملل در شرق آسیا در واکنش به اعدام دو مرد در روز جمعه در ژاپن گفت: «این اعدام‌ها بیانگر بی‌احترامی تکان‌دهنده مقامات ژاپن به زندگی انسان‌ها است. در حالیکه بیش‌تر کشورهای جهان به طرز فزاینده‌ای به این مجازات پشت کرده‌اند، ژاپن همچنان با اجرای این مجازات‌های ظالمانه و غیرقابل برگشت در گذشته گیر کرده است.»

🔺 دو مرد اعدام شده ۵۰ و ۶۴ سال سن داشتند و هر دو به جرم قتل به اعدام محکوم شده بودند.
🔺 در سال ۲۰۱۹ ژاپن برای اولین بار این اعدام‌ها را اجرا کرد.
تعداد اعدام‌ها در زمان نخست‌وزیری شینزو آبه به ۳۸ مورد رسید.
در حال حاضر ۱۱۰ نفر در ژاپن در صف اعدام هستند.
🔺 اعدام‌ها در ژاپن محرمانه اجرا می‌شود و تنها چند ساعت قبل از اجرا به زندانیان اطلاع داده می‌شود. در برخی موراد ممکن است این اتفاق نیافتد. خانواده‌ها معمولا مدت کوتاهی بعد از اجرای اعدام از آن مطلع می‌شوند.

🔺 عفو بین‌الملل با مجازات اعدام در همه موارد و بدون استثنا مخالف است، صرف نظر از اینکه متهم چه کسی است، طبیعت و شرایط وقوع جرم چه بوده، فرد بی‌گناه است یا گناهکار و یا از چه روشی برای اعدام استفاده می‌شود.
🔹 لینک اطلاعیه عفو بین‌الملل به انگلیسی
https://www.amnesty.org/en/latest/news/2019/08/japan-two-executed/
1️⃣ ۳۱ سال پیش در چنین روزهایی #خمینی فتوای محرمانه خود در خصوص #اعدام تمامی زندانیانی که بر سر موضع خود در حمایت از سازمان مجاهدین خلق مانده‌اند را صادر می‌کند. فتوا تاریخ ندارد، اما سلسله وقایعی که در خاطرات حسینعلی #منتظری شرح داده شده به ۶ مرداد ۱۳۶۷ اشاره دارد. #گاه‌شمارکشتار۶۷

2️⃣ فتوای #کشتار۶۷ #خمینی پس از حمله سازمان مجاهدین خلق به ایران در ۳ مرداد ۱۳۶۷ صادر شد. طی سه دهه گذشته مقام‌ها این حمله را دستاویزی کرده‌اند برای کتمان این #حقیقت که بین مرداد و شهریور ۱۳۶۷ هزاران مخالف و دگراندیش سیاسی را قهراً ناپدید کرده و مخفیانه اعدام کردند.
#گاه‌شمارکشتار۶۷

3️⃣ سوال #موسوی‌اردبیلی، رئیس وقت دیوان عالی کشور:
آیا فتوا تنها شامل محکومان به اعدام می‌شود یا زندانیانی که در حال گذراندن احکام حبس‌ هستند را هم در بر میگیرد؟
پاسخ #خمینی: «هرکس در هر مرحله اگر بر سر نفاق باشد حکم‌اش اعدام است. سریعاً دشمنان اسلام را نابود کنید.»
#گاه‌شمارکشتار۶۷

4️⃣ واژه «نفاق» به مجاهدین خلق اشاره دارد. با این حال، صدها هوادار گروه‌های چپ و احزاب کرد هم در #کشتار‌۶۷ اعدام شدند. به گفته #منتظری، #خمینی فتوای دومی برای اعدام زندانیان «غیرمذهبی و کمونیست» صادر کرده و #خامنه‌ی متن آن را دیده بود. این فتوا تا امروز محرمانه مانده است.
#گاه‌شمارکشتار۶۷

5️⃣ ۹ مرداد ۱۳۶۷ #منتظری در نامه‌ای به #خمینی ابراز نگرانی می‌کند که فتوای او به #اعدام هزاران مرد و زن منجر خواهد شد که قبلاً به حبس محکوم شده‌ و به فعالیت دیگری هم در زندان دست نزده‌اند.
او مصرانه خواهان توقف اعدام‌ها یا دست کم معافیت زنان و مخصوصاً مادران می‌شود.
#گاه‌شمارکشتار۶۷

6️⃣ ۱۳ مرداد ۱۳۶۷ #منتظری در نامه‌ی محرمانه‌ی دیگری به #خمینی می‌نویسد از جمله سؤال‌هایی که «هیئت مرگ» استان خوزستان از زندانیان پرسیده این‌ها بوده:
آیا حاضرید در خط مقدم جبهه با عراق بجنگید؟
آیا حاضرید روی مین بروید؟
زندانیانی که جواب منفی داده بودند اعدام شدند.
#گاه‌شمارکشتار۶۷

🔹لینک رشته‌توییت در حساب کاربری عفو بین‌الملل در توییتر
https://twitter.com/AmnestyIran/status/1158411597162979334
عسل محمدی را آزاد کنید
امیرحسین محمدی‌فر را آزاد کنید
ساناز الهیاری را آزاد کنید
امیر امیرقلی را آزاد کنید

خبررسانی
جرم
نیست.
https://t.me/Amnesty_International/1322
دادخواست آنلاین عفو بین‌الملل اسپانیا برای آزادی #یاسمن_آریانی و #منیره_عربشاهی.
بیش از ۳۴ هزار نفر از فعالان عفو بین‌الملل در اسپانیا خواهان توقف سرکوب و آزار زنان و آزادی یاسمن آریانی و منیره غربشاهی شده‌اند.

اقدام شما موثر است؛
https://www.es.amnesty.org/actua/acciones/iran-represion-mujeres-jun19/
🔲 واقعه هولناک تیراندازی در ال‌پاسو تازه‌ترین نمونه از بحران حقوق بشری خشونت اسلحه در آمریکا است. این یکی از سه مورد برجسته تیراندازی جمعی در آمریکا طی هفته گذشته است.
ما با خانواده‌های قربانیان همدردی می‌کنیم - اما همانطور که بارها و بارها دیده‌ایم، ابراز همدردی کافی نیست.
این بسیار خشم‌آور است که ایالات متحده آمریکا به طور دائم شاهد تیراندازی‌های جمعی است ، اما هنوز اصلاحات معنی داری برای رفع این بحران انجام نشده است. ایالات متحده برای محافظت از امنیت عمومی اصلاحات در سطوح فدرال، ایالت‌‌ها و مناطق محلی نیاز دارد. این اصلاحات باید شامل اجباری کردن بررسی سابقه متقاضیان خرید اسلحه شود.
روزنامه‌نگاری جرم نیست؛ مسعود کاظمی را آزاد کنید! https://t.me/Amnesty_International/1354
📢 امروز در آستانه روز خبرنگار در ایران،‌ حکم چهار سال و ۶ ماه زندان مسعود کاظمی، روزنامه‌نگار و زندانی عقیدتی، در شعبه ۳۶ دادگاه تجدیدنظر استان تهران تایید شد. این حکم ناعادلانه است و تنها به خاطر فعالیت‌های حرفه‌ای مسعود کاظمی به عنوان یک روزنامه‌نگار صادر شده است. عفو بین‌الملل از مقام‌های ایرانی می‌خواهد که مسعود کاظمی را فورا و بدون قید و شرط آزاد کنند.
🔺 مسعود کاظمی نخستین بار در روز ۱۴ آبان ۱۳۹۷ توسط سپاه پاسداران در منزل خود در تهران بازداشت و به محل نامعلومی منتقل شد. او پس از گذراندن یک هفته در انفرادی در تاریخ ۲۰ آبان ۱۳۹۷ با قرار کفالت آزاد شد. در طی این مدت او از حق دسترسی به وکیل و تماس منظم با خانواده‌اش محروم شد و در رابطه با نوشته‌های انتقادی‌اش در روزنامه‌ها و شبکه‌های اجتماعی مورد بازجویی‌های مکرر قرار گرفت.
🔺 مسعود کاظمی برای بار دوم در روز یک خرداد ۱۳۹۸ بازداشت شد و از آن زمان تاکنون در زندان اوین به سر می‌برد. بازداشت او در حالی صورت گرفت که او برای اولین جلسه‌ی دادگاه به شعبه ۲۸ دادگاه انقلاب رجوع کرده بود. بر اساس اطلاعات عفو ‌بین‌الملل، طی جلسه، قاضی دادگاه مسعود کاظمی را مورد توهین قرار داد و اجازه نداد که او و وکیلش دفاعیات خود را ارائه کنند.
🔺 مسعود کاظمی در تاریخ ۵ خرداد ۱۳۹۸ از بابت اتهام «توهین به رهبری» به ۲ سال زندان، از بابت اتهام «نشر اکاذیب به قصد تشوین اذهان عمومی» به ۲ سال زندان و از بابت «توهین به سایر مقامات» به ۶ ماه زندان محکوم شد.
در پی اعتراض‌های گسترده از جمله از سوی عفو بین‌الملل احمدرضا جلالی شب گذشته به زندان اوین بازگردانده شد. او از ۷ مرداد ماه قربانی ناپدیدسازی قهری شده و با خطر شکنجه رو به رو بود. کارزار ما در حمایت از احمدرضا جلالی متوقف نخواهد شد تا زمانی که او آزاد شده و نزد خانواده‌اش به سوئد بازگردد.