‏!راهبرد ناب امیر طاهری برای ساقط‌کردن نظام خمینی‌گرایِ خامنه‌ای


@AmirTaheri4

لبنان و ضربه دوگانه به تهران

دو هفته پیش انتخابات عمومی لبنان درصدر تیتر اخبار مطبوعات و رسانه‌های رسمی تهران قرارگرفت. « رهبر معظم» علی خامنه‌ای انتخابات را به «همه‌پرسی برای جبهه مقاومت» توصیف کرد؛ ائتلافی از گروه‌های تحت سلطه ایران که ریشه‌هایش به عراق، سوریه، شمال یمن، غزه و لبنان امتداد یافته‌اند. همچنین رهبر معظم مبلغ 25 میلون دلار اضافی به شاخه لبنانی «حزب الله» کمک کرد تا پیروزی‌اش تضمین شود.

و با توجه به اطمینان از رقم خوردن «پیروزی قاطع» که این نیز تا حدودی مدیون تحریم گمراه کننده‌ای بود که نخست‌وزیر سابق سعد الحریری اعلام کرد، رسانه‌های تهران شروع به پیشگویی درباره رئیس جمهوری آینده‌ای کردند که خامنه‌ای انتخاب خواهد کرد، اگر لبنان تصمیم گرفت رئیس جمهوری هشتاد ساله کنونی را با رئیس جمهوری دیگری تعویض کند. و این یکی از مسائلی بود که در سفرسریع رئیس جمهوری سوریه به تهران و دیدارش با خامنه‌ای به آن پرداخته شد. درهمین حال سردار اسماعیل قاآنی فرمانده «سپاه قدس» که تصور می‌شود برکشورهای «جبهه مقاومت» حکومت می‌کند به تحقق پیروزی در لبنان ابراز امیدواری کرد تا بتواند شکست بزرگی را جبران کند که همکارانش مدتی پیش در انتخابات عراق متحمل شدند.

با این حال با مشخص شدن نتایج رسمی، خامنه‌ای و قاآنی دریافتند رأی دهندگان لبنانی یا دست‌کم 41 درصدی که به پای صندوق‌ها رفتند، تهران را از «پیروزی قاطع» که به آن امید بسته بودند، محروم ساختند.

و این به معنای زدن ضربه دوگانه در دوپایتخت از چهار پایتخت عربی است که آیت الله علی یونسی تفاخر می‌کرد، اکنون تحت سلطه تهران‎اند؛ دو پایتخت دیگر صنعاء و دمشق‌اند. پرسش این بود که چگونه اخبار بد را به عموم مردم ایران که اکنون در سراسر کشور درگیر خیزشی ضد نظام خمینی‌اند منتقل کنیم؟

خبرگزاری رسمی «فارس نیوز» ایرانی که دفتر رئیس جمهوری برآن تسلط دارد، این نتایج را شکست متحدان مسیحی و دروزی «حزب الله» و نه خود گروه برشمرد.

و با وجود این حقیقت که نسبت اقبال بین شیعیان کمتر از 11 درصد متوسط رأی دهندگان پیشین بود، خبرگزاری ایرانی(ایرنا) به این تفاخر کرد که شیعیان به «حزب الله» و جنبش امل رأی دادند. نیاز به گفتن نیست، شکستی که «حزب الله» در جنوب، پایگاه سنتی شیعیان خورد اشاره‌ای نمی‌شود.

از سوی دیگر خبرگزاری «فارس نیوز» تحت کنترل «سپاه پاسداران» تلاش کرد به قول معروف ماهی را غرق سازد و خبرآن را به رتبه 13 فهرست اخبار خود فروکاهد. با این وجود، نتایج را براساس حوزه انتخابی منتشر کرد تا خواننده اگر بردبار باشد و قدرت ریاضی خوبی داشته باشد خود نتیجه نهایی را محاسبه کند. همچنین برای نشان دادن ذره‌ای از خشم تهران به این اشاره کرد، با اینکه می‌توان با اکثریت جدید در پارلمان لبنانی کنار آمد، هرگز نمی‌توان به آن اجازه داد سیاست دربرابر اسرائیل یا ایالات متحده را تغییردهد. آیا این تهدید به ترور اکثریت جدید در مجلس نمایندگان است؟ کسی چه می‌داند!

مسئله‌ قطعی این است که اکثریت فعالان سیاسی لبنانی‌ به دنبال آغازی نو برای کشورند. همچنین در این نکته شکی نیست که ایادی و متحدان«حزب الله»، دست‌شان به خون آلوده است، اما به لطف حمایت مستمر جمهوری اسلامی در جای خود ماندند.

بدون شک با ورود خود ایران به دور جدیدی از بحران و ناآرامی‌ها، این حمایت ضعیف می‌شود، اما بعید است که یک‌روزه از بین برود. شاید «حزب الله» دیگر از «حق وتو» در همه مسائل اساسی برخوردار نباشد، اما آن قدر قدرت خواهد داشت که مقدار زیادی در مسیر بازسازی اقتصادی و نظام سیاسی لبنان تأخیر و ایجاد مانع کند. گروه‌های شکست خورده وابسته به تهران در عراق از ممانعت و تحریم به عنوان تاکتیک استفاده می‌کنند که علاوه بر ایجاد تأخیر در آغاز طرح اصلاحات که مدت‌ها انتظار می‌رود بازگشت به حکومت طبیعی را به عقب می‌اندازد.

به معنایی دیگر لبنان از بیراهه کشنده‌ای که جمهوری اسلامی و متحدانش برایش ساختند خارج نشده است. تاکتیک‌های به تأخیر انداختن مانع از انتخاب نخست وزیر جدید و پس از آن رئیس جمهوری جدید می‌شوند و این مانع از تزریق کمک‌هایی می‌شود که صندوق بین‌المللی پول وعده داده بود و این جدای از سرمایه‌گذاران لبنانی و خارجی و بخش خصوصی است.

روش تعامل با این تاکتیک اتلاف وقت می‌تواند کمک طلبیدن و مخاطب قراردادن مستقیم جامعه شیعی باشد که به همان اندازه از فروپاشی اقتصادی که نتیجه دخالت خارجی است رنج می‌برد. پیام‌های مستقیم و غیرمستقیم از شیعیان داخل لبنان نشان‌دهنده خستگی روبه افزایش از طرحی است که به گفته روزنامه «کیهان» در تهران لبنان را سپر جمهوری اسلامی ایران می‎بیند. بخش‌های بزرگی از جامعه شیعیان می‌بینند شکوفایی رقم خورده در دهه هشتاد درنتیجه بحران اقتصادی که 70درصد لبنانی‌ها را گرفتار چنگال فقرساخت نابود می‌شود.

https://persian.aawsat.com/node/3658236

@AmirTaheri4

نتایج انتخابات به دلایل بسیاری بشارتی مسرت بخش است که مهم‌ترین آنها پایان بخشیدن به دوره اسفناک میشل عون و پرده انداختن بر دوره سعد الحریری است که خود را نابود ساخت. شاید رئیس کهنه‌کار نبیه بری، اگرچه نه به سرعت و در وقت مناسب به جنب و جوش بیشتری بیافتد. حقیقت اینکه13 تا16 راه‌یافته جدید به طور مستقل نامزد شدند و موفق شدند وارد قلعه بسته پارلمانی بشوند که تعداد محدودی بارون فاسد نالایق برآن تسلط دارند و این خبری مسرت بخش است.

اکنون مهم این است که جامعه جهانی به عنوان پاداش انتخاب تغییر به لبنان بسته کمک‌های فوری بدهد. به عبارتی دیگر جامعه جهانی نباید درنگ کند و فضا را به «حزب الله» بدهد تا تشکیل دولت و آزاد ساختن چک‌ها توسط بانک جهانی را به تأخیر بیادازد. همین مسئله بر دیگر سرمایه‌گذاران احتمالی خارجی منطبق می‌شود. اینکه کمک‌های خود را مشروط به دور ساختن «حزب الله» به حیاط خلوت کنند تنها به سود تهران تمام می‌شود که ادعا می‌کند لبنان بدون «حزب الله» نمی‌تواند به پیش برود.

احتمال کمی می‌رود که سیطره بر بسیاری از نهادهای حکومتی از جمله دستگاه امنیتی یک‌روزه از چنگ «حزب الله» خارج شوند. و انحلال ارتش موازی «حزب الله» مسئله‌ای بسیار پیچیده است.

بخشیدن راحتی فوری به لبنان از این مصیبت کنونی می‌تواند مثبت پیامی داشته باشد با این مضمون که حتی اندک دور شدن «حزب‌الله» از سیطره کامل ممکن است برای لبنانی‌های عادی ثمربخش باشد. و این خود می‌تواند پیامی را تقویت کند که می‌گوید، لبنان بدون وجود اسب سیاسی-نظامی تروا می‌تواند بهتر عمل کند.

بی شک «حزب الله» یک بیماری و عامل اصلی وضعیت اسفناک کنونی لبنان است. اما این یک بیماری است که نمی‌توان با یک عمل جراحی فوری درمان کرد. انتخابات اخیر می‌تواند نشان دهنده آن برنامه‌ای باشد که باید از راه تحولات مثبت در عراق و در نهایت خود ایران سرعت یابد.


@AmirTaheri4

‏هم اندک و هم بسیار دیر؟
آیت‌الله‌های شبیری زنجانی و نوری همدانی از غم و اندوه مردم آبادان پس از فاجعه برج متروپل ابراز «تأسف عمیق» کردند.
آیت الله العظمی علوی بروجردی می‌فرمایند: مردم عمامه‌های ما را مقصر مشکلات و رنج خود می‌دانند.

@AmirTaheri4

‏دریافت گزارشهای مبنی بر صدور دستور امنیت اسلامی به گردش مشکوک یگانهای خود در چند شهر خوزستان
توضیحی داده نشد اما گمانه‌زنی‌هایی درباره امتناع برخی یگان‌ها از تیراندازی به راهپیمایان ‎#اعتراضات_سراسری در آبادان، اهواز، شادگان و اندیمشک وجود دارد.
نیاز به اطلاعات بیشتر و بهتر داریم.

@AmirTaheri4

‏علیرضا اعرافی، یک آیت الله جدید و مدیر حوزه علميه قم، در سفر رسمی به ایتالیا و واتیکان است.
منابع تهران به من می‌گویند که او یکی از ۳ عمامه به سری است که در رقابت برای جانشینی خامنه‌ای به عنوان «رهبر» است.
او امیدوار است که با ‎#پاپ_فرانسیس در واتیکان عکس بگیرد.

@AmirTaheri4

‏امام علی رحمان، رئیس‌جمهور تاجیکستان، برای یک دیدار دو روزه وارد تهران شد و توسط یک وزیر سطح پایین به جای رئیس‌جمهور رئیسی، استقبال شد.
تهران از تاکید رحمان بر تمدن ایرانی و نه اسلامی، خوشحال نیست.
دو طرف ممکن است به یکدیگر در مقابل یک دشمن جدید نیاز داشته باشند: طالبان


@AmirTaheri4

مشکلات ایران و روضه‌خوانی «رهبر»
دشواری واقعی همان «مردم‌سالاری دینی» یعنی جمع اضدادی است که خامنه‌ای و همگنان او در چهار دهه گذشته بر ما تحمیل کرده‌اند
امیر طاهری جمعه ۶ خرداد ۱۴۰۱ برابر با ۲۷ مه ۲۰۲۲ ۴:۳۰
کشوری را تصور کنید که با مجموعه‌ای از مشکلات‌ و چالش‌ها روبه‌رو است، مجموعه‌ای که می‌توان آن را «طوفان کامل» نامید: قیام مردمی در ده‌ها شهر، اقتصاد ملی در آستانه سقوط، تورم بیش از ۵۰ درصد، ریزش ساختمان‌های بنداز و بفروش، ۳۳ شهر از ۱۰۰ شهر جهان با آلوده‌ترین هوا، ورشکستگی بیش از ۶۰۰۰ واحد صنعتی، خشکسالی مزمن، کاهش عرضه آب از رودخانه‌های مرزی، سریع‌ترین روند صحرایی شدن در دنیا، ترور نظامیان برجسته در خیابان‌ها، کشتن و مجروح کردن معترضان غیرمسلح در کوچه و خیابان و...

نیازی به یادآوری نیست که تصویر بالا متعلق به جمهوری اسلامی در ایران است. در چنین شرایطی، رسانه‌های دولتی در تهران مژده دادند که «رهبر» یعنی آیت‌الله علی خامنه‌ای به‌زودی در یک سخنرانی «دوران‌ساز» رهنمودهای لازم را عرضه خواهد کرد.

این سخنرانی «دوران‌ساز» چهارشنبه گذشته در «شرفیابی» نمایندگان مجلس شورای اسلامی عرضه شد. جالب است که محل «شرفیابی» حسینیه امام خمینی بود نه ساختمان مجلس شورای اسلامی، به عبارت دیگر، خامنه‌ای می‌گوید «هرجا من هستم آن‌جا مجلس است».

در غالب کشورها، یعنی کشورهایی که ساختارهای سیاسی جدی دارند، رهبر‌ــ هر عنوانی که دارد، پادشاه، ملک، امیر، رئیس‌جمهوری‌ــ به ساختمان مجلس می‌رود و با عرضه تجزیه و تحلیل خود، از وقایع مهم روز و راه‌های مقابله با چالش‌های جاری سخن می‌گوید. در ایالات متحده آمریکا، این مراسم را وضع اتحادیه (State of the Union) می‌خوانند. در بریتانیا، از «خطابه تخت» سخن می‌گویند. در روسیه ولادیمیر پوتین، همین مراسم را «گزارش ملی» نام نهاده‌اند. در جمهوری خلق چین، رهبر یا رئیس‌جمهوری «نقشه راه حزب» را به کنگره کشور عرضه می‌کند.

اما آنچه در جمهوری اسلامی عرضه می‌شود چیزی جز یک روضه‌خوانی با لحن شبه‌سیاسی نیست‌، آنچه در ۴۳ سال گذشته بارها شاهدش بوده‌ایم. روضه‌خوانی، که احتمالا از ۳۰۰ سال پیش در ایران رواج یافت، نوعی نمایش غالبا فصلی با رنگ مذهبی است. هدف آن سرگرم کردن مردم، اشک گرفتن از تماشاگران و تاکید بر مقام روضه‌خوان و منزلت روضه‌خوانی در جامعه است. روضه‌خوان، مانند کمدین‌های تکرو، در پی آگاه‌سازی اجتماعی و فرهنگی نیست. کار او ذکر مصیبت و یادآوری محنت‌ها است نه نشان دادن راه برای نجات از رنج و مصیبت فردی و اجتماعی. او همچنین می‌‌کوشد تا گناه ناکامی‌های جامعه را به گردن دیگران بیندازد و کسانی را که از «مسیر عاشورا» خارج شده‌اند محکوم کند.

خامنه‌ای در تازه‌ترین روضه‌خوانی‌اش از همین الگو استفاده کرد. او از هرگونه اظهارنظر درباره مصیبت‌های جاری از جمله اعتراض‌های سراسری، تراژدی آبادان و رانده شدن میلیون‌ها ایرانی زیر خط فقر خودداری کرد.

او بی‌آنکه از کسی نام ببرد، گفت «انقلابی ماندن مهم‌تر از انقلابی بودن است»، بی‌آنکه متوجه باشد که اول باید انقلابی بود تا بتوان انقلابی ماند. او افزود: «بعضی افراد در سال‌های اول انقلاب بسیار پرشور و پرحرارت و به تعبیری، سوپر انقلابی بودند، اما طاقت ماندن در این راه را نداشتند.» به عبارت دیگر، آنچه ایران، به گمان خامنه‌ای، لازم دارد انقلاب بی‌وقفه و دائمی است.

با این ارزیابی، خامنه‌ای هم از الگوی نخستین خود یعنی سید قطب، نظریه‌پرداز اخوان المسلمین، فاصله می‌گیرد هم از دومین الگوی خود یعنی ولادیمیر لنین، رهبر بلشویسم در روسیه.

در فرهنگ سیاسی اسلامی، لغتی که معادل لغت انقلاب یا revolution در زبان‌های اروپایی باشد، وجود ندارد. در اسلام، مبارزه با وضع موجود و چالشگری در برابر حکومت با اصطلاحاتی مانند «قیام»، «خروج»، «نهضت» و در سطح فلسفی اعتزال ارائه می‌شود. در زبان عربی، انقلاب یعنی تغییر ناگهانی هوا همراه با رعد‌و‌برق و باران. امروز، اعراب به‌جای کلمه فرانسوی «روولوسیون» از «الثوره» سخن می‌گویند که باز هم معنای اصلی واژه فرانسوی را القا نمی‌کند.

سید قطب و پس از او، ابوالعلا مودودی، یک مرشد دیگر خامنه‌ای، از «نهضت» اسلامی سخن می‌گفتند. امروز نیز بسیاری از گروه‌های سیاسی‌ـ‌اسلامی، مثلا در تونس به رهبری راشد الغنوشی، از برچسب «نهضت» استفاده می‌کنند.

امام غایب، حضرت مهدی، پرچمدار «قیام» خواهد بود نه انقلاب‌ــ به همین سبب او را «قائم» لقب داده‌اند. مختار ثقفی که برای کین‌خواهی حسین قیام کرد پرچمدار «خروج» نامیده می‌شود‌‌ــ خوارج که خلافت علی را به چالش کشیدند در پی انقلاب یا الثوره نبودند. معتزله بازیگران اعتزال‌ـ یعنی گوشه‌گیری از وضع موجود‌ـ بودند‌ نه رزمندگان روولوسیون فرانسوی.

@AmirTaheri4

تکفیر و الهجره در مصر، طالبان در افغانستان، داعش در عراق و سوریه، القاعده، بوکوحرام، حزب‌الله، انصارالله و ده‌ها گروه اسلامی‌ـ‌سیاسی دیگر نیز هرگز خود را «انقلابی» قلمداد نکرده‌اند.



ایران: از ابلهان سودمند تا ترکان حرفه‌ای
خود آیت‌الله روح‌الله خمینی، رهبر «انقلاب اسلامی»، و معلم او مجتبی میرلوحی (نواب صفوی) نیز هرگز پیش از «انقلاب اسلامی» ۱۳۵۷ خود را انقلابی نخوانده بودند. در واقع، برچسب انقلاب را نخست محمدرضا شاه و سپس، گروهک‌های چپ و بقایای حزب توده به اتفا‌ق‌های ۱۳۵۷ زدند. در ذهن بسیاری از ایرانیان، چه آنان که خود را انقلابی می‌دانستند چه ضدانقلاب، فرم یا شکل حوادث، نه محتوای آن، مطرح بود، برای آنان تظاهرات جمعی، آتش زدن بانک‌ها و مدارس دخترانه و سینماها، فریادهای «مرگ‌ بر شاه»، مشت‌های گره‌کرده، سوزاندن لاستیک در خیابان‌ها، چاقو زدن به پاسبان‌ها، شعرهای بند تنبانی و شعاری، ریش گذاشتن و حجاب هویت «انقلاب» را تعیین می‌کرد.

برچسب «انقلاب»، یا روولوسیون در نسخه فرانسوی آن، همواره پس از پیروزی شورشیان علیه وضع موجود اطلاق شده است. انقلاب فرانسه بعد از پیروزی انقلابی‌ها این عنوان را گرفت. در روسیه تزاری نیز عنوان انقلاب پس از وقوع واقعه رواج یافت. در هر دو مورد، افراد و گروه‌هایی که سرانجام به قدرت رسیدند کسانی بودند که پس از پیروزی انقلاب، انقلابی شده بودند. گروه مونتانیا در فرانسه، پس از انحلال نظام سلطنتی به قدرت رسید. در روسیه تزاری، لنین پس از سقوط تزار وارد پتروگراد شد و بلشویک‌ها قدرت را نه از چنگ تزار بلکه از دست الکساندر کرنسکی بیرون کشیدند.

انقلابی‌های دور دوم، یعنی آنان که پس از وقوع واقعه انقلابی می‌شوند، غالبا شور و حرارت بیشتری نشان می‌دهند. روبسپیر و سن‌ژوست در فرانسه، تروتسکی و استالین در روسیه از این زمره‌اند. خامنه‌ای شاید نداند که با سخن گفتن از «انقلاب مداوم» و «همیشه انقلابی ماندن» بدفهمی‌های تروتسکی از انقلاب را تکرار می‌کند. از دید تروتسکی، انقلاب مانند دوچرخه‌سواری است، تا زمانی که پا می‌زنید و ادامه می‌دهید، در مسیر هستید، اگر یک لحظه از پا زدن غافل بمانید، می‌خورید زمین!

جالب این‌جا است که نه تروتسکی و نه مقلد ایرانی او، خامنه‌ای، تعریفی از «انقلاب» عرضه نکرده و نخواهند کرد. مائو زدونگ، نسخه مسخ‌ شده چینی تروتسکی نیز از «انقلاب بی‌پایان» سخن می‌گفت، اما از دید او انقلاب چیزی جز جلوگیری از بازگشت جامعه به مسیر زندگی عادی و پیدایش یک ساختار دولتی کلاسیک نبود.

خامنه‌ای با روضه‌خوانی درباره انقلاب نشان می‌دهد که نمی‌داند چه می‌خواهد و در همان حال، از دیگران توقع دارد که آنچه را خود او نمی‌داند چیست بخواهند. در سخنرانی اخیر، هدف جملات طعنه‌آمیز او احتمالا میرحسین موسوی، مهدی کروبی، علی‌اکبر هاشمی رفسنجانی، محمد خاتمی و محمود احمدی‌نژاد بودند‌، کسانی که در یک مقطع زمانی متوجه شدند که «انقلاب مداوم» و «همیشه انقلابی بودن» نه ممکن است و نه مطلوب‌ـ همان درکی که نیکیتا خروشچف در اتحاد شوروی و دنگ شیائو پینگ در چین کمونیست را در مسیر بستن پرونده انقلاب و گشودن پرونده دولت، همان تحلیلی که لنین در «دولت و انقلاب» عرضه کرده بود، قرار داد.

روضه‌خوانی اخیر خامنه‌ای نشان داد که ایشان نه تنها نمی‌داند چه می‌خواهد بلکه هیچ پیشنهاد یا سیاست جدی برای رویارویی با چالش‌های امروز ایران ندارد. خامنه‌ای برای پوشاندن ناتوانی فکری و عاطفی خود، عذرهای ناموجه عرضه می‌کند.

او می‌گوید: «مدیریت کشوری با موقعیت ایران، با اشاره به وسعت جمعیت، جغرافیا، تاریخ و اقلیم متنوع، با توجه به شرایط ویژه کنونی دنیا طبیعتا دشوار است.»

خامنه‌ای فراموش می‌کند که همین «کشور دشوار» یکی از فقط ۱۰ یا ۱۲ کشوری است که سابقه تداوم تاریخی بیش از هزار ساله دارد. ایشان همچنین عامل اصلی دشواری‌های کنونی ایران‌ــ یعنی تسلط یک گروه مسلک‌زده، فاسد و بی‌عرضه بر راس حکومت‌ــ را نادیده می‌گیرد.

«رهبر» یک عذر دیگر نیز عرضه می‌کند: «جنگ در نزدیکی اروپا». او ظاهرا نمی‌داند که اوکراین در قلب اروپا قرار دارد نه در نزدیکی آن. اما نکته مهم این است که ایشان حاضر نیست بگوید چرا جنگ در اوکراین به تشدید مشکلات ایران انجامیده است و اصولا سیاست ایران در قبال این جنگ چیست.

در همین روضه‌خوانی، خامنه‌ای، شاید نادانسته، مشکل اصلی ایران امروز را یادآوری می‌کند. او می‌گوید: «ایران یک مشکل اضافی هم دارد: مردم‌سالاری دینی که ما را با قدرت‌های جهانی در ابعاد مختلف درگیر چالش کرده است.»

@AmirTaheri4

اما این «مردم‌سالاری دینی» یعنی چه؟ خامنه‌ای پاسخی ندارد. چرا این «مردم‌سالاری دینی» باعث درگیری با قدرت‌های جهانی است؟ باز هم پاسخی نیست. از این گذشته، کدام قدرت‌های جهانی؟ چین و روسیه که ظاهرا متفقان و محبان ما هستند. جهان اسلام که ظاهرا دلباخته نظام اسلامی ما است؟ جهان سومی‌ها نیز که، باز هم ظاهرا، جمهوری اسلامی را الگوی آرمانی می‌دانند.

خامنه‌ای نیازهای واقعی یک جامعه عادی را «خواسته‌های حقیر» می‌خواند (البته منظور ایشان خواست‌ها است نه خواسته‌ها، زیرا خواسته به‌معنای کالا است).

او می‌گوید: «مشکلات ما با تن دادن به خواسته‌های حقیر آغاز می‌شود.»

این «خواسته‌های حقیر» کدام‌اند؟ تاسیس دولتی متکی به اراده مردم و پاسخگو، جلوگیری از تثبیت فساد به‌عنوان «نوع زندگی خودمان» (به‌گفته محمدجواد ظریف)، تامین امنیت حقوقی و فیزیکی شهروندان، حفاظت از مرزهای کشور، اصلاح و توسعه اقتصادی، عرضه خدمات اجتماعی، درمانی و فرهنگی امروزی به شهروندان، انتخابات آزاد چندحزبی، آزادی مطبوعات و بیان و قلم، برقراری مناسبات عادی یا دوستانه با همه کشورها و از همه مهم‌تر، تقویت پیوندهای ملی.

تازه‌ترین موج اعتراض‌های مردمی در ایران نشان می‌دهد که بخش بزرگی از جامعه‌، اگر نخواهیم بگوییم اکثریت‌، همان «خواسته‌های حقیر» را می‌خواهند که خامنه‌ای با تمسخر یاد می‌کند. مردم ایران «خواسته‌های بزرگ» خامنه‌ای را، خواسته‌های را که خود او نمی‌داند و نمی‌گوید چیست، نمی‌خواهند.

در روضه‌خوانی اخیر خامنه‌ای، یک نکته روشن شد: نظام خمینی‌گرا در خارج از فضای واقعیت به سر می‌برد و چنان اسیر اوهام شبه‌مسلکی خویش است که خیالات را در جای واقعیت قرار می‌دهد. خامنه‌ای به مجلسیان توصیه می‌کند که «برنامه هفت ساله» جدید را با جدیت بیشتری دنبال کنند، بی‌آنکه یادآور شود شش برنامه هفت ساله قبلی همگی با شکست کامل پایان یافتند زیرا در تعقیب «خواسته‌های حقیر» شکل گرفته بودند.

مدیریت ایران، کشوری با منابع طبیعی فوق‌العاده، مردمی بافرهنگ و دانش‌آموخته، و تجربه‌های تاریخی گرانبها اگر هم دشوار باشد، از توانایی ملی خارج نیست. دشواری واقعی همان «مردم‌سالاری دینی» یعنی جمع اضدادی است که خامنه‌ای و همگنان او در چهار دهه گذشته بر ما تحمیل کرده‌اند.


@AmirTaheri4

‏آیت‌الله العظمی علوی بروجردی در سخنرانی در قم، رهبری جمهوری اسلامی را به دلیل عدم پاسخگویی به نارضایتی‌های مشروع که در ‎#اعتراضات_سراسری در حدود ۸۰ شهر ایران اظهار می‌شود، مورد انتقاد قرار می‌دهد.
او به‌ویژه از واکنش خامنه‌ای به فاجعه ‎#متروپل_آبادان شدیداً انتقاد می‌کند.

@AmirTaheri4

‏تعداد بیشتری از روحانیون سعی می‌کنند از خمینیست‌هایی که قدرت را در جمهوری‌اسلامی در دست دارند، فاصله بگیرند.
آنها می‌دانند فساد رژیم و استفاده بدون توجیه آن از خشونت، کل بنای شیعه را در خطر می‌اندازد.
این خوب است اما کافی نیست.
آنها باید به مردم که خواهان تغییر رژیم‌اند، بپیوندند.

@AmirTaheri4

تحلیل متفاوت امیر طاهری: روضه‌خوانی رهبر مستاصل نظام؛ ناله‌های قبل از سقوط
https://youtu.be/hmmXcnBRYS0


@AmirTaheri4

‏سوالی از «رهبر»

حتی اگر برادران وارنر هنوز زنده بودند و با رابرت مَرداک (با نام مستعار روپرت مِرداک) همدست بودند، چگونه می‌توانستند میلیون‌ها ایرانی را بسیج کنند تا در ‎#اعتراضات_سراسری با روحیه پیکار علیه جمهوری‌اسلامی بیرون بیایند؟


@AmirTaheri4

‏رسانه‌های رسمی اسلامی سخنرانی خامنه‌ای در سالمرگ خمینی را «ویرایش» کردند و اشاره وی به بازگشت سلطنت در فرانسه پس از انقلاب فرانسه را حذف کردند.
به نظر می‌رسد که «دولت پنهان» تصمیم گرفته است که «رهبر» از روی شکمش حرف زده است، اوه، منظورم عمامه‌اش است.

@AmirTaheri4

‏۱/ مجمع روحانون مبارز در بیانیه‌ای به مناسبت سالگرد درگذشت خمینی می‌گوید ایران به «گرداب هولناکی کشیده شده است که در آن امروز تیره و تار است که آینده‌اش وحشتناک‌تر از امروز است.»
آنها می‌افزایند: «خانه از پایبست ویران است، خواجه در فکر نقش ایوان است.»

@AmirTaheri4

‏۲/ بیانیه مجمع روحانیون مبارز می‌افزاید: «به جای آن که با منشأ پیدایش فساد مبارزه شود، آنها (رهبری) سرگرم نمایشی از این مبارزه هستند.

از چنین اعترافاتی از سوی برخی از اعضای کلیدی نظام خمینیستی استقبال می‌شود.
اما کافی نیست.
آنها باید به مردمی بپیوندند که خواهان تغییر رژیم هستند.

@AmirTaheri4

امیر طاهری: از پهلوی تا خمینی؛ کجا بودیم و به کجا رسیدیم؟ https://youtu.be/rVK-RyYiBJ0 via



@AmirTaheri4

‏من اسامی ۸۱ نفر از قربانیان فاجعه ‎#متروپل_آبادان را دریافت کرده‌ام، در حالی که ده‌ها نفر همچنان زیر آوار مانده‌اند.
چرا مقامات اسلامی سعی می‌کنند با گزارش تعداد پایین قربانیان، میزان فاجعه را کم جلوه دهند؟
هر گونه تلاشی برای سرپوش گذاشتن، به توهین به آسیب‌دیدگان خواهد افزود.


@AmirTaheri4

‏با متوقف شدن مذاکرات «هسته‌ای»، جمهوری‌اسلامی با ارجاع پرونده از طرف آژانس بین‌المللی انرژی اتمی به شورای امنیت سازمان ملل مواجه است.
که می‌تواند منجر به قطعنامه و تحریمهای بیشتر سازمان ملل شود، مگر اینکه چین و روسیه وتو کنند.
در ۷ مورد قبل، چین و روسیه به قطعنامه‌ها رای دادند.

@AmirTaheri4

‏نگران از قطع برق گسترده در ماه‌های تابستان، دولت اسلامی ساعت کاری ادارات را برای صرفه‌جویی در مصرف انرژی، تغییر می‌دهد.
برآوردهای رسمی احتمال قطع برق را بین ۴ تا ۶ ساعت در ۲۸ استان از ۳۱ استان در تابستان نشان می‌دهد.
پایان قطعی برق تا ۱۳۷۰ وعده داده شده بود.

@AmirTaheri4