This media is not supported in your browser
VIEW IN TELEGRAM
شاهزاده رضا پهلوی اخیرا در یک فایل صوتی اشاره کردند جمهوری را به جای یک سلطنت موروثی انتخاب می‌کنند.
این اظهارات پرسش‌های مهمی را به وجود آورده.
امیر طاهری مهمان ما هستند و پاسخ به این سوال:
نقش شاهزاده در دوران گذار چیست؟
۱۱ شب به وقت تهران
#پهلوی
@pouriazeraati
@AmirTaheri4
تلویزیون منوتو
@AmirTaheri4
این اظهارات پرسش‌های مهمی را به وجود آورده.
امیر طاهری مهمان ما هستند و پاسخ به این سوال:
نقش شاهزاده در دوران گذار چیست؟
۱۱ شب به وقت تهران
#پهلوی
@pouriazeraati
@AmirTaheri4
تلویزیون منوتو
@AmirTaheri4
⚡️تزار ولادیمیر و جاخالی دادن‌های آیت‌الله
در چهار دهه گذشته، رهبران جمهوری اسلامی در گریز از تعهد آشکار، امضا دادن و تصویب کردن، متخصص شده‌اند؛ اما آیا این بار نیز می‌توانند جاخالی دهند؟ تزار ولادیمیر، آنان را زیر نظر دارد
جمعه ۲۷ فروردین ۱۴۰۰ برابر با ۱۶ آوریل ۲۰۲۱ ۷:۴۵
محمدجواد ظریف، وزیر خارجه جمهوری اسلامی، در یکی از سخنرانی‌های اخیر خود تاکید کرد که دولت کنونی ایران دست‌کم برای ۱۰ سال آینده نیازمند اتکا به چین و روسیه است. آیت‌الله علی خامنه‌ای، رهبر جمهوری اسلامی ایران، نیز بارها از آرزوی خود برای ایجاد مثلث پکن-مسکو-تهران برای مبارزه با«شیطان بزرگ» آمریکایی، سخن گفته است. بدین‌سان آیا می‌توان گفت که رهبران جمهوری اسلامی دیگر امیدی به همزیستی با جهان غرب ندارند؟ آیا می‌توان گفت که جناح «آمریکوفیل» (دوستدار آمریکا) یعنی «بچه‌های نیویورک» اکنون به جناح روسوفیل (دوستدار روس‌ها) پیوسته‌اند؟
در حالی که مذاکرات غیرمستقیم با دولت جدید آمریکا هنوز جریان دارد، پاسخگویی به این پرسش‌ها آسان نیست. رویای رسیدن به یک توافق با «شیطان بزرگ»، هنوز کاملا فراموش نشده است. با این حال، به نظر می‌رسد که ولادیمیر پوتین، رئیس‌جمهوری روسیه، به این نتیجه رسیده است که رهبران جمهوری اسلامی اکنون چاره‌ای جز پذیرفتن یک چرخش فرابردی تاریخی به سمت مسکو ندارند.
بر اساس این نتیجه‌گیری بود که آقای پوتین، وزیر خارجه خود، سرگئی لاوروف، را هفته پیش به تهران فرستاد تا چرخش آغازین را تسریع کند. در سفر آقای لاوروف، دو موضوع به‌عنوان محک‌های این چرخش مطرح شد؛ موضوع نخست که جنبه تاکتیکی دارد، بازداشتن جمهوری اسلامی از هرگونه اقدام تلافی‌جویانه علیه اسرائیل است. تنها ۴۸ ساعت بعد از انفجار در مرکز هسته‌ای نطنز، انفجاری که رهبران تهران، اسرائیل را مسئول آن خواندند، آقای لاوروف آشکارا «خویشتن‌داری» و دوری از هرگونه اقدام ثبات‌زدا را خواستار شد. به عبارت دیگر، مسکو از تهران می‌خواهد که به «صبر استراتژیک» خود ادامه دهد و همان‌طور که در برابر «شهادت» صدها نظامی خود در حملات اسرائیل به مواضع ایران در سوریه، سکوت کرده، این بار نیز یا سکوت پیشه کند یا از حد شعارهای توخالی، فراتر نرود.
برای مسکو، ایرانی مفید و جالب است که به نبرد نابرابر خود با آمریکا و اسرائیل ادامه دهد اما خط قرمزهای این نبرد را هم بشناسد. درگیری در یک نبرد آشکار و تمام‌عیار با آمریکا و اسرائیل، بهای حمایت از جمهوری اسلامی را بیش از حد مورد قبول مسکو، بالا خواهد برد.
خواست دوم آقای پوتین از رهبران جمهوری اسلامی، پایان دادن به الاکلنگ دیپلماتیک در مورد دریای مازندران (خزر) است که نزدیک به ربع قرن پیش، پس از سقوط اتحاد شوروی آغاز شد. تحلیلگران و سیاست‌سازان آمریکایی غالبا می‌پندارند که پوتین در پی احیای اتحاد شوروی است اما به گمان من، چنین نیست.
هدف پوتین، احیای امپراتوری تزاری است؛ البته به شکلی تازه و با پذیرفتن بعضی واقعیات تغییرناپذیر امروز. در این چارچوب، نگاه مسکو به ایران، همان نگاهی که اتحاد جماهیر شوروی داشت، نخواهد بود.
در شوروی و به ویژه در دوران جنگ سرد، ایران می‌بایست «فنلاندیزه» می‌شد یا دست‌کم به الگوی بی‌طرفی فنلاندی نزدیک می‌شد. البته ایران هرگز کاملا فنلاندیزه نشد و با ادامه مناسبات نزدیک با جهان غرب، استقلال عمل خود را تا حد زیادی حفظ کرد. با این‌حال، ایران زمان شاه، برخلاف ترکیه آن زمان، به یک پیمان نظامی سفت و سخت، مانند پیمان آتلانتیک شمالی، وارد نشد. (پیمان سنتو با شرکت ترکیه، پاکستان و بریتانیا شکل گرفت با ایالات‌متحده به‌عنوان عضو وابسته) از همه مهم‌تر، ایران حاضر نشد پایگاه نظامی در اختیار ایالات‌متحده یا متحدان آن قرار دهد. همچنین باز برخلاف ترکیه، در جنگ کره به ایالات متحد نپیوست و در جنگ ویتنام هم شرکت نکرد.
درزمینه اقتصادی نیز، ایران زمان شاه، بی‌سروصدا از هرگونه سرمایه‌گذاری قدرت‌های غربی در مناطق شمالی ایران، به‌ویژه درزمینه نفت و گاز دوری جست تا کمترین بهانه‌ای به دست «خرس بزرگ» ندهد.
اما نگاه روسیه به ایران در دوران تزاری، متفاوت بود. تزار، تسلط مستقیم یا غیرمستقیم بر ایران را یک ضرورت فرابردی برای روسیه می‌دانست. ضمیمه کردن بخش‌های بزرگ خاک ایران در قرن نوزدهم، در مسیر اجرای این ضرورت شکل گرفت.
در سال‌های پس از جنگ جهانی دوم و تا پیش از باز شدن فصل جنگ سرد، استالین سیاست خود در قبال ایران را با همان دید تزاری شکل داد. سیاستی که کوشش برای بلعیدن بخش‌هایی از شمال باختری ایران را هدف قرار داده بود اما با آغاز جنگ سرد، اتحاد شوروی به ناچار سیاست تزاری در قبال ایران را رها کرد و به بی‌طرفی نیم‌بند تهران راضی شد.
امروز پوتین این بی‌طرفی نیم‌بند را کافی نمی‌داند. اصرار در بهره‌گیری از پایگاه‌های هوایی ایران برای حملات متعدد به سوریه، در
@AmirTaheri4
در چهار دهه گذشته، رهبران جمهوری اسلامی در گریز از تعهد آشکار، امضا دادن و تصویب کردن، متخصص شده‌اند؛ اما آیا این بار نیز می‌توانند جاخالی دهند؟ تزار ولادیمیر، آنان را زیر نظر دارد
جمعه ۲۷ فروردین ۱۴۰۰ برابر با ۱۶ آوریل ۲۰۲۱ ۷:۴۵
محمدجواد ظریف، وزیر خارجه جمهوری اسلامی، در یکی از سخنرانی‌های اخیر خود تاکید کرد که دولت کنونی ایران دست‌کم برای ۱۰ سال آینده نیازمند اتکا به چین و روسیه است. آیت‌الله علی خامنه‌ای، رهبر جمهوری اسلامی ایران، نیز بارها از آرزوی خود برای ایجاد مثلث پکن-مسکو-تهران برای مبارزه با«شیطان بزرگ» آمریکایی، سخن گفته است. بدین‌سان آیا می‌توان گفت که رهبران جمهوری اسلامی دیگر امیدی به همزیستی با جهان غرب ندارند؟ آیا می‌توان گفت که جناح «آمریکوفیل» (دوستدار آمریکا) یعنی «بچه‌های نیویورک» اکنون به جناح روسوفیل (دوستدار روس‌ها) پیوسته‌اند؟
در حالی که مذاکرات غیرمستقیم با دولت جدید آمریکا هنوز جریان دارد، پاسخگویی به این پرسش‌ها آسان نیست. رویای رسیدن به یک توافق با «شیطان بزرگ»، هنوز کاملا فراموش نشده است. با این حال، به نظر می‌رسد که ولادیمیر پوتین، رئیس‌جمهوری روسیه، به این نتیجه رسیده است که رهبران جمهوری اسلامی اکنون چاره‌ای جز پذیرفتن یک چرخش فرابردی تاریخی به سمت مسکو ندارند.
بر اساس این نتیجه‌گیری بود که آقای پوتین، وزیر خارجه خود، سرگئی لاوروف، را هفته پیش به تهران فرستاد تا چرخش آغازین را تسریع کند. در سفر آقای لاوروف، دو موضوع به‌عنوان محک‌های این چرخش مطرح شد؛ موضوع نخست که جنبه تاکتیکی دارد، بازداشتن جمهوری اسلامی از هرگونه اقدام تلافی‌جویانه علیه اسرائیل است. تنها ۴۸ ساعت بعد از انفجار در مرکز هسته‌ای نطنز، انفجاری که رهبران تهران، اسرائیل را مسئول آن خواندند، آقای لاوروف آشکارا «خویشتن‌داری» و دوری از هرگونه اقدام ثبات‌زدا را خواستار شد. به عبارت دیگر، مسکو از تهران می‌خواهد که به «صبر استراتژیک» خود ادامه دهد و همان‌طور که در برابر «شهادت» صدها نظامی خود در حملات اسرائیل به مواضع ایران در سوریه، سکوت کرده، این بار نیز یا سکوت پیشه کند یا از حد شعارهای توخالی، فراتر نرود.
برای مسکو، ایرانی مفید و جالب است که به نبرد نابرابر خود با آمریکا و اسرائیل ادامه دهد اما خط قرمزهای این نبرد را هم بشناسد. درگیری در یک نبرد آشکار و تمام‌عیار با آمریکا و اسرائیل، بهای حمایت از جمهوری اسلامی را بیش از حد مورد قبول مسکو، بالا خواهد برد.
خواست دوم آقای پوتین از رهبران جمهوری اسلامی، پایان دادن به الاکلنگ دیپلماتیک در مورد دریای مازندران (خزر) است که نزدیک به ربع قرن پیش، پس از سقوط اتحاد شوروی آغاز شد. تحلیلگران و سیاست‌سازان آمریکایی غالبا می‌پندارند که پوتین در پی احیای اتحاد شوروی است اما به گمان من، چنین نیست.
هدف پوتین، احیای امپراتوری تزاری است؛ البته به شکلی تازه و با پذیرفتن بعضی واقعیات تغییرناپذیر امروز. در این چارچوب، نگاه مسکو به ایران، همان نگاهی که اتحاد جماهیر شوروی داشت، نخواهد بود.
در شوروی و به ویژه در دوران جنگ سرد، ایران می‌بایست «فنلاندیزه» می‌شد یا دست‌کم به الگوی بی‌طرفی فنلاندی نزدیک می‌شد. البته ایران هرگز کاملا فنلاندیزه نشد و با ادامه مناسبات نزدیک با جهان غرب، استقلال عمل خود را تا حد زیادی حفظ کرد. با این‌حال، ایران زمان شاه، برخلاف ترکیه آن زمان، به یک پیمان نظامی سفت و سخت، مانند پیمان آتلانتیک شمالی، وارد نشد. (پیمان سنتو با شرکت ترکیه، پاکستان و بریتانیا شکل گرفت با ایالات‌متحده به‌عنوان عضو وابسته) از همه مهم‌تر، ایران حاضر نشد پایگاه نظامی در اختیار ایالات‌متحده یا متحدان آن قرار دهد. همچنین باز برخلاف ترکیه، در جنگ کره به ایالات متحد نپیوست و در جنگ ویتنام هم شرکت نکرد.
درزمینه اقتصادی نیز، ایران زمان شاه، بی‌سروصدا از هرگونه سرمایه‌گذاری قدرت‌های غربی در مناطق شمالی ایران، به‌ویژه درزمینه نفت و گاز دوری جست تا کمترین بهانه‌ای به دست «خرس بزرگ» ندهد.
اما نگاه روسیه به ایران در دوران تزاری، متفاوت بود. تزار، تسلط مستقیم یا غیرمستقیم بر ایران را یک ضرورت فرابردی برای روسیه می‌دانست. ضمیمه کردن بخش‌های بزرگ خاک ایران در قرن نوزدهم، در مسیر اجرای این ضرورت شکل گرفت.
در سال‌های پس از جنگ جهانی دوم و تا پیش از باز شدن فصل جنگ سرد، استالین سیاست خود در قبال ایران را با همان دید تزاری شکل داد. سیاستی که کوشش برای بلعیدن بخش‌هایی از شمال باختری ایران را هدف قرار داده بود اما با آغاز جنگ سرد، اتحاد شوروی به ناچار سیاست تزاری در قبال ایران را رها کرد و به بی‌طرفی نیم‌بند تهران راضی شد.
امروز پوتین این بی‌طرفی نیم‌بند را کافی نمی‌داند. اصرار در بهره‌گیری از پایگاه‌های هوایی ایران برای حملات متعدد به سوریه، در
@AmirTaheri4
Telegraph
تزار ولادیمیر و جاخالی دادن‌های آیت‌الله
تزار ولادیمیر و جاخالی دادن‌های آیت‌الله در چهار دهه گذشته، رهبران جمهوری اسلامی در گریز از تعهد آشکار، امضا دادن و تصویب کردن، متخصص شده‌اند؛ اما آیا این بار نیز می‌توانند جاخالی دهند؟ تزار ولادیمیر، آنان را زیر نظر دارد جمعه ۲۷ فروردین ۱۴۰۰ برابر با ۱۶…
امیر طاهری - ایالات متحده، چین، روسیه و « تله توسیدید»
وقتی جو بایدن ریاست جمهوری خود را با شعار « بازگشت دیپلماسی» آغاز کرد، برخی درباره معنای آن از منظر سیاست خارجه یکپارچه پرسیدند. دیپلماسی همانگونه که دانش‌آموز کلاس ششم ابتدایی می‌داند، یکی از ابزار متعدد اجرای سیاست است. یا ابراز جانبداری است آنگونه که به طور آکادمیک تدریس می‌شود یا اینکه مرادفی دیگر برای کلمه نمایش است و منظور در اینجا نمایش بر روی صحنه است.
هفته پیش شاهد دیپلماسی آنگونه که دولت جدید درقالب جانبداری و نمایش اعمال کرد، بودیم. در تیتر اصلی « امریکا به توافق اقلیمی پاریس برگشت؛ خبری که واشنگتن اعلام کرد و مایه جلب توجه شد، دیپلماسی به عنوان جانبداری ظهور یافت.
با این حال ما اکنون می‌دانیم که «بازگشت» همراه با «شرط‌ها و ملاحظاتی» است تا جایی که فرانسوی‌ها که در ابتدا با صدای بلند دست زدند شروع به طرح این پرسش کردند که آیا با فاکتور کالاهایی به فروش رفته‌اند.
نمونه دیگر از خلال اختلاف ملال آور پیرامون «معامله هسته‌ای» با ملاهای تهران عرضه شد. رئیس جمهوری بایدن به بازگشت سریع به روندی که رئیس جمهوری اسبق باراک اوباما ترسیم کرده بود، اشاره کرد. براساس این فرض، وزیرخارجه بریتانیایی دومنیک راب سناریویی را در ذهن خود تصور کرد که می‌تواند از طریق ایجاد راه حل دائمی برای «مشکل ایران» که اکنون عمری 42 سال دارد به چیدن ناخن ملاها منجر شود.
با وجود این، اکنون می‌دانیم که راب شاید پیش‌دستی کرده چرا که هنوز تیم بایدن می‌پرسند درباره معامله‌ای که رابرت مالی، دیپلمات مسئول پرونده ایران آن را معیوب توصیف کرد، چه باید بکنند؟
از منظر وسیع‌تر به چیزها این دو نمونه اندکی لطمه وارد می‌کنند. توافق پاریس درباره تغییرات اقلیمی بیش از آنکه استراتژی باشد یک بلندپروازی است حال آنکه مشکل سلاح اتمی ایران همیشه ابزاری برای دوری گزیدن از مشکل حقیقی بود که درخطری که ایران بر صلح و ثبات منطقه‌ای ایجاد می‌کرد، نمود می‌یابد.
با این حال در نسخه نمایشی، باور دولت بایدن -اگر بتوان چنین نامگذاری کرد- موجب زیان رساندن می‌شود چرا که به روابط با چین و روسیه ارتباط دارد. در باره چین دولت جدید برگزاری نشست وزارتی درآلاسکا را انتخاب کرد تا مهری تأییدی بر سردی پیش آمده در روابط بزند. و درس مهمی از درس‌های دیپلماسی یعنی « با تو آشنا بشوم» را نادیده گرفت و وزیر خارجه آنتونی بلینکن فرصت دیدار را برای خوانش سریالی از محنت‌ها غنیمت شمرد و چینی‌ها را با پرسش‌هایی درباره هدف نشستی در چنین سطح بالایی تنها رها کرد چرا که جز آنچه هر روز در رسانه‌های امریکایی می‌بینیم چیزی ارائه نکرد.
چینی‌ها با اظهار رنجش بیشتر از ایالات متحده و عادت آن در ایراد سخنرانی برای دیگران پاسخ دادند. آنچه معما باقی ماند این است که دولت بایدن واقعاً چگونه به جمهوری خلق چین نگاه می‌کند به خصوص در زمانی که چین سرگرم باز تعریف نقش خود در جهانی است که به سرعت تغییر می‌کند.
چین؛ رقیب متحد، منازع یا دشمن؟
آیا ایالات متحده به سمت جنگ سرد یا نیمه گرم و حتی گرم با چین می‌رود؟ خطری که برخی منتقدان بایدن در جریان هجوم چین به تایوان و کشاندن ایالات متحده به ورود در جنگ منطقه‌ای از آن سخن گفتند تا چه حد درست است؟
از سوی دیگر، منتقدان دیگر چطور، از جمله هنری کسینجر و گروه‌های فشار چینی دیگر در واشنگتن که تلاش می‌کنند به راه حل موقتی با پکن دست‌یابند یا اینکه آن را جدای از توافق تغییرات اقلیمی پاریس شریک احتمالی در حل مشکلات خود با دیگر کشورها مانند کره شمالی، ایران و برمه ببینند؟
شاید اعضای هیئت چینی هنگام برگشت از شهر «انکوریج» آلاسکا به وطن نفس راحتی کشیدند چرا که «طوفان زبانی بلینکن» پرده از دست‌پاچگی برداشت و از شدت تهدید به تحریم‌ها کاسته شد. حقیقت اینکه رئیس جمهوری بایدن سیاستی در قبال چین ندارد و اشاره‌اش به آشوب به سطح اتخاذ موضع سیاسی نمی‌رسد.
گام مقدماتی دولت در باره روسیه مشکل‌دارتر بود. در زمانی که رئیس جمهوری بایدن رئیس جمهوری روسیه ولادمیر پوتین را به «قاتل» توصیف می‌کرد، دیپلمات مستقل واشنگتن زلمای خلیل‌زاد برای برگزاری نشست معروف به صلح افغانستان «به کمک شریک روس ما» در مسکو به سرمی‌برد. اعضای تیم رئیس جمهوری امریکا ادعا می‌کنند، روسیه در انتخابات سال گذشته ریاست جمهوری برای تضمین پیروزی دونالد ترامپ دخالت کرد و عبارت «روسیه تلاش می‌کند دموکراسی ما را ویران کند» به تفکر حاکم بایدن تبدیل شده است. با این وجود روسیه خود به عنوان یک شریک برای تحقق ثبات در لیبی و ترسیم آینده سوریه و کمک به ماندن در بندهای ملایان دعوت شده است.
یکی از « علایم مقاصد نیک» اولیه بایدن همان ازسرگیری کار بر پیمان کاهش گسترش سلاح بود که مشمول زمان شد و ترامپ از آن دست کشید. معاون وزیر خا https://persian.aawsat.com/node/2885956
Amir Taheri
@AmirTaheri4
وقتی جو بایدن ریاست جمهوری خود را با شعار « بازگشت دیپلماسی» آغاز کرد، برخی درباره معنای آن از منظر سیاست خارجه یکپارچه پرسیدند. دیپلماسی همانگونه که دانش‌آموز کلاس ششم ابتدایی می‌داند، یکی از ابزار متعدد اجرای سیاست است. یا ابراز جانبداری است آنگونه که به طور آکادمیک تدریس می‌شود یا اینکه مرادفی دیگر برای کلمه نمایش است و منظور در اینجا نمایش بر روی صحنه است.
هفته پیش شاهد دیپلماسی آنگونه که دولت جدید درقالب جانبداری و نمایش اعمال کرد، بودیم. در تیتر اصلی « امریکا به توافق اقلیمی پاریس برگشت؛ خبری که واشنگتن اعلام کرد و مایه جلب توجه شد، دیپلماسی به عنوان جانبداری ظهور یافت.
با این حال ما اکنون می‌دانیم که «بازگشت» همراه با «شرط‌ها و ملاحظاتی» است تا جایی که فرانسوی‌ها که در ابتدا با صدای بلند دست زدند شروع به طرح این پرسش کردند که آیا با فاکتور کالاهایی به فروش رفته‌اند.
نمونه دیگر از خلال اختلاف ملال آور پیرامون «معامله هسته‌ای» با ملاهای تهران عرضه شد. رئیس جمهوری بایدن به بازگشت سریع به روندی که رئیس جمهوری اسبق باراک اوباما ترسیم کرده بود، اشاره کرد. براساس این فرض، وزیرخارجه بریتانیایی دومنیک راب سناریویی را در ذهن خود تصور کرد که می‌تواند از طریق ایجاد راه حل دائمی برای «مشکل ایران» که اکنون عمری 42 سال دارد به چیدن ناخن ملاها منجر شود.
با وجود این، اکنون می‌دانیم که راب شاید پیش‌دستی کرده چرا که هنوز تیم بایدن می‌پرسند درباره معامله‌ای که رابرت مالی، دیپلمات مسئول پرونده ایران آن را معیوب توصیف کرد، چه باید بکنند؟
از منظر وسیع‌تر به چیزها این دو نمونه اندکی لطمه وارد می‌کنند. توافق پاریس درباره تغییرات اقلیمی بیش از آنکه استراتژی باشد یک بلندپروازی است حال آنکه مشکل سلاح اتمی ایران همیشه ابزاری برای دوری گزیدن از مشکل حقیقی بود که درخطری که ایران بر صلح و ثبات منطقه‌ای ایجاد می‌کرد، نمود می‌یابد.
با این حال در نسخه نمایشی، باور دولت بایدن -اگر بتوان چنین نامگذاری کرد- موجب زیان رساندن می‌شود چرا که به روابط با چین و روسیه ارتباط دارد. در باره چین دولت جدید برگزاری نشست وزارتی درآلاسکا را انتخاب کرد تا مهری تأییدی بر سردی پیش آمده در روابط بزند. و درس مهمی از درس‌های دیپلماسی یعنی « با تو آشنا بشوم» را نادیده گرفت و وزیر خارجه آنتونی بلینکن فرصت دیدار را برای خوانش سریالی از محنت‌ها غنیمت شمرد و چینی‌ها را با پرسش‌هایی درباره هدف نشستی در چنین سطح بالایی تنها رها کرد چرا که جز آنچه هر روز در رسانه‌های امریکایی می‌بینیم چیزی ارائه نکرد.
چینی‌ها با اظهار رنجش بیشتر از ایالات متحده و عادت آن در ایراد سخنرانی برای دیگران پاسخ دادند. آنچه معما باقی ماند این است که دولت بایدن واقعاً چگونه به جمهوری خلق چین نگاه می‌کند به خصوص در زمانی که چین سرگرم باز تعریف نقش خود در جهانی است که به سرعت تغییر می‌کند.
چین؛ رقیب متحد، منازع یا دشمن؟
آیا ایالات متحده به سمت جنگ سرد یا نیمه گرم و حتی گرم با چین می‌رود؟ خطری که برخی منتقدان بایدن در جریان هجوم چین به تایوان و کشاندن ایالات متحده به ورود در جنگ منطقه‌ای از آن سخن گفتند تا چه حد درست است؟
از سوی دیگر، منتقدان دیگر چطور، از جمله هنری کسینجر و گروه‌های فشار چینی دیگر در واشنگتن که تلاش می‌کنند به راه حل موقتی با پکن دست‌یابند یا اینکه آن را جدای از توافق تغییرات اقلیمی پاریس شریک احتمالی در حل مشکلات خود با دیگر کشورها مانند کره شمالی، ایران و برمه ببینند؟
شاید اعضای هیئت چینی هنگام برگشت از شهر «انکوریج» آلاسکا به وطن نفس راحتی کشیدند چرا که «طوفان زبانی بلینکن» پرده از دست‌پاچگی برداشت و از شدت تهدید به تحریم‌ها کاسته شد. حقیقت اینکه رئیس جمهوری بایدن سیاستی در قبال چین ندارد و اشاره‌اش به آشوب به سطح اتخاذ موضع سیاسی نمی‌رسد.
گام مقدماتی دولت در باره روسیه مشکل‌دارتر بود. در زمانی که رئیس جمهوری بایدن رئیس جمهوری روسیه ولادمیر پوتین را به «قاتل» توصیف می‌کرد، دیپلمات مستقل واشنگتن زلمای خلیل‌زاد برای برگزاری نشست معروف به صلح افغانستان «به کمک شریک روس ما» در مسکو به سرمی‌برد. اعضای تیم رئیس جمهوری امریکا ادعا می‌کنند، روسیه در انتخابات سال گذشته ریاست جمهوری برای تضمین پیروزی دونالد ترامپ دخالت کرد و عبارت «روسیه تلاش می‌کند دموکراسی ما را ویران کند» به تفکر حاکم بایدن تبدیل شده است. با این وجود روسیه خود به عنوان یک شریک برای تحقق ثبات در لیبی و ترسیم آینده سوریه و کمک به ماندن در بندهای ملایان دعوت شده است.
یکی از « علایم مقاصد نیک» اولیه بایدن همان ازسرگیری کار بر پیمان کاهش گسترش سلاح بود که مشمول زمان شد و ترامپ از آن دست کشید. معاون وزیر خا https://persian.aawsat.com/node/2885956
Amir Taheri
@AmirTaheri4
الشرق الاوسط فارسی
ایالات متحده، چین، روسیه و « تله توسیدید»
وقتی جو بایدن ریاست جمهوری خود را با شعار « بازگشت دیپلماسی» آغاز کرد، برخی درباره معنای آن از منظر سیاست خارجه یکپارچه پرسیدند. دیپلماسی همانگونه که دانش‌آموز کلاس ششم ابتدایی می‌داند، یکی از ابزار متعدد اجرای سیاست است. یا ابراز جانبداری است آنگونه
This media is not supported in your browser
VIEW IN TELEGRAM
«کارنامه سلطنت مشروطه مشخص است؛
نمی‌شود مردم را به یک چیز مجهول و نامشخص دعوت کرد»
امیر طاهری روزنامه‌نگار ارشد
@AmirTaheri4
نمی‌شود مردم را به یک چیز مجهول و نامشخص دعوت کرد»
امیر طاهری روزنامه‌نگار ارشد
@AmirTaheri4
This media is not supported in your browser
VIEW IN TELEGRAM
«سلطنت به خانواده پهلوی و خانواده پهلوی هم به شاهزاده رضا خلاصه نمی‌شود»
امیر طاهری روزنامه‌نگار ارشد
#پهلوی
@AmirTaheri4
امیر طاهری روزنامه‌نگار ارشد
#پهلوی
@AmirTaheri4
This media is not supported in your browser
VIEW IN TELEGRAM
از برهه‌های سخت‌تر از این گذشتیم از این هم خواهیم گذشت.
امروز ایران از نظر انسانی به مراتب نیرومندتر از ۵۰سال پیشه. یک ملت پرشور، افراد باسواد، افراد دلسوز زیاد داریم، فقط یک رژیم بد داریم، این رژیم بد عوض بشه بقیه مشکلات ما به سرعت حل خواهد شد.
@AmirTaheri4
امروز ایران از نظر انسانی به مراتب نیرومندتر از ۵۰سال پیشه. یک ملت پرشور، افراد باسواد، افراد دلسوز زیاد داریم، فقط یک رژیم بد داریم، این رژیم بد عوض بشه بقیه مشکلات ما به سرعت حل خواهد شد.
@AmirTaheri4
Audio
Video 530. April 18, 2021 - Amir Taheri, Iman Ansari
فایل صوتی برنامه تلویزیونی جبهه هماهنگ مبارزان ایران-
آقایان امیر طاهری و ایمان انصاری.
١ - گفتگو درباره برجام
٢- توافق نامه 25 ساله با چین
٣- غنی سازی 60 درصدی
٤- حادثه در نیروگاه نطنز
مشاهده این برنامه در یوتیوب
https://youtu.be/Rr4yDRoRhiY
@AmirTaheri4
فایل صوتی برنامه تلویزیونی جبهه هماهنگ مبارزان ایران-
آقایان امیر طاهری و ایمان انصاری.
١ - گفتگو درباره برجام
٢- توافق نامه 25 ساله با چین
٣- غنی سازی 60 درصدی
٤- حادثه در نیروگاه نطنز
مشاهده این برنامه در یوتیوب
https://youtu.be/Rr4yDRoRhiY
@AmirTaheri4
Forwarded from Amir Taheri امیر طاهری
This media is not supported in your browser
VIEW IN TELEGRAM
بقول استاد طاهری شیرین زبان :ولی اما را بگذارید کنار بگوئید کی هستید چی هستید از کجا میاید به کجا میروید برگردید به هویت تان ایرانی بودن . موضوع روشن است:طرفدار این رژیم هستید یا نیستید؟
#No2IR
#جاوید_شاه
#بازگشت_به_مشروطه @AmirTaheri4
Hamdam همدم
@AmirTaheri4
#No2IR
#جاوید_شاه
#بازگشت_به_مشروطه @AmirTaheri4
Hamdam همدم
@AmirTaheri4
هشدار
رئیس‌جمهور روحانی و "بچه‌های نیویورکی" در حال آماده سازی راهی برای هدایت ایران به گرداب عمیق‌تر به صورت نسخه جدید "توافق هسته‌ای" خائنانه با اوباما (برجام) هستند.
در ازای وعده‌ای مبهم برای کاهش تحریم‌ها، آنها تسلیم کنترل شدیدتر توسط ۱+۵ می‌شوند.
@AmirTaheri4
رئیس‌جمهور روحانی و "بچه‌های نیویورکی" در حال آماده سازی راهی برای هدایت ایران به گرداب عمیق‌تر به صورت نسخه جدید "توافق هسته‌ای" خائنانه با اوباما (برجام) هستند.
در ازای وعده‌ای مبهم برای کاهش تحریم‌ها، آنها تسلیم کنترل شدیدتر توسط ۱+۵ می‌شوند.
@AmirTaheri4
This media is not supported in your browser
VIEW IN TELEGRAM
عاقلانه نیست تمام تجربه تاریخی‌مان را به خاطر چیزی که نمی‌دانیم چیست (جمهوری)، دور بریزیم!
باید برگردیم به آن چیزی که می‌شناسیم و به ما امکان داد دوباره کشورمان رابسازیم: سلطنت مشروطه 👑
@AmirTaheri4
باید برگردیم به آن چیزی که می‌شناسیم و به ما امکان داد دوباره کشورمان رابسازیم: سلطنت مشروطه 👑
@AmirTaheri4
Media is too big
VIEW IN TELEGRAM
امیر طاهری: برجام؛ تنپوشی تنگ برای دیوانه‌ای زنجیری به نام جمهوری اسلامی
در عمل برجام نه تنها تنپوش تنگ برای دیوانه زنجیری به نام ج.ا است، بلکه بهانه‌ای برای دزدیدن اموال او نیز هست. به بهانه آنچه «بهره‌گیری دوگانه» خوانده می‌شود، یعنی...
https://www.youtube.com/watch?v=QfD3ABL40UA
@AmirTaheri4
در عمل برجام نه تنها تنپوش تنگ برای دیوانه زنجیری به نام ج.ا است، بلکه بهانه‌ای برای دزدیدن اموال او نیز هست. به بهانه آنچه «بهره‌گیری دوگانه» خوانده می‌شود، یعنی...
https://www.youtube.com/watch?v=QfD3ABL40UA
@AmirTaheri4
جان کری (او را به خاطر می‌آورید؟) ادعای ظریف که او به تهران در مورد بیش از ۲۰۰ حمله اسرائیل به مواضع جمهوری اسلامی در سوریه اطلاع داده را، رد می‌کند.
کری می‌گوید این ادعا «بدون شک» نادرست است. هرگز اتفاق نیفتاده است.
آیا کری ادعا می‌کند که «برادر جواد» دروغ می‌گوید؟ خدا نکند!
@AmirTaheri4
کری می‌گوید این ادعا «بدون شک» نادرست است. هرگز اتفاق نیفتاده است.
آیا کری ادعا می‌کند که «برادر جواد» دروغ می‌گوید؟ خدا نکند!
@AmirTaheri4
در آستانه روز بین‌المللی کار
رئیس جمهور اسلامی، حسن روحانی، امروز: اگر ما در دستیابی به رشد اقتصادی موفق شویم به کاهش بیکاری کمک می‌کند و کارگران از مزایای آن بهره‌مند می‌شوند.
(کشف بزرگ حجت الاسلام چند هفته قبل از پایان ریاست جمهوری او)
@AmirTaheri4
رئیس جمهور اسلامی، حسن روحانی، امروز: اگر ما در دستیابی به رشد اقتصادی موفق شویم به کاهش بیکاری کمک می‌کند و کارگران از مزایای آن بهره‌مند می‌شوند.
(کشف بزرگ حجت الاسلام چند هفته قبل از پایان ریاست جمهوری او)
@AmirTaheri4