‍ ‍ ‍ 🎯 عزّت ادبی ملکشا

✍علی سهرابی

خوشتر آن باشد کەسرِّ دلبران
گفتـە آیـد در حدیـث دیگـران
اکنون کە آن بزرگمردِ رنج دیدە از ناملایمات زمانە، در میانمان نیست، خاطرەای را ازایشان جهت شادی روحش و تنویرافکارعمومی بازگو نمایم. سال۹٥/۹٦کە کارگاەآموزشی زبان کوردی را برای جمعی ازدبیران و علاقەمندان در هنرستان فنی نمکی سنندج بر پا کردە بودیم. هرازچندگاهی ازشاعران و نامداران وادیبان جهت ایراد سخنرانی دعوت می نمودیم.در یکی از جلسات از استاد جلال ملکشا دعوت کردم وایشان هم با بزرگواری قبول زحمت نمودند. پس از ارائۀ مطلب، طبق روال جلسات، پرسش وپاسخ برپاگردید ودرپایان هم گرفتن عکس یادگاری و امضای کتاب و...
بندە درآن جلسە صراحتا از استاد پرسیدم کە نظرخودرا درقبال جملاتی منسوب بە شاملوبیان نمایند.کە گویا احمدشاملوشاعر نامدار،گفتە است : "اگرکسی درآیندە در شعر فارسی حرفی برای گفتن داشتە باشد،جلال ملکشاست."
زیرا درین سال های اخیر این جملات بسامد بالایی در نشریات و محافل مختلف داشتە است.
استاد بالبخندی گفت: "ازینکە شاملو شاعر بزرگیست شکی نیست.مراوداتی باایشان درسال های دور داشتەام.ولی چنین سخنی رادر مورد من بیان ننمودە، زیاد جدی نگیرید."این جملات شاعرکورد را،حاضران در آن جلسە شنیدند وتایید می کنند.هدف ازین مطلب نوعی روشنگری و بیان حقیقت است تا جملەای را سهواً بەکسی نسبت ندهیم وتحریف و شبهە در جامعەی ادبی ایجاد نشود. هرچندکە استاد ملکشا نیازی بە این تاییدات نداشتە و ردِّ این جملاتِ فخیم ازشاملو ،خود حکایت از عزت ادبی استاد ملکشاست. و ایشان مانا در آسمان ادب کوردی چون ستارۀ سهیل می درخشند... روحش شاد...

🌈 @hallvest


t.me/allapress

‍ ‍ ⬛️⬛️
⬛️
پیام تسلیت

▪️در گذشت استادفقید (اسماعیل ایوبی)، مولف و پژوهشگر ومحقق توانا را به خانواده محترم ایشان و مردم شریف کردستان تسلیت می گویم.

▪️ استاد اسماعیل ایوبی، در سال ۱۳۱۹ در روستای قلاگای گرر شهرستان کامیاران متولد شده اند. ایشان ابتدا فراگیری فقه شافعی را در مدارس علوم دینی کردستان و در دهه ۳۰ و ۴۰ شمسی شروع و دارای اجازه افتاء در فقه شافعی از علمای مشهور منطقه بوده اند. سپس در سال ۱۳۵۴ بعنوان دانشجوی ممتاز، موفق به اخذ مدرک لیسانس جامعه شناسی از دانشگاه تهران شدند.

▪️استاد ایوبی دارای ده ها اثر پژوهشی اعم از کتاب و مقاله در حوزه تاریخ باستان، تاریخ زبان و زباشناسی تطبیقی و مسائل اجتماعی هستند.

▪️ آشنایی اینجانب با استاد ایوبی در پاییز سال ۱۳۹۹ بود. برای یک پروژه تحقیقاتی در حوزه ( تاریخ حقوق باستان) آثار ایشان را تهیه کرده بودم و به دلیل غنای مطالب کتابها و اشراف نویسنده بر تاریخ باستان، درصد برآمدم تا ایشان را حضورا" زیارت کنم و موفق شدم آن استاد فرهیخته را در منزلشان در شهر سنندج زیارت کنم. هرچند دارای کهولت سن و بیماری بودند اما بر تاریخ ایران و کردستان باستان و زبان و ادبیات کوردی و عربی بسیار اشراف داشتند و با مهربانی و گشاده رویی، در کتابخانه شخصی خودشان به سوالات من پاسخ دادند.

امروز متاسفانه خبر فوت آن استاد محترم را شنیدم و بسیار بسیار متاثر شدم.

▪️هر چند که بسیار دیر شد و صد افسوس که بسیار دیر هنگام با ایشان آشنا شدم ، اما مجامع علمی و دانشگاهی و تحقیقاتی، باید مقام و جایگاه آن استاد محترم را ارج نهاده و آثار ایشان را به محققین جوان معرفی کنند .

▪️مجددا' درگذشت آن استاد و پژوهشگر و نویسنده عالیقدر را به عموم مردم کردستان تسلیت می گویم. امیدوارم روحشان در جنت و در پیشگاه حق تعالی قرین رحمت الهی باشد.

✍ دکتر امید رشیدی ( حقوقدان)
۱٦ آبان ۱٤۰۰

t.me/allapress
⬛️
⬛️⬛️

‍ ‍ مراقب سواشریف‌هایی که برای مدیریت کردستان می‌آیند، باشید.
سواشریف‌هایی سال‌هاست برای ساخت کردستان می‌آیند، از هر جناحی و طیفی فرق نمی‌کند، هشت سال قبل و هشت سال قبل‌تر از آن و حتی قبل از آن؛ یکی می‌گفت من کوهم و همچون آبیدر قدرتمند و بعد از او سیّاسی درس خوانده خارج آمد و مدتی بعد رفت...
خبرگزاری فارس کردستان؛ در گذشته‌های نه چندان دور در روستای ما بنّایی به نام استاد شریف زندگی می‌کرد که به زبان محلی او را «سواشریف» خطاب می‌کردند که در نوع صنف شغلی خود در میان روستائیان دبدبه و کبکبه‌ای داشت.
سواشریف دارای چند نفر کارگر ثابت بود و حتی در روستاهای اطراف هم حسن شهرتی عجیب داشت. برای کار نوبت چند ماهه می‌داد. قبل از هر کاری زمین را بررسی می‌کرد و با گام‌های بلندش متر می‌کرد و سپس با محاسبات فنی به کارگرانش دستور خشت‌بُری می‌داد و بعد از چند روز با مراجعه بر سر پروژه، ساخت خانه‌هایی با دیوار ضخیم یک متری را شروع می‌کرد و با الوار و تخته مناسب سقف را می‌پوشاند و سپس دستور نهیه کاهگلی مناسب داده تا بام و دیوارهای خانه را باگِل، کاملا صاف و یک دست کندف سپس با نصب پنجره و دربی چوبی پروژه سواشریف به اتمام می‌رسید.
آخرین دستور وی برای نازک‌کاری اندرونی، به زنان قدیمی و باتجربه بود که با تهیه خاک سفید که در اطراف روستا وجود داشت و سطلی و یک جارو دستی کهنه بود که با مهارت خاصی خانه را سفید می‌کردند.
القصه، بعد سال‌ها سواشریف تصمیم گرفت به شهر بیاید و از تخصص خود در پروژه‌های ساختمانی شهری استفاده کند و با پیمانکاران متعددی ملاقات نموده و دعوت به همکاری می‌نمود در این میان نیز تعدادی آشنای از روستا که در معیت سواشریف به شهر آمده بودند دور و اطراف او را می‌گرفتند و در تمجید جایگاه او چه نکته‌ها می‌گفتند چون به آنان وعده داده بود که کارگرانشان باشند.
پیمانکاران نیز خوشحال که ای سوا شریف ما در آسمان‌ها دنبال تو می‌گشتیم در زمین تو را یافتیم. این طرح و نقشه یک ساختمان 10 طبقه و از فردا ساخت را شروع کن. سواشریف هم متعجب می‌گفت نقشه چیست؟ متراژ چیست؟ طبقه دیگر چه صیغه‌ایی است؟ من در روستا با «هن‌گاو» متر می‌کردم اینها را بلد نیستم.گفتند بساز نگران نباش و او نیز می‌ساخت اما چه ساختنی!!
این حکایت چه آشناست که سواشریف‌هایی سال‌هاست برای ساخت این استان می‌آیند از هر جناحی و طیفی فرق نمی‌کند، هشت سال قبل و هشت سال قبل‌تر از آن و حتی قبل از آن، یکی می‌گفت من کوهم و همچون آبیدر قدرتمند و بعد از او سیّاسی درس خوانده خارج آمد و مدتی بعد رفت سخنگو شد و سپس پالوانی از دیار کرمانشاه و از پی آن ابرمردی به لحاظ جثه در دولتی جدید ظاهر شد و گفت من سال‌ها سواکار شهر مریوان بوده‌ام و بعد آن شاگرد آن کوه آمد و فریاد می‌زد من آنم که رستم بود سواکار.
دوران پهلوان و نوچه‌اش نیز به اتمام رسید این بار با بوی هوایی معتدل سواکاری آمد که آرام بود، آن هنگام که رفت گفت شرمنده که سواکار بودم و اما چیزی برایتان نساختم و آخرین که از اعتدال آمد تاجر بود که سفارش شده سواعلی بود که قرار بود در 1400 سواکار کشور شود اما نشد با وساطت سوا بهروز چشمک‌زن به استان آمد، بیشتر در کار راهِ‌ آهنی تبحر داشت چند بار با جاده آهنی عکس گرفت اما نشد که تمام کند.
مردم عزیز کردستان مراقب باشید که سواشریف‌ها در راهند و بدبختی آنجاست که عده‌ای عین کارگران زحمتکش چهارراه انقلاب با چشمانی دقیق برانداز می‌کنند تا یکی از آنجا گذر می‌کند سریع گرادگردش جمع می‌شوند که تو سوا شریف ما هستی، ای بهترین‌ها و لایق‌ترین‌ها.
مردم رنجور استان، ظاهرا در وزارت کشور سواشریف‌ها صف کشیده و گاهی هم در راهروهای آن وزارتخانه بر سر هم می‌زنند که سوا فقط منم.
هر روز یکی می‌آید یک روز شاگرد شاگرد آن کوه می‌آید، یک روز سوایی دیگر اما هر کدام آمدند ناظر بر کارشان باشید رهایشان نسازید که دیوارهای خشتی یک متری بزنند و بعد به شهر برگردند.
مراقب کارگرانشان باشید که سواشریف آنان از منطقه خود نیاورد و یا حداقل از گردنه صلوات آباد تا پلیس راه دو دستماله چوپی نگیرند و سواشریف نیز لیست پست‌ها را شاباش آنها نکند.
با شهامت یقه آنان را بچسبید در پروژه‌های 10 طبقه خشت به دست گرفتند، برسرشان بشکنید شاید برای دوره‌های بعدی هیچ سواکاری جرأت نکند به این استان قدم بگذارد و چرا که خود مهندسین لایقی داریم. 

مخلص همه سواکاران – علی‌اصغر حسینی

T.me/allapress

‍ ‍ ‍ ‍ ‍ التماس دعای خیر برای شفا و سلامتی "حاج ماموستا سید محمود شیخ احمدی"


" ماموستا سید محمود" فرزند مرحوم "ماموستا سیدصدیق" نوه‌ی مرحوم ماموستا "سید احمد" ، مشهور به شافعی زمان، از نسل سادات و از احفاد "حضرت بابا سید شیخ احمد باینچوب" در سال ۱۳۱۲
در روستای کیله سفید از توابع حسین آباد سنندج دیده به جهان گشود.
"سید محمود" از اوایل کودکی در مکتب معنوی پدر و پدربزرگش مشغول به تحصیل علم شد. در این دوران مقدمات علوم قرائت و فهم قرآن کریم، ادبیات فارسی و عربی را فرا گرفت.
سپس در سن نوجوانی برای تکمیل دانسته‌های خود طبق سنت آن زمان، جلای دیار کرده و محیط پرمهر و آرام خانواده را برای کسب علم ترک می‌کند. بر طریق سالکان علم در حجره‌های مناطق کوردستان، سطوح مختلف علوم دینی را در شهرهای سنندج، مریوان، حلبجه و سلیمانی در محضر مدرسین صاحب نام و اندیشمندان عالی مقام فراگرفت.
ایشان به مدت ٦ سال در سلیمانی عراق مشغول کسب علوم دینی بود و در این ایام بود که توانست ادبیات کوردی را نیز به صورت جامع و کامل فراگیرد.
وی در سال‌های تحصیل خود محضر بسیاری از مفاخر علمی کوردستان را درک کرده و در حضور ایشان کسب دانش نموده است. برخی از این استادان بدین شرحند: علامه حاجی ماموستا ملا باقر بالک مدرس مریوانی، ماموستا ملا محمد خال (مفسر مشهور و صاحب تفسیر خال در سلیمانی) ماموستا شیخ سید جلال الدین حسینی، ماموستا حاجی سید محمد شیخ الاسلام کوردستان (بنیان گذار کرسی حضرت امام شافعی در دانشگاه تهران)، ماموستا ملا صدیق مجتهدی شهیر به صدر الاسلام، ماموستا ملا سیدرحیم ناصری، و دیگر بزرگان آن دوران.
اجازه تدریس و اجتهاد فقهی را در شهر سنندج دارالاحسان، از دست "حاج ماموستا ملا محمد شیخ الاسلام" اخذ کرد. و سپس به رسم نیاکان خود که ذوالجناحین بوده و همواره خادمان و مروجان علم و عرفان توامان بوده‌اند و در کنار ترویج علوم اسلامی، به مبانی و مفاهیم عرفان و تصوف نقشبندیه، خاصتآ سلسله‌ی فاخر مشایخ بیاره به خصوص حضرت شیخ عمر ضیاء الدین اهتمام تام نموده‌اند، حاجی ماموستا نیز در مکتب این عارف نامی متمسک به آداب عرفان نقشبندی شد.
وی در زمان حیات خود بارها به خدمت حضرت شیخ عثمان سراج الدین مشرف شده و با ایشان نیز تجدید بیعت نمود.
محبت و قرابت ماموستا و شیخ به حدی بود که در چند سفر تشریفاتی ماموستا در معیت شیخ بوده‌اند که از میان این سفرها می‌توان به تهران، کرمانشاه و ... اشاره کرد.
پس از اندک زمانی سیادت آثار و شآنیت علمی و عرفانی ماموستا برای حضرت شیخ مکشوف گشته و برای ایشان احترام خاصی قائل بود.
تا جایی که سال ۱۳۷۲ از ایشان دعوت فرموده، مدت ۲۰ روز و در دیار غربت (ترکیه) در خدمت شیخ مشرف تجدید دیدار و بیعت می نمایند.
محبوبیت و خوشنامی حاجی ماموستا در بین علما و مشایخ به حدی بود که اکثر بزرگان علم و عرفان با وی دوستی و قرابت داشتند. از میان این مشایخ و بزرگان می‌توان به مشایخ خاندان حضرت حاج سید ابراهیم نقشبندی دیانت، خاندان مشایخ سوله‌ای بە خصوص حاج شیخ سید هادی هاشمی، خاندان مشایخ حضرت شیخ علی حسام الدین و دیگر بزرگان عرفان را می‌توان نام برد
ایشان در بخشی از خاطرات دوران تحصیل خود به همدوره بودنش با بزرگانی چون: ماموستا ملا عبدالله مفتی زاده، ماموستا ملا محمد ربیعی، ماموستا ملا سید جعفر الیاسی، ماموستا ملا سید محمود حسینی، ماموستا ملا سید عبدالله حسینی، ماموستا ملا محمد مفاخری، ماموستا ملا میانه سبری، و عالمان بزرگی از این دست اشاره دارد.
از آنجا که حاج سید محمود خود از خانواده‌های دینی و سرشناس منطقه‌ی حسین آباد و حوزه‌ی سادات باینچوب بودند، به توصیه‌ی حضرت شیخ به سرزمین آبا و اجدادی خود برگشته و سال‌ها در مناطق گروس، قالقالی، دیواندره، لیلاخ و چەم شار سنە مشغول تدریس و ترویج علوم دین بوده است.
وی دانشمندی بلامنارع و فقیهی سترگ است. زکاوت و حافظه‌ای به غایت رفیع و اعجاب انگیز داشته‌است. اکثر اشعار دواوین شاعران کورد، فارس و عرب را از حفظ می‌خواند و در تحلیل درونی و برونی اشعار ادیبی توانمند بود. علاقه‌ای عجیب به مطالعه کتب در حوزه‌های مختلف داشت. برای فرو نشاندن عطش بیکران خود به مطالعه، یک کتابخانه‌ی بسیار غنی به نام کنابخانه‌ی ابن صدیق در خانه‌ی خود گردآوری کرد.
در اکثر مناطق کوردستان مورد وثوق و اعتماد مردم بوده‌است و در بسیاری از مجادلات و مناقشات طوایف به وساطت و میانجیگری پرداخته است.

T.me/allapress

‍ ‍ ‍ سال ۱۳٥۳ بنا به پیشنهاد ماموستا شیخ الاسلام و ماموستا صدیق مجتهدی به عنوان امام جمعه اهل سنت و نماینده‌ی شورای افتای امام شافعی به شهر قروه کوچ کرد.
‍ بعد از خیزش خلق ایران و انجام انقلاب، شهر قروه نیز همچون برخی از مناطق چند قومیتی، افراطیون و تندروها موفق شدند تا اختلافات مذهبی را قوت بخشیده و مردم را به جان هم بیاندازند. در این جنگ و آشوب نابرابر ماموستا به عنوان یکی از بزرگان اهل سنت (قروه) توسط این افراطیون دستگیر و بازداشت می شود و این در حالی بود که وی توسط این گروه بر اثر اصابت چند گلوله زخمی شده بود.
با وساطت و دخالت ریش سفیدان شهر قروه زمینه رهایی و سپس مهاجرت شبانه‌ی ایشان به سنندج فراهم می شود.
در سنندج نیز به دلیل این که مسئولیت بیشتر ادارات و ارگانها در دست افرادی بود که در قروه معاند ایشان بودند، تردد و زندگی ایشان در خطر بوده است. لذا با مشورت شورای انقلابیون آن وقت سنندج تا سر و سامان گرفتن انقلاب و ایجاد آرامش در شهر، ماموستا به روستای "کورکوره" کوچ می کند.
سال ۱۳٦۳ به سنندج بر می گردد و تاکنون با کمال عزت و کرامت میان مردم زندگی می کند.
اکنون چند ماهی است احوال جسمی حاجی ماموستا سید محمود مساعد نیست و متاسفانه هر روز وخامت حالشان بیشتر نمایان می شود، لذا از تمامی مردم مومن کوردستان طلب دعای خیر برای جلب شفا و رحمت خداوند مستعان برای این خادم بزرگ علم و دین می‌نماییم.
اللهم اذهب الباسه و ارحمه یارب العالمین
آمین
T.me/allapress

‍ پیکر ماموستا «سیدمحمود شیخ احمدی» به خاک سپرده شد



سرویس کردستان – روز گذشته با حضور عده کثیری از ماموستایان، روحانیون، مسئولان و مردم اهل طریقت، پیکر ماموستا «سیدمحمود شیخ احمدی» به خاک سپرده شد.

به گزارش کرد پرس، حاج ماموستا «سیدمحمود شیخ احمدی» روز گذشته پس از عمری سلوک راه یزدان و خدمت مردم، خاکدان دنیا را به سوی منزلگاه ابدی خویش وداع گفت و پیکر این عالم برجسته اهل سنت کُرد به خاک سپرده شد.

در همین رابطه سیدمهدی فرشادان نماینده مردم شهرستان های سنندج، کامیاران و دیواندره در مجلس شورای اسلامی و اسماعیل زارعی کوشا استاندار کردستان پیام تسلیتی را صادر کردند.

در متن پیام فرشادان آمده است: «خبر درگذشت ماموستا حاج سیدمحمود شیخ‌احمدی عالم ربانی و دانشمند وارسته کرد و از علمای بزرگ منطقه، مایه تاسف فراوان شد.

اینجانب ضمن همدردی، این ضایعه دردناک را به جناب آقای باسط شیخ‌احمدی و خانواده محترم آن مرحوم، سیدبهالدین حسینی، تمام علما و روحانیون معزز و معظم، بازماندگان و مردم نجیب کوردستان تسلیت عرض می کنم و از خداوند منان برای آن مرحوم رحمت واسعه الهی و برای بازماندگان صبر، شکیبایی و سلامتی خواستارم».

در پیام تسلیت استاندار کردستان در پی درگذشت ماموستا «سیدمحمود شیخ‌احمدی» نیز آمده است: «درگذشت عالم جلیل القدر مرحوم حاج ماموستا سیدمحمود شیخ احمدی از علمای اهل سنت و از خانواده سادات عزیز، که سال ها در خدمت نشر شریعت و تبیین آموزه های دینی و اسلامی و متخلق به اخلاق حسنه و منادی وحدت و همدلی در استان کردستان بود، به محضر مردم مومن استان کردستان، علمای دینی و روحانیون معزز، مشایخ کرام و سادات، به ویژه خانواده آن مرحوم تسلیت عرض کرده و از خداوند منان برای آن مرحوم غفران و رحمت بی پایان الهی و برای سایر بازماندگان به ویژه بیت محترم ایشان صبر جمیل مسئلت می کنم.

خبرگزاری کرد پرس نیز به نوبه خود رحلت این عالم گرانقدر را به عموم مردم کردستان و مخصوصاً خانواده و شاگردان ایشان تسلیت عرض می‌ کند  و از خدای متعال برای آن مرحوم، غفران الهی و برای بازماندگان و محبّان ایشان، توفیق صبر جمیل و اجر جزیل مسألت دارند و همچنین رحلت این عالم ربانی را به فرزند داغدیده ایشان، جناب آقای «باسط شیخ احمدی» سردبیر دوهفته نامه «ئالا» و همکار رسانه ای تسلیت عرض می کند.
T.me/allapress

‍ هردم از این باغ بری می رسد
تازەتر از تازەتری می رسد

بەناوی خوای دڵۆڤانی خەم ڕەوێن

ئای ی ی چ زمسانێکی گرژن و بێ بەزەو شادی ڕفینی هەناسە بڕە ئەم زمسانە
هێشتا فرمێسکەکانی مەرگی ئاسەی مەحمووی شێخ ئەحمەدی باوکی خۆشەویسێمان لەسەر گۆنا وشک نەبووگەسەو, هێشتا تەرمەکەی خۆشەویسەکەی خەڵک وخوا, حاج سەی سەلاحی حیسامی سەربەرزمان ئەسپەردەی خاک نەکردووە ئەوا هەواڵێکی تاڵ و خەماوی تر دای گرتین
کۆچی دوایی شۆڕەپیاوی ناودارو سەربە لووتکەی سەخناخ گەیشتووی کوردەواری
ئاسەی مەحمووی نەبەوی زەلکە
دڵە هەرگیز شاد نەبووەکانمانی دیسان خەفەتبار کردەوە.
مەرگی سەیید مەحموودی نەبەوی پیاوچاکی مەردمداری مەردم دۆسی بەبڕواو نیشتمان پەروەری خاوەن هەست وقەڵەم وشێعرو قسەخۆشی ناو خێڵەکەمان بێشک داخێکی هەرگیز ساڕێژ نەبووگە کە شوێن وجێگای بە ئاسانی پڕ نابێتەوە, گەرچی شوێنەواری ئەوان وئەوڕیگە پێدا چووگن هەموو ئەو ئاوا ت وئارەزووانەن کوردەواری پیانەوە ئەژیت و هەموومان شەووڕۆژ پیانەوە شاد ئەبین و پڕبەدڵیش خەمیان والە دڵمانا
مامە سەی مەحموودی خۆشەویس و دڵۆڤانم, بێگومان مەرگی تۆ زەبرێکی کارییە لە کۆڕی بێ پشتیوانی کوردی بەش مەینەت, بەڵام نایشارمەوەو پێ ئەگەشێمەوە کاتێ دەبینین دوابەدوای یەکدا لاوانێکی پڕنەفەس و بەهیواو دڵقورس لە بەرەی فەرهەنگ وئەدەب وتیکۆشانی کۆمەڵایەتی هاتوونە ئاراوەو بێ وچان وبێ ماندوو بوون ڕیگاو ڕەهەندی یەکسانی ئینسانیتان دەگرنە بەرو دەڕۆن, دەڕۆن بەرەو ئاسۆ تا گەیشتن بە تروپکی ڕزگار بوون و تا دابین بوونی خۆسەویستی و پیکەوە بوونی خەڵکەکەتان
هاووڵاتیانی خۆشەویسیم!
بەڕاستی خەمی سێ جارەمان ئەوەندە سەخت ودڵتەزێنە هۆش وتاقەتی بۆمان نەهێشتووە. لە کانگای دڵمەوە کۆچی دوایی مامۆسای ناودارمان ئاسەی مەحمووی نەبەوی بە بنەماڵەی بەڕیزو بە خۆم وهەموو ئەوکەسانەی هۆگر وبەدواچووی ئەو پیاوە گەورەن تەسلیەت وتەعزیەت ئێژم. خواسەبر بدات بە گلایێکمان ورۆحی بەرزی ئەوان بە جەننەت شاد بکاتەوە.
ئامین یارب العالمین
سەیید هاشمی هیدایەتی
۱۴۰۰/۱۱/۲۸

T.me/allapress