اولین گام موفقیت، این است که بتوانی موفقیت دیگران را تحمل کنی.
دومین گام موفقیت، این است که بتوانی موفقیت دیگران را تحسین کنی.
سومین گام موفقیت، این است که بتوانی موفقیت دیگران را تقلید کنی.
آخرین گام موفقیت این است که بتوانی به شیوه خودت موفق شوی.

خلاصه بازی زیر ۱۷ سال ایران ۳- برزیل ۲.
احسنت بر شما 👏🏻👏🏻👏🏻👏🏻

عاشق بمان

بله ، درسته
فوتبال یک بازی است،
یک بازی ساده،
یک بازی بچه گانه، …

عاشق بمان

بله ، درسته
فوتبال یک بازی است،
یک بازی ساده،
یک بازی بچه گانه،
یک دوست،
یک شوت ،
یک توپ ،
یک عشق ، به شکل پرواز پرنده.
آگاه باش عاشق،
عاشق بمان
نگذار از رودخانه منتهی به دریای عشق خارج شوی
نگذار آلودگی تورا نیز مبتلا کند.
این حس و حال خوب را با پول به دست نیاوردی که چنین با کلام و زبانت به حراجش گذاشتی!
به گذشته بیندیش و بیاد بیاور که چگونه سرمست و به دور از هر هیاهویی فقط
می دویدی، می پریدی، دور میگشتی زخانه
زیر باران ، با ترانه ، با گهر های فراوان.

ای هوادار، ای مربی ، ای مدیر ، ای جوان ، ای پیشکسوت ، ای ملی پوش؛
به ندای قلبت گوش بسپار
که چگونه با صدای صادقانه و عاشقانه فوتبال کوک میشود و تمام پرسه هایت سلوک.

طرفدار واقعی تیم و باشگاهت ،
تاریخ را میشناسد
او سالها قبل از تو بوده و بعد از تو نیز خواهد بود.
آنها می بینند
آنها می شنوند،
آنها می فهمند و میشناسند.
صدایی که از دل برآید بر دل نشیند.

بازیکنان زیر ۱۷ سال ایران فوتبالی که انتظارش را داریم به نمایش گذاشتند، با تمام وجود دویدن و زمین خوردن و باختن و بردن.

به عمل کار برآید
به سخن دانی نیست

به هوش باش
به پیشکسوتان عاشق خود فکر کن؛
به ناصر و منصور
به همایون و ابراهیم
به مردم فکر کن
مراقب کلامت باش
زخم را التیام باش.

فرم باز و بسته شدن سقف فول مکانیزه ی ورزشگاه اختصاصی اینتراخت فرانکفورت آلمان
درمواقع اظطراری جوی مانند بارش ها ، وزش باد ، گرما و سرما ، آفتاب و سایه و ...
بر روی اسکور بورد ورزشگاه را ببینید

به غیر از محاسبه و متریال دیگه چه چیزی لازم است؟!

🔳⭕️ دانش شوفری یا دانش واقعی!


✔️ماکس پلانک بعد از دریافت جایزه ی نوبل فیزیک در سال1918، به تور دور آلمان رفت. هر جا دعوت میشد، همان سخنرانی اش را درباره ی مکانیک جدید کوانتوم ایراد می کرد.

بعد از مدتی شوفر پلانک سخنرانی او را از حفظ شده بود و یک روز به او گفت: "پروفسور پلانک، این که هر ورز باید یک سخنرانی ارائه بدهی حتما خسته کننده است. نظرت چیست در مونیخ من سخنرانی کنم؟ تو می توانی ردیف جلو بنشینی و کلاه شوفری مرا بپوشی. این کار برای هر دوی ما تنوع هست.

" پلانک از این ایده خوشش آمد. بنابراین، آن روز عصر راننده سخنرانی طولانی یی راجع به مکانیک کوانتوم در برابر حضاری شناخته شده ارائه داد. در ادامه، یک استاد فیزیک بلند شد و سوالی کرد. راننده خودش را عقب کشید و گفت:" هرگز فکر نمیکردم کسی در شهر مدرنی مثل مونیخ چنین سوال ساده ای بپرسد! شوفر من جوابش را می دهد!"

به عقیده یکی از بهترین سرمایه گذاران جهان، دو نوع دانش وجود دارد.

اول، دانش واقعی. آن را در افرادی می بینیم که زمان وتلاش فراوانی برای فهم یک موضوع صرف کرده اند.
نوع دوم، دانش شوفری نامیده می شود، دانش افرادی که یاد گرفته اند وانمود کنند بلدند.


کارشناسان واقعی واقف اند به مرزهای آن چه می دانند و آن چه نمی دانند. اگر احساس کنند خارج از دایره توانایی شان قرار دارد. به سادگی سکوت میکنند یا می گویند:" من نمی دانم" این جمله را هم بدون عذر خواهی و حتی با افتخار بیان می کنند. از کسانی که دانش شوفری دارند هر جمله ای خواهیم شنید غیر از این.


🆔 @Iranfootball11
🌐 Instagram.com/iranfootball11

هفتم آذرماه ۱۳۹۲ بازی دوستانه پرسپولیس و آث میلان ایتالیا و خداحافظی مهدی مهدوی کیا. ❤️

یاد آنهایی که کنارمان نیستند گرامی🙏🏻

جهان یادگارست و ما رفتنی
به گیتی نماند به جز مردمی
به نام نکو گر بمیرم رواست
مرا نام باید که تن مرگ راست

پرسپولیس ایران - آس میلان ایتالیا
بازی دوستانه ، ورزشگاه آزادی ۱۳۹۲/۹/۷

تالار مشاهیر فوتبال آسیا و جهان . فقط به مهره های داخل زمین نگاه کنید . فکر می کنید اگر الان روزگار بازیگری شان بود ، هر کدام چقدر ارزش داشتند ؟
اگر از کنار نحوه مدیریت محمد رویانیان و سعید شیرینی بدون پرداختن به نقدهای غیرمنصافه آن دوران بگذریم ، اما هواداران پرسپولیس دو اتفاق مهم را قطعا برای همیشه در خاطر خواهند داشت . دو اتفاقی که همین تیم مدیریتی سبب ساز آن شد : یکی برگزاری جشن پنجاه سالگی باشگاه و دیگری این بازی و حضور این همه ستاره . چیزی شبیه به محقق شدن رویاهای روزهای کودکی مان . بدون شک وقتی سالها بعد هیچکدام از این عزیزان در میان ما نباشند ، ذهن رویاپرداز ایرانی ما برای خیلی هاشان افسانه سازی خواهد کرد .
این بازی را به یاد دارید ؟

@manotoopclassic

البته قبل از جناب جلالی ، اگر اشتباه نکنم سه سال آقای ماجدی و قبل از ایشان هم مهدی مهدوی کیا دارای این سمت بودند.
قسمتهایی از مصاحبه میرشاد ماجدی :
میرشاد ماجدی در خصوص معرفی اش به عنوان مدیر فنی ( تکنیکال دایرکتور )فدراسیون فوتبال به فیفا اظهار داشت: از نظر فیفا کسی که به این سمت می رسد باید به صورت تمام وقت در فدراسیون فوتبال حضور داشته باشد. با هر فدراسیونی دارای قرارداد باشد، استقرارش در محل فدراسیون فوتبال باشد و مدارکی مثل مربیگری، مدرسی، تحصیلات، اشراف به زبان، فوتبال، فوتسال، فوتبال ساحلی، بانوان، جوانان، گرسروتز (سنین ۶ تا ۱۲ سال) و مخصوصا آموزش داشته باشد.
وی افزود: نزدیک به ۷-۸ ماه است با فیفا درباره اکو سیستم فوتبال به صورت برخط با آقای کالدرون (پسر مربی سابق پرسپولیس) و مالوش نمایندگان فیفا بابت ارائه برنامه و اینکه چه کارهایی را در حال انجام دادن هستیم صحبت کرده و ارتباط داشتیم و خوشحالم بعد از آن اقدامات، فیفا از فدراسیون فوتبال و همکاری که با آنها کردیم تشکر کرد. کسی که تکنیکال دایرکتور می شود باید برنامه ریزی ۴ سال آینده را انجام بدهد. یعنی چشم انداز، ماموریت، بیانیه ارزش ها و راهکارهایی که قرار است به اهداف بزرگ در ۴ سال آتی به آن برسیم را بنویسیم و در اختیار هیات رئیسه قرار بدهیم.

کدام حرف را باور کنیم آقای تاج؟
برای فردا هم برنامه ندارید!

کدام مهدی تاج را باید باور کرد؟ رئیس فدراسیونی که برخورد توپ ایران به تیر دروازه انگلیس را نیز یک دستاورد برای خودش می‌داند؟ یا رئیس فدراسیونی که امروز روبروی خبرنگارها می‌ایستد و مدعی می‌شود که باید در فوتبال، نگاهی کلان‌تر از بردها و باخت‌ها داشت. چرا آقای رئیس درست قبل از جام ملت‌های آسیا و در شرایطی که باید به تیم ملی روحیه بدهد، ناگهان به یاد آورده که برد و باخت در فوتبال همه چیز نیست؟ اگر مهدی تاج می‌دانست که هر برنامه درازمدتی برای توسعه فوتبال، در نهایت هدفی به جز رسیدن به نتایج مطلوب ندارد، به همین سادگی اهمیت برد و باخت را زیر سوال نمی‌برد.
 «هر کاری که امروز برنامه آن را داریم، در ژاپن آن را عملی کرده‌اند». کاش نفر اول فدراسیون فوتبال توضیح بدهد که منظور او از این برنامه چیست؟ آیا خشک شدن زمین تمرینی شماره یک تیم ملی، در راستای همین برنامه است؟ آیا پرداخت نکردن پاداش ملی‌پوش‌ها و دستمزد مربیان، به همین برنامه برمی‌گردد؟ فدراسیونی که حتی توانایی پرداخت دستمزد ناچیز داورها را ندارد، چطور از برنامه‌های درازمدت برای رسیدن به سطح ژاپن صحبت می‌کند؟ ژاپن از چند دهه قبل، مو به مو طبق یک برنامه حساب‌شده پیش رفته و حالا هم در میانه راهی قرار دارد که در نهایت هدف تبدیل شدن به مدعی قهرمانی جام جهانی در آن دیده می‌شود. آن‌ها سال‌ها در این مسیر قدم برداشته‌اند و نقشه‌هایی را پیاده کرده‌اند که حتی حرف زدن از آن‌ها، نیاز به مقدماتی دارد که در فدراسیون فوتبال ایران به هیچ وجه به چشم نمی‌خورند.
برنامه درازمدت که نه، اما اگر واقعا فدراسیون فوتبال برای یک سال آینده نیز برنامه‌ای دارد، چرا آن را در اختیار رسانه‌ها قرار نمی‌دهد تا این رسانه‌ها نیز به حمایت از طرح‌های فدراسیون بپردازند و به سهم خودشان برای عملی شدن این برنامه قدم بردارند؟ شوخی نکنید آقای رئیس. برنامه‌های فدراسیون فوتبال، کفاف همین فردا را هم نمی‌دهند!/فرهیختگان

در فضیلت به‌موقع کناره گرفتن

یکی از موضوعاتی که گاه به‌نحو روزمره با آن روبرو می‌شویم و اما کم‌تر در باب آن می‌اندیشیم این است که:
چه‌وقت از کاری که به آن مشغولیم، کناره‌جویی کنیم؟ چه‌وقت از یک رابطه  که موجب نگرانی و رنج‌مان می‌شود، بیرون بیاییم؟ چه‌وقت پروژه‌ای را که درحال زیان‌دهی است، تعطیل کنیم و از آن کناره بگیریم؟  چه‌وقت گفت‌وگوی با دیگری را پایان دهیم و یا میهمانی را ترک کنیم؟ چه‌وقت باید از صندلی قدرت و ریاست پایین بیاییم؟ وقت مناسب برای آن‌که صحنه را به دیگران بسپاریم و رخت و بخت خویش را از آن بیرون کشیم، چه وقتی است؟ این وقت مناسب و به‌موقع کناره‌گیری از...، آیا معیار و محکی هم دارد؟ آیا می‌شود از قبل متوجه شد که وقتش فرارسیده است که باید کناره بگیریم و از موقعیتی که در آن قرار گرفته‌ایم بیرون بیاییم؟

وقتی به آن‌چه از سر گذرانده‌ایم و به مجموعه‌ی ضرر و زیان‌هایی که متحمل شده‌ایم و به رنج‌هایی که کشیده‌ایم نگاه می‌کنیم، به صرافت درمی‌یابیم که از یک جایی به‌بعد باید از کاری که می‌کرده‌ایم انصراف می‌دادیم و کناره می‌گرفتیم، اما چنین نکرده‌ایم و به همین علت دچار انواع خسارات و مشکلات شده‌ایم؛ به‌نحوی که آرزو می‌کنیم زمان برگردد، تا به‌موقع کناره بگیریم و دامن خود را از مسئله برچینیم.
یکی از نشانه‌های آشکار انسان خردمند این است که هوشیارانه می‌زید و نسبت به افت و خیزها حساسیت لازم را دارد. انسان خردمند می‌داند که زمانه همواره چنان نخواهد بود که او می‌پسندد و می‌خواهد. می‌داند آدمی در فراز و نشیب سود و زیان گام می‌نهد، از این‌رو متوجه است که یکی از لوازم مواجه شدن با ناپایداری این جهان، بیرون جهیدن از مردابی است که اگر تعلل کند، در آن مدفون خواهد شد. عقل عملی و حکمت انسانی حکم می‌کند پیش از آن که تمام سرمایه‌اش را در قمار ببازد، دست از قمار قدرت و ثروت بشوید و درست به‌موقع از بازی بیرون بیاید. چرخ گردون رحم ندارد، آنانی را که به‌موقع از آن پیاده نمی‌شوند، صورت‌شان را به‌سختی به سنگ واقعیت می‌کوبد و به ناگواری از گردونه، به ناکجاآباد پرتاب می‌کند.

آنان که فاقد "فضیلت به‌موقع کناره‌گرفتن" هستند، بیش از هر علتی، سرنوشت خفت‌بارشان ثمره و نتیجه‌ی دو علت است:
1️⃣ حرص و طمع
2️⃣ آرزواندیشی و چشم بستن بر واقعیت‌ها

✍️ زمانیان

اتفاقی که منتظرش بودیم ،سقف کاذب فرو ریخت!!!
چه کسانی ضرر کردند و چه کسانی سود کلان بردند؟