بسیار گذشتی که نکردی سوی ما چشم
یک دم ننشستم که به خاطر نگذشتی
#سعدی

شب که از سوز درون چون شمع می‌افروختم
دیگران روی تو می‌دیدند و من می‌ســــوختم
#درویش_دهکی

زمزم لطف ترا آن تشنه‌ام کز بیخودی
در میان دجله جان می‌داد و خوش می‌گفت آب
#فیاض_لاهیجی

بیدل! به هرکجا رگ ابری نشان دهند
در ماتم حسین و حسن ‌گریه می‌کند

می‌نوازد شیشهٔ ما را فلک امّا به سنگ
#راقم_مشهدی

چرا نسـیم سر زلف در دل شبها
مرا به خاطر آن بی‌وفا نمی‌آرد؟
#صائب_تبریزی

درد دل پوشیده مانی تا جگر پُرخون شود
بِه که با دشمن نمایی حال زار خویش را
#سعدی

در آغوش خیالت جذبه‌ای می‌خواهد این مخمور
که چون آید به خود دست خود اندر گردنت بیند
#محتشم_کاشانی

تا آنکه مگر ره به دهان تو بَرَد دل
عمریست که چون خالِ لبت گوشه‌نشین است
#صغیر_اصفهانی

جای دل در سینه‌ی صدپاره دارم آتشی
شعله را چون گُل درون پیرهن پیچیده‌ام
#رهی_معیری

ما تشنگان زِ شیشه می آب می‌خوریم
چون این فرات بسته شود ، کربلای ماست
#طغرای_مشهدی

تا به کنار بودیَم بود به جا قرار دل
رفتی و رفت راحت از خاطر آرمیده‌ام
#رهی_معیری

غبارِ می دَمَد از خاکِ من قدح در دست
نگاهِ مستِ که سِیرِ سَرِ مزارم کرد؟ ...
#بیدل_دهلوی

#صلی‌الله‌علیک‌یااباعبدالله
ای بادیه هجران تا عشق حرم باشد
عشّاق نیندیشند از خار مغیلانت ...
#سعدی

یا رب از ابرِ هدایت بِرسان بارانی
پیشتر زان که چو گَردی زِ میان برخیزم
#حافظ

بوسهٔ بی‌ادبم ، کنج لب یار کجاست ؟
#اوجی_نطنزی

جمعیتِ حواسم ناید به حالِ اول ...
گمگشته دانه‌ای چند از سُبحه‌ی گسسته
#کلیم_کاشانی

گرچه هر گوشه‌ای از کنج دهانش گیراست
بوسه را چشم به جایی‌است که من می‌دانم
#صائب_تبریزی

وگر به خشم روی صد هزار سال زِ من
به عاقبت به من آیی که منتهات منم
#مولوی

زِ هر دو عالَم پهلویِ خود تهی کردم
چو هی ، نِشسته به پَهلویِ لامِ اللّهَم
#مولوی