روی بر خاک عجز می‌گویم
هر سحرگه که باد می‌آید
ای که هرگز فرامشت نکنم
هیچت از بنده یاد می‌آید
#سعدی

به من افتادگی صفا بخشید
سایه آرمیده را مانم ...
#رهی_معیری

محرابِ ابرویت بنما تا سحرگهی
دستِ دعا برآرم و در گردن آرمت
#حافظ

از آنم کم ، که گویم شُکر احسان زیاد تو
همینم بس‌که گاهی می‌کشم آهی بیاد تو
#واعظ_قزوینی

بوی خوشت چو همدم باد سحر شود
حال دلم زِ زلف تو آشفته‌تر شود ...
#کمال_خجندی

پشت سر از عشق برگشته دعایی نیست
روی سر مرتد کسی قرآن نمی‌گیرد ...
#حسین_زحمتکش

مثل شمعی تا سحر با چشم گریان ، در سکوت
بس که فکر شعله‌ور داریم ، بیداریم ما ...
#حسین_دهلوی

گرم با صالحان بی‌دوست فردا در بهشت آرند
همان بهتر که در دوزخ کُنندم با گنهکاران ...
#سعدی

آتش به روزها نکُند آنچه در شبی
عاشق به آب دیده و آهِ سحر کُند
#سیف_فرغانی

به امٌید چکیدن دست و پایی می‌زند اشکم ...
#بیدل

زِ عمر ، قسمت ما نیست جز زمان وداع
چو آن چراغ که وقتِ سحر شود روشن
#صائب_تبریزی

و گفت: داروء دل پنج چیز است
قرآن خواندن
و اندر او نگاه کردن
و شکم تهی داشتن
و قیام شب
و تضرع کردن به وقت سحرگاه
و با نیکان نشستن.
#عطار
#تذکرة‌الأولیا

#صلی‌الله‌علیک‌یا‌اباعبدالله
خنک باد سحرگاهی که در کوی تو گه گاهش
مجال خاک بوسی هست و ما را نیست آن یارا
#سلمان_ساوجی

سحر زِ سجده‌ی بت بازماندم از مستی
به عمر خویش گناهی که کرده‌ام این است
#رفیع_مشهدی

#حسن‌جان ✨🌸
تو آن باغی که می‌ریزد بهشت از روی پرچینت
#سیدحمیدرضابرقعی

چون باد سحرگاهم در بی‌سروسامانی ...
#رهی_معیری

گریه بر سجاده یا بر شانه‌ی یاری عزیز
ای خدا ما با کدامین کارها زیباتریم؟
#حامد_عسکری

دریاب اگر اهل دلی ، پیشتر از صبح
چون غنچهٔ نشکفته نسیم سحری را
#صائب_تبریزی

نفس از ذکر شهد آن لبم گر بهره‌ور گردد
عجب نبود که نی از ناله من نیشکر گردد
#واعظ_قزوینی