نه تنها غم، سلامت باد گفتن‌های مستان هم
گواهی می‌دهند دنیای ما دنیای شادی نیست
#فاضل_نظری

هر جا که دری بود به شب در بندند
الّا در عاشقان که شب باز کنند ...
#باباافضل‌کاشانی

اگر به خنده درآیم ، مرا بگریانی
مگر تو ساقی و من شیشه‌ی شراب توام؟
#رفیع_مشهدی

#صلی‌الله‌علیک‌یااباعبدالله
گفتی که با دلت غم هجران چه می‌کُند
باد خزان ببین به‌ گلستان چه می‌کُند ...
#طبیب_اصفهانی

شد خاک از انتظارِ تو چشمِ تر و هنوز
قد می‌کشد غبارِ نگه از حوالی‌ام ...
#بیدل_دهلوى

گر شبکی خوش از کرم دوست درآید از درم
سر کُنمش نثار رَه جان به قدم فشانمش
#وحدت_کرمانشاهی

تنم خستی و دل بستی و اندر بند جان هستی
کنون با غير بنشستی و من سر نيز دربازم ...
#اوحدی

دستی که به دست من بپیوندد نیست
صبحی که به روی ظلمتم خندد نیست
#حسین_منزوی

جُز در صفایِ اشک دلم وا نمی‌شود
باران به دامن است هوایِ گرفته را
#شهریار

شب‌ها دو لبِ من به‌ هم از ناله نیاید
تا او همه ‌شب خفته دهن‌ بر‌ دهنِ کیست
#فصیحی_هروی

از بس به کار ما گره افکنده‌اند خَلق
پهلو تهی کنیم زِ بند قبای خویش
#صائب_تبریزی

مرغِ شب با سایه مهتاب اگر سرخوش بُوَد
من خوشم با سایه زلفِ خیال‌انگیزِ او ...
#رهی_معیری

هیچ از این خوبانِ گندم‌گون نصیب ما نشد
ما سیه‌بختان مگر اولادِ آدم نیستیم؟ ...
#ادهم_ترکمان

با ما سری به وصل درآور که گیسویت
در پا از آن فتاد که با ما سری نداشت
#کمال_خجندی

گاه از نگاه و گه زِ تغافل روم زِ دست
مستی‌چنین‌خوش‌است‌و‌خمار‌اینچنین‌خوش‌است
#اسیر_شهرستانی

مایه خوشدلی آن‌جاست که دلدار آن‌جاست
می‌کنم جهد که خود را مگر آن‌جا فکنم
#حافظ

به‌جای فاتحه ، دنبالِ خویش آه گذاشت
کسی‌که بر سرِ خلقِ خدا کلاه گذاشت ‌...
#حسین_جنتی

#صلی‌الله‌علیک‌یااباعبدالله
زِ دوری تا بکی ، ما را چنین مهجور می‌داری؟
#هلالی_جغتایی

بیا سر در گریبان هم از دنیا بیاساییم
مگر ما را خدا با هم در آن دنیا برانگیزد
#فاضل_نظری

خوش آن‌روزی که چون گویند پیشت حرف مشتاقان
حدیث دردِ من هم از کناری در میان افتد ...
#وحشی_بافقی