چو به او رسم، سخنها زِ زبان غیر گویم
که به این بهانه شاید به سخن درآرم او را
#میلی_مشهدی

به پیش آشنایان گفتم از لطفش، چه دانستم
که از بیگانگی‌ها شرمساری می‌دهد ما را ...
#میلی_مشهدی

غافل به من رسید و وفا را بهانه ساخت
افکند سر به پیش و حیا را بهانه ساخت
تا از جفای او نرهم خون من نریخت
بیرحم، ترس روز جزا را بهانه ساخت
از بزم تا زِ آمدن من برون رَوَد
برخاست گرم و دادنِ جا را بهانه ساخت
می‌خواست عمرها که شود مهربانِ غیر
نا‌مهربان، ستیزهٔ ما را بهانه ساخت
#میلی_مشهدی

به او کردم سخن امروز گستاخانه در مستی
چه خواهم کرد یا رب سرگرانیهای فردا را
#میلی_مشهدی

بدبختیَم ببین، که شود مانعِ وصال
خوابی که در فراقِ تو هرگز نداشتم
#میلی_مشهدی

به نهان چنان نمایی همه را زِ لطف‌ رویی
که گمان بَرند هر یک که تو خاص ازان اویی
#میلی_مشهدی

دوزخ آید به طلبکاری آتش هر دَم
گر به همسایگی او رَوَد این تابستان
#میلی_مشهدی