صد گره بادت به زلف، اما به پیشانی مباد ...
#طالب_آملی

#صلی‌الله‌علیک‌یااباعبدالله
کم مباد آمد و رفت از سرِ کویِ تو ولی
رفتنی هـوشِ من و آمدنی بویِ تو باد
#طالب_آملی

#صلی‌الله‌علیک‌یااباعبدالله
آوارۀ هوایِ تو دائم غریب بود
چون باد در قلمرویِ گیتی وطن نداشت
#طالب_آملی

پس از وفات امیدم به اهلِ طاعت نیست
که بر جنازه‌ی کافر نماز خواهد کرد؟
#طالب_آملی

#صلی‌الله‌علیک‌یااباعبدالله
یا رب چه نعمت‌ست غمِ او که ما و دل
این لقمه را زِ دست و لبِ هم ربوده‌ایم
#طالب_آملی

دو شرابند به یک نشئه، دو لعلِ لبِ یار
روزیِ ساغرِ ما باد، خدایا هر دو ...
#طالب_آملی

تا دیده‌اند شمعِ جمالِ تو از حجاب
خوبان چراغِ آینه خاموش کرده‌اند
#طالب_آملی

شد استخوانِ سوخته‌ام خاک و همچنان
از مشهدم هجومِ هما کم نمی‌شود ...
#طالب_آملی

زِ انگشتم شمیم غنچه‌ی فردوس می‌آید
نمی‌دانم سحر بند گریبان که وا کردم ...
#طالب_آملی

ذوقِ گنه زِ ذایقه شد محو و همچنان
از کام، طعمِ توبه شکستن نمی‌رود
#طالب_آملی

گر از تبسّم تو شکفتم عجب مدار
داغم، به التفاتِ نمک تازه می‌شوم
#طالب_آملی

نه از عرق شده نمناک جامه بر بدنش
قبا گریسته از رشکِ قرب پیرهنش
#طالب_آملی

از چشم خود مرا گله هست و زِ یأس نیست
دانم که هرچه کرد به جانم، امید کرد ...
#طالب_آملی

صد شکن در زلفِ او آماده و یک دل مراست
چون کُنم ای دوستان ، یوسف یکی زندان صد است
#طالب_آملی

آبم بکن ای شرم به نزدیکیِ آن کو
شاید به غلط یار زِ من دست بشوید
#طالب_آملی