قابل توجه علاقه‌مندانِ آزادی و آبادی و آرامی ایران،

آبخیزداری و آب‌خوان داری، هم حرمت‌گذاری به مادر زمین است تا زخم‌هایی که دوران مدرن به جسم اش زده التیام پیدا کند و هم انواع مختلفِ فایده‌ی اقلیمی، اجتماعی، زیست‌محیطی، اقتصادی و اشتغال زایی برای همسایگان بلافصل آن یعنی روستائیان و بعد شهریان داشته باشد.

اما ایرانِ خشک، ایران محصور در دوران خشک سالی با چه نیرویی می‌تواند به پوششِ گیاهیِ مناسبِ اقلیم‌ خود دست بیابد، آرزویی است نیازمند سال‌ها تلاشِ عملی و همین طور نظری.

اول تلاش عملی را می‌گویم که به بیماری زیاد حرف زدن و عمل نکردن و انداختن به گردن دیگران اشاره‌ای کرده باشم.

امیدوارم این نشست در ساعت ۱۹ پنج شنبه ۲۰ آذر ، بتواند حرکتی باشد در مسیرِ جنبشِ ریزومیِ* آبخیزداری و آبخوان داری در سراسر مناطق خشک و ترِ ایران، بدون انتظار از اولیاء بسیار محترم امور.
(چرا که این اداره‌ها وجود دارند، اما می‌بینیم ایران همان ایران سابق است و حتی خرابه‌تر از قبل)
=============ه
* جنبش ریزومی یا جنبش زمین ساقه: جنبش‌ِ بی مرکز باهزاران هسته‌ ی مستقل که بر خلاف جنبش درخت سان، در سراسرِ سطح یک جامعه ی بزرگ به شکل وسیعی گسترده می‌شود و قطع آن با جوش زدن چندین جوانه‌ی تازه همراه است.

https://t.me/GahFerestGhKeshani/4891

سلام و درود‌‌ها

بحث بهبود شرایط اقلیمی سراسر زمین، اولین کمک امدادی برای بهبود شرایط زیست من و شما و روستائیان و شهریان به عنوان بشر است.
اما طبعا این بهبود نتایج مستقیمی برای ساده زیستان عالم دارد:
شرایط ساده‌زیستی و تولید خوراک و سرپناه مناسب انسان را بهتر فراهم می‌کند.
لذا جسارت کردم و فرسته ی بالا را برای علاقمندان گذاشتم.

با احترام و
تشکر از صبوری‌تان.


این توضیح یکی از خوانندگان کانال گاه فرست، ط. احرار، در باره ی جنبش ریزومی است:

عرض سلام و سپاس،
به نظرم جنبش ریزومی که واژه ای وام گرفته از گیاه شناسی هست نکته مهمی را یادآوری می کند. ریزوم برخلاف بسیاری از دیگر روش ها، می تواند از نقاط مختلف به راحتی و با قدرت تکثیر شود. در واقع هر بخش تمامیِ نیاز های گیاه جدید را می تواند برآورده و باز-تکثیر کند و این از منظرِ یک "جنبش" عالی و به معنیِ عدم وابستگی و بی نیازی از سلسله مراتبِ دست و پا گیر است. جنبش های خود-تکثیر با هدفی مشخص و مشترک. در عین حال نمی توان انکار کرد که مسائل و اختلاف نظر هایی هم در این بین پیش خواهد آمد که در این حالت نیز ریزومی بودن بهتر از متمرکز بودن عمل می کند.
(نک: کتاب سارودایا در کانال گاه فرست: https://t.me/GahFerestGhKeshani/4860 )

✳️ 👆مباحثی که در گفتگوی آبخیز داری در پنج شنبه 20 آذر ساعت 19 قرار است مطرح شوند: 👆

https://t.me/GahFerestGhKeshani/4892

پیش سخنِ مترجم کتاب خودگردانی روستایی، نوشته گاندی
=====================================ه
چرا باز هم از گاندی می‌شنویم؟
در دنیای بیرون، کتاب‌های زیادی از گاندی و در باره‌ی او، مخصوصا به زبان انگلیسی وجود دارد. اما در زبانِ فارسی تعدادِ بسیار کمی کتاب از او یا درباره‌ی او منتشر شده است. از این تعداد کتابِ کم هم، بیشتر به گاندیِ سیاست‌مرد و پدرِ استقلالِ هند توجه شده است. در حالی‌که او وجوه رفتاریِ دیگری هم داشته که به آن کم‌توجهی شده است.

گاندی' در کنار دخالتِ تقریبا ناخواسته‌اش در سیاست، کنش‌گرِ اجتماعی و صاحب‌نظر در باره‌ی اقتصاد، آموزش، توسعه (شکوفاییِ مادی و معنوی) و به‌خصوص توسعه‌ی روستایی بوده است. این ادعا در کتاب حاضر به‌خوبی قابل دیدن است. او در این کتاب فرصت می‌‌کند که به این دغدغه‌ها‌ی اصلی‌اش بپردازد.

او در کتابِ حاضر دقیقا نظریه‌ی اقتصادی می‌دهد، به شکوفاییِ روستاها و خودگردانیِ‌شان می‌اندیشد، راه‌حل می‌دهد و عمل هم می‌کند. در این نوشته‌ها می‌بینیم که این گاندیِ متفاوتْ بازهم رفتار خود را، هم‌چون عمل‌اش در عرصه‌ی سیاسی، به دو اصلِ مهمِ فکری-رفتاریِ خود یعنی بی‌خشونتیِ شفقت‌آمیز‌ (اَهیمسا) و پایداری در راه حقیقت (ساتیاگراها) پیوند می‌زند و این فکر‌ها و عمل‌ها را دقیقا متاثر از این دو اصل می‌داند و نه چیزی دیگر.

او در این کتاب از چه می‌گوید؟
گاندی با دیدنِ وضعیتِ حقارت‌آمیزِ هندیان در آفریقای جنوبی بود که ناخواسته از جامه‌ی یک وکیلِ مدافعِ خوش‌آینده‌‌ی مرفه اما اخلاق‌مند و پاک بیرون آمد و به یک فعالِ سیاسیِ تمام‌وقتِ فدایی و باز هم پاک تبدیل شد. اما بعد از خواندنِ کتابِ "تا این آخرین" اثر جان راسکین بود که در عینِ دخالت در سیاست، معتقد شد که اقتصادِ فردی-جمعی، بر خلاف اقتصادِ جریان اصلیِ مدرن، باید به راهی دیگر برود و این راه' اول از همه از خود فرد شروع می‌شود. به همین دلیل "کوچ‌آبادِ ققنوس" را تاسیس کرد تا خودش و دوستانِ داوطلب‌اش بر اساس همان اقتصادی زندگی کنند که کشف‌کرده بود. از این به بعد بود که فعالیت‌های گاندی غیر از بهبودِ وضعِ عینیِ هندیانِ آفریقای جنوبی (که او را ناخواسته به سیاست پیوند می‌زد)، چند وجهی شد.

او به هند برگشت. در این‌جا هم همان رفتار را در پیش گرفت. هندیان او را کسی می‌دانستند که حق محرومان را از قدرت‌مندان می‌گیرد. نمی‌توانست با شهرتی که پیدا کرده بود نسبت به رنج محرومانی که به او پناه می‌آوردند، بی‌تفاوت باشد. پس دوباره کنش‌گرِ اجتماعی شد. این کنش‌گری باز هم او را به سیاست کشاند. اما هر وقت که فرصتی آزاد به دست‌اش می‌رسید به همان کنش‌گری و عملِ اجتماعی اکتفا می‌کرد. ولی هر قدر که جلو می‌رفت و با سیاستِ حاکمان و نخبه‌گانِ هندیِ مخالفِ انگلیس بیشتر آشنا می‌شد، کم‌کم ریشه‌ی مشکلات را در جای دیگری می¬دید.

گاندی حالا کشفِ تازه‌تری کرده بود که:"دزدِ قهوه‌ای رنگ با دزدِ سفیدپوست فرقی ندارد." دزدانِ قهوه‌ای را در بینِ ثروت‌مندان، قدرت‌مندان و سیاست‌مردان هندیِ موافق یا حتی مخالفِ سلطه‌ی انگلیس می‌دید. به همین دلیل بود که متوجه شد قدرتِ تعیینِ سرنوشتِ مردم را که به‌شکلِ متمرکز در دستِ این سه گروه انباشت شده بود باید کاملا پراکنده و منتشر کرد به طوری که هر کس بتواند در کنارِ کسبِ حق تعیینِ سرنوشت به‌خوبی از آن قدرت حفاظت کند. او راه‌حل را در تمرکززداییِ کامل دید. برای این تمرکززدایی' روستاهای پر شمارِ هند را مثلِ مجمع‌الجزایر مستقلی تصور کرد که با قدرت مستقلِ خود می‌توانند تمرکزگرایی را کنار زده و نگذارند که دزدانِ قهوه‌ای یا سفید برای‌شان تعیینِ سرنوشت کنند، و در این میان به پایین‌ترین طبقه‌ی محرومانِ جامعه‌ی هند، یعنی نجس‌ها (هاریجان‌ها) توجه بیشتری کرد. او معتقد بود که استقلالِ سیاسی از بریتانیا، بدون خودگردانیِ روستایی، هیچ ارزشی ندارد.

گاندی در این کتاب که مجموعه‌ی گردآوری‌شده و موضوعی‌شده‌ی نوشته‌های او در باره‌ی روستاهاست، در طرحِ خود تلاش می‌کند که چهره‌ی روستاهای هند را با انواع تدابیر، از جمله با شوراهایِ سنتی، اما اصلاح شده‌ی پنج‌ نفره‌ی پنچایات تغییر دهد. در عمل هم سعی می‌کند تمرکززدایی را به‌طور کامل از روستاها شروع کند و شهر را بعدا در برابر کار انجام شده بگذارد تا شهر، هم از خود تمرکززدایی کند و هم از استثمارِ روستا دست بردارد، یعنی همان چیزهایی که امروزه دیدگاه‌های نوینِ زاپاتیستا و موری‌ بوکچین بر آن تاکید کرده‌اند. او معتقد است که تاکنون، شهر به استثمار روستا مشغول بوده. و حالا با ارائه‌‌ی دانشی که در زمینه‌های مختلف دارد و نیز با فداکاریِ پیشروان‌اش باید دینِ خود را به روستاها بپردازد.
ادامه در :
https://t.me/GahFerestGhKeshani/4959

کتابِ " خودگردانی روستایی " نوشته‌‌ی گاندی ، ترجمه غلامعلی کشانی ، دی‌ ماه ۱۳۹۹

فایل پی دی افِ این کتاب در :
https://t.me/GahFerestGhKeshani/4959

بخشی از پیش‌ سخن مترجم در:
https://t.me/GahFerestGhKeshani/4957

دوستان گرامی،
بحث کتاب خودگردانی روستایی 👆کاملا با بحثِ آهستگی و سادگی عجین است.
الگوی حاکم بر مباحث این کتاب "زندگیِ ساده و اندیشه‌ی والا" است که باید روستائیان و کنش‌گرانِ روستایی به آن تن بدهند.
و به این دلیل، این کتاب برای علاقمندان ساده زیستی کتابی است قابل تامل.

❄️ خودگردانیِ روستایی، اثر ماهاتما گاندی
با ترجمه‌ی #غلامعلی_کشانی

🔅در دنیای بیرون، کتاب‌های زیادی از گاندی و در باره‌ی او، مخصوصا به زبان انگلیسی وجود دارد. اما در زبانِ فارسی تعدادِ بسیار کمی کتاب از او یا درباره‌ی او منتشر شده است. از این تعداد کتابِ کم هم، بیشتر به گاندیِ سیاست‌مرد و پدرِ استقلالِ هند توجه شده است. در حالی‌که او وجوهِ فکری-عملیِ دیگری هم داشته که به آن کم‌توجهی شده است. او در کنار دخالتِ تقریبا ناخواسته‌اش در سیاست’ کنش‌گرِ اجتماعی و صاحب‌نظر در باره‌ی اقتصاد، آموزش، توسعه (شکوفاییِ مادی و معنوی) و به‌خصوص توسعه‌ی روستایی بوده است. این ادعا در کتاب حاضر به‌خوبی قابل دیدن است. او در این کتاب فرصت می‌‌کند که به این دغدغه‌ها‌ی اصلی‌اش بپردازد.

🔅گاندی در کتاب خودگردانیِ روستایی دقیقا نظریه‌ی اقتصادی می‌دهد، به شکوفاییِ روستاها و خودگردانیِ‌شان می‌اندیشد، راه‌حل می‌دهد و عمل هم می‌کند. در این نوشته‌ها می‌بینیم که این گاندیِ متفاوتْ بازهم رفتار خود را، هم‌چون عمل‌اش در عرصه‌ی سیاسی، به دو اصلِ مهمِ فکری-رفتاریِ خود یعنی بی‌خشونتیِ شفقت‌آمیز‌ (اَهیمسا) و پایداری در راه حقیقت (ساتیاگراها) پیوند می‌زند و این فکر‌ها و عمل‌ها را دقیقا متاثر از این دو اصل می‌داند و نه چیزی دیگر...

🌐 دریافت فایل PDF ترجمه کتاب به همراه توضیحات

🌾 @Sedanet
🌾 @GahFerestGhKeshani

کتاب بالا علاوه بر اهداف اصلی اش بر روی سادگی زندگیِ روستاییان و ساده کردن زندگی دست می‌گذارد تا زندگی‌ای سالم و پر نشاط فراهم شود.👆👆👆

✳️ قابل توجه علاقه‌مندانِ آزادی و آبادی و آرامی ایران،
ه==============================
✅ آبخیزداری و آب‌خوان داری، هم حرمت‌گذاری به مادر زمین است تا زخم‌هایی که دوران مدرن به جسم اش زده التیام پیدا کند و هم انواع مختلفِ فایده‌ی اقلیمی، اجتماعی، زیست‌محیطی، اقتصادی و اشتغال زایی برای همسایگان بلافصل آن یعنی روستائیان و بعد شهرنشینان خواهد داشت.

✅ اما ایرانِ خشک، ایران محصور در دوران خشک سالی با چه نیرویی می‌تواند به پوششِ گیاهیِ مناسبِ اقلیم‌ خود دست بیابد، آرزویی است نیازمند سال‌ها تلاشِ عملی و همین طور نظری.

اول به تلاش عملی تاکید می‌شود که به بیماری زیاد حرف زدن و عمل نکردن و انداختن به گردن دیگران اشاره شده باشد.

✅ باید امیدوار بود نشست آبخوانداری با شرکت دکتر پاک پرور در ساعت ۱۹ چهارشنبه ۱۳ اسفند ۱۳۹۹ (نک: لینک زیر)، بتواند حرکتی باشد در مسیرِ جنبشِ ریزومیِ*👇 آبخیزداری و آبخوان داری در سراسر مناطق خشک و ترِ ایران، بدون انتظار از اولیاء محترم امور، چرا که برای این کارها اداره‌هایی وجود دارند، اما می‌بینیم ایران همان ایران سابق است و حتی خرابه‌تر از قبل.

✅ دولت جز کاغذبازی و حیف و میل و توجه به انواعِ "شبه‌مسائل" به جای توجه به "مسائل اصلیِ" زندگی مردم و محرومان کار دیگری برای‌مان نمی‌تواند بکند. چرا که در سراسرِ جهان و بالاخص در سرزمینِ ما، عاجز و بی‌میل و غافل است از انجام مهمترین مسئولیت‌هایی که مدعی انجام آن است.

✅ استفاده‌‌ی بهینه از بارش‌های جوی، و در این مورد خاص بارش‌های ناگهانیِ سیل‌زا روشی است که در گربایگانِ فسا و البیضای عربستان به‌کار گرفته شده تا در محیط‌زیست و زندگیِ ساکنانِ آن تغییر ایجاد شود. اما حوزه‌ی خدمت آن‌قدر بزرگ و متعدد است که همه‌ کس در همه‌جا می‌باید آستین بالا بزنند تا سرزمینی به این وسعت بتواند قدری احیا شود. این احیا، با دو سه پروژه «شدنی» نیست!


✅ جنبشِ ریزومی برای این‌‌ نوع پروژه، یعنی حرکتِ مستقل همه‌جانبه در سراسر کشور بدون وابستگیِ الزامی به یک مرکز. یعنی همه‌ی ما از خواب بیدار شویم و در محیط بلافصل خود با همفکرانی چاره جویی کنیم برای استفاده‌ی بهینه از ریزش‌های جوی و نیز این همه آبِ غافل‌گیر کننده‌ی هدر رونده ای که همه‌ساله دچارشان می‌شویم.

ه=============

✅ لطفا برای اطلاع بیشتر از پروژه‌های گربایگان و البیضا و آبخوانداری و آبخیزداری همین کلیدواژه‌ها را در این کانال جستجو کنید.
ه=================

* 👆جنبش ریزومی یا جنبش زمین ساقه: جنبش‌ِ بی مرکز باهزاران هسته‌‌ی مستقل که بر خلاف جنبش‌های درخت سان و هرمی، در سراسرِ سطح یک جامعه‌ی بزرگ به شکل وسیعی گسترده می‌شود و قطع آن با جوش زدن چندین جوانه‌ی تازه همراه است.

ریزوم در گیاه شناسی نکته مهمی را یادآوری می کند. گیاهِ ریزومی برخلاف بسیاری از دیگر گیاهان، می تواند از نقاط مختلف به راحتی و با قدرت تکثیر شود، حتی درست از محلِ قطع‌شده. در واقع هر بخشْ تمامیِ نیاز های گیاه جدید را می تواند برآورده و باز-تکثیر کند و این از منظرِ یک "جنبش" وضعیتی عالی و به معنیِ عدم وابستگی و بی نیازی از سلسله مراتبِ دست و پا گیر است. جنبش های خود-تکثیر با هدفی مشخص و مشترک. در عین حال نمی توان انکار کرد که مشکلاتی هم که در این بین پیش می‌‌آید در حالت ریزومی بودن بهتر از حالت تمرکزگرای جنبش‌های هرمی و درخت‌سان حل‌وفصل می‌شود. (نک: کتاب سارودایا، در همین کانال)



✳️ لینک نشست در فرسته‌ی بالا و آدرس زیر:

https://t.me/GahFerestGhKeshani/4980



https://t.me/GahFerestGhKeshani/4933 پروژه‌ی گربایگان

https://t.me/GahFerestGhKeshani/4962 پروژه‌ی البیضا

نشست بالا کمک می‌کند تا با بهتر کردن شرایط محیط زیستی، شرایطی فراهم شود برای احیای اشتغال در روستاهای مخروبه و جذابیت زندگی روستایی برای شهر نشینان، که یکی از فوایدش این است که از فروشگاه‌ها و سوپرمارکت‌های بزرگ دور می‌شویم و به زندگی‌ای ساده تر، با زلم‌زیمبوهای کمتر عادت می‌کنیم.👆👆

گفتمانِ توسعه‌‌: از نگاه‌های جریانْ‌غالب و گاندی‌گرا



در دوران اخیر توسعه (شکوفایی) به‌عنوانِ موضوعی اصلی در گفتمان‌های علوم اجتماعی خود را نشان‌ داده است. این موضوع که از برداشت‌های ترومن [رئیس‌جمهور آمریکا] و رُستوْ از رشد اقتصادی شروع شد، با پذیرشِ شکل‌های مختلفِ فکری در دوران پسا-جنگ وارد مراحلِ متعدد شد و به‌تازگی شکل‌هایی مثل توسعه‌ی پایدار و رشد فراگیر را به‌خود گرفته است. نظریه‌ی اصلیِ این مقاله این است که همه‌ی این تلاش‌ها در اثرگذاریِ چشمگیر بر روی بحرانِ پیشاروی توسعه‌ی جریان‌غالب شکست خورده‌اند. در این بافتار است که برداشتِ گاندی از توسعه توانسته است توجه دانشمندان و فعالان را در سراسر جهان به خود جلب کند. این مقاله تلاش کرده است نقد گاندی به توسعه به‌عنوانِ بخشِ جدایی‌ناپذیرِ تمدنِ صنعتیِ مدرن را بررسی کند و همین‌طور وجوهِ الگوی توسعه‌‌ی اقتصادیِ پیشنهادیِ او را نشان بدهد که می‌تواند پایدار و بادوام باشد.
=================================
لطفا ادامه‌ی این بحث را در این‌جا بخوانید:

https://ghkeshani.com/developmentdiscoursegandhi/

بحث بالا در باره‌ی توسعه از دو نگاه است. در نگاه گاندی، توسعه ی تمدنی-انسانی به توسعه‌ی اخلاقی متصل می شود و به‌دنبالِ آن بحثِ مشهور و مهمِ"زندگیِ ساده و اندیشه‌ی والا"ی ویلیام وردورث را پیش می‌کشد.

https://t.me/IranianPermaculture/250
صوت ضبط شده جلسه در لینک زیر است:

https://drive.google.com/file/d/1NNSHPz2O4D1khLyT53acJSepZTMJ9kCR/view?usp=sharing

دوستان گرامی،
فرسته‌ی بالا فایل صوتی همایشی است که در ۲۴ فروردین ۱۴۰۰ برگزار شد و برای نگاه عمیق به هستی، برای ساده زیستی و برای همسازی با طبیعت راهکارهای مفیدی دارد👆👆👆

معرفی کانال آهستگی سادگی
=======================ه
سلام دوستان،
با عرض ادب،
کانالی رو معرفی می کنم به اسم «آهستگی سادگی» که فقط اختصاص داره به معرفیِ متفکرین و منابع فارسی و انگلیسیِ بحث های زیر:

-سادگی (طبیعی زیستنِ رواقی)،
- ساده زیستی،
- آهستگی،
- رایگان بخشی؛
- کمینه‌گرایی (مینیمالیسم)؛
- نقد پیامد های توسعه (پساتوسعه)؛
- نقدِ مذهب مصرف؛
- نقدِ مهندسیِ مصرف؛
- نقدِ روالِ تولید انبوه برای فروش انبوه؛
- نقدِ روال مصرف انرژی در جهان امروز؛
-نقد روال حاکم بر بازارهای تولید انبوه؛
- نقدِ آسیبِ نابرابری، بیکاری و از خود‌بیگانگیِ حاصله از تولید انبوه؛
- نقدِ محیط زیستانه ی تولیدو مصرف؛
- بررسیِ تاثیر همه ی این عوامل بر روی خشنودی و «نیک بودیِ» فردی و جمعی؛
- طرح پیشنهادهای ممکن برای نابسامانی های پیش گفته؛
- و... .

از همه ی مخاطبین گرامی هم درخواست می شود برای غنی سازی این مخزن اطلاعاتی، دانسته های خود را در نقد، ردّ یا تایید این بحث‌ها با ادمین مطرح کنند تا «با نام» یا «بی نام» در همین کانال گذاشته شود.

معرفیِ این کانال به نزدیکان و دوستان، تلاشی است کوچک، اما شاید موثر برای پیشبرد امر بسیار مهمِ خشنودی و «نیک بودیِ» بشری.

با احترام و سپاس پیشاپیش.

کانالِ آهستگی سادگی:

t.me/ahestegisadegi

کانال نوشته های دیگر:
t.me/gahferestghkeshani

رمان آهستگی، میلان کوندرا، دریا نیامی، بدون ناشر.

================ه
توضیح:
تعداد صفحات این ترجمه از دو ترجمه‌ی دیگر از این کتاب خیلی کمتر است و ممکن است متنی کوتاه شده باشد.
در هر صورت، اثری از نشر کاغذی کتاب دیده نشد.
از علاقمندان این کتاب دعوت می‌شود که متن‌های کاغذیِ کتاب را بخرند و آن را دوباره بخوانند.

🔵آهستگی..

🔵آهستگی..

🔸اجرا:سعید الیف aLif

- از بودا نقل شده که به مدعیان گفت:
من وقتی غذا می‌خورم،‌ فقط غذا می‌خورم. وقتی راه می‌روم فقط راه می‌‌روم. وقتی ... فقط ... . این کاری است که از شما برنمی‌آید.

- شاگرد از استادِ ذن می‌پرسد که: "استاد! ذن در یک جمله یعنی چه؟" و استاد می‌گوید: " ذن یعنی در هر لحظه فقط یک کار انجام دادن و نه بیشتر!"


آدرس کانال:
@rahi_be_rahaei

@saeid_aL_1363 👈Admin🆔

t.me/ahestegisadegi


🔸اجرا:سعید الیف aLif

شعار زیر می گوید:
«باز مصرف» کن،
تعمیر کن،
بازیافت کن: