یک نمونه از کتاب
#رواداری_در_فرهنگ_و_ادب_ایران_احد_قربانی_دهناری

پایان سخن
#رواداری_در_فرهنگ_و_ادب_ایران_احد_قربانی_دهناری

رواداری (عربی، تساهل یا تسامح؛ انگلیسی، toleration؛ فرانسوی، tolérance؛ لاتین، tolerare؛ یونانی، τλιναι؛ و روسی، терпимость) همزیستی مسالمت‌جویانه، برابرحقوق و احترام‌آمیز با مخالفان سیاسی، مذهبی، فکری، فرهنگی، رفتاری و اخلاقی در جامعه است. رواداری درجه‌ای از بلوغ انسان و جامعه است که اکثریت صاحب قدرت با اقلیت فاقد قدرت همزیستی برابرحقوق دارد و اختلاف در افکار، عقاید، مذهب، رفتار، نژاد، قومیت و جنسیت منجر به تضییق و تبعیض اقلیت نمی‌شود.
رواداری دفاع از حق انتقاد و مخالفت است. دفاع از حق رزمیدن قهرپرهیز و بسیج شدن و بسیج کردن در پیشبرد اندیشه‌های انتقادی و مخالف است. رواداری از تکرار بی‌پشتوانة شعارهای انسانگرایانه و آزادیخواهانه فراتر رفته و حرمت انسان را با هر اندیشه، نژاد و جنس پاسداری می‌کند.
بدیل رواداری انحصارطلبی، تعصب، قشریت، تنگ‌نظری، نهی، منع، تضییق، پیگرد، سرکوب، حذف و اخراج است. صاحبان قدرت سیاسی، اقتصادی و مذهبی هر گونه تفاوت و دگراندیشی در سیاست، مذهب و جهان‌بینی را با محور قرار دادن و مطلق کردن حقیقت خویش، با توسل به زور سرکوب و در نطفه خفه می‌کنند.
رواداری با تحمل، بی‌تفاوتی و بی‌اعتنایی مرز مشخص دارد. تحمل دگراندیشان از روی ناچاری و یا با ملاحظات سیاسی، اجتماعی و تاکتیکی، رواداری نیست. رواداری نیل به فضیلت و کمالی است که انسان در عین توانایی نه تنها از تحمیل ارزش¬هایی که خود به آن باور دارد به دیگران خوداری می‌کند، بلکه به آن ارج می‌نهد و از برابری و همزیستی ارزش‌های خود با دیگران احساس افتخار و خرسندی می‌کند. انسان روادار به خود و انتخاب خود اطمینان دارد و علی‌رغم توانایی تحمیل اراده و نظر خود به دیگران، به دلیل ایمان به حق طبیعی آزادی انسان، از آن اجتناب می‌ورزد.
ارجمندی و کرامت انسان تنها در ارزش ‌نهادن به انتخاب انسان‌ها، ارج نهادن به حق انتخاب، قدرت تشخیص و داوری آن‌ها نمود پیدا می‌کند. نشانۀ رواداری در جامعه، آزادی و برابری حقوقی دگراندیشان، دگرباشان، نواندیشان، بدعت‌گذاران، عادت‌شکنان، اقلیت‌های سیاسی، فرهنگی، قومی و مذهبی است.
در جامعة روادار، هیچ دیدگاهی ادعای جامعیت، حقیقت و حقانیت مطلق ندارد. پیامد و دستاورد این نگرش، نیل به همزیستی مسالمت‌آمیز، همکاری سازنده، آرامش و آسایش و رفاه و شکوفایی همه‌جانبۀ انسانی، علمی، اقتصادی و فرهنگی است.
رواداری، مانند دموکراسی، پدیده‌ای عملی است. تنها با فرمان، موعظه، سخنرانی و بحث‌های نظری، در اعماق جامعه رسوب نمی‌کند. همچنان‌که با خواندن آیین‌نامۀ رانندگی، کسی راننده نمی‌شود و باید در ترافیک پشت فرمان نشست. رواداری را باید در هر کجا هستیم و هر جا توان و امکان آن ‌را داریم، تمرین کنیم: خانواده، مدرسه، دانشگاه، تیم ورزشی، در روابط بین شخصیت‌ها، گروه‌ها و احزاب سیاسی، در داخل ایران، در خارج از کشور.

رواداری در تاریخ فرهنگی ایران
(جلد اول: تاریخ پیش و پس از اسلام)
پژوهش و نگارش: احد قربانی دهناری
چاپ اول: زمستان 1400
170 صفحه
60000 تومان
https://t.me/nashrafkar/1774

https://azadivaedalat.com/2022/02/26/ukraine/
حمله به اوکرائین و کشتار مردم آن کشور از سوی روسیه را به شدت محکوم می‌کنیم. همبستگی با مردم اوکرائین وظیفه‌ی تمامی مردم آزادیخواه جهان است.

انتشار کتاب "در آستانِ اطلسینِ سَحَر" حاوی سُروده‌های پَراکنده و منتشرنشدۀ احسان طبری به مناسبت ۱۹ بهمن، ۱۰۵مین زادروزش
(حاوی ۲۴۰ سُروده و ترجمۀ گردآوری‌شده)
گردآورندگان: اُمید سحر، هاتف رحمانی، بهروز مطلّب‌زاده
ویرایش: اُمید
تعدادِ صفحات: ۵۳۸ صفحه
ویراستِ نخست: بهمن ۱۴۰۰

.
🔶 عفو بین‌الملل: امنیت جانی و سلامتی عباس واحدیان در خطر است


🔸 مقامات وزارت اطلاعات و دادستانی مشهد با خودداری از ارائه مراقبت‌های پزشکی به عباس واحدیان، فعال ۵۱ ساله که در بازداشت خودسرانه به سر می‌برد، امنیت جانی و سلامتی‌ وی را به خطر انداخته‌اند.

🔸 سازمان عفو بین‌الملل مطلع شده است که در تاریخ ۷ اسفند، عباس واحدیان که از مشکلات تنفسی و سرفه‌های مداوم رنج می‌برد، در حالت نیمه‌هوشیار به بیمارستانی در مشهد منتقل و در بخش تخصصی مسمومیت‌های دارویی بستری شد. تا بدین لحظه، مقامات از ارائه هرگونه اطلاعاتی به خانواده وی در مورد علل و شرایط منجر به پایین آمدنِ سطح هوشیاری و بستری شدن او در بیمارستان خودداری کرده‌اند. به گفته یک منبع آگاه، عباس واحدیان در بیمارستان عنوان کرده که سلامتش پس از این‌که مقامات داروهایی نامعلومی در غذایش ریختند رو به وخامت گذاشت. در صبح روز ۹ اسفند خانواده‌ی عباس واحدیان از طریق کارکنان بیمارستان مطلع شدند که مأموران او را برخلاف توصیه‌های پزشکی و در حالی که هنوز سطح هوشیاری‌اش به حالت عادی برنگشته بوده به زور از بیمارستان ترخیص کرده‌اند.

🔸 در ۴۸ ساعت بعد، مقامات ارتباط عباس واحدیان با جهان بیرون را قطع کرده و از ارائه هرگونه اطلاعاتی در مورد سرنوشت و محل نگهداری او به خانواده‌اش خودداری کردند. در روز ۱۱ اسفند، پس از این که خانواده‌ی عباس واحدیان این مسأله را رسانه‌ای کردند، مقامات به این زندانی اجازه تماسی کوتاه با خانواده‌اش را دادند. او در طی این تماس عنوان کرده که مقامات او را به بازداشتگاه غیررسمی و بدون نام‌و‌نشانِ وزارت اطلاعات در مشهد بازگردانده‌اند، جایی که او از ۱۰ شهریور ۱۴۰۰ در سلول انفرادی نگهداری می‌شود. او در گفت‌وگو با خانواده‌اش تأیید کرد که پس از خوردن غذای «تلخ» بیهوش شده است. او همچنین گفت که سه شب قبل از آخرین بستری شدنش در بیمارستان، یعنی در ۵ اسفند، او را با فشار خون به شکل خطرناکی بالا به بیمارستان منتقل کرده بودند. مقامات در آن مقطع نیز روند درمانی او را قطع کرده و برخلاف توصیه‌های پزشکی او را به زندان بازگرداندند.

🔸 به جز این تماس تلفنی کوتاه، مقامات از ارائه هرگونه اطلاعات دقیق در مورد سلامتی و وضعیت عباس واحدیان به خانواده‌اش خودداری کرده و درخواست ملاقات آن‌ها را رد کرده‌اند. آزار روانی که مقامات با این برخوردها به خانواده تحمیل کرده‌اند مصداق رفتار بیرحمانه، غیرانسانی و ترذیلی است که در قوانین بین‌المللی مطلقا ممنوع است.

🔸 وضعیت سلامتی عباس واحدیان پس از شش ماه نگهداری در سلول انفرادی، تحمیل شرایط غیر انسانی و محرومیت از درمان، که جملگی شکنجه محسوب می‎شود، رو به وخامت گذاشته است. در پاسخ به شکایات مکرر وکیل او مبنی بر غیرقانونی بودن نگهداری مداوم موکلش در سلول انفرادی، مقامات دادستانی و اطلاعاتی این رفتارشان را با عنوان این که او یک «زندانی امنیتی ویژه» است توجیه کرده‌اند. دادگاه‌های انقلاب، عباس واحدیان را فقط به خاطر فعالیت‌های مسالمت‌آمیز برای رسیدن به یک ایرانِ سکولار و دموکراتیک به ۲۱ سال زندان محکوم کرده‌اند.

🔸 اقدام شما موثر است؛ به زبان و قلم خودتان یا با استفاده از متن پیشنهادی عفو بین‌الملل به مقامات نامه بنویسید و از آن‌ها بخواهید که؛ عباس واحدیان را که صرفا به خاطر استفاد‌ه‌ی مسالمت‌آمیز از حقوق انسانی خود در زمینه آزادی بیان و تشکل در بازداشت به سر می‌برد، فورا و بدون هیچ قیدوشرط آزاد کنند.

🔸 تا زمان آزادی‌، اطمینان حاصل کنند که او به هرگونه مراقبت پزشکی تخصصی که در خارج از زندان به آن نیاز دارد دسترسی داشته باشد و از او در مقابل بازداشت بدون ارتباط با جهان بیرون، شکنجه و سایر بدرفتاری‌ها، از جمله نگهداری در سلول انفرادی و محرومیت از مراقبت‌های پزشکی، محافظت کرده و به او اجازه‌ی ملاقات‌های منظم با خانواده و وکیلش داده ‌شود.

🔸 تمام گزارشات مرتبط با شکنجه عباس واحدیان باید به صورت مستقل مورد تحقیق قرار داده و افراد مسئول را طی محاکمه‌های منصفانه پاسخگو نگه دارند.

#اعتراضات_سراسری
#اعتصابات_سراسری
#شورای_گذار
#شورای_مدیریت_گذار

@irantc_official
@irantc_backup

https://azadivaedalat.com/2022/03/05/march-8/
بیانیه جمعیت سوسیال دمکراسی برای ایران به مناسبت روز جهانی زن

۲۱ اسفند روز جهانی مبارزه با سانسور در فضای مجازی

۲۱ اسفند (۱۲ مارس) روز جهانی مبارزه با سانسور در فضای مجازی و اینترنت برای حمایت از اینترنت بدون محدودیت و همگانی است. در این روز سعی می‌شود توجه جهانی را به راه‌هایی که دولت‌ها در سراسر جهان برای سانسور و جلوگیری از انتشار آزاد و درست اطلاعات در اینترنت به کار می‌گیرند، جلب کنند. استراتژی که امروزه دیکتاتورها به کار می‌گیرند بیشتر گرایش به دستکاری اطلاعات و تبلیغات دارد تا قطع کامل اینترنت.
امسال مصادف شدن این روز با تبلیغات دولت روسیه علیه مردم اوکراین و اعمال شدید سانسور و وضع قوانین سختگیرانه اهمیت دیگری می‌یابد. شوربختانه، شاهد آن هستیم که آزادی اینترنتی روز به روز از سوی حکومت‌های تمامیت‌خواه محدودتر می‌شود.
یکی از نمادهای برجسته سانسور در فضای مجازی کنترل دولتی بر اینترنت است.
شکل دیگر سانسور در فضای مجازی، دروغ‌رسانی ، انتشار آگاهانه و برنامه‌ریزی شده اطلاعات نادرست یا گمراه‌کننده برای فریب مخاطبان است که به آن دروغ‌پراکنی و انتشار اخبار ساختگی هم می‌گوئیم.
تحقیر و آزار کلامی، جنسیتی، نژادی و قومی در اینترنت .....
باقی را در پ.د.اف. پیوست بخوانید.

پیام مبارزه دربند عین الله رضا زاده جویباری از زندان ساری
یکی از اصلی‌ترین بخش نوروز باستانی دید و بازدید نوروزی است.
بسیاری از عزیزان ما به‌خاطر مبارزه با تمامیت‌خواهی و بی‌کفایتی رهبران حکومت اسلامی ایران به‌ویژه مبارزه با دیکتاتوری لجام‌گسیخته و توهم ویرانساز خامنه‌ای در زندان به‌سر می‌برند. در روزهای نوروز این عزیران را از یاد نبریم.
با پیام مبارزه دربند عین الله رضا زاده جویباری از زندان ساری، با وضعیت زندان‌ها و زندانیان ایران بیشتر آشنا شوید.
با مهر و سپاس،
احد قربانی دهناری
اسفند ۱۴۰۰
🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹

بهارانه‌ها
شادیانه‌های چکامه‌سرایان به مردم و پرچم مبارزه‌ی آنها در برابر قشریون و خودکامگان (شعرها و ترانه های سرزمین نوروز)
بهار در بهارانه‌ها شاعران ما، به معنی نوزایی است و معنی نمادینی ژرف دارد که از تجدید حیات و نوسازی فردی تا اجتماعی را در بر می گیرد.
در بهارانه‌ها، سرایندگان با ستایش از خوبرویی‌های ‌بهار زیبا، رنگین‌، نوشکفته، نوساز، دگرگونساز و زندگی‌بخش، اشتیاق و چشم‌انتظاری خویش را برای رسیدن به یار و همدم و بهتر شدن انسان و جامعه را زمزمه می کنند. آرمان نابودی کهنه، رکود و سکون را و شوق زایش دوباره‌ی جنبش و حرکت را آواز می کنند.
سه عرصه زایش، دگرگونی و نوسازی در بهارانه‌ها برجسته است.
• دگرگونی طبیعت
• دگرگونی فردی
• دگرگونی اجتماعی
من در این کتاب، قدم به این گلستان پر طراوت بیکران ‌گذاشتم و در گلزار سراسر سرزمین نوروز -ایران، افغانستان، تاجیکستان و ازبکستان - گشت و گذار کردم. این کتاب رهاورد این گشت و گذار من است. با شادباش سال نو، این کتاب عیدی من است برای شما.
احد قربانی دهناری
گوتنبرگ
اسفند ۱۴۰۰

احمد عاشورپور - والس نوروزی

رواداری - مروری بر تسامح، تساهل و مدارا در فرهنگ و ادب ایران
رواداری پاره یازدهم: بشار ابن برد - ستیز با تبعیض و پست‌شماری موالی
یکی از رواداران نامی فرهنگ ایرانی، بشار ابن برد است که مردم را به شادی دعوت می‌کرد و با نژادپرستی مسلمان‌های عرب‌ و خودفروختگی ایرانیان مسلمان مبارزه می‌کرد.
به گفتار من درباره بشار ابن برد در پیوست گوش کنید.
#رواداری_در_فرهنگ_و_ادب_ایران_احد_قربانی_دهناری
احد قربانی دهناری

بهار دلنشین یا بهار آرزو یکی از تصنیف‌های بهاری و کلاسیک ایرانی و از ترانه‌های مشهور و ماندگار فارسی با شعری از بیژن ترقی است که نخستین بار در اوایل دهه ۱۳۳۰ شمسی با آهنگسازی روح‌الله خالقی و صدای غلامحسین بنان اجرا شد و از معدود ترانه‌های خاطره‌انگیزی است که تا کنون جاذبهٔ خود را در میان مردم حفظ کرده‌است. این ترانه سال‌ها بعد توسط خوانندگانی چون سالار عقیلی و علی زند وکیلی و… نیز بازخوانی شده‌است.

تا بهار دلنشین آمده سوی چمن
ای بهار آرزو بر سرم سایه فکن

چون نسیم نو بهار، بر آشیانم کن گذر
تا که گلباران شود کلبه ویران من

تا بهار زندگی آمد بیا آرام جان
تا نسیم از سوی گل آمد بیا دامن کشان

چون سپندم بر سر آتش نشان بنشین دمی
چون سرشکم در کنار بنشین نشان سوز نهان

تا بهار دلنشین آمده سوی چمن
ای بهار آرزو بر سرم سایه فکن

چون نسیم نو بهار، بر آشیانم کن گذر
تا که گلباران شود کلبه ویران من

باز آ ببین در حیرتم، بشکن سکوت خلوتم
چون لاله تنها، ببین بر چهره داغ حسرتم

ای روی تو آیینه ام، عشقت غم دیرینه ام
باز آ چو گل در این بهار، سر را بنه بر سینه ام

شعر «من خامبه شِ دلِ همرا بموندم» از دبیر شعبان نادری از رجه پل سفید

مقصد سفر نوروزی محبوب من

امروز سومین سالگرد درگذشت مادرم است.
به این فکر می کنم، آنها چقدر زحمت‌کشیدند، چقدر تلاش کردند، چقدر زندگی و فرزندان خودشان را دوست داشتند، چقدر آفریدند و چقدر تولید کردند، افسوس در سال‌های پایانی عمر آرامش و سلامت نداشتند تا کمی بیاسایند و با فرزندان و نوه‌ها خوش باشند.
به نوشته پیوست نگاه کنید.
🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹

https://azadivaedalat.com/2022/04/09/atomic-bomb/
جنگ‌افزارهای هسته‌ای: دلهره دائمی بشریت