شاید عجیب به نظر برسد، اما تحسین رفتار درستِ کودک در لحظه‌ای که ناراحت یا عصبانی شده، می‌تواند به پیشگیری از قشقرق‌ها و رفتارهای هیجانی بعدی کمک کند. تحسینِ صحیح مانند یک نقشه‌ی راه عمل می‌کند؛ وقتی کودکان دقیقاً بدانند چه انتظاری از آن‌ها دارید، احتمال بیشتری دارد همان رفتار را تکرار کنند.

در این مطلب، اندرو کان، روان‌درمانگر و استاد دانشگاه، درباره‌ی نقش تحسین برنامه‌ریزی‌شده در شکل‌گیری رفتارهای مطلوب کودکان صحبت می‌کند و توضیح می‌دهد که چگونه تحسین هدفمند می‌تواند رفتارهای چالش‌برانگیز را کاهش دهد و رفتارهای سازنده را تقویت کند.

✏️ @AfroozSchool

تحسین هدفمند راهی برای مدیریت کج‌خلقی و قشقرق‌های کودکان

شاید عجیب به نظر برسد، اما تحسین می‌تواند ابزاری مؤثر برای مدیریت قشقرق‌ها و رفتارهای هیجانی انفجاری کودکان باشد. وقتی دقیق و مشخص بگویید برای چه رفتاری فرزندتان را تحسین می‌کنید، به او کمک می‌کنید تا یاد بگیرد چگونه رفتارهای چالش‌برانگیز را با رفتارهای مناسب جایگزین کند.

به این شیوه‌ی تحسین، تحسین پیش‌دستانه یا هدفمند گفته می‌شود، چون به کودک نشان می‌دهد که انتظار دارید چه رفتاری را در آینده تکرار کند.

چرا تحسین درست می‌تواند تاثیر قابل‌توجهی بگذارد؟

وقتی بچه‌ها بدانند دقیقا چه انتظاری از آن‌ها دارید و بابت انجام آن تشویق شوند، احتمال بیشتری دارد که آن رفتار را تکرار کنند. تحسین‌های کلی و مبهم مثل «آفرین!» ممکن است کودک را دچار سردرگمی کند. اما تحسین‌های دقیق و مشخص به کودک کمک می‌کند بداند دقیقا چه رفتاری مورد تأیید است و باید تکرار شود.
روان‌شناسان معمولا به این نوع تحسین، تحسین برچسب‌دار هم می‌گویند، چون شما با تحسین‌تان به آن رفتار یک برچسب مشخص می‌زنید و آن را برجسته می‌کنید. برای نمونه: «خیلی خوب بود که وقتی حس کردی داری عصبانی می‌شی، چند تا نفس عمیق کشیدی تا خودت رو آروم کنی.»

تحسین هدفمند یعنی ایجاد یک مسیر شفاف و مستقیم به سمت رفتار مثبتی که می‌خواهیم در کودک ببینیم. این شیوه‌ی دقیق تحسین فقط برای مدیریت رفتارهای هیجانی کودک یا قشقرق‌ها نیست، بلکه روی همه‌ی رفتارها اثر می‌گذارد.


ادامه‌ی مطلب را در لینک زیر بخوانید...



لطفا این پیام را با آموزشگران و معلمانی که می‌شناسید به اشتراک بگذارید. متشکریم.
✏️ @AfroozSchool

پشت خیلی از مقاومت‌ها و اشک‌های صبحگاهی برای رفتن به مدرسه، ترسی طبیعی از ناشناخته‌ها یا تجربه‌های سخت پنهان است. جملاتی مثل «از چی می‌ترسی؟» یا «تو دیگه بزرگ شدی!» نه‌تنها کمکی نمی‌کند، بلکه این پیام را به کودک می‌رساند که احساساتت بی‌ارزش است. نخستین گام در حمایت واقعی این است که ترس‌ها و نگرانی‌های کودکان را به رسمیت بشناسیم، به آن‌ها نشان دهیم احساساتشان معتبر است و در یافتن راه‌های سالم برای کنار آمدن با اضطراب همراهشان باشیم.

✏️ @AfroozSchool

فصل بازگشت به مدرسه برای بسیاری از بچه‌ها هیجان‌انگیز و برای بعضی‌ها همراه با اضطراب است. بهانه‌گیری‌های مکرر صبحگاهی، بی‌میلی به ترک خانه، بدخوابی، کم‌اشتهایی یا شکایت‌های پی‌در‌پی درباره‌ی مدرسه تنها یک «مرحله‌‌ی گذرا» نیستند. این نشانه‌ها ممکن است بیانگر استرس یا مشکلات احساسی باشند که شایسته‌ی توجه و مراقبت‌اند.
در این مطلب، چند پیشنهاد کاربردی برای والدین و مراقبان معرفی شده تا به کودکان کمک کند اضطراب مدرسه را مدیریت کنند و سال تحصیلی را با حس آرامش و اعتماد به نفس آغاز کنند.

لطفا این آلبوم را با والدین، معلمان و آموزشگرانی که می‌شناسید به اشتراک بگذارید.

✏️ @AfroozSchool

اضطراب بازگشت به مدرسه، نکاتی برای شروع سال تحصیلی با آرامش و اعتماد به نفس

با پایان تابستان و آغاز سال تحصیلی جدید، بعضی بچه‌ها بی‌صبرانه منتظر برگشت به مدرسه‌اند؛ دیدن دوباره‌ی دوستان، آشنا شدن با معلم‌های تازه و شروع فصل جدید یادگیری برایشان هیجان‌انگیز است. اما برای بعضی دیگر، بازگشت به مدرسه با اضطراب و گاه ترس همراه است.

در این مطلب راه‌کارهایی ساده و کاربردی را گردآوری کرده‌ایم که پدرها و مادرها و معلم‌ها می‌توانند با استفاده از آن‌ها به دانش‌آموزشان کمک کنند با آرامش بیشتری قدم به سال نوی تحصیلی بگذارد.

این راه‌کارها تقریبا برای تمام مقاطع تحصیلی کاربرد دارند. در مواردی که لازمه‌ی آن گفت‌وگو است، نوع و سطح گفت‌وگو باید با سن دانش‌آموز هماهنگ باشد. تشخیص این هماهنگی را بر عهده خواننده گذاشته‌ایم.

ادامه‌ی مطلب را در لینک زیر بخوانید.


✏️ @AfroozSchool

هیچ فرمول جادویی برای گذراندن سال اول تدریس وجود ندارد، اما این نکات به شما کمک می‌کند تا چشم‌انداز کل‌نگر و واقع‌بینانه‌تان را از دست ندهید و به کار ادامه دهید.

سال اول تدریس تجربه‌ای کاملا متفاوت است؛ ترکیبی عجیب از اشتیاق و خستگی مفرط. وقتی درگیر پیشبُرد برنامه‌ی درسی، مدیریت کلاس و کنار آمدن با فرهنگ مدرسه هستید، گاهی‌وقت‌ها به استراحت خودتان هم فکر نمی‌کنید. بعضی روزها حس می‌کنید دنیا را فتح کرده‌اید، بعضی روزها هم با این فکر کلاس را ترک می‌کنید که شاید اصلا برای این کار ساخته نشده‌اید. همه این‌ها طبیعی است.

هر معلمی سال اول تدریس خود را به خاطر می‌آورد، نه فقط به خاطر سختی‌ها، بلکه به خاطر رشد شخصی، رابطه‌هایی که می‌سازد و موفقیت‌های کوچک و بزرگی که تا مدت‌ها بعد با او می‌مانند.
چه تازه شروع کرده باشید، چه در آستانه شروع باشید، این ۳۰ نکته به شما کمک می‌کنند نه‌تنها سال اول تدریس را پشت سر بگذارید، بلکه در آن پیشرفت کنید و موفق شوید.

ادامه‌ی مطلب را در لینک زیر بخوانید.

۳۰ نکته‌ی کوتاه برای معلمان تازه‌کار؛ جادویی در کار نیست


✏️ @AfroozSchool

نشریه بریتانیایی گاردین در بخش «شبکه معلمان» ستونی به نام «معلم ناشناس» دارد. در این ستون معلمان می‌توانند بدون نگرانی از فاش شدن هویت‌شان، صمیمانه و بی‌پرده ناامیدی‌ها، فکرها، تجربه‌ها و هرآنچه را در کلاس درس و راهروهای مدرسه دیده و شنیده و احساس کرده‌اند به اشتراک بگذارند.
این مطلب که می‌توانید نسخه‌ی کامل آن را در وب‌سایت مدرسه افروز بخوانید، یکی از مطالب همین بخش است. نام نویسنده مطلب روشن نیست و چیزی بیش از آنچه خودش در مطلب به اشتراک گذاشته درباره‌اش نمی‌دانیم. البته آنچه در این متن اهمیت دارد، صداقت و صمیمیت نهفته در تک‌تک واژه‌هاست و تجربه‌ای که از عمق جان نویسنده برآمده است. او در این متن می‌کوشد حسرت از دست رفتن یک فرصت در کلاس درس را با خواننده به اشتراک بگذارد و از دل آنچه خودش «فقدان شجاعت» می‌نامد، شهامت گفت‌وگوی صادقانه درباره مسائل سلامت روان با دانش‌آموزان را به مخاطبانش منتقل کند.

لطفا این مطلب را با معلمان و آمورشگرانی که می‌شناسید به اشتراک بگذارید.

✏️ @AfroozSchool

چشم در چشم شاگردانم دروغ گفتم و بهترین فرصت آموختن به آن‌ها را از دست دادم

کمتر کسی جرأت می‌کند درباره‌ی مسائل سلامت روان خودش صحبت کند. من این شجاعت را نداشتم و فکر می‌کنم به همین دلیل بهترین فرصتِ آموزشِ واقعی در کلاسم را از دست دادم.

سال گذشته تدریس را کنار گذاشتم. دوره‌ی کارآموزی معلمی را گذرانده بودم و با وجود سال‌ها تردید نسبت به توانایی‌هایم، سرانجام پذیرفتم که معلم شایسته‌ای هستم و کم‌کم بازخوردهای مثبتی را که می‌گرفتم، باور کردم.

با این حال، به این نتیجه رسیدم که تدریس برای من انتخاب سالمی نبود. من کمال‌گرا هستم و اضطراب زیادی را تجربه می‌کنم. البته الان می‌توان امیدوار باشم که در مسیر رهایی از کمال‌گرایی هستم. متاسفانه، این روحیه با فشارهای بی‌پایان شغل معلمی سازگار نبود.

سلامتی‌ام در دوران تدریس آسیب زیادی دید. دارو مصرف می‌کردم، تحت روان‌درمانی بودم و دو بار مجبور شدم مرخصی استعلاجی بگیرم، چون حتی نمی‌توانستم بدون اینکه از شدت فشار روحی به‌هم بریزم، از خانه بیرون بروم. با نزدیک شدن به پایان سال، مطمئن بودم که تدریس را کنار خواهم گذاشت.

ادامه‌ی مطلب را در لینک زیر بخوانید.
✏️ @AfroozSchool

بدبینی مثل سایه‌ای است که آرام روی افکار و نگاه ما می‌افتد و روشنایی امید را کم‌رنگ می‌کند. حتی گاهی پژوهشگرانی که سال‌ها به مطالعه‌ی نیک‌سرشتی انسان پرداخته‌اند، در مواجهه با فشارهای روزمره و رویدادهای ناگوار، دچار تردید و بدبینی می‌شوند. جمیل زَکی، روانشناس و پژوهشگر دانشگاه استنفورد، باور داشت که انسان‌ها در ذاتِ خود مهربان، سخاوتمند و همدل‌اند. اما حتی او، در برابر هجوم بی‌وقفه‌ی خبرهای ناخوشایند، با یک تناقض جدی روبه‌رو شد: چگونه می‌توان در اوج ناامیدی و دلسردی، امید را دوباره پیدا کرد؟

در این مطلب با راهکارهایی آشنا می‌شویم که زکی بر اساس پژوهش‌هایش معرفی کرده است؛ روش‌هایی برای بازگرداندن امید، مهار ترس‌های بی‌اساس و تقویت همدلی، حتی زمانی که تردید و ناامیدی به‌ظاهر بر همه‌چیز سایه‌ افکنده‌اند.

لطفا این مطلب را با والدین، معلم و آموزشگرانی که می‌شناسید به اشتراک بگذارید.

✏️ @AfroozSchool

راه‌هایی برای بازیافتن امید در دل تاریکی؛ باید با کفش‌های یک دانشمند قدم برداریم

جمیل زکی (Jamil Zaki)، روان‌شناس و دانشیار روان‌شناسی در دانشکده‌ی علوم انسانی و مدیر پژوهشکده‌ی عصب‌شناسیِ اجتماعی دانشگاه استنفورد، سال‌ها در زمینه‌ی همدلی تحقیق کرده بود. اما ناگهان با یک تضاد اساسی میان احساسات شخصی و نتایج پژوهش‌های علمی‌اش مواجه شد.

در روزهای اوج همه‌گیری کرونا، زکی، با شور و انرژی از یافته‌های مثبت خود سخن می‌گفت؛ اینکه انسان‌ها به‌طور کلی مهربان، سخاوتمند و روشن‌فکرند ــ ویژگی‌هایی که جهان در آن دوران به‌شدت به شنیدن‌شان نیاز داشت.

اما شب‌ها، زمانی که بی‌وقفه در شبکه‌های اجتماعی می‌چرخید، در هجوم اخبار بد غرق می‌شد و ذهنش در چرخه‌ای از افکار منفی گیر می‌کرد. زکی خیلی زود متوجه این تناقض شد و پرسشی بزرگ پیش رویش قرار گرفت: اگر پژوهشگری که زندگی‌اش را صرف مطالعه‌ی ارزش‌های انسانی کرده، ایمانش به انسانیت را از دست بدهد، دیگر چه کسی امیدوار می‌ماند؟

——————-

چطور در اوج دلسردی و بدبینی، در اعماق سیاه‌چاله‌ی ناامیدی، امید را پیدا کنیم؟ این پرسش به نقطه‌ی عزیمت او در سفری بدل شد که به نوشتن یک کتاب تازه انجامید: «امید برای بدبین‌ها: حقایقی شگفت‌انگیز از نیک‌سرشتی انسان» (Hope for Cynics: The Surprising Science of Human Goodness). این کتاب پیامدهای بدبینی را بررسی می‌کند و توضیح می‌دهد چگونه می‌توان بدون ساده‌لوحی بر ناامیدی و بدبینی غلبه کرد. افزون بر این، نویسنده در این کتاب، روش‌هایی ساده اما اثربخش برای پیشگیری از غلبه‌ی افکار بدبینانه بر ذهن ارائه می‌دهد.

ادامه‌ی مطلب را در لینک زیر بخوانید.

✏️ @AfroozSchool

ثبت نام در کارگاه آنلاین و رایگان «طراحی آموزشی، از الگوهای کلیدی تا ارزشیابی» آغاز شد.


چگونه می‌توان دوره‌هایی طراحی کرد که واقعا یادگیرندگان را درگیر کند؟ چرا برخی دوره‌ها به‌رغم محتوای غنی، اثرگذاری کمی دارند؟ این کارگاه پاسخی عملی به این پرسش‌هاست و با هدف آشنایی با چهار مدل مهم طراحی آموزشی، نظریه بلوم و ارزیابی فرآیند آموزش و تمرین هر کدام از‌ آن‌ها طراحی شده است.
شرکت‌کنندگانْ افزون بر این‌ها، با الگوهای ارزیابیِ آموزشی و نقش فناوری‌های نوین در آموزش اثربخش آشنا می‌شوند و بخش‌هایی از آن‌ها را تمرین می‌کنند.

این کارگاه آنلاین و رایگان در سه جلسه‌ی دو ساعته برای آموزشگران و تسهیلگرانی طراحی شده است که نه‌تنها در محیط‌های آموزشی، بلکه در فضاهای کاری و حرفه‌ای دیگر نیز به فعالیت‌های آموزشی می‌پردازند.

اطلاعات بیشتر در مورد کارگاه

فرم ثبت نام اینجاست.


لطفا خبر برگزاری این کارگاه را با آموزشگران و علاقه‌مندانی که می‌شناسید به اشتراک بگذارید.

✏️ @AfroozSchool

ثبت نام در کارگاه آنلاین و رایگان «کلاس بی‌دیوار؛ طراحی آموزشی مبتنی بر یادگیری محله‌محور» آغاز شد.
این کارگاه آنلاین و رایگان در چهار جلسه‌ی نود دقیقه‌ای، برای آموزشگران و تسهیلگرانی طراحی شده است که می‌خواهند با شیوه‌هایی آشنا شوند که آموزش را از چهاردیواری کلاس فراتر می‌برد، آن را با محیط زندگی و فرهنگ پیوند می‌دهد و مهارت‌هایی مانند کاوش، خلاقیت، مساله‌یابی و حل مساله را در دانش‌آموزان تقویت می‌کند. در این دوره، شرکت‌کنندگان ابتدا با مفاهیم نظری همراه با نمونه‌ها آشنا می‌شوند، سپس یک طرح چهارمرحله‌ای طراحی می‌کنند که آماده‌ی اجرا در کلاس درس‌شان است.
اطلاعات بیشتر در مورد کارگاه
فرم ثبت‌نام اینجاست.
لطفا خبر برگزاری این کارگاه را با آموزشگران و علاقه‌مندانی که می‌شناسید به اشتراک بگذارید.