🔴 بحران کاهش قیمت املاک در چین

👈 قیمت مسکن نوساز در چین برای ششمین ماه متوالی کاهش یافت و قیمت‌ خانه‌های غیر نوساز نیز بیشترین کاهش را در 9 سال گذشته داشته است.

ارقام اداره ملی آمار نشان داده که قیمت خانه‌های نوساز در 70 شهر چین و به استثنای مسکن یارانه‌ای دولتی، 0.37 درصد نسبت به اکتبر کاهش یافته است و قیمت خانه‌های موجود هم 0.79 درصد کاهش یافته که بیشترین میزان از اکتبر سال 2014 می‌باشد.

مقامات چینی تلاش‌های بسیاری جهت رفع رکود در بازار املاک چین انجام داده‌اند که به نتیجه نرسیده و تحلیلگران معتقدند که حتی امکان کاهش بیشتر قیمت‌ها وجود دارد.

#اقتصادجهان
#مسکن

@industromy

🔴 در مورد اقتصاد ایران پیش از انقلاب چه می دانیم؟

✍ مهران صولتی


👈 اقتصاد دوران پیش از انقلاب را باید به دو دوره تقسیم کرد: عصر تکنوکراتیک اقتصاد (۱۳۵۲-۱۳۴۲) ، عصر نفتی اقتصاد (۱۳۵۷-۱۳۵۲)

در دوره اول که مقارن با حضور تیم عالیخانی در وزارت اقتصاد است طلایی ترین دوران اقتصاد ایران معاصر رقم می خورد: رشد اقتصادی پایدار ۱۰ تا ۱۲ درصد به مدت ۱۰ سال- تورم ۲ درصدی- صنعتی شدن کشور و افزایش توان صادراتی اقتصاد.

در دوره دوم اما افزایش ناگهانی قیمت جهانی نفت و سه برابر شدن سهم درآمدهای نفتی در بودجه سالانه کشور موجبات دخالت های جاه طلبانه و غیرکارشناسی شاه در عرصه اقتصاد را فراهم آورده و سودای بی فرجام تمدن بزرگ، شیرازه یک اقتصاد پویا و درون زا را در هم ریخت.

همچنین در دوره دوم بسیاری از دستاوردهای اقتصادی دوره اول بر باد رفت. در سال ۵۷، تورم ۲ درصدی یک دهه پیش به بیش از ۲۵ درصد رسیده و رشد اقتصادی ۱۲ درصدی هم به سمت صفر میل پیدا کرده بود. بودجه بیش از حد نفتی شده و ورود درآمدهای وافر نفتی به اقتصاد کشور با بر هم زدن توازن میان عرضه و تقاضا موجبات بی ثباتی سیاسی را به همراه آورد.

برخی از اقتصاددانان معتقدند که بسیاری از ارزانی های زمان شاه هم از مسیر سرکوب قیمت ارز در حد؛ ۷۰ ریال برابر با یک دلار به دست آمده و ارزش ریال در عرصه واقعیت بسیار کمتر از دلار بوده است. از سوی دیگر دلبستگی شاه به نوعی سوسیالیسم هم توانست حمایت های آموزشی- بهداشتی را برای شهروندان به ارمغان آورد.

ورود نفت به اقتصاد ایران دهه ۵۰ به منزله بلای سیاهی بود که با کاهش رشد اقتصادی و افزایش تورم نه تنها به تعمیق شکاف طبقاتی انجامید بلکه با افزایش گرانی و بیکاری موجب نارضایتی شهروندان شد. البته پیروزی انقلاب بیش از همه ناشی از بی تصمیمی و اشتباهات شاه، پذیرش وعده جامعه اتوپیایی از سوی مردم، و سازماندهی نیروهای انقلابی توسط روحانیت بود. در این میان برخی نارسایی های اقتصادی هم به عنوان کاتالیزور عمل کرد.

نکته پایانی: مزایای اقتصاد ایران دهه ۴۰ ایران هرگز در دوران بعد از انقلاب تکرار نشد (در صورت تداوم اکنون ایران بالاتر از کره جنوبی ایستاده بود) و تنها در دوره خاتمی توانستیم اندکی به آن نزدیک شویم. نضج گیری بورژوازی ملی، اقتصاد صادرات محور، بهره گیری از ظرفیت نیروی انسانی و اولویت تولید بر توزیع از مزایای آشکار آن دوره بود.

#اقتصادایران
#ایران

T.me/industromy

🔴 چگونه می‌شود با 75 میلیارد دلار جهان را تبدیل به جای بهتری کرد

👈 اجماع کپنهاگ 2012 پروژه‌ای حول این سوال بود که بهترین کاری که با 75 میلیارد دلار می‌توان برای جهان کرد چیست؟

اجلاس سوم کپنهاگ جمعی از اقتصاددانان را مسئول تحقیق بر روی بزرگترین چالش‌های بشری نمود: درگیری های نظامی، تنوع زیستی، بیماری های مزمن، تغییرات اقلیمی، آموزش، گرسنگی، بیماری های مسری، بلایای طبیعی، رشد جمعیت، آب، بهداشت، موانع تجارت و فساد.

این پروژه یکساله با مشارکت بیش از 65 محقق برای اولویت بندی این اهداف صورت گرفت و نتایج به سمع گروهی از برجسته ترین اقتصاددانان رسید. بحث و بررسی دقیقی روی طرح های پیشنهادی از جهت بیشترین میزان منافع با کمترین هزینه و بازگشت سرمایه انجام شد و اولوبت بندی صورت گرفت.

در نهایت مهمترین سرمایه گذاری از نظر اعضای پنل مبارزه با سوء تغذیه انتخاب شد. سرمایه گذاری 3 میلیارد دلار سالانه در تامین بسته غذایی شامل ریزمغذی ها، مکمل های غذایی، کرم زدایی، مبارزه با بیماری اسهال و برنامه های سلامت روان که با هم می‌توانند مشکل سوء تغذیه مزمن در کشورهای در حال توسعه را 36 درصد بهبود ببخشند. 

مزایای چنین طرحی بلندمدت خواهد بود زیرا به رشد جسمی و ذهنی شخص می انجامند که برای همیشه با او می‌مانند و موجب می شوند عملکرد دانش آموزان سه برابر بهبود یابد و در آینده درآمد بیشتری کسب کنند و در نهایت محاسبه اقتصادی این سرمایه گذاری نیز بازگشت سرمایه 56 دلاری به ازای هر دلار هزینه شده را تخمین می‌زند.

#توسعه

@industromy

🔴 بیل گیتس 2024 را سال هوش مصنوعی می‌داند

👈 به گفته گیتس، هوش مصنوعی در سال 2024، نوآوری‌های مختلفی را در زمینه‌های مراقبت‌های بهداشتی، کاری و تحصیل به همراه خواهد داشت.

بیل گیتس، بنیانگذار مایکروسافت پست جدیدی را در وبلاگ رسمی خود منتشر کرده است تا پیش‌بینی‌های خود درباره صنعت و فناوری در سال 2024 را بیان کند.

وی در پست خود از هوش مصنوعی به‌عنوان یک فناوری تحول‌آفرین یاد کرده است و عقیده دارد که این فناوری می‌تواند باعث بهبود نوآوری‌ها شود.

گیتس پیش‌بینی‌هایش درباره تاثیرات آینده فناوری هو‌ش مصنوعی بر صنایع مختلف از جمله مراقبت‌های بهداشتی، آموزش و نیروی کار را بیان کرده است.

او پیش‌بینی می‌کند که توسعه هو‌ش مصنوعی قرار است خط تولید نوآوری را تا حد زیادی تحت تاثیر خود قرار دهد.

او در این رابطه در وبلاگ خود نوشته است: دلیل بهبود زندگی ما در طول قرن گذشته نوآوری بوده است. از برق و خودروها گرفته تا دارو و هواپیما، نوآوری جهان را به جای بهتری تبدیل کرده است.

گیتس در ادامه پست خود به این موضوع اشاره کرده که کشورهای پردرآمد مانند آمریکا حدود 18 تا 24 ماه تا پذیرش قابل‌توجه هو‌ش مصنوعی فاصله دارند.

هرچند او انتظار دارد که کشورهای آفریقایی با تاخیر از این فناوری به‌ صورت عمومی استفاده کنند، اما گفت که احتمالا تا حدود سه سال آینده شاهد سطح مشابهی از پذیرش هوش مصنو‌عی در این کشورها خواهیم بود.

#تکنولوژی
#نوآوری

@industromy

🔴 سقوط تجارت انرژی اروپا با روسیه

👈 ایالات‌متحده در بسیاری از بازارهای انرژی در اتحادیه اروپا، جایگزین روسیه شده است.

#اقتصادجهان
#انرژی

@industromy

🔴 فروش خودروهای برقی در 2024

👈 انتظار می‌رود فروش خودروهای برقی در سال 2024 با رشدی 20 درصدی به 16.7 میلیون خودروی سواری برسد که 4 درصد کمتر از برآوردهای قبلی می‌باشد.

همچنین برآورد می‌شود که در سال 2024 فروش خودروهای برقی در آمریکا 32 درصد افزایش پیدا کند که آن هم کمتر از 47 درصد برآورد شده در قبل است.

#صنعت_خودرو

@industromy

🔴 بازبینی ثروتمندترین کشورها در جهان

👈 اکونومیست با در نظر گرفتن معیارهای جدید، ثروتمندترین کشورهای جهان در سال 2023 را معرفی کرده است که در این رتبه‌بندی قیمت‌ها و هزینه‌های محلی و ساعات کار را نیز جزو معیارهای رتبه‌بندی در نظر گرفته که با این معیارها، کشورهای غرب اروپا رتبه بهتری را نسبت به آمریکا کسب کرده‌اند.

تولید ناخالص داخلی اسمی ایالات‌متحده، با اینکه بیش از هر کشور دیگری در جهان است، اما درآمد سرانه آن جایگاه هفتم را در جهان دارد.

چین نیز از نظر تولید ناخالص داخلی اسمی، دومین اقتصاد بزرگ جهان است ولی این کشور با درنظر گرفتن تولید ناخالص داخلی سرانه، رتبه شصت‌ و پنجم و با احتساب ساعات کار، رتبه نود و ششم را در اختیار دارد.

این نشان می‌دهد که اقتصاد کشور چین با وجود تولید ناخالص داخلی بالا، به لحاظ استانداردهای زندگی، هنوز هم با کشورهای توسعه‌یافته جهان فاصله زیادی دارد. 

این رتبه‌بندی جدید نشان‌دهنده این هم هست که پول افراد در کدام کشور بیشترین ارزش را دارد و ساعات کاری طولانی همیشه سودمند نخواهند بود.

#اقتصادجهان
#توسعه

@industromy

🔴 جذب استعداد‌ها در شهرهای جهان

👈 مجله harvard business review مدعی است که برخلاف دوره کرونا که صحبت از مرگ شهرهای بزرگ بود، جریان حرکت استعدادها به سمت 35 شهر بزرگ جهان است که در این جریان، شهرهای نیویورک و لندن مهم‌ترین مقاصد استعدادها در دنیا می‌باشند.

در این داده‌ها و لیست که براساس داده‌های لینکدین تهیه شده است، از منطقه خاورمیانه، دو شهر دبی و ابوظبی نیز حضور دارند.

#جهان
#توسعه

@industromy

🔴 بحران بزرگ مسکن در چین

👈 در سال 2021 و در اوج، فروش املاک در چین به 18.2 تریلیون یوآن و معادل 2.5 تریلیون دلار رسیده بود، اما در سال بعد فروش املاک در این کشور 4.9 تریلیون یوآن و 27 درصد کاهش یافت که بزرگ‌ترین افت از سال 1998 بوده است.

فروش املاک در چین در سال 2023 نیز 1.8 تریلیون یوآن دیگر کاهش یافته است و روند کاهشی آن ادامه دارد.

بخش املاک سهمی 1.6 درصدی از رشد 7 درصدی اقتصادی چین در سال 2015 داشته اما سال گذشته سهم بخش املاک از تولید ناخالص داخلی چین منفی 1.3 درصد بوده است.

توسعه‌دهندگان املاک و مستغلات چینی هم سرمایه‌گذاری خودشان را 1.47 تریلیون یوآن در سال 2022 کاهش دادند و در 11 ماه نخست سال 2023 وضع بدتر هم شده است.

درآمد دولت‌های محلی از بخش املاک هم 22 درصد در 2022 و 18 درصد در 11 ماه نخست 2023 کاهش یافته است و از سال 2020 تا 11 دسامبر سال 2023 توسعه دهندگان املاک، 133 میلیارد دلار از اوراق بدهی خود را نکول کرده‌اند.

#اقتصادجهان
#مسکن

@industromy

🔴 رشد نرخ حمل کانتینری از مبدا شانگهای، طی ایجاد تنش در دریای سرخ

#جهان

@industromy

🔴 توزیع جهانی ثروت در جهان

👈 بر اساس داده‌ها؛ 42 درصد از افراد جهان با ثروتی بیش از 1 میلیون دلار، در آمریکای شمالی زندگی می‌کنند.

#اقتصادجهان

@industromy

🔴 عقب ماندن اقتصاد چین از آمریکا

👈 تولید ناخالص داخلی اسمی چین به دلار و تحت تاثیر تضعیف یوآن در مقابل دلار، از 76 درصد آمریکا در سال 2021 به 66 درصد سقوط کرده است.

باید در نظر داشت که تولید ناخالص داخلی ایالات‌متحده در سال 2023، رشدی 1.6 تریلیون دلاری را نسبت به سال قبل ثبت کرده ولی تولید ناخالص داخلی چین، 500 میلیارد دلار کوچک‌تر هم شده است.

#اقتصادجهان

@industromy

🔴 آمریکا از مصادره دارایی‌های روسیه به مبلغ 300 میلیارد دلار و به نفع اوکراین حمایت کرد

👈 با توجه به یادداشت شورای امنیت ملی به کمیته امور خارجی، دولت بایدن همچنین می‌خواهد این اقدام را با متحدان G7 هماهنگ کند، به‌ویژه در اروپا که حدود 200 میلیارد دلار دارایی‌های مسدود شده روسیه را در اختیار دارند و کمتر از توقف آنها به ویژه به صورت یکجانبه حمایت می‌کنند.

منبعی که نخواست نامش فاش شود گفته است که انتظار می رود این موضوع در نشست سران G7 در سالگرد حمله روسیه به اوکراین و در ماه آینده مطرح شود.

#جهان

@industromy

🔴 نقدینگی زیاد است یا کم؟

✍ علی میرزاخانی


👈 ذینفعان تورم در ایران بزرگترین برندگان رشد نامتناسب نقدینگی در ایران هستند و از هر نظریه‌ای که مدافع پمپاژ نقدینگی به اقتصاد باشد حمایت می‌کنند. به همین دلیل، نظریاتی چون این نظریه که «تورم ایران ناشی از رشد نقدینگی نیست بلکه ناشی از فشار هزینه است» خریدار دارد. اینان می‌گویند نقدینگی حتی اگر زیاد هم باشد ولی به جای تهاجم به دارایی‌ها به سمت تولید هدایت شود اثر تورمی ندارد. این استدلال مغالطه‌آمیز در واقع احاله به محال است چون داستان این نیست که تهاجم نقدینگی به دارایی‌ها باعث افزایش قیمت‌ها می‌شود؛ بلکه چون انتظارات تورمی باعث شکل‌گیری انتظارات برای افزایش قیمت دارایی‌ها شده است نقدینگی مردم صرف خرید آنها می‌شود تا از ذوب ارزش آن محافظت شود.

قبل‌ترها برای استدلال اینکه نقدینگی کم است از وضعیت بنگاه‌های بزرگ شاهد مثال می‌آوردند. اما فارغ از اینکه همین بنگاه‌ها (حتی بانک‌ها) بخش بزرگی از نقدینگی خود را به ملک و سایر دارایی‌ها تبدیل کرده‌اند و به همین دلیل با کمبود نقدینگی مواجه هستند مغالطه دیگری در این موضوع وجود دار‌د که بعدا به آن خواهم پرداخت. اما اخیرا با این استدلال به میدان آمده‌اند که نسبت نقدینگی به تولید ناخالص داخلی در ایران گویای این نیست که نقدینگی در ایران زیاد است پس باید در نقدینگی دمید که اخیرا در یکی از مناظره‌ها هم به آن اشاره شد.

اما آیا واقعا نقدینگی کم است؟ قبل از اینکه به این پرسش پاسخ دهیم ابتدا باید گفت که مقایسه نسبت نقدینگی به تولید ناخالص داخلی کشورها با همدیگر قیاس مع‌الفارق است چون میزان نیاز نقدینگی در هر کشوری متناسب با توسعه بازار مالی آن متفاوت است. دقیقا به همین دلیل مشاهده شده است که کشورهایی مثل ونزوئلا و زیمبابوه با درجه پایینی از این نسبت حتی ابرتورم را هم تجربه کرده‌اند.

اما صرفنظر از این بحث، همانطور که در مطالب قبلی هم  اشاره شد خوشبختانه به دلیل پذیرش تکنیک هدفگذاری تورم در ایران نیازی به پاسخ به این پرسش نداریم. تکنیک هدفگذاری تورم دقیقا با همین استدلال جایگزین لنگر‌های قبلی ایجاد ثبات اقتصادی (لنگر ارز و کل‌های پولی) شد که اصولا هیچکس نمی‌داند اقتصاد به چقدر نقدینگی نیاز دارد. اگر پاسخ این سؤال راحت بود نیازی نبود که فدرال رزرو دو سال پیاپی هر سه ماه یک بار رصد کند تا ببیند برای مهار انتظارات تورمی باز هم لازم است نرخ بهره را با هدف جمع‌آوری نقدینگی بالا ببرد یا نه. این تکنیک سیاستگذاری از دهه هشتاد به این سو باعث شد که تورم در اکثر کشورهای جهان تک‌رقمی شود. بنابراین برای کشف میزان بهینه نقدینگی در ایران نیازی به محاسبه نسبت نقدینگی به تولید ناخالص داخلی ژاپن و آمریکا و سوییس نیست. بلکه کافی است هر زمان که انتظارات تورمی شکل گرفت با عملیات بازار باز نقدینگی را جمع کرد و هر زمان که داستان معکوس شد نقدینگی را با عملیاتی معکوس به اقتصاد پس داد.

#اقتصادایران
#تورم

T.me/industromy

🔴 کشورهای تهديد کننده اعراب

👈 طی نظرسنجی مرکز عربی تحقیقات و مطالعات سیاسی در دوحه و نظرخواهی از 8 هزار نفر در 16 کشور عربی، 89 درصد مخالف به رسمیت شناختن اسرائیل هستند و 51 درصد آمریکا و 26 درصد نیز اسرائیل را بزرگ‌ترین تهدید امنیتی منطقه می‌دانند.

اما تنها 7 درصد ایران را تهدید کننده اصلی ثبات منطقه دانسته‌اند و این درصد نسبت به سال 2020، کاهش شدیدی داشته است.

#جهان
#ایران

@industromy

🔴 رقابت جهانی در هوش مصنوعی

👈 جهان وارد یک فاز رقابت در خصوص هوش‌ مصنوعی ملی شده‌ است و کشورهای مختلف در حال سرمایه‌گذاری بروی مدل‌های زبانی بزرگ ملی و فناوری هوش مصنوعی خودشان هستند.

آمریکا در 5 سال آینده، 50 میلیارد دلار روی توسعه ظرفیت تولید تراشه در ایالات‌متحده سرمایه‌گذاری انجام خواهد داد و بیشترین میزان سرمایه‌گذاری خطرپذیر در این حوزه را به خود اختصاص داده است.

دولت چین نیز بین 40 تا 50 میلیارد دلار بین سال‌های 2021 تا 2022، صرف سرمایه‌گذاری روی هوش مصنوعی کرده و در مجموع 300 میلیارد دلار را صرف بازآفرینی زنجیره تامین تولید نیمه رساناها و تراشه‌های هوش مصنوعی نموده است.

کشورهای بریتانیا، فرانسه، آلمان، هند، امارات و عربستان هم قصد دارند در مجموع 40 میلیارد سرمایه‌گذاری روی هوش مصنوعی انجام دهند.

#تکنولوژی
#بازارسرمایه

@industromy

🔴 هوش مصنوعی 40 درصد مشاغل دنیا را تحت تاثیر قرار خواهد داد

👈 طبق گزارش صندوق بین‌المللی پول، هوش مصنوعی 60 درصد مشاغل در کشورهای توسعه‌یافته و 26 درصد مشاغل در کشورهای کم‌‌درآمد را تحت تأثیر قرار می‌دهد.

طبق جدیدترین گزارشIMF، هوش مصنوعی روی نزدیک به 40 درصد مشاغل جهان تأثیر می‌گذارد. همچنین به باور مدیر IMF، هوش مصنوعی می‌تواند نابرابری را هم در جهان بدتر کند.

به باور کریستالینا جورجیوا، مدیر صندوق بین‌المللی پول، سیاست‌گذاران باید به‌‌گونه‌ای با هوش مصنوعی برخورد کنند که این تکنولوژی تنش‌های اجتماعی را بیشتر نکند.

البته این گفته خانم جورجیوا موضوع جدیدی نیست و مدت‌هاست مزایا و ریسک‌های هوش مصنوعی در مرکز توجه سیاست‌گذاران قرار دارد.

طبق گزارش این صندوق، هوش مصنوعی احتمالا بخش بزرگی از مشاغل و 60 درصد آنها را در کشورهای توسعه‌یافته تحت تأثیر قرار می‌دهد.

این گزارش می‌گوید در نیمی از این موارد، ادغام هوش مصنوعی با کارها می‌تواند به نفع کارگران تمام شود و آنها افزایش بهره‌وری را تجربه کنند.

با وجود چنین موضوعی، هوش مصنوعی در موارد دیگر می‌تواند انجام وظایف کلیدی را بر عهده بگیرد؛ کارهایی که هم‌اکنون توسط انسان‌ها انجام می‌شوند.

این موضوع می‌تواند تقاضا برای نیروی کار را کاهش دهد، روی دستمزدها تأثیر بگذارد و حتی برخی مشاغل را ریشه‌کن کند.

#تکنولوژی
#آینده

@industromy

🔴 کدام کشورها برای آینده آماده‌ترند؟

👈 محمود سریع القلم


در کنفرانسی که این نویسنده اخیراً شرکت کرده بود، گزارشی از یک تیم تحقیقاتی متشکل از گوگل، موسسه دکارت برای آینده (در پاریس) و دولت قطر عرضه شد که خلاصه ای از آن در زیر ارائه می‌­گردد.

مبنای این تحقیق در آمادگی و برنامه­‌ریزی کشورها برای آینده دیجیتال است که آن را «شاخص آمادگی اقتصادی برای آینده» نامیده‌­اند. فناوری­‌های دیجیتال بنیان تحول اقتصادی و بهبود وضع اقتصادی شهروندان در آینده قلمداد شده‌­اند. پرسش اساسی این است که دولت­‌ها چه میزان برای شرایط و وضعیت جدید دیجیتالی جهانی برنامه‌­ریزی کرده و آماده شده‌­اند؟ تحقق چنین افق­‌هایی برای کشورها بستگی به این دارد که تا چه اندازه با دیگر کشورها همکاری کرده و طرح­‌های مشترک دارند، زیرا مبنای تولید ثروت، اتصال و یادگیری از یکدیگر است. در یک کلام، چندجانبه‌­گرایی در اقتصاد ملی و سیاست خارجی زیربناهای اینگونه آمادگی­‌ها برای آینده هستند. در این تحقیق چهار زمینه و متغیر در سنجش وضعیت و جایگاه کشورها در آمادگی آن­ها نسبت به آینده مورد ارزیابی قرار گرفته‌­اند.: 1) سرمایه فیزیکی 2) سرمایه انسانی 3) فناوری و4) رقابت­‌پذیری.

در بخش سرمایه فیزیکی، سه تقسیم‌­بندی قابل ملاحظه است: ساختار عمرانی دیجیتال، ساختار حمل و نقل و ساختار انرژی. در قسمت سرمایه انسانی، به اهمیت جذب، گسترش، حفظ و آموزش مهارت­‌ها پرداخته شده است. در زیرمجموعه فناوری، به استفاده دیجیتالی، تولید محتوای دیجیتال و انقلاب صنعتی چهارم (روش تولید کالا از طریق فناوری­‌های نوین، اتوماسیون و اتصالات بین المللی از طریق زنجیره پخش قطعات) اشاره شده است. در نهایت در قالب رقابت­‌پذیری، به سیاست­‌گذاری دیجیتال، محیط بازار، تحقیق و توسعه و فناوری پرداخته شده است

در سرمایه انسانی، از واژۀ جذب و به دست آوردن مغزها  دانشجویان خارجی، برابری جنسیتی در مشاغل با مهارت بالا، مزایای بازنشستگی، ارتباط مستقیم نظام آموزشی با اقتصاد ملی و مهارت­‌های دیجیتالی استفاده شده است. در زیرمجموعه فناوری، خرید اینترنتی، مشارکت الکترونیک، گسترش نرم­‌افزار و هوش مصنوعی و اینترنت اشیا آورده شده‌­اند

در تقسیم بندی نهایی و رقابت‌­پذیری، امنیت سایبری، امنیت اطلاعات، کارآمدی نیروی کار، رتبه ­بندی دانشگاه‌­ها، مقالات علمی، هزینه‌های تحقیق و توسعه، صادرات hi-tech، فعالیت در تولید کالاهای جدید و وضعیت صنایع hi-tech دیده می­‌شوند.

با توجه به این معیارها، ده کشور اول در این تحقیق از میان 124 کشور مطالعه شده، سطح آمادگی اقتصاد آن­‌ها نسبت به آینده به ترتیب زیر هستند:

سنگاپور
دانمارک
سوئیس
آمریکا
سوئد
فنلاند
نروژ
هلند
انگلستان
استرالیا

اولین کشور خاورمیانه‌­ای، امارات با رتبه 27 درج شده است. رتبه‌های قابل توجه دیگر به ترتیب: کره جنوبی(13)، آلمان(16)، فرانسه(21)، اسراییل(24)، قطر(34)، چین(38)، عربستان سعودی(42)، روسیه(48)، ترکیه(53)، کویت(58)، ویتنام(61)، عمان(63). رتبه ایران 87 است که در کنار بولیوی(86) و پاراگوئه (85) قرار گرفته است.

بررسی رتبه­‌های ایران نشان می‌­دهد که در مجموع، رتبه ­بندی کل کشور زیر 50 درصد است. در بخش‌­های حمل و نقل، صنایع مبتنی بر فناوری­‌های جدید، آموزش مهارت های نوین، هزینه­‌های تحقیق و توسعه و جذب متخصص، اقدامات فراوانی باید صورت پذیرد.

عموم کشورهایی که 50 رتبه اول را کسب کرده‌­اند، اولویت حکمرانی در رشد و توسعه اقتصادی، هم­سویی سیاست خارجی با توسعه ملی، بکارگیری گستردۀ قشر متخصص، شفافیت در حکمرانی و اتصالات وسیع جهانی به ویژه در تولید کالاها و یادگیری­‌های دیجیتال، مشترکات آن­‌ها محسوب می­‌شوند.

#توسعه

T.me/industromy

🔴 افزایش ثروت ابرثروتمندان در برابر افزایش فقر و نابرابری

👈 خیریه بین‌المللی آکسفام می‌گوید اگر همین روند ادامه یابد طی یک دهه شاهد ظهور اولین تریلیونر جهان خواهیم بود اما ریشه‌کنی فقر دست‌کم 229 سال زمان می‌برد.

هم‌زمان با برگزاری مجمع جهانی اقتصاد در داووس سوئیس، سازمان امدادی و خیریه بین‌المللی آکسفام در گزارشی می‌گوید میلیاردر‌های جهان از سال 2020 تاکنون، در مجموع 3.3 تریلیون دلار پولدارتر شده‌اند.

اجلاس داووس محل گردهم‌آیی سالانه رهبران سیاسی، مدیران و برنامه‌ریزان اقتصادی و ثروتمندترین سرمایه‌داران دنیاست. آکسفام بنا به سنت خود، هر سال پیش از نشست سالانه مجمع جهانی اقتصاد در داووس سوئیس گزارشی سالانه درباره نابرابری منتشر می‌کند.

این گزارش با اشاره به دوبرابر شدن ثروت پنج میلیاردر، نسبت به قدرت بی‌مهار شرکت‌ها و سرکردگان تجاری و اقتصادی جهان هشدار داد.

آکسفام در گزارشی که منتشر کرده است می‌گوید مجموع ثروت پنج فرد ثروتمند، پس از رشد دارایی‌شان با نرخ 14 میلیون دلار در ساعت در طول چهار سال گذشته، به 869 میلیارد دلار رسیده است.

این گزارش بر اساس منابع داده‌های مختلف از گزارش‌های سازمان بین‌المللی کار (ILO) و بانک جهانی تا لیست سالانه ثروتمندان فوربس نوشته شده است.

این پنج اَبَرثروتمند برنارد آرنو مدیرعامل LVMH، جف بزوس، مدیرعامل شرکت آمازون، وارن بافت، سرمایه‌گذار بزرگ آمریکایی، لری الیسون از شرکت Oracle و ایلان ماسک از شرکت تسلا هستند.

در برابر رشد حجم دارایی‌های این پنج نفر، پنج میلیارد نفر در همین دوره فقیرتر شده‌اند و هر میلیاردر به طور میانگین از هر 10 شرکت بزرگ دنیا، 7 شرکت را اداره می‌کند.

ماکس لاوسون، مدیر بخش سیاست‌گذاری نابرابری در آکسفام می‌گوید: آنچه ما به‌یقین می‌دانیم این است که نظام افراطی سرمایه‌داری سهام‌دارمحور امروز، که بازگشت سرمایه فزاینده برای سهام‌داران ثروتمندان را بالاتر از هر هدف دیگری می‌گذارد، عامل نابرابری است.

آمیتاب بهار، مدیر اجرایی موقت آکسفام نیز در بیانیه‌ای که همراه با گزارش منتشر شده، با بیان این‌که هیچ‌کس نباید یک میلیارد دلار داشته باشد، می‌گوید: ما شاهد سرآغازهای یک دهه شکاف هستیم که در آن میلیاردها نفر بار امواج شوک اقتصادی پاندمی، تورم و جنگ را بر دوش می‌کشند، در حالی‌که ثروت میلیاردها رشد می‌کند. این نابرابری هیچ تصادفی نیست؛ طبقه میلیاردر دارند تضمین می‌کنند که شرکت‌ها، به زیان همگان، ثروت بیشتری به آن طبقه منتقل کند.

بهار در ادامه می‌افزاید: قدرت افسارگسیخته شرکت‌ها و انحصارها یک ماشین تولیدکننده نابرابری است؛ شرکت‌ها از طریق اخراج کارگران، دور زدن مالیات، خصوصی‌کردن دولت و تحریک گسیختگی اقلیمی دارند ثروت بی‌پایان را به مالکان اَبَرثروتمند خود کانالیزه می‌کنند. اما آنها قدرت را نیز دارند کانالیزه می‌کنند، امری که دموکراسی‌ها و حقوق ما را زیر پا می‌گذارد.

آکسفام می‌گوید شرکت‌ها نسبت به دهه‌های پیشین به میزان یک‌سوم کمتر مالیات می‌دهند، که نتیجه لابی‌گری و جنگ علیه مالیات بوده و دولت‌ها را از منابع مالی لازم برای نفع‌رساندن به فقیرترین بخش‌های جامعه محروم کرده است.

این سازمان خیریه می‌گوید دولت‌ها باید برای دریافتی مدیران عامل سقف تعیین کنند، انحصارهای خصوصی را بشکنند و سیاست مالیات بر ثروت اعمال کنند تا به این ترتیب سالانه 1.8 تریلیون دلار درآمد داشته باشند.

بهار می‌گوید ما شاهد داریم. ما تاریخ را می‌شناسیم. قدرت عمومی می‌تواند قدرت شرکت‌ها و نابرابری را مهار کند، از طریق شکل‌دادن به بازار به نحوی منصفانه‌تر و رها از کنترل میلیاردرها. دولت‌ها باید برای شکستن انحصار‌ها، قدرت‌افزایی کارگران، مالیات گرفتن از سود کلان شرکت‌ها و حیاتی‌تر از همه، سرمایه‌گذاری برای عصر جدیدی از کالاها و خدمات عمومی مداخله کنند.

#اقتصادجهان
#جهان

@industromy

حکایت کدو و الاغ و کوری اهل عجله!

دمب خروس حمله به مناطقی از پاکستان بیرون زد و رییس شورای عالی امنیت به جای تدبیر امور امنیت ملی به دنبال قبای گشادتر است.

معلوم نیست وزارت خارجه رییسی با کدامین ساقی در ارتباط بوده و هست که فرق بین تمامیت ارضی و حاکمیت کشورهای همسایه را تشخیص نمی دهد.

حمله به مواضع تروریستهای منطقه‌ای در کشورهای مختلف نیازمند راهبردها و تاکتیک های مختلف و متفاوتی است. جنس روابط دیپلماتیک و حتی مناسبات نظامی و امنیتی تهران با بغداد و دمشق و اسلام آباد تفاوتهای بنیادین دارد.

سوریه اساسا توان و اراده هیچ گونه پاسخگویی در برابر هر جنس حمله ایران را ندارد. تداوم استقرار حکومت بشار اسد با حمایتهای سنگین و همه جانبه مالی و نظامی تهران محقق شده و می‌توان گفت ایران در دورنمای منطقه‌ای خود، سوریه را پایگاه تمام عیار کنش‌ها و واکنش‌های منطقه ای خود می‌داند و طبیعی است که برای اقدامات نظامی و ضدتروریستی‌اش محتاج هماهنگی و کسب اجازه از دمشق نیست.

اما عراق از سطح مقابله بالاتری نسبت به رفتارهای ایران برخوردار است و بروز تنش در روابط دو کشور می‌تواند تبعات جبران ناپذیری بهمراه داشته باشد؛ پس منطقی است که مانند حمله به عین‌الاسد، دستکم دولت مرکزی عراق را از تصمیمات و طرح‌های نظامی مطلع نمود تا اینگونه روابط کشور دچار التهاب نشود.

اما حکایت پاکستان متفاوت است. پاکستان در رده بندی توان نظامی تقریبا هم‌تراز ایران است و اگر چه توان موشکی‌اش محدودتر و وابسته به فناوری‌هایی در سطح کره شمالی است، اما بواسطه برخورداری از قریب به سیصد کلاهک اتمی، کشوری قابل اعتنا در معادلات نظامی جهان بوده است و تقریبا در دو دهه گذشته این توان هسته‌ای اسلام آباد بوده که تنش‌های عمیق و مداوم هند و پاکستان را کنترل نموده است.

هر چند این اولین باری نیست که ایران در مناطق مرزی خود با پاکستان دست به اقدامات نظامی می‌زند اما دو مساله باعث شد تا واکنش اسلام‌آباد شدید و شاید غیرقابل پیش‌بینی باشد.

نخست اینکه این حملات با انعکاس خبری گسترده صورت گرفت و رسانه‌ای شدن مساله باعث شد تا عدم هماهنگی احتمالی ایران، افکار عمومی پاکستان و کشورهای شرقی را تهییج نماید. و دوم همزمانی این حمله با حملات ایران به سوریه و عراق شکل گرفت. بی شک حکومت پاکستان اجازه نخواهد داد تا امنیت ملی و تمامیت ارضی‌اش با وجود بحرانها و ناتوانی‌های علنی آن در تراز عراق و سوریه به عنوان کشورهای بحران زده منطقه قلمداد شود که در این صورت قدرت تسلیحاتی اتمی آن نیز دچار تزلزل خواهد شد و سطح بازدارندگی هسته‌ای پاکستان نیز در محاسبات جهانی تنزل شدید خواهد یافت و چه بسا در روابط اسلام‌آباد با همسایه و دشمن قدیمی‌اش، هند نیز دچار بحران التهاب شود.

تداوم تنش بین تهران و اسلام آباد به سود هیچ یک از طرفین نیز و ایجاد یک جبهه تازه بحران و التهاب در شرق خاورمیانه می‌تواند تبعات خطرناکی برای کشورهای منطقه و جهان داشته باشد.

بدیهی است که پایان دادن به این التهاب به سود دو کشور و منطقه بوده و دامن زدن به آتش اختلاف و درگیری می‌تواند فرصتی تازه به گروه‌های تروریستی و حتی مجالی برای ورود نظامی گسترده برخی کشورهای زیاده خواه فراهم کند.

#رویش

@Aghayereisjomhour

✅در شورای عالی امنیت ملی دو تا عاقل نیست؟

پاکستان حریم هوایی ایران را مثل آب خوردن شکست، چند نفر را کشت و رفت.

‏این بود انتقام سخت دوم‌تان؟
‏تا کی حاجی‌زاده و سلامی باید ایران را تحقیر کنند و برای مردم هزینه بتراشند؟
‏چرا این دو پت و مت عزل نمی‌شوند.

‏رییسی که واویلاست و هیچ، در شورای عالی امنیت ملی دو تا عاقل نیست؟

@Aghayereisjomhour