.
▪️#آتیلا_پسیانی درگذشت

▪️هیچ وقت نفهمیدم که چرا تصویرش با آن همه سابقه و فعالیت در حوزه بازیگری و آن همه تلاش، باز هم در ذهن من با محله برو و بیا و بهداشت ثبت شده است...
...شاید چون ما کودکان دوره جنگ بودیم. ‎جنگی که صدای آژیر خطرش همچنان در گوش ما می‌پیچد و همچنان با صدای مهیب موشک‌باران از خواب می‌پریم. ‎آقای بازیگر محله برو و بیای ما ‎که تلاش کردی قانون‌مداری را به ما یاددهی ‎یادت همیشه در ذهن ما زنده است.

✍فرشید پارسی‌کیا

مجله هنری آرت ژورنال
@ARTTJOURNAL

▪️خانم نرگس محمدی برنده جایزه صلح نوبل شد

من به عنوان یک ایرانی به خود می‌بالم
اشک‌های شوق بر گونه‌هایم جاریست
نوبل جهانی صلح افتخاری است بسیار بزرگ
من به داشتن هموطنی به نام نرگس محمدی به خودم افتخار می‌کنم
او شایسته بهترین‌هاست
او در ایران ماند و از ندای صلح‌طلبانه و حق‌جویانه‌اش دست نکشید
او زندان را تبدیل به پایگاهی برای اگاهی بخشی کرد
او صدای زنان بزرگ ایران را به جهان رساند

ای آنهایی که آرزو می‌کردید نام ایران به نیکی در جهان برده شود
ای آنهایی که آرزو می‌کردید روزی خارجیان فارسی را تکلم کنند
ای آنهایی که می‌گفتید کو رهبرانی در بین مردم
چشم‌هایتان را باز کنید و ببینید
نرگس، افتخار ما را

از جای خود برمی‌خیزیم
و به افتخار نرگس محمدی
و به افتخار شعار جهانی زن زندگی آزادی
و به افتخار صلح
و حقیقت‌گویی
و مقاومتش در زندان‌های متوالی
و برای ایران عزیز
دست می‌زنیم

خوش به حال زندانبان‌های جمهوری اسلامی
که می‌توانند برنده نوبل صلح جهان را
هر روز ببینند
خوش به حال زنان قهرمان و صبور ایران
که باز هم جایزه صلح جهانی را
نصیب ایران کردند

آفرین نرگس جان
بی صبرانه منتظر آزادی‌‌ات هستیم

✍رحیم قمیشی

@ARTTJOURNAL

.
▪️شیطان به هیأت حکیمی ظاهر‌می‌شود و می‌گوید تنها‌‌راه بقای شاه این‌است که هر‌ روز دو‌ جوان را قربانی‌کند و مغز سر آنان را به‌خورد مارها دهد تا سیر باشند و اشتهایی برای مغز شاه نداشته‌باشند! ضحاک می‌پذیرد و امر صادر‌می‌کند! روزانه مغز سر دو‌جوان غذای مارهاست، باشد که مغز شاه سالم‌بماند! قیمت مغز شاه سالانه بیش از هفتصد‌مغز جوان است!

▪️بازخوانی اسطوره ضحاک
پابلو لارائین، فیلمساز شیلیایی در آخرین اثرخود (کُنت) دیکتاتور بی رحم شیلی، آگوستو پینوشه را درنمایشی استعاره ای از مستبدان سیاسی، به عنوان یک خون آشام به تصویرمی کشد .
دیکتاتور پیر مانند پرنده ای بر فراز شهر سانتیاگو یه پرواز در می آید  در آنجا به دنبال قلب هایی جوان و خون های تازه می گردد. او زنی را در تخت خواب می بیند، با چاقو قلبش را که هنوز می تپد بیرون می کشد، آن را در مخلوط کن می اندازد، پوره ای غلیظ و خون آلود را مانند معجونی گورا به پایین می ریزد.هیولایی که از مردم کشورش تغذیه می کند، برای همیشه زندگی می کند و دوباره با هویت های فاسد مشابه ظاهر می شود، لارائین از تصاویر قدرتمندی استفاده می کند تا نشان دهد که چگونه ستمگران در طول تاریخ به قدرت خود ادامه خواهند داد، مگر اینکه آن ها در معرض جنایات خود قرار گرفته و پاسخگو شوند.


@ARTTJOURNAL

▪️بررسی فیلم «کُنت» ساخته‌ی پابلو لارایین

لارایین در جدیدترین ساخته‌اش، با روایتی نمادین به سراغ یکی از دیکتاتورها و کودتاگران معروف تاریخ شیلی رفته است: آگوستو پینوشه. اما این‌بار لارایین تاریخ را به‌گونه‌ای دیگر روایت می‌کند. در این فیلم ما با ژنرال پینوشه از زمان انقلاب فرانسه همراه خواهیم شد تا زمان حال. لارایین با این روایت، رئالیسم جادوییِ معروف آمریکای جنوبی را به تصویر می‌کشد.
✍ اینجا بخوانید.

مجله هنری آرت ژورنال
@ARTTJOURNAL