جمعیت حقوق بشر آذربایجان -ارک : ArcDH
455 subscribers
2.95K photos
723 videos
32 files
3.11K links
ارتباط با ما:
https://linktr.ee/archumanrights
Download Telegram
اطلاعیه جمعیت حقوق بشر آزربایجان «ارک»
در باره سفر خانم النا دوهان گزارشگر ویژه تحریم ها به ایران
ــــــــــــــــــــــــــــــ

سال هاست که فعالان حقوق بشر خواهان رفتن گزارشگر ویژه حقوق بشر سازمان ملل متحد در امورایران، احمد شهید، خانم عاصمه جهانگیر و سپس بعد از وی پروفسور جاوید رحمان به ایران و ملاقات با قربانیان حکومت ایران هستند اما جمهوری اسلامی به گزارشگران ویژه حقوق بشراجازه رفتن به ایران را نمی دهد اما اکنون نه تنها رفتن یک گزارشگردیگر یعنی خانم «النا دوهان» برای بررسی عواقب تحریم ها برایران را پذیرفته است بلکه نهاد های وابسته به حکومت ایران مدتها بود که تلاش می کردند این گزارشگر به ایران برود و این امر ثابت می کند که هدف جمهوری اسلامی سوء استفاده از گزارشات ایشان برای تبرئه سیاست های غلط خود از جمله در رابطه با نقض همه جانبه حقوق بشردر ایران است .
تحریم ها برزندگی مردم ایران تاثیربسیار بدی گذاشته است اما خود جمهوری اسلامی مقصر اصلی تحریم اقتصادی ایران بوده است وهر وقت امکان تغییر سیاست و لغو تحریم ها فراهم شده سپاه پاسداران و همه کاسبان تحریم کوشیده اند با ایجاد بحران سیاسی واقدامات تحریک کننده علیه همسایگان مانع انجام توافق سیاسی شوند بعنوان نمونه نوشتن «اسرائیل باید نابود شود» به زبان عبری توسط سپاه پاسداران بر بدنه موشک بالستیک برای جلوگیری از عملی شدن توافق اتمی معروف به «برجام»را می توان ذکر کرد.
اقدامات بی ثبات کننده وضد قوانین بین المللی و عرف دیپلماتیک جمهوری اسلامی ، 43 سال است که ایران را با تحریم های اقتصادی و سیاسی مواجه کرده است . در این مدت نه تنها جمهوری اسلامی هیچ اقدام اساسی وتغییر سیاسی برای لغو تحریم ها انجام نداده بلکه تحریم ها را به بهانه ای برای برآورده نکردن مطالبات اقتصادی مردم تبدیل کرده است وهرگاه مردم به کمبود مایحتاج عمومی وگرانی اعتراض کرده اند ، جمهوری اسلامی همه مشکلات اقتصادی را ناشی از تحریم معرفی نموده ومطالبات مردم را سرکوب کرده است .
تحریم ها علیه ایران در سه عرصه متفاوت یعنی ، نقض حقوق بشر ، فعالیت غیر مجاز برای غنی سازی اورانیوم و حمایت از تروریسم وضع شده اند بنابراین سیاست های جمهوری اسلامی قبل از همه زمینه ساز تحریم بوده است اما تبلیغات جمهوری اسلامی می کوشد ایران را قربانی تحریم های بین المللی معرفی کند در حالیکه طرفداران جمهوری اسلامی از تحریم برای بقای خود استفاده کرده می کنند.
تحریم ها علیه ایران از زمانی شروع شد که جمهوری اسلامی با زیر پا گذاشتن قوانین بین المللی و مناسبات دیپلماتیک ، سفارت آمریکا در تهران را در سال 1979 اشغال و 54 دیپلمات آمریکائی را بمدت 444 روز در اسارت نگاهداشت .خمینی این گروگان گیری را انقلابی بزرگتر از انقلاب اول نامیده است.
جمهوری اسلامی تا سال 2003 که تاسیسات مخفیانه غنی سازی اورانیوم درنطنز توسط گروههای مخالف جمهوری اسلامی شناسائی شد وجهانیان به وجود آن پی بردند ، فعالیت غیر قانونی برای تولید بمب اتم بدون اطلاع آژانس بین المللی انرژی اتمی داشته است که بعدا اسناد متعدد این فعالیت ها را ثابت کرده اند.
شاخه قدس سپاه پاسداران جمهوری اسلامی که در آغاز «واحد حمایت از جنبش های رهائیبخش» نامیده می شد ، ازابتدا برای صدور انقلاب اسلامی شیعی بوجود آمده است سپاه قدس کاراصلی خود را با سازماندهی «حزب اله لبنان » شروع کرد وبعدا اقدام به تشکیل سازمان های مشابه مسلح و گروههای تروریستی در سایر کشور های خاورمیانه نمود و امروز اعلام می کند که توسط گروههای نیابتی خود بر پنج پایتخت کشورهای خاورمیانه مسلط شده است ..
جمهوری اسلامی برای بی اثر کردن تحریم های بین المللی قشری از حامیان حکومت را پرورده و از این طریق طبقه خاصی را بوجود آورده است که قدرت وثروت خود را مدیون بقای جمهوری اسلامی وتحریم می داند چون از تحریم ها سود می برد . این قشر در داخل ایران به « کاسبان تحریم »معرف هستند که ثروت های افسانه ای اندوخته اند و طرفدار حفظ نظام به هر قیمتی حتی قتل عام مردم هستند چنانکه در قیام مردم در اعتراض به گرانی بنزین درسال 2019 نشان دادند .به گزارش رویترز 1500 نفر معترض در خیابان ها کشته شدند .همین طرفداران جمهوری اسلامی مروج شعارهای تند انقلابی می باشند.
کاسبان تحریم در وحله اول در درون سپاه پاسداران جمهوری اسلامی رشد کرده اند و همراه با آنها وابستگانشان در « نهاد های انقلابی» متمرکز هستند که بوسیله فرماندهان سابق سپاه پاسداران اداره می شوند. از نظر اقتصاد دانان داخل کشور ، این مجموعه ها 60 در صد اقتصاد ایران را در کنترل خود دارند ،خود سرانه عمل می کنند و هیچ گونه مالیات پرداخت نمی کنند . سپاه پاسداران از طریق قاچاق و کارتل های عظیمی که نهادهای انقلابی نامیده می شوند تمام قدرت اقتصادی ، سیاسی و امنیتی کشوررا در اختیار خود گرفته است . کارتل ها وابسته به بیت رهبری هستند وزیر نظر علی خامنه ای قرار دارند. احمدی نژاد سپاه پاسداران را« برادران قاچاقچی» وحسن روحانی ، سپاه پاسداران را«دولت با تفنگ » می نامیدند
نا بسامانی و فروپاشی اقتصاد ایران که رهبران جمهوری اسلامی می کوشند وضعیت فعلی آن را ناشی از تحریم های خارجی قلمداد کنند قبل ازهمه ناشی ازفساد ساختاری حاکمیت، ناکارآمدی دولت ایدئولوژیک و اولویت دادن سیاست براقتصاد در جمهوری اسلامی است .جمهوری اسلامی 85 میلیون ایرانی را به دو بخش اقلیت « خودی » و اکثریت«غیرخودی» تقسیم کرده است. خودی ها دارای همه حقوق ومعاف از هرگونه مجازات هستند در عوض غیر خودی ها محروم از حقوق شهروندی و حقوق مندرج در قانون اساسی می باشند و به اشکال مختلف بعنوان مخالف نظام سرکوب می شوند.
در جمهوری اسلامی ، اقتصاد گروگان سیاست و خود سیاست نیز مبتنی بر ایدئولوژی دینی است . جمهوری اسلامی از روز بقدرت رسیدن خود بحران افرین و مداخله جو بوده واصلا عواقب این سیاست بحران آفرین بر اقتصاد کشور را در نظر نگرفته است زیرا در بیش از چهار دهه گذشته ثابت شده است که منافع ملی برای جمهوری اسلامی اولویت نبوده و اولویت جمهوری اسلامی همواره«منافع نظام» بوده است که آنهم گسترش اسلام شیعی می باشد وبه نقل از خمینی حفظ نظام جمهوری اسلامی را «اوجب واجبات » می دانند.
سیاست های ایدئولوژیک جمهوری اسلامی تنها اقتصاد ایران را متلاشی نکرده بلکه با بهره برداری لجام گسیخته و بدون کارشناسی، طبیعت ومحیط زیست کشور را هم از بین برده است بطوری که بگفته عیسی کلانتری معاون رئیس جمهور سابق وسرپرست سابق سازمان محیط زیست ، در سی سال آینده سه چهارم ایران غیر قابل زیست خواهد شد. خشکاندن دریاچه اورمیه دومین دریاچه شور دنیا در آزربایجان که منجر به بوجود آمدن طوفان های نمک شده است ، نمونه ای ازسیاست های ویرانگرانه جمهوری اسلامی می باشد که هیچ ربطی به تحریم های خارجی ندارد.
در بعضی موارد جمهوری اسلامی خود تحریمی کرده است مثلا در بحران کوید 19 واکسن تحریم نشده بود ولی علی خامنه ای دستور اکید داد که واکسن انگلیسی و آمریکائی مطلقا وارد کشور نشود و این امر منجر به مرگ هزاران هزار انسان بی گناه کردید.
موثر ترین تحریم ، تحریم نفتی ایران بوده اما مردم ایران شاهد بودند که قبل از تحریم نفتی در هشت سال ریاست جمهوری احمدی نژاد 800 میلیارد دولار درآمد نفتی ایران بوده است اما این پول صرف سرمایه گذاری در زیر ساخت ها وبهبود معیشت مردم نشد و همه این در آمد ها صرف سیاست توسعه طلبی جمهوری اسلامی وحمایت از گروههای نیابتی گردید ویا در دالان های تو در توی فساد مسئولین از بین رفت . مقدار اندکی ازآن در آمد نفتی هم تنها در مرکز کشورسرمایه گذاری شد و مناطق پیرامونی کشور که اتنیکها ها در آنجا ها ساکن هستند هیچگونه سرمایه گزاری را ندیدند. بقیه در آمد ها نفتی و حتی در آمد های میلیاردی معادن مس و طلای آزربایجان هم به جیب غارتگران ثروت های ملی و دارندگان رانت حکومتی رفته و می رود .
جمهوری اسلامی بزرگترین نقض کننده حقوق بشر ، حقوق زنان ، حقوق کودکان ، حقوق دگر باشان ، حقوق ملل غیر فارس و ادیان بوده وهست ، خانم النا دوهان اگر به نقض حقوق بشر تمرکز نداشته باشد راه را برای بهره برداری جمهوری اسلامی ازگزارشات او باز خواهد گذاشت. تحریم های حقوق بشری بعد از اعدام هزاران زندانی سیاسی درسال 1988 شروع شد وبا گسترش شکنجه در زندانهای جمهوری اسلامی تداوم یافت که همچنان ادامه دارد.
جمعیت حقوق بشر آذربایجان «ارک» معتقد است که ضروری است خانم النا دوهان تحقیق در مورد نقض گسترده حقوق بشر واز آنجمله نقض حقوق اقلیت های ملی در ایران را که 70 درصد جمعیت کشور را تشکیل می دهند شرط تحقیق درمورد آثار تحریم ها قرار بدهد وگرنه به جمهوری اسلامی فرصت خواهد داد که ازگزارشات ایشان بنفع خود استفاده تبلیغاتی بکند. سوء استفاده ازگزارشگران خارجی توسط مقامات جمهوری اسلامی بارها اتفاق افتاده ازجمله درمسافرت خانم فدریکو موگرینی مسئول سیاست خارجی اتحادیه اروپا به تهران ،شاهد سلفی گرفتن های تبلیغاتی مسئولین با ایشان بوده ایم .
مدیر جمعیت حقوق بشر آزربایجان « ارک»
ژاله تبریزی
22 آوریل 202
اول ماه مه روزجهانی کارگران وزحمتکشان
اول ماه مه روز جهانی کارگر فرصتی برای بیان خواسته های حق طلبانه کارگران می باشد . جمهوری اسلامی ایران 43 سال است که باسیاستهای سرکوبگرانه خود کارگران و معلمان و سایر زحمتکشان را زیر خط فقر نگهداشته است . جمعیت حقوق بشر آزربایجان «ارک» ضمن گرامی داشت روز کارگر، از مطالبات بر حق و مبارزات حق طلبانه تمام کارگران و معلمان بویژه کارگران و زحمتکشان آزربایجان حمایت می کند و مدافع حقوق آنان در مجامع بین المللی است .رژیم جمهوری اسلامی ایران هر سال بیشتر از سال قبل کارگران وزحمتکشان را سرکوب می کند.
archumanrights
جمعیت حقوق بشر آزربایجان (ارک)
اول ماه مه؛ روز جهانی #کارگر فرصتی برای بیان خواسته‌های حق‌طلبانه #کارگران می‌باشد. جمهوری اسلامی ایران ۴۳ سال است که باسیاست‌های سرکوبگرانه خود کارگران و معلمان و سایر زحمتکشان را زیرخط فقر نگه‌داشته است.

جمعیت حقوق بشر آزربایجان «ارک» ضمن گرامی داشت روز کارگر، از مطالبات بر حق و مبارزات حق‌طلبانه تمام کارگران و معلمان به‌ویژه کارگران و زحمتکشان آزربایجان حمایت می‌کند و مدافع حقوق آنان در مجامع بین‌المللی است. رژیم جمهوری اسلامی ایران هرسال بیشتر از سال قبل کارگران و زحمتکشان را سرکوب می‌کند.

بر اساس آمارهای گردآوری‌شده توسط مرکز آمار مجموعه فعالان حقوق بشر در ایران، طی ۱۲ ماه گذشته دست‌کم ۶۹ کارگر و فعال کارگری بازداشت‌شده‌اند.

به‌علاوه؛ می‌توان به محکومیت ۷ فعال کارگری و کارگر به مجموعاً ۲۴۸ ماه حبس، ۱۲۴ ضربه شلاق و بیست‌وسه میلیون جریمه نقدی، ۷ مورد خودسوزی، ۸ مورد خودکشی، ۲ مورد ضرب و شتم، احضار ۲۰ نفر به مراجع قضایی و امنیتی، ۲۵۷۶ مورد اخراج و تعدیل، ۸۲۵۰ مورد بیکاری، ۱۶۴۵۷۳۹ مورد نبود بیمه کار برای کارگران و ۸۹۷۸ مورد بلاتکلیف در حوزه کار، اشاره کرد. آن‌ها تحریم‌ها را بهانه قرار داده و دمار از روزگار زحمتکشان و کارگران که خواهان حق‌وحقوق خود هستند را درمی‌آورند. ما خواهان رسیدگی به خواسته‌ای بر حق آن‌ها هستیم و از آن‌ها حمایت می‌کنیم.

جمعیت حقوق بشر آزربایجان «ارک»
۳۰ آوریل ۲۰۲۲

#ArcHumanRights
http://www.arcdh.eu
#arcdh
Twitter, Telegram & Instagram: @ArcHumanRights
#آزربایجان #تورک #آذربایجان #ارک #جمعیت_ارک
#فعال_ملی_مدنی #محیط_زیست
#زبان_مادری حق تفریح #حق_آموزش رایگان
آزادی *برابری *تبعیض ممنوع *شکنجه ممنوع
#حقوق_کارگران
#حقوق_زنان #حقوق_کودکان #حق_تحصیل
#بازداشت_ناعادلانه_ممنوع #محاکمه_عادلانه
حق حریم خصوصی #حق_ملیت #آزادی_اندیشه
حق اجتماع همگانی2022
TABRIZI Jaleh, [09/05/2022 10:45]
به مناسبت روز جهانی بیماریهای خاص و صعب العلاج نصب پوسترهای اعتراضی در حمایت از روزبه پیری در تبریز



امروز ۱۸ اردیبهشت ۱۴۰۱ همزمان با روز جهانی بیماریهای خاص و صعب العلاج، فعالین ملی مدنی تورک تبریز جهت جلب توجه عموم مردم آذربایجان و نهادهای حقوق بشری به وضعیت جسمانی روزبه پیری که در بند ۱۵ زندان مرکزی تبریز محبوس است با درج جمله ای از این فعال مدنی: «با زندانی کردن فرزندان آذربایجان نمی توانید حقوق بر حق ملت آذربایجان را کتمان کنید» که تیر ماه ۱۳۹۹ پس از تحمل دوران حبس ۳ ماهه اش هنگام آزادی از زندان مقابل درب زندان مرکزی تبریز ذکر کرده بود؛ به صورت گسترده پوسترهای حمایتی از وی در سطح شهر تبریز نصب کردند.


روزبه پیری از بیماری دستگاه گوارشی «کرون معده» رنج میبرد و باید تحت درمان و نظر پزشکان متخصص قرار گیرد اما از طرفی نه تنها امکانات و داروهای موجود در بهداری زندان کافی نبوده بلکه مسئولین زندان جهت معاینات تخصصی در محیط خارج از زندان با مرخصی درمانی این فعال مخالفت میکنند و از طرف دیگر با دخالت و اعمال نفوذ اداره اطلاعات بر زندان با هدف اذیت کردن فعالین مدنی از طریق نگهداری در بندی غیر متناسب با نوع محکومیتشان، وی در محیط ناسالم بند ۱۵ زندان مرکزی تبریز که بند مجرمان خطرناک و معتادینی می باشد که برای ترک مصرف مواد مخدر به این بند منتقل شده و جهت ترک مواد روزانه با سهمیه شربت متادون و یا قرص ب ۲ مصرف می کنند نگه میدارند.


این فعال تورک آذربایجانی ۲۳ بهمن ماه ۱۴۰۰ از بابت حکم قطعی ۳ سال و ۸ ماه حبس تعزیزی صادره از طرف دادگاه تجدید نظر، در منزل پدری خود بدون ارائه حکم قضایی دستگیر و روانه بند قرنطینه زندان مرکزی تبریز شده بود.


وی در دادگاه بدوی به اتهام "عضویت در گروه های مخالف نظام" - ماده ۴۹۹ قانون مجازات اسلامی به ۵ سال و «فعالیت تبلیغی علیه نظام جمهوری اسلامی ایران» - ماده ۵۰۰ ق. م. ا. یک سال حبس تعزیزی محکوم شده بود. این حکم در دادنامه ابلاغی به وکیل وی اصغر محمدی، از سوی شعبه ۲ دادگاه تجدید استان آذربایجان شرقی به تصدی رئیس و مستشار علیقلی کریم زاده و سلیمان قبایلی به ترتیب به ۳ سال و ۸ ماه حبس تعزیری تغییر یافته است.

روزبه پیری در تاریخ ۱۸ شهریور ماه، توسط نیروهای امنیتی در تبریز دستگیر و ۷ مهر ماه ۱۴۰۰ با تودیع قرار وقیقه ۳۰۰ میلیون تومانی تا پایان مراحل دادرسی از زندان مرکزی تبریز آزاد شده بود.

روزبه ‌پیری سردبیر نشریه دانشجویی تبریز، از موسسین تشکل دانشجویی «جمیعت اسلامی دانشجویان مستقل» و مترجم کتاب«سلطان محمد فاتح» پیشتر نیز بارها به دلیل فعالیت های مدنی، سابقه بازداشت محکومیت و زندان دارد.
Response of ArcDH to the Call for Input for the Special Rapporteur’s visit to the Islamic Republic of Iran
9 May 2022 7:12 pm

Our Ref: UN-EcoSoc/2022/350 – Consultation – Response to Call for Input

Date: 06 May 2022

Re: Call For Input: Visit to the Islamic Republic of Iran

OHCHR | Call for input – Visit to the Islamic Republic of Iran

This document presents the response of ArcDH to the Call for Input for the Special Rapporteur’s visit to the Islamic Republic of Iran, from 7 to 18 May 2022 in relation to the so-called unilateral coercive measures as per provisions of Resolution A/HRC/RES/27/21.
بیانیه اعتراضی جمعیت دفاع از حقوق بشر آذربایجان (ارک) در خصوص سفر نماینده ویژه سازمان ملل به ایران
۱۹ اردیبهشت ۱۴۰۱

به گزارش جمعیت دفاع از حقوق بشر آذربایجان (ارک)، آلنا دوهان، گزارشگر ویژه سازمان ملل “در امور تحریم‌های قهری و یک‌جانبه” قرار است در تاریخ ۱۷ اردیبهشت سال جاری سفر ده روزه‌ای به ایران داشته‌باشد. وب‌سایت سازمان ملل در بیانیه‌ای هدف سفر او به ایران را “جمع آوری اطلاعات دست اول در رابطه با تأثیر منفی اقدامات قهری یکجانبه بر برخورداری از حقوق بشر”، “ارزیابی این تاثیرات” و “تدوین توصیه‌ها و دستورالعمل‌های مربوطه” برای کاهش یا از بین بردن آنها” اعلام کرده است.
بیانیه اعتراضی جمعیت دفاع از حقوق بشر آذربایجان (ارک) در خصوص سفر نماینده ویژه سازمان ملل به ایران
۱۹ اردیبهشت ۱۴۰۱

به گزارش جمعیت دفاع از حقوق بشر آذربایجان (ارک)، آلنا دوهان، گزارشگر ویژه سازمان ملل “در امور تحریم‌های قهری و یک‌جانبه” قرار است در تاریخ ۱۷ اردیبهشت سال جاری سفر ده روزه‌ای به ایران داشته‌باشد. وب‌سایت سازمان ملل در بیانیه‌ای هدف سفر او به ایران را “جمع آوری اطلاعات دست اول در رابطه با تأثیر منفی اقدامات قهری یکجانبه بر برخورداری از حقوق بشر”، “ارزیابی این تاثیرات” و “تدوین توصیه‌ها و دستورالعمل‌های مربوطه” برای کاهش یا از بین بردن آنها” اعلام کرده است.

انتشار خبر سفر گزارشگر ویژه سازمان ملل به ایران موجی از اعتراض‌ها را مخصوصاً از سوی جمعیت‌ها و فعالین حقوق بشر موجب شده‌است. فعالین حقوق بشری بر این باورند که سفر آلنا دوهان به ایران علی‌رغم ممانعت مکرر جمهوری اسلامی ایران از سفر گزارشگران ویژه سازمان ملل در امور حقوق بشری ایران به این کشور، مبین آن است که جمهوری اسلامی ایران به دنبال سرپوش نهادن بر اقدامات سرکوبگرانه خویش در خصوص نقض گسترده حقوق بشر در این کشور و عطف آن به کشورهای ثالث است.

در این خصوص، جمعیت دفاع از حقوق بشر آذربایجان (ارک) نیز ضمن انتشار بیانیه‌ای با اشاره به موارد متعدد جلوگیری ایران از ورود گزارشگران ویژه حقوق بشری سازمان ملل متحد به این کشور، مراتب نگرانی خود را از بهره‌برداری سیاسی و ابزاری جمهوری اسلامی ایران از این سفر اعلام داشت. جمعیت ارک، پرسشنامه گزارشگر ویژه سازمان ملل را نیز “مغرضانه” خوانده و تأکید نموده که موضوعات مطرح شده در این پرسشنامه با هدف انحراف افکار عمومی از “سوء مدیریت و اقدامات نژادپرستانه و تبعیض‌آمیز” مقامات ایران طراحی شده است.

جمعیت دفاع از حقوق بشر آذربایجان (ارک)، در بند دوم بیانیه خود، با اشاره به نقض سیستماتیک حقوق انسانی ملل غیرفارس و اقلیت‌های مذهبی در ایران، تأکید نموده که چنین تخلفاتی پیش از تحریم‌ها هم وجود داشته و ربطی به تحریم های جاری ندارد و حتی در صورت لغو تحریم‌ها نیز هیچ تضمینی وجود ندارد که چنین تخلفاتی تکرار نشود.

موضوع دیگری که در بیانیه اعتراضی جمعیت ارک مورد اشاره قرار گرفته، جامعه هدف پرسشنامه نماینده ویژه سازمان ملل می‌باشد. در شرایطی که جمهوری اسلامی ایران فعالین و سازمان‌های حقوق بشری را به شدت سرکوب می‌کند، چگونه می‌توان انتظار داشت که فعالین حقوق بشری مستقل در داخل کشور بتوانند به این پرسش‌ها پاسخ بدهند؟ در نتیجه، گزارشگر ویژه راهی جز اعتماد و اتکا به نهادهای رسمی و مقامات ایران نخواهد داشت. نتیجه چنین گزارشی هم از حالا معلوم است.

جمعیت دفاع از حقوق بشر آذربایجان (ارک)، در پایان ضمن پاسخ به سوالات مطرح شده در پرسشنامه نماینده ویژه سازمان ملل اعلام داشته “آذربایجانی ها در ایران به عنوان یک ملت، ۴۳ سال است که به طور مستمر از آثار نقض حقوق بشر مقامات جمهوری اسلامی ایران رنج می برند و این وضعیت منوط به هیچ تحریمی نیست. تفاوتی که تحریم ها ایجاد می کند این است که مقامات، فعالان را با اتهام جاسوسی تهدید می‌نمایند.”

جمعیت دفاع از حقوق بشر آذربایجان (ارک)، با اشاره به خودداری مقامات ایرانی از پذیرش کمک‌های بشردوستانه ارسالی توسط برخی از کشورها همچون ترکیه و جمهوری آذربایجان در جریان زلزله قره داغ در تابستان ۱۳۹۱ و حتی ممانعت از رسیدن کمک‌های مردمی به قربانیان و بازداشت و زندانی نمودن برخی از امدادگران داوطلب، عنوان داشته که نمی‌توان امیدوار بود که کمک‌های بین‌المللی بتواند سودی به حال مردمی داشته باشد که درواقع قربانی سرکوب و سوء تدبیر حکومتی قرار گرفته‌اند. https://fa.arcdh.eu/1401/02/19/beyaniye/ ___ https://www.arcdh.eu/
بیانیه جمعیت حقوق بشر آزربایجان «ارک» درباره گران شدن قیمت نان و مشکلات معیشتی
۲۶ اردیبهشت ۱۴۰۱
بیانیه جمعیت حقوق بشر آزربایجان «ارک» درباره گران شدن قیمت نان و مشکلات معیشتی
۲۶ اردیبهشت ۱۴۰۱

تظاهرات و اعتراضات به گرانی و کمبود مواد غذائی اصلی نظیر نان، گوشت، برنج، روغن و تخم‌مرغ از ۸ ماه مه ۲۰۲۲ (۱۹ اردیبهشت ۱۴۰۱) ابتدا از خوزستان شروع شد و به‌تدریج به اغلب مناطق ایران گسترش یافت. گزارش‌های میدانی بیانگر آن است که در پنج روز اول تظاهرات، پنج نفر که اسامی آن‌ها مشخص‌شده، در خوزستان، چهارمحال بختیاری و لرستان کشته‌شده‌اند. خبرگزاری‌های دولتی ایران کشته شدن یک نفر در دزفول را گزارش داده‌اند. وزارت اطلاعات ایران به خبرگزاری‌ها و روزنامه‌ها دستور داده است که اعتراضات به وضعیت معیشتی را گزارش نکنند. در شهرهایی که تظاهرات انجام می‌گیرد، اینترنت تلفن‌های همراه قطع می‌شود تا مردم نتوانند از خشونت پلیس گزارش تهیه کنند. اینترنت شهری هم اگر قطع نشود، سرعتش بسیار کاهش می‌یابد. همچنین روی امواج تلویزیون‌های ماهواره‌ای پارازیت می‌اندازند، تا اطلاعات درست بگوش مردم نرسد.

گرانی و پنج برابر شدن قیمت‌ها به دنبال آن رخ داد که دولت ابراهیم رئیسی ارز ترجیحی را حذف کرد. در حال حاضر قیمت هر دلار در ایران بیش از ۳۰ هزار تومان است و تابه‌حال دولت دلار را ۴۲۰۰ تومان برای واردات کالاهای اساسی به واردکنندگان پرداخت می‌کرد و حذف شدن آن موجب پنج یا شش برابر شدن قیمت‌ها گردید. دولت می‌خواهد برای مواد غذائی کالابرگ ( کوپن الکترونیکی) به مردم بدهد. ابراهیم رئیسی با وعده بهبودی معیشت مردم به ریاست جمهوری رسیده اما بعد از انتخاب او گرانی چند برابر شده است.

رئیس‌جمهور ایران دوشنبه‌شب ۱۹ اردیبهشت در یک مصاحبه زنده تلویزیونی گفت تا زیرساخت‌ها فراهم شود، برای یک تا سه ماه، سه دهک اول جامعه تقریباً هر نفر ۴۰۰ هزار تومان دریافت می‌کنند. دهک‌های چهارم تا نهم نیز هر نفر ۳۰۰ هزار تومان دریافت می‌کنند. حکومت ایران مردم را به ده دهک تقسیم کرده است که به‌غیراز دهک دهم بقیه به کمک دولت نیاز دارند.

فعلاً دولت قصد دارد یارانه نقدی پرداخت کند تا سیستم پرداخت الکترونیکی با ارائه کارت ملی فراهم شود. چنانکه در مصاحبه رئیس‌جمهور آشکار است، یارانه نقدی معادل ده دلار در ماه خواهد بود که به‌هیچ‌وجه جوابگوی گرانی سرسام‌آور نخواهد بود.

گرانی در سراسر ایران ایجادشده اما در مناطق پیرامونی یعنی مناطقی که عموماً غیر فارس‌ها در آنجاها ساکن هستند ازجمله در آزربایجان به علت عقب‌ماندگی اقتصادی و نبود سرمایه‌گذاری در زیرساخت‌ها بیشتر از استان‌های مرکزی محسوس می‌باشد به همین جهت اعتراضات در مناطق اتنیکی رادیکال‌تر و شعارها سیاسی تراست.

وزیر جهاد کشاورزی تحریم‌های اقتصادی آمریکا علیه ایران و جنگ اوکراین را دلیل افزایش قیمت‌ها معرفی می‌کند اما مردم سیاست‌های غلط حاکمیت، ناکارآمدی دولت و فساد ساختاری را عوامل اصلی فلاکت اقتصادی و مشکلات معیشتی مردم می‌دانند.

اعتراض به گرانی عموماً توسط طبقات پائین جامعه و تهیدستان شهری انجام می‌گیرد اما مدت‌هاست که تظاهرات صنفی معلمان، بازنشستگان، کارگران و سایر اقشار زحمتکش جامعه نیز در سراسر ایران جریان دارد و به هم پیوستن اعتراضات معیشتی با اعتراضات صنفی وضعیت فوق‌العاده به وجود آورده است. جمهوری اسلامی ایران ۴۳ سال پیش با شعار حمایت از مستضعفین به قدرت رسید ولی اکنون مستضعفین جامعه را سرکوب می‌کند.

پلیس، سپاه پاسداران و بسیج محلات به حالت آماده‌باش درآمده‌اند. مقابل ادارات دولتی و بانک‌ها نرده‌های آهنی گذاشته‌اند. حکومت علاوه بر سانسور اخبار تظاهرات، اطلاعات گمراه‌کننده پخش می‌کند و تظاهرات را هدایت‌شده از طرف دولت‌های متخاصم اعلام می‌نماید.

تظاهرات عموماً در ساعات اولیه شب آغاز می‌شود و نیروی انتظامی برای پراکنده کردن تظاهرکنندگان از گاز اشک‌آور و گلوله‌های ساچمه‌ای استفاده می‌کند که موجب زخمی شدن خشم مردم می‌گردد. ویدئوهای زیادی پلیس را در حال دستگیری تظاهرکنندگان نشان می‌دهد اما دولت آمار زخمی‌ها و دستگیرشدگان را اعلام نمی‌کند. شعارهای تظاهرکنندگان علیه رأس حاکمیت و به‌ویژه رهبر جمهوری اسلامی ایران و رئیس‌جمهور ایران می‌باشند.

در تبریز تظاهرکنندگان معیشتی به یک فروشگاه بزرگ هجوم برده و مواد خوراکی را برده‌اند. در اردبیل تظاهرکنندگان که از اقشار مختلف جامعه بودند شعار می‌دادند که اگر بیدار نشویم سرکوب خواهیم شد نملت آزربایجان نمی‌تواند این ذلت را تحمل کند.
نظر به اینکه اقدام مؤثری از طرف دولت برای بهبود وضعیت معیشتی مردم انجام نگرفته و قیمت‌ها همچنان افزایش می‌یابد، لذا قابل پیش‌بینی است که اعتراضات به گرانی و به‌ویژه گرانی قیمت نان بازهم ادامه خواهد داشت. دولت جمهوری اسلامی ایران بجای رسیدگی به معیشت مردم، با زیر پا گذاشتن حقوق بشر و مطالبات حق‌طلبانه مردم، مشغول سرکوب و زندانی کردن معترضان است. سانسور شدید برقرار است و حقوق اولیه مردم نظیر آزادی بیان و آزادی تجمعات ممنوع شده و اعتراضات مسالمت‌آمیز توسط نیروی نظامی سرکوب می‌شوند.

جمعیت حقوق بشر آزربایجان «ارک» جمهوری اسلامی ایران را به خاطر زیر پا گذاشتن حقوق بشر و سرکوب تظاهرات مسالمت‌آمیز محکوم می‌کند و از سازمان ملل متحد و جوامع بین‌المللی می‌خواهد که جمهوری اسلامی ایران را تحت‌فشار بگذارند تا مطالبات اقتصادی معترضان را برآورد سازد و به سرکوب اعتراضات مدنی پایان دهد.

ما خواهان آزادی کلیه دستگیرشدگان اعتراضات اخیر را بدون قید و شرط و پایان دادن به گرسنگی تحمیلی به مردم هستیم.

یادآوری می‌کنیم که دولت اعلام می‌کند که درآمد ارزی ایران نسبت به سال‌های گذشته افزایش‌یافته به‌ویژه طی ماه‌های اخیر قیمت جهانی نفت سه برابر شده و صادرات نفت ایران نیز افزایش‌یافته است، اما سهم مردم از این‌همه ثروت، چند برابر شدن قیمت‌ها بوده است.

جمعیت حقوق بشر آزربایجان «ارک»

۱۵ ماه مه ۲۰۲۲
گزارش جمعیت دفاع از حقوق بشر آذربایجان (ارک) به پنجاهمین نشست شورای حقوق بشر سازمان ملل متحد


تأثیر اعمال تبعیض آمیز و نژادپرستی در ایران بر ملل غیرفارس؛ با تمرکز بر آذربایجانی‌ها
این یادداشت کوتاه، جنبه‌هایی از تأثیرات اعمال تبعیض‌آمیز مقامات ایرانی بر ملت‌های غیرفارس را با تمرکز بر استان‌های آذربایجان واقع در شمال غرب ایران، ارائه می‌کند. این سند توسط ArcDH، مشاور ویژه سازمان ملل متحد (ECOSOC) تهیه و به پنجاهمین نشست شورای حقوق بشر سازمان ملل متحد (UN-HRC) ارائه شده است
گزارش جمعیت دفاع از حقوق بشر آذربایجان (ارک) به پنجاهمین نشست شورای حقوق بشر سازمان ملل متحد


تأثیر اعمال تبعیض آمیز و نژادپرستی در ایران بر ملل غیرفارس؛ با تمرکز بر آذربایجانی‌ها
این یادداشت کوتاه، جنبه‌هایی از تأثیرات اعمال تبعیض‌آمیز مقامات ایرانی بر ملت‌های غیرفارس را با تمرکز بر استان‌های آذربایجان واقع در شمال غرب ایران، ارائه می‌کند. این سند توسط ArcDH، مشاور ویژه سازمان ملل متحد (ECOSOC) تهیه و به پنجاهمین نشست شورای حقوق بشر سازمان ملل متحد (UN-HRC) ارائه شده است. این یادداشت، بر گزارش‌های افشاگرانه قبلی ما به سازمان ملل متحد در خصوص اقدامات طردکننده سیاست‌گذاران ایرانی را برای طیفی از موضوعات حقوق بشر و اجتماعی مبتنی است.
آذربایجانی‌ها به‌عنوان یک ملت در ایران، در هر فرصتی آرزوهای خود را برای آینده‌ای بهتر، عادلانه‌تر و پایدار نشان می‌دهند و مصمم هستند از راه‌های مسالمت‌آمیز به آن دست یابند. با این وجود، ایران کشوری است که در تمرکز بر یک ‌فرهنگ و یک نژاد و همچنین بیگانه‌هراسی علیه «دیگران» پیشتاز است. در شرایطی که آذربایجانی‌ها در سرزمین مادری خود در ایران به عنوان «دیگران» تلقی می شوند، سیاست های به شدت قطبی و تبعیض آمیز ایران تنها با تفکر انتقادی، رعایت «کامل» حقوق بشر و اصول توسعه پایدار قابل اصلاح است. با این حال، دولت ایران از هویت آذربایجانی هراس دارد، از تفکر انتقادی می ترسد، با حقوق بشر مشکل دارد و حتی به اصول اساسی خود نیز بدگمان است و از توسعه پایدار دوری می‌گزیند.
حقوق بشر: به معنای واقعی کلمه، هر ساله حق آزادی حدود 500 فعال آذربایجانی توسط مقامات ایرانی با دستگیری، بازداشت، محکومیت و یا زندانی شدن به بهانه‌های واهی تضعیف می شود! مقامات ایرانی در زندان‌های آذربایجان، بخش مختص زندانیان و فعالان سیاسی را کلاً حذف کرده‌اند. این اتفاق در جریان اعتراضات علیه افزایش قیمت بنزین در زمستان 1398 روی داد. زندانیان عقیدتی آذربایجان در میان مجرمان خطرناک و معتادان نگهداری می شوند. در خصوص اقدامات خودسرانه می‌توان به حبس‌های طولانی‌مدت، با هدف تضعیف روحیه فعالان با انگیزه، اشاره نمود.
دو مورد از زندانیان سیاسی آذربایجان عبارتند از:
1. آقای روزبه پیری به صورت خودسرانه زندانی شده، در حالی که از بیماری صعب العلاج کرون روده ای رنج می برد و هرگونه بی نظمی در مصرف دارو باعث درد شدید روده و خونریزی می شود.
2. پروفسور احمدرضا جلالی، آذربایجانی-سوئدی، مدرس دانشگاه، به اتهام جاسوسی برای اسرائیل محکوم به اعدام است، اما او همه اتهامات را رد می کند.
هجمه‌ها به زبان ترکی آذربایجانی: مقامات ایرانی با محروم کردن حدود 30 تا 35 میلیون آذربایجانی از حق آموزش به زبان مادری خود، قوانین خود را زیر پا می گذارند. آذربایجانی‌ها حتی برای درج اسامی تورکی آذربایجانی مورد نظر خود در شناسنامه فرزندانشان نیز مبارزه کنند. برخی از بهانه‌های هجمه به آذربایجان عبارتند از:
1. دولت ایران برای ورود به مدارس ابتدایی آزمون بسندگی فارسی را ابداع کرده است، به این ترتیب اگر کودک نتواند فارسی صحبت کند، در دسته کودکان استثنائی قرار می گیرد و در مدارس ابتدایی پذیرفته نمی‌شود.
2. زبان فارسی از طریق یک شورای هماهنگی با حداقل چهار نهاد دارای قدرت سرکوب از جمله نیروی انتظامی پشتیبانی می شود. این امر به منزله سلطه بی‌چون و چرای فارسی بر زبان مادری ملل «دیگر» در ایران است. در مواقع لزوم، این ملل «دیگر» مجبور می‌شوند که استفاده از زبان‌های خود را کنار بگذارند و اجباراً از فارسی استفاده کنند.
حق تحصیل: دو موضوع اساسی مورد اشاره قرار می گیرد:
1. مقامات ایرانی حق آموزش به زبان مادری را به مثابه یک خطر امنیتی برای ایران تلقی کرده‌اند. این امر باور نکردنی است و برخلاف عقل و تفکر علمی جهانی است. تا به امروز هیچ کلاسی وجود نداشته که در آن زبان ترکی آذربایجانی در مدارس تدریس شود. با این حال، مقامات ایرانی از پاسخ به سوال گزارشگر ویژه در این مورد طفره رفتند و اعلام کردند که "زبان آذری" در دانشگاه تبریز تدریس می شود. سوال اصلی این است که چگونه یک کودک 7 ساله با تحصیل به زبان مادری خود امنیت یک کشور را تهدید می کند؟
2. آذربایجانی‌ها از حق تحصیل رایگان نیز محروم هستند در حالی که اصل 30 قانون اساسی ایران برخورداری از تحصیل رایگان را تضمین می کند. سیستم آموزشی در استان های آذربایجان اغلب، از جهات مختلف، زیر استاندارد است. هزینه تحصیل در مدارس دولتی از والدین دریافت می شود. منابع مربوط به تعمیر و نگهداری مدارس کاهش می یابد. کاغذ و کتاب با کمبود مواجه است. دسترسی به اتصالات آنلاین در بسیاری از مدارس فراهم نمی‌شود...
تأثیرات مضاعف بر زنان: زنان آذربایجانی در معرض تأثیرات مضاعف زن‌ستیزی و خشونت علیه زنان قرار دارند:
1. به طور کلی، رویکرد غیرقابل قبول زن‌ستیزانه مقامات جمهوری اسلامی ایران بر همگان آشکار است. طبق تعریف، زنان آذربایجانی از انواع بی‌عدالتی‌ها رنج می برند.
2. بیکاری در استان های آذربایجان شدیدتر است و برای زنان آذربایجانی بیشتر است. بدون اشتغال، زنان آذربایجانی به افراد خانه نشین و وابسته تقلیل می یابند و محکوم به تحمل همه بی عدالتی های بعدی هستند.
حق کار: مقامات ایرانی به معنای واقعی کلمه آهن رباهای اشتغال را از تبریز، ارومیه، اردبیل و زنگان به استان های مرکزی سوق داده‌اند. صنایع سنگین گذشته را با فروش ارزان‌قیمت آنها خصوصی‌سازی کردند، به نحوی که برای مالکان جدید تعطیل کردن کسب و کار و تبدیل آنها به مشاغل غیر استخدامی سودآوری بیشتری داشت. نسل جدید جوانان آذربایجانی امید چندانی به اشتغال ندارند مگر اینکه با ترک دیار در جستجوی کار به استان های مرکزی سرازیر شوند.
تخریب آمرانه محیط زیست: محیط زیست استان‌های آذربایجان ظاهراً توسط مقامات ناتوان ایرانی در معرض تخریب سریع قرار گرفته است. با این حال، این موضوع فراتر از سوءمدیریت است، زیرا مقامات ایرانی این اقدامات نادرست را عامدانه پیش می برند. آنها اجازه برداشت‌های بی رویه از سفره های زیرزمینی، که اکنون در حال ته کشیدن است، را دادند. بحران آب هم اکنون در بخش های جنوبی امتداد رودخانه آراز در استان‌های آذربایجان غربی و شرقی و اردبیل و همچنین در استان های زنگان و همدان و در کنار رودخانه قزل اوزن شکل حاد به خود گرفته است. سفره های زیرزمینی تخلیه شده به معنای وقوع پدیده فرونشست در دشت‌ها است و این به معنای کاهش شدید بهره‌وری کشاورزی و آسیب به زیرساخت ها و سیستم های حمل و نقل است.
استخراج معادن: مقامات ایرانی که شدیداً با مشکل نقدینگی مواجه هستند به معدنچیان، اغلب خارجی، اجازه می دهند تا معادن آذربایجان را غارت کرده و آسیب های زیست محیطی شدیدی را موجب شوند. جای تعجب دارد که مقامات ایرانی حتی تمایل به استخدام نیروی کار غیر بومی دارند. معادن آذربایجان سرشار از طلا، مس و سایر فلزات گرانبها و سنگ معدن هستند و اکنون نفت نیز به این معادن اضافه می شود. ناکارآمدی قوانین ایران در وضع مقررات مربوطه موجب شده معدنچیان خارجی که در جستجوی طلا به این مناطق سرازیر شده‌اند با «طلا»های بادآورده مواجه شوند.
تامین انرژی الکتریکی: ایران با مشکل تأمین برق مواجه است. با این وجود، این کشور قربانی استخراج بیت کوین است، فرآیندی که تشنه انرژی الکتریکی است. به دلیل فقدان مقررات در ایران، عرضه برق اغلب به ماینرها و نه خانوارها اختصاص می یابد. در شرایط آب و هوایی نامساعد، خانوارها به منابع برق نیاز دارند، اما از قطعی‌های مزمن رنج می برند. آذربایجانی‌ها مجبور به تحمل اینگونه قطعی‌های مکرر برق شده‌اند.
روی دیگر سکه این است که دولت ایران از ارتقای نیروگاه‌های شهرهای آذربایجان خودداری می‌کند و به همین دلیل این نیروگاه‌ها بیشتر از نفت خام استفاده می کنند و هوا را آلوده می‌نمایند. آلودگی هوا در بیشتر شهرها رایج بود، اما دولت ایران که در استان های مرکزی نیروگاه ها را ارتقا داده از انجام این کار در شهرهای آذربایجان خودداری نمود. تعداد روزهای تعطیلی مدارس به دلیل شرایط بسیار بد هوا معیاری برای سنجش آلودگی هوا است اما دولت آمار مناسبی در این زمینه ارائه نمی کند.
فقر اقتصادی و اجتماعی: وضعیت تحمیل شده توسط مقامات ایرانی به استان‌های آذربایجان به طور خلاصه به شرح زیر است:
• دیگر مشوق‌های استخدامی وجود ندارد
• مالیات نسبتاً بالا
• محو محیط زیست پایدار و آلودگی آب و هوا
• اختلال در تامین برق...
بنابراین، آذربایجانی ها متاع ناچیزی برای آینده دارند. این در شرایطی است که آذربایجانی‌ها برای آینده‌ای بهتر پیشگام بوده‌اند و هنوز هم اینگونه‌اند. آذربایجانی ها اکنون گواه زنده اعمال تبعیض آمیز و نژادپرستانه مقامات ایرانی هستند.
حاشیه نشینی: فقرا در استان های آذربایجان به طرق مختلف به حاشیه رانده می شوند. جوانان آذربایجان در خطر اعتیاد هستند. دختران جوان در برابر فحشا محافظت نمی شوند و در چنین شرایطی حکومت ایران، ازدواج کودکان را به پناهگاهی امن برای فقرا تبدیل می کند! در عین حال، جمعیت آذربایجان در ایران به طور کلی قربانی اعمال تبعیض آمیز است. استخدام های رسمی صراحتاً در موارد داشتن لهجه ترکی قائل به تبعیض هستند! حتی ورزش نیز بستری برای نژادپرستی علیه آذربایجانی ها است.
دریاچه ارومیه: جهان از بحران دریاچه ارومیه چیزهایی می داند، بدون اینکه بداند:
• فاجعه توسط مقامات ایرانی به صورت عامدانه رقم خورده‌است
• جمعیت در معرض خطر، آذربایجانی‌ها هستند.
وادی سرسبز و دشت‌های حاصلخیز اطراف دریاچه ارومیه اکنون در معرض طوفان‌های نمک قرار گرفته و سلامتی انسان‌ها در معرض خطر قرار گرفته است.
بررسی اجمالی
اهداف توسعه پایدار (SDG) ذهنیت آذربایجان را تشکیل می دهد، اما در استان های آذربایجانی که تحت سلطه ایران قرار گرفته‌اند چگونه می‌توان از این اهداف سخن گفت؟ منافع ملت‌های غیرفارس در مطالبه همه اهداف توسعه پایدار است. لکن، مقامات ایرانی آذربایجانی‌ها را از حرکت در راستای: SDG1 (رفع فقر)، SDG2 (رفع گرسنگی)، SDG3 (سلامت/ رفاه خوب)، SDG4 (آموزش با کیفیت)، SDG5 (برابری جنسیتی)، SDG6 (آب پاک)، SDG7 (انرژی مقرون به صرفه/پاک)، SDG8 (کار/اقتصاد مناسب)، SDG9 (نوآوری/زیرساخت صنعت)، SDG10 (کاهش نابرابری)، SDG11 (شهر/ جوامع پایدار)، SDG12 (مصرف/تولید مسئولانه) محروم کرده اند. برای آذربایجانی‌های ایران، این‌ها به مثابه ویژگی‌های یک دنیای خیالی به نظر می‌رسند. در ایران نمی توان در مورد راهکارهای حل مشکلات از طریق تصمیم‌گیری مشارکتی بحث کرد، ولی راه برای نمایندگان مجلس ایران در ایراد انتقادات مبهم و بی‌سرانجام باز است! https://fa.arcdh.eu/1401/02/27/ark-statement/
آخرین وضعیت بازداشت‌شدگان تظاهرات ۲۳ اردیبهشت اردبیل
۲۷ اردیبهشت ۱۴۰۱

به گزارش جمعیت دفاع از حقوق بشر آذربایجان (ارک)، برخی از بازداشت شدگان تظاهرات ۲۳ اردیبهشت ماه ۱۴۰۱ در اعتراض به وضعیت بغرنج معیشتی با تکمیل پرونده قضایی در بازداشت بسر می‌برند.

بنا به اطلاع رسانی کانال تلگرامی عباس لسانی، تعداد افراد بازداشت شده حدود ۶۳ نفر بوده است که برخی از بازداشت شدگان حین دستگیری در زمان انتقال و در حیاط پلیس اطلاعات و امنیت نیروی انتظامی شهرستان اردبیل مورد ضرب و شتم قرار گرفته و پس از اخذ تعهد کتبی آزاد شده اند و تعداد ۱۸ نفر از افراد بازداشتی از جمله ۳ خانم پس از تشکیل پرونده و صدور قرار وثیقه بطور موقت به زندان اردبیل منتقل شده اند.